المپیک و آموزه‌هایش - ۱۲ مرداد ۹۱
یاسر میرزایی
دبیر گروه اندیشه
افتتاحیه بازی‌های المپیک جمعه شب گذشته برگزار شد. حال که از شور و هیجان اولیه تماشای افتتاحیه و دیدن عکس‌ها و شنیدن توصیفاتش فارغ شده‌ایم، می‌توانیم اندکی آرام بگیریم و با خود بیندیشیم که المپیک علاوه بر شادی و مسرتی که به همراه دارد، چه درس‌هایی می‌تواند برایمان داشته باشد؟ مشاهدات فراوانی به کار گرفته می‌شود تا اثبات کند یک جور هم‌گرایی هست میان تعداد مدال‌های المپیک و مثلا رشد تولید، سرانه تولید، سطح برابری درآمدی، میزان هزینه‌های عمومی و بسیاری دیگر از شاخص‌های مطرح که نشان از سعادت اقتصادی یک کشور دارد.
دبیر گروه اندیشه
افتتاحیه بازی‌های المپیک جمعه شب گذشته برگزار شد. حال که از شور و هیجان اولیه تماشای افتتاحیه و دیدن عکس‌ها و شنیدن توصیفاتش فارغ شده‌ایم، می‌توانیم اندکی آرام بگیریم و با خود بیندیشیم که المپیک علاوه بر شادی و مسرتی که به همراه دارد، چه درس‌هایی می‌تواند برایمان داشته باشد؟ مشاهدات فراوانی به کار گرفته می‌شود تا اثبات کند یک جور هم‌گرایی هست میان تعداد مدال‌های المپیک و مثلا رشد تولید، سرانه تولید، سطح برابری درآمدی، میزان هزینه‌های عمومی و بسیاری دیگر از شاخص‌های مطرح که نشان از سعادت اقتصادی یک کشور دارد.
یاسر میرزایی
دبیر گروه اندیشه
افتتاحیه بازی‌های المپیک جمعه شب گذشته برگزار شد. حال که از شور و هیجان اولیه تماشای افتتاحیه و دیدن عکس‌ها و شنیدن توصیفاتش فارغ شده‌ایم، می‌توانیم اندکی آرام بگیریم و با خود بیندیشیم که المپیک علاوه بر شادی و مسرتی که به همراه دارد، چه درس‌هایی می‌تواند برایمان داشته باشد؟ مشاهدات فراوانی به کار گرفته می‌شود تا اثبات کند یک جور هم‌گرایی هست میان تعداد مدال‌های المپیک و مثلا رشد تولید، سرانه تولید، سطح برابری درآمدی، میزان هزینه‌های عمومی و بسیاری دیگر از شاخص‌های مطرح که نشان از سعادت اقتصادی یک کشور دارد.
اما اگر بخواهیم تنها و تنها به یک درس از المپیک بسنده کنیم و چونان مومنان در ماهی که مبارک است، از این واقعه نیز در حکمتی بر خود بگشاییم؛ آن یک درس به گمان من «برنامه‌ریزی» است. المپیک هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود و این یعنی بهانه‌ای برای برنامه‌ریزی. چه آن ورزش‌کاری که قصد مدال‌آوری دارد و چه کشوری که قصد نشان دادن پیشرفت خود دارد و چه میزبانی که قصد به رخ کشیدن خود را دارد، همه و همه المپیک را بهانه‌ای می‌کنند برای برنامه‌ریزی. تو گویی چشم‌هایی از بیرون نظاره‌گر شما هستند تا در نقطه به نقطه حرکتتان، میزان انطباقتان با برنامه‌ای فرضی را بسنجند. حال که چنین نظارت غیررسمی وجود دارد، چرا ما آن را به فال نیک نگیریم و خود را به حرکت مطابق برنامه‌ای خاص عادت ندهیم؟ بیایید از همین الان برای المپیک چهار سال آتی برنامه بریزیم!
دبیر گروه اندیشه
افتتاحیه بازی‌های المپیک جمعه شب گذشته برگزار شد. حال که از شور و هیجان اولیه تماشای افتتاحیه و دیدن عکس‌ها و شنیدن توصیفاتش فارغ شده‌ایم، می‌توانیم اندکی آرام بگیریم و با خود بیندیشیم که المپیک علاوه بر شادی و مسرتی که به همراه دارد، چه درس‌هایی می‌تواند برایمان داشته باشد؟ مشاهدات فراوانی به کار گرفته می‌شود تا اثبات کند یک جور هم‌گرایی هست میان تعداد مدال‌های المپیک و مثلا رشد تولید، سرانه تولید، سطح برابری درآمدی، میزان هزینه‌های عمومی و بسیاری دیگر از شاخص‌های مطرح که نشان از سعادت اقتصادی یک کشور دارد.
اما اگر بخواهیم تنها و تنها به یک درس از المپیک بسنده کنیم و چونان مومنان در ماهی که مبارک است، از این واقعه نیز در حکمتی بر خود بگشاییم؛ آن یک درس به گمان من «برنامه‌ریزی» است. المپیک هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود و این یعنی بهانه‌ای برای برنامه‌ریزی. چه آن ورزش‌کاری که قصد مدال‌آوری دارد و چه کشوری که قصد نشان دادن پیشرفت خود دارد و چه میزبانی که قصد به رخ کشیدن خود را دارد، همه و همه المپیک را بهانه‌ای می‌کنند برای برنامه‌ریزی. تو گویی چشم‌هایی از بیرون نظاره‌گر شما هستند تا در نقطه به نقطه حرکتتان، میزان انطباقتان با برنامه‌ای فرضی را بسنجند. حال که چنین نظارت غیررسمی وجود دارد، چرا ما آن را به فال نیک نگیریم و خود را به حرکت مطابق برنامه‌ای خاص عادت ندهیم؟ بیایید از همین الان برای المپیک چهار سال آتی برنامه بریزیم!
ارسال نظر