محک مدیریت مدرن خیریه - ۶ مهر ۹۱
کودکی با لباس بیمارستان که موهایش به خاطر شیمی درمانی ریخته. معلوم نیست دختر است یا پسر. روبه آینه و پشت به بیننده ایستاده و با ماژیک سیاه روی تصویرِ سرش در آینه مو نقاشی می‌کند. این همان عکسی است که بیشتر مردم، موسسه محک را با آن می‌شناسند.

به‌رغم این تصویر غم‌انگیز و خلاف آنچه تصور می‌شود، از در اصلی بیمارستان محک که وارد شوید، فضا را سرشار از آرامش توام با نشاط و شادمانی در می‌یابید. خانم‌هایی با روسری زرشکی اطراف میز جذب کمک‌های نقدی و غیرنقدی و مشارکت‌های مردمی با لبخند رفت‌وآمد می‌کنند. آن طرف‌تر روسری سفیدهای داوطلب مددکاری هستند که دسته دسته مشغول تبادل اطلاعات و خبرهای جدید با یکدیگرند. همه لبخند به لب دارند و مشخص است چقدر از کارشان راضی هستند. آنها می‌گویند: «محک یعنی عشق» با همه اینها راهروهای بیمارستان محک پر از کودکانی است که در آغوش پدر یا مادر بی‌حال و بی‌حوصله فقط نگاه می‌کنند. پسر بچه‌هایی که برای فرار کردن از شیمی درمانی زخم پایشان را بهانه می‌آورند و دختر بچه‌هایی که روی تخت دراز کشیده‌اند و عروسکشان را چنان محکم بغل گرفته‌اند که انگار بخواهند به او بگویند خیالت راحت، جای تو امن است و برایت اتفاقی نمی‌افتد.
فرهنگ‌سازی بیست ساله
اینکه یک موسسه خیریه بتواند تا این حد حمایت و اعتماد مردم را جلب کند و از صفر شروع کرده و بعداز چند سال میان ده سازمان خیریه اول جهان شمرده شود به هیچ وجه کار آسانی نیست. وقتی سعیده قدس بنیانگذار این موسسه می‌گوید: «در اولین روزهای تاسیس، مردم حتی از نزدیک شدن به غرفه‌ای مربوط به کودکان سرطانی پرهیز می‌کردند و امروز پس از ۲۰ سال تلاش و فرهنگ‌سازی، عروس و دامادهایی مراسم شروع زندگی شان را در سالن چند منظوره ساختمان محک جشن می‌گیرند»، معلوم می‌شود محک راه پر پیچ و خم و سختی را آمده تا به اینجا رسیده. امروز کودکانی که به همراه خانواده تحت حمایت محک قرار دارند، خیالشان از هر لحاظ آسوده است. در طول مدت درمان کودک، اگر پدرش بیکار شود، فرزند جدیدی به خانواده اضافه شود، حال کودک بدتر شد و هر اتفاق بد و خوب دیگری بیفتد، درصد حمایت محک از کودک بالاتر می‌رود. اگر کودک بیمه نباشد، کل خانواده تا پایان مدت درمان کودک تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد و بعداز پایان فرآیند درمان، بیمه هم قطع می‌شود.
نذر 2 میلیارد تومانی برای شفای نوه کوچک
راه‌های کمک به موسسه محک بسیار متنوع است. فرقی ندارد در محک عضو باشی یا داوطلب یا هردو. فرق نمی‌کند فرم پرکرده باشی یا نه. اینجا هرکس با هرتوانی که دارد کمک می‌کند، از ۱۰۰۰ تومانی‌هایی که در قلک‌های سفالی جمع می‌شود تا کمک‌های چند میلیارد تومانی. از پرداخت بخشی از هزینه یک سبد گل و فرستادن استند برای دوستان و آشنایان، تا انجام آزمایش‌های خون و سونوگرافی و ام آر آی در بیمارستان محک و اجاره محل مجهز کنفرانس محک، یا برگزار کردن مراسم و جشن‌ها در سالن چند منظوره موسسه. کافی است قصد کمک داشته باشید تا چندین راه‌ کوچک و بزرگ و مستقیم و غیرمستقیم دیگر سر راهتان سبز شود. بعضی‌ها برای حاجت گرفتن پول یا خدمتی را نذر محک می‌کنند. مثل دکتر کرباسی‌زاده که بانی ساخت بیمارستان محک است. او ساختن این ساختمان بزرگ را نذر سلامتی همسرش که مبتلا به سرطان بود کرد. یا حاج آقا سلیم که زمانی نوه‌اش سرطان داشت و در بیمارستان محک بستری بود. او نذر کرد بعد از بهبودی نوه‌اش به این موسسه کمک کند. حاج سلیم با سرمایه‌ای حدود ۲ میلیارد تومانی به راه‌اندازی بخش پیوند مغز استخوان بیمارستان محک کمک کرد.
دکتر پروانه وثوق هم که یکی از مطرح‌ترین پزشکان فوق تخصص خون و سرطان (انکولوژی) است، برای کمک به این موسسه، به صورت داوطلبانه هر روز از ساعت 9 صبح تا 2 بعداز ظهر در بیمارستان محک طبابت می‌کنند.
تمام امکانات در یک بیمارستان
از ابتدای شروع فعالیت محک تا امروز، حدود 18هزار کودک تحت پوشش این موسسه قرار گرفته‌اند و درحال حاضر 8200 کودک از سراسر ایران تحت پوشش قرار دارند. این در حالی است که 80 درصد کودکان تحت پوشش، به سرطان خون مبتلا هستند. همچنین روزانه نزدیک به 80 خانواده به محک مراجعه می‌کنند که 75 درصد آنها از شهرستان‌ها هستند. به همین دلیل کوشش شده تمام امکانات در ساختمان محک یکجا جمع شود. تمام مراحل درمان، شامل پذیرش، بستری، آزمایش‌های مختلف، عمل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی، پیوند مغز استخوان و... همه با هم در یک ساختمان، تحت عنوان بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک یکجا جمع شده‌اند.