در کسب‌وکارتان حرفه‌ای رفتار کنید - ۲ آذر ۹۱
مترجم: سیمین راد
هنجارهای اجتماعی برای رفتارهای شخصی و حرفه‌ای با گذشت زمان تغییر می‌کنند. در این میان، اصول اولیه رفتار اجتماعی در فضای کسب‌وکار، همچون رعایت نزاکت در معاشرت، اهمیت خود را همچنان حفظ کرده‌اند. قطعاً به انجام رساندن امور و کیفیت کار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، اما موفقیت را نمی‌توان صرفا در این موارد اقتصادی و کاری خلاصه کرد. گاه فراموش می‌کنیم که مسائل کسب‌وکار واقعا با خود مردم سر و کار دارند و عملا راجع به آنها هستند. خوشبختانه در این مورد با کمبود اشخاص واجد شرایط و قابل اطمینان در کسب‌وکار مواجه نیستیم. در واقع، شیوه‌ رفتار ما در عرصه‌ کسب‌وکار می‌تواند به همه‌ این تفاوت‌ها دامن بزند. آیا شما نیز ترجیح نمی‌دهید با کسی شریک شوید، کار کنید یا از کسی خرید کنید که از استانداردهای بالای رفتار حرفه‌ای برخوردار باشد؟ اغلب مدیران از قواعد زیر برای بهبود وضعیت رفتاری خود در عرصه‌ کسب‌وکار استفاده می‌کنند


1 وقتی در مورد یک رابطه مردد هستید، دیگران را معرفی کنید. هر زمان فرصتی برایتان پدید آمد، سعی کنید اشخاص مختلف را همواره به اشخاص دیگر معرفی کنید، مگر آنکه بدانید آنها از پیش با همدیگر آشنایی دارند. معرفی افراد مختلف به همدیگر موقعیت شما را بین هر دو طرف بهتر می‌کند. این کار سبب می‌شود افراد، فارغ از جایگاه و موقعیت‌شان، احساس بهتری داشته باشند، چرا که ارزش و اهمیت بیشتری برای‌شان قایل شده‌ایم.
۲ دست‌ دادن با دیگران هنوز یک استاندارد حرفه‌ای به حساب می‌آید. نه تنها این ژست ساده نشانگر آن است که شما انسانی مودب، مطمئن و محترم هستید، بلکه افزون بر آن، سبب می‌شود امکان هر رابطه‌ حرفه‌ای بالقوه برای آینده را نیز به دست آورید. در مواردی، با توجه به شرایط حاکم بر فضای کار، باید از تکان دادن سر یا سلام کردن منصرف شوید، اما حتی در این موارد نیز تلاش برای دست دادن با دیگران ارزش بسیار زیادی خواهد داشت.
3 همواره از واژگان «لطفا» و «متشکرم» استفاده کنید. این نکته گفتن ندارد، چراکه بدیهی است. اما باید اشاره کرد که این شکل از تواضع و نزاکت حتی در دشوارترین شرایط نیز همچنان اثرگذار است. امروزه، همه ما هنگام ارسال ایمیل‌های مختلف از واژه‌ «متشکرم» یا «سپاسگزارم» استفاده می‌کنیم. اما با این وجود، یادمان نرود که وقتی این واژه را با دست‌ خط خودتان روی کاغذی می‌نویسید و آن را به دیگران می‌دهید، بسیار بیش از قبل مؤثر واقع شده‌اید.
۴ گفت‌وگو را قطع نکنید یا در آن وقفه نیاندازید. در حقیقت همه ما بسیار مشتاق هستیم که عقاید شخصی‌ خود را در مورد هر چیزی بیان کنیم. اما یادمان می‌رود که این عمل اغلب باعث قطع ‌کردن جمله‌های نیمه‌کاره‌ دیگران می‌شود. در این شرایط باید خودخواهی را کنار بگذاریم، خصوصا وقتی که گفت‌وگوها حساس می‌شوند. به هر حال باید خودمان را مجبور کنیم تا بتوانیم در بسیاری از موارد سکوت کنیم و بیشتر گوش دهیم. به خاطر بسپاریم که وقفه‌اندازی در میان سخنان دیگران در اغلب موارد نشانگر بی‌احترامی و گستاخی در قبال عقاید آنها است. بنابراین، جرات گفت‌وگو داشته باشید، اما از پرخاش بپرهیزید.
5 به آنچه می‌گویید توجه کنید. ارتباطات کلامی و نوشتاری دیگر به اندازه‌ گذشته‌ چندان رسمی و مورد استفاده‌ همگان نیستند. اما با این وجود، باید در انتخاب واژگان دقت و وسواس بسیاری به خرج داد. یقینا استفاده از یک زبان توهین‌کننده، گستاخ، یا زننده پذیرفتنی نیست. حتی نباید از اصطلاحات عامیانه یا رایج مردمی نیز استفاده کرد. گرچه استفاده از این اصطلاحات جایگاه عادی و ویژه‌ای بین مردم و جامعه دارد، اما پسندیده نیست که در فضای حرفه‌ای کسب‌وکار از آنها استفاده کنید.
۶ بدون اطلاع قبلی هرگز به دفتر کار کسی وارد نشوید. مایه بی‌احترامی است که گمان کنید هر وقت دوست داشتید این حق را دارید تا به اتاق هر کسی وارد شوید. حتی اگر در اتاقی باز باشد، ابتدا باید به آرامی با انگشت به در اتاق بکوبید، یا با استفاده از واژگانی همچون «سلام»، اجازه‌ ورود بگیرید. همچنین باید حواس‌تان باشد که اگر قرار است گفت‌وگوهایتان بیش از دو سه دقیقه به طول بیانجامد، بهتر است تا از ایمیل، ارتباط تلفنی، یا قرار قبلی بهره ببرید. این نکته نه تنها به نفع طرف مقابل است و به فعالیت‌های مولد خود شرکت یاری می‌رساند، بلکه اساسا به نفع موقعیت خود شما است.
7 دیگران را به رسمیت بشناسید. وقتی کسی به شما نزدیک می‌شود، او را از صمیم قلب به رسمیت بشناسید و تصدیق کنید. اگر مسوولیت بسیار مهمی بر عهده شما است، می‌توانید از این فرد بخواهید کمی صبر کند تا کار شما به اتمام برسد. هیچ کسی این حق را ندارد تا پرمشغله‌ بودن‌ را دست‌آویزی برای نادیده ‌انگاشتن مردم بداند.
۸ وقت‌شناس باشید. همه ما سرمان شلوغ است و مشغله‌ بسیار زیادی داریم. وقتی از خودمان وقت‌شناسی نشان می‌دهیم، آنگاه با زبان بی‌زبانی به دیگران می‌گوییم که برای وقت‌شان ارزش قائل هستیم. هرگز فراموش نکنید که این رفتار بسیار احترام‌برانگیز است. تاخیرکردن هرگز بدین معنا نیست که اوضاع ما بسیار شلوغ‌تر از دیگران است، یا اینکه مشغله‌های کاری و حرفه‌ای ما بسیار زیاد است. در واقع، تاخیر هیچ معنایی مگر سهل‌انگاری و بی‌ملاحظه‌گی ندارد.
9 حین جلسات به هیچ تماس تلفنی پاسخ ندهید. وقتی در یک جلسه هستید، تنها باید به مباحث همان جلسه توجه داشته باشید. در جلسه یا قرار ملاقات حق استفاده از تماس تلفنی، ایمیل یا پیامک را ندارید. این کارها سبب می‌شوند تا به دیگر شرکت‌کنندگان در جلسه توهین و بی‌احترامی کنید. این رفتارها بسیار زننده و آزاردهنده هستند. البته ناگفته پیداست که این رفتارها سبب می‌شوند تا خود جلسه نیز بیش از زمان معمولش به درازا بکشد، زیرا شرکت‌کنندگان تمرکز خود را از دست خواهند داد.
10 علاقه‌ خود را واقعی نشان دهید. با دیگران ارتباط چشمی داشته باشید. خوب به آنها نگاه کنید و به خوبی نیز به حرف‌هایشان گوش دهید. ببینید آنها چه می‌گویند. متاسفانه در فضایی قرار داریم که کمتر به همدیگر اطمینان می‌کنیم یا کمتر به همدیگر گوش می‌سپاریم. اغلب نمی‌توانیم قدری صبر کنیم تا کسی همه‌ کارهایش را حتی با عجله انجام دهد تا بعد ما بتوانیم کار خودمان را انجام دهیم. در مقابل اغواگری‌های عجله و حواس‌پرتی مقاومت به خرج دهید. زمان را چنان به دست بگیرید که بتوانید از دیگران سوالات خود را بپرسید و در عوض، علاقه‌ خود را به اندیشه‌ها و عقاید طرف مقابل‌تان نیز نشان دهید.