اینجا دست کارگردان بازتر است - ۲۶ مرداد ۹۱
سحر ذکریا
بازیگر «قهوه تلخ» و «شام ایرانی»
به نظر من کار در مجموعههایی که قرار است از رسانه خانگی پخش شوند و تولید یک اثر برای این رسانه برای بازیگرانی که قرار است در آنها حضور داشته باشند تفاوت چندانی با کار در مدیوم سینما یا تلویزیون ندارد. اینکه در شبکه تلویزیونی دیده شویم یا رسانه خانگی، آنچنان مهم نیست، مهم این است که به هر حال مهمان خانههای مردم هستیم. فقط چیزی که وجود دارد در اینجا دست کارگردان نسبت به تلویزیون کمی بازتر است و میتواند به سراغ موضوعات و سوژههایی برود که شاید در تلویزیون امکان پرداخت به آنها وجود نداشته باشد، اما بیشترین تفاوت فکر میکنم برای تهیهکنندگان این آثار باشد.
بازیگر «قهوه تلخ» و «شام ایرانی»
به نظر من کار در مجموعههایی که قرار است از رسانه خانگی پخش شوند و تولید یک اثر برای این رسانه برای بازیگرانی که قرار است در آنها حضور داشته باشند تفاوت چندانی با کار در مدیوم سینما یا تلویزیون ندارد. اینکه در شبکه تلویزیونی دیده شویم یا رسانه خانگی، آنچنان مهم نیست، مهم این است که به هر حال مهمان خانههای مردم هستیم. فقط چیزی که وجود دارد در اینجا دست کارگردان نسبت به تلویزیون کمی بازتر است و میتواند به سراغ موضوعات و سوژههایی برود که شاید در تلویزیون امکان پرداخت به آنها وجود نداشته باشد، اما بیشترین تفاوت فکر میکنم برای تهیهکنندگان این آثار باشد.
سحر ذکریا
بازیگر «قهوه تلخ» و «شام ایرانی»
به نظر من کار در مجموعههایی که قرار است از رسانه خانگی پخش شوند و تولید یک اثر برای این رسانه برای بازیگرانی که قرار است در آنها حضور داشته باشند تفاوت چندانی با کار در مدیوم سینما یا تلویزیون ندارد. اینکه در شبکه تلویزیونی دیده شویم یا رسانه خانگی، آنچنان مهم نیست، مهم این است که به هر حال مهمان خانههای مردم هستیم. فقط چیزی که وجود دارد در اینجا دست کارگردان نسبت به تلویزیون کمی بازتر است و میتواند به سراغ موضوعات و سوژههایی برود که شاید در تلویزیون امکان پرداخت به آنها وجود نداشته باشد، اما بیشترین تفاوت فکر میکنم برای تهیهکنندگان این آثار باشد. با اینکه در ایران حق کپی رایت رعایت نمیشود؛ ولی مدتی است که میبینیم تهیهکنندگان زیادی مایل به سرمایهگذاری در این زمینه هستند که این نشان میدهد از این طریق سود خوبی عایدشان میشود. شاید دلیل اینکه خیلی از کارگردانان و بازیگران نامی سینما و تلویزیون هم این روزها ترجیح میدهند در این مجموعهها حضور پیدا کنند، همین باشد. خب طبیعی است سود حاصل شده از یک اثر به جیب تمام عوامل کار میرود.
راستش من قبل از بازی در «قهوه تلخ» فکر میکردم لزوما مجموعههای تلویزیونی به دلیل پخش عمومی در سراسر کشور مخاطب بسیار بیشتری باید داشته باشند؛ اما استقبال بی نظیری که از این سریال شد، نشان داد که مخاطب این رسانه حتی میتواند بیشتر از تلویزیون هم باشد که این جای خوشحالی دارد.
بازیگر «قهوه تلخ» و «شام ایرانی»
به نظر من کار در مجموعههایی که قرار است از رسانه خانگی پخش شوند و تولید یک اثر برای این رسانه برای بازیگرانی که قرار است در آنها حضور داشته باشند تفاوت چندانی با کار در مدیوم سینما یا تلویزیون ندارد. اینکه در شبکه تلویزیونی دیده شویم یا رسانه خانگی، آنچنان مهم نیست، مهم این است که به هر حال مهمان خانههای مردم هستیم. فقط چیزی که وجود دارد در اینجا دست کارگردان نسبت به تلویزیون کمی بازتر است و میتواند به سراغ موضوعات و سوژههایی برود که شاید در تلویزیون امکان پرداخت به آنها وجود نداشته باشد، اما بیشترین تفاوت فکر میکنم برای تهیهکنندگان این آثار باشد. با اینکه در ایران حق کپی رایت رعایت نمیشود؛ ولی مدتی است که میبینیم تهیهکنندگان زیادی مایل به سرمایهگذاری در این زمینه هستند که این نشان میدهد از این طریق سود خوبی عایدشان میشود. شاید دلیل اینکه خیلی از کارگردانان و بازیگران نامی سینما و تلویزیون هم این روزها ترجیح میدهند در این مجموعهها حضور پیدا کنند، همین باشد. خب طبیعی است سود حاصل شده از یک اثر به جیب تمام عوامل کار میرود.
راستش من قبل از بازی در «قهوه تلخ» فکر میکردم لزوما مجموعههای تلویزیونی به دلیل پخش عمومی در سراسر کشور مخاطب بسیار بیشتری باید داشته باشند؛ اما استقبال بی نظیری که از این سریال شد، نشان داد که مخاطب این رسانه حتی میتواند بیشتر از تلویزیون هم باشد که این جای خوشحالی دارد.
ارسال نظر