قصه غذایی که شهرت و محبوبیت جهانی دارد
تا حالا شده از خودتان سوال کنید که چرا فقط همبرگرها را در نان‌های گرد سرو می‌کنند؟
حتما چون گرد و دایره‌ای‌اند؛ خوب برش‌های کالباس‌ها و ژامبون‌ها هم گرد هستند!؟ اصلا چرا اسم این غذا همبرگر است؟ از کجا آمده و چگونه به این محبوبیت رسیده است؟ چطور و چگونه طی سالیان سال، میلیاردها دلار برای همین غذای ساده و لذیذ مبادله شده است؟ امروزه همبرگر یکی از ساده‌ترین و فراوان‌ترین غذاها است، شهرت بین‌المللی دارد و در کمتر شهری نمی‌توان این ساندویچ لذیذ را پیدا کرد؛ هر روز میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا از این ساندویچ استفاده می‌کنند و شاید تعداد افرادی که به همبرگر علاقه ندارند بسیار ناچیز باشد.
تا حالا شده از خودتان سوال کنید که چرا فقط همبرگرها را در نان‌های گرد سرو می‌کنند؟
حتما چون گرد و دایره‌ای‌اند؛ خوب برش‌های کالباس‌ها و ژامبون‌ها هم گرد هستند!؟ اصلا چرا اسم این غذا همبرگر است؟ از کجا آمده و چگونه به این محبوبیت رسیده است؟ چطور و چگونه طی سالیان سال، میلیاردها دلار برای همین غذای ساده و لذیذ مبادله شده است؟ امروزه همبرگر یکی از ساده‌ترین و فراوان‌ترین غذاها است، شهرت بین‌المللی دارد و در کمتر شهری نمی‌توان این ساندویچ لذیذ را پیدا کرد؛ هر روز میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا از این ساندویچ استفاده می‌کنند و شاید تعداد افرادی که به همبرگر علاقه ندارند بسیار ناچیز باشد.
میراث لشگر چنگیز
تاریخ حقیقی پیدایش همبرگر بر هیچ‌کس روشن نیست، ولی بر اساس اطلاعات موجود، همبرگرهای امروز، نسل پنجم یا ششم همبرگرها هستند. فرماندهان لشگر چنگیزخان به این نتیجه رسیدند که حرکت سربازان همراه با گروه تدارکات جنگ؛گله دام‌ها و وسایل مربوط بسیار سخت و طولانی است و سرعت پیشروی آنها را کم می‌کند. آنها به سربازان آموزش دادند که تکه‌های گوشت را داخل پارچه‌های خاص پیچیده و در زیر زین اسب خود نگه دارند. آنها به گوشت‌ها مقدار زیادی نمک و نوعی پودر فلفل‌مانند می‌زدند و آن را حفظ می‌کردند. گوشت‌های محصور در پارچه، با توجه به حرکت اسب و وزن سرباز، به‌خوبی نرم می‌شدند و در مدت زمان کوتاهی با مقدار کمی آتش، پخته و مصرف می‌شدند. این غذا، شاید نسل اول همبرگرهای امروزی باشد، این شیوه پخت بعدها توسط سربازان به دیگر لشگرها برده شد و تا سال‌ها بعد، سربازان از این غذا استفاده می‌کردند. در قرن پانزدهم، تعدادی از بازرگانان آلمانی این شیوه آماده کردن گوشت را از سربازان تاتار یاد گرفته و به این نتیجه رسیدند که با کمی تغییر، این غذا را برای ملوان‌ها و سربازهایی که در دریا بودند نیز استفاده کنند.
باز هم ژرمن‌ها
آلمانی‌ها، گوشت گاو را در قطعات بسیار بزرگی می‌بریدند و با مقدار زیادی نمک در بشکه‌هایی به‌صورت کاملا فشرده قرار می‌دادند. بشکه‌ها را در جایی می‌گذاشتند که دمای هوا بسیار کم و رطوبت پایینی داشت و این امر باعث می‌شد که گوشت‌ها تا مدت طولانی قابل نگهداری و مصرف باشد. بعدها دریانوردان آلمانی یاد گرفتند که گوشت را به‌صورت بهتر و کامل‌تری خشک، دودی و نمک‌سود کنند. این نوع نگهداری گوشت، باز هم توسط دریانوردان به هزاران نقطه جهان برده شد و تقریبا مردم همه جهان با آن آشنا شدند تا جایی که تاثیر آن در فرهنگ غذایی ملل مختلف قابل رویت است. در دستور غذاهای پرتقالی، برزیلی و اسپانیایی و... هنوز هم از گوشت گاو نمک‌سود، خشک و دودی‌شده زیاد استفاده می‌شود.
همبرگرها تغییرات خود را ادامه دادند و وارد سفره غذاهای مردم شهرنشین هم شدند و کمی تغییر فرم پیدا کردند و تا حدود زیادی به بیفتک‌ها شبیه شدند. در قرن هجدهم، بازرگانان آلمانی همبرگر را به آمریکا بردند و همبرگر با نام استیک هامبورگی یا گوشت هامبورگی به منوی رستوران‌های آمریکا وارد شد.
همبرگر متولد می‌شود
چارلی نارگین، در سال 1885 در جزایر سیمور (هند غربی) غذایی را آماده کرد که شامل گوشت نرم، خرد و کمی سرخ‌شده بود و همراه با سبزیجات سرو می‌شد. او گوشت را به‌صورت کوفته درمی‌آورد اما بعد از مدتی متوجه شد که خوردن کوفته‌ها کمی سخت است؛ او کوفته‌های گوشت را پهن کرد و به‌صورت تخت و گرد در آورد و نام غذا را همبرگر گذاشت. امروزه جزایر سیمور را پایتخت همبرگر جهان می‌نامند.
همزمان با ابتکار آقای نارگین، فرانک و چارلز منچزر که دو برادر هامبورگی بودند، به آمریکا و شهر نیویورک مهاجرت کردند؛ آن دو سعی داشتند سوسیس‌های گوشت خوک آلمانی را در نیویورک به فروش برسانند. در رستوران آنها، سوسیس‌ها محبوبیت چندانی پیدا نکردند و به علت سختی تهیه، دو برادر مجبور شدند تا گوشت هامبورگی یا همان همبرگر را هم به غذاهای خود اضافه کنند. آنان برای اولین‌بار گوشت‌ها را کاملا خرد کردند و مانند روش پخت بیفتک، همبرگر را سرخ می‌کردند. باز هم برای اولین‌بار همبرگر را بین دو برش نان قرار دادند و به شکل ساندویچ درآوردند. همبرگر کم‌کم محبوب شد و سرانجام در سال ۱۹۰۴ در نمایشگاه غذایی سنت‌لویس به نمایش عمومی درآمد. اما، همبرگر امروزی در سال ۱۹۲۱ توسط یک سرآشپز آمریکایی به‌نام والت‌آندرسون، به‌شکل استاندارد درآمد. او اهل ویریجینا کانزانس بود. آندرسون گوشت گاو را کاملا خرد و به‌صورت قطعات گرد و تخت، روی آتش کباب و دودی می‌کرد. در آخر هم غذا را برای ظاهر بهتر و برای آنکه خرد نشود، همراه با نان گرد و سبزیجات به‌صورت ساندویچ سرو می‌کرد. او توانست در آن سال سرمایه‌دار معروف، بیلی‌اینگرام، را متقاعد کند تا با
سرمایه‌گذاری۷۰۰ دلاری، رستورانی با منوی اختصاصی همبرگر را با نام وایت کسل بنا کند و این ابتدای شهرت جهانی همبرگر و رستوران‌های زنجیره‌ای آن بود. سال‌ها بعد برادران مک‌دونالد رستوران خود را باز کردند و با کمک ری‌کراک توانستند همبرگر را به عنوان غذایی سریع عرضه کنند و این غذا را به شهرت جهانی برسانند.
هفت اسکناس 1 میلیون دلاری!
مطمئا هر کسی در زندگی خود بار‌ها با تبلیغات یا پیشنهاد‌های سرمایه‌گذاری روبه‌رو شده است، پیشنهاد‌هایی که نویددهنده یک سود آنچنانی است تعدادی از افراد ریسک انجام این سرمایه‌گذاری‌ها را می‌پذیرند ولی تعداد زیادی با توجه به عدم موفقیت بسیاری از نمونه‌های قبلی از انجام آن خودداری می‌کنند، به‌طور قطع اگر هر فرد آمریکایی می‌دانست سرمایه ۷۰۰ دلاری‌اش ( ۷ اسکناس ۱۰۰ دلاری) در مدت زمان کمتر از ۱۰۰ سال ثروتی ۷۰۰ میلیون دلاری را برای او و خانواده‌اش به ارمغان می‌آورد لحظه‌ای درنگ نمی‌کرد! و حتما و به سادگی این ریسک را می‌پذیرفت!.
انواع همبرگر:
در تهیه همبرگرها معمولا از گوشت گاو استفاده می‌شود و در موارد کمتری هم از ترکیب گوشت بره یا گوساله یا گوشت خوک و مخلوط آنها استفاده می‌شود، ولی پر‌مصرف‌ترین نوع گوشت برای همبرگرها گوشت گوساله یا گاو است. چیزبرگر یا برگرهای پنیردار، از انواع همبرگرند که تنوع بسیار زیادی دارند. در ابتدا چیزبرگرها را با قراردادن مقداری پنیر در داخل مایه گوشت آماده می‌کردند اما امروز با قراردادن یک ورقه پنیر روی همبرگر معمولی، چیزبرگر درست می‌شود. البته می‌توان از انواع پنیرها در تهیه چیزبرگرها استفاده کرد و اصولا با توجه به پنیرهای تولیدی هر منطقه و هر کشور پنیر چیزبرگرها تغییر می‌کند، اما به‌صورت رسمی و استاندارد پنیر چیزبرگرها باید کمی خشک و شور باشد و چربی مناسبی داشته باشد تا طعم شور و کرم مانندی را ایجاد کند، پنیر چدار تولیدشده در ایران نیز حدودی از خصوصیت‌های پنیر مورد نظر را دارد، البته پنیر‌هایی برای چیز برگر و با همین نام در ایران تولید می‌شود که می‌توان از آنها استفاده کرد. چیزبرگرهای مخصوص گیاه‌خواران هم از کباب‌شدن یک پنیر خاص کبابی یا پنیرهای گیاهی آماده می‌شود. و از نظر طعم و ظاهر تفاوت آشکاری با
چیزبرگرهای معمول دارد. قارچ برگرها و انواع برگرهای تند و دودی نیز به‌صورت کلی از برگرهای معمولی گوشت گاو درست می‌شوند و در جزئیات کمی تفاوت دارند. گونه‌های مختلف برگر از گوشت گاو، خوک، بره، مرغ، شترمرغ، ماهی، کوسه، میگو، خرچنگ، خرگوش، غاز، اردک و... تهیه می‌شود.
اجزاء همبرگر:
ساندویچ همبرگر 4 جزء اصلی دارد که بدون هر کدام، ناقص است و می‌شود به آن همه چیز گفت، غیر از همبرگر! برگر، نان، سس و مخلفاتی مانند سبزیجات یا ادویه‌ها اجزاء اصلی یک ساندویچ همبرگرند.
سس همبرگر:
سس‌های همبرگر بسیار متفاوت است. انواع سس‌ها با پایه سس گوجه فرنگی، مایونز یا سس‌های پنیردار، سس‌های دودی، انواع خردل، سس ترش و تند و سس‌های میوه‌ای در ساندویچ‌های همبرگر استفاده می‌شود. البته انتخاب سس به نوع برگرها و سلیقه شما بستگی دارد، اما استفاده از سس مایونز به‌عنوان سس اصلی ساندویچ و سس گوجه فرنگی به‌عنوان سس کنار غذا شهرت و مصرف عمده جهانی دارد. افرادی هم که از رژیم‌های کم کالری استفاده می‌کنند می‌توانند به‌جای استفاده از مایونز‌ها از سس‌های رژیمی یا سس‌هایی که با پنیرهای رژیمی درست می‌شوند در کنار انواع سس‌های خردل استفاده کنند.
نان همبرگر:
در ابتدا از نان‌هایی که در هر منطقه پخته می‌شد، برای همبرگر استفاده می‌کردند، ولی بعدها نان همبرگر نیز تغییر کرد. نان‌های صنعتی گرد اسفنجی با آردگندم که کمی طعم شیرین دارند، پر‌استفاده‌ترین نوع مورد استفاده در سراسر دنیاست. نان‌های جو، چاودار، نان‌های ادویه‌دار یا کنجددار نیز برای سرو همبرگر در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مخلفات برگرها:
ساندویچ‌های برگر همراه با مخلفات سرو می‌شود؛ یعنی در یک ساندویچ برگر از انواع سبزیجات شامل گوجه‌فرنگی، خیارشور، کاهو، قارچ، کدو، کلم‌های مختلف، پیاز، سیر و سبزی‌های گوناگون استفاده می‌شود. سبزیجات ساندویچ با توجه به نوع برگر و ادویه‌های به کاربرده شده در آن، انتخاب می‌شوند، ولی در نهایت یار جدانشدنی برگرها، سیب‌زمینی سرخ‌شده است.
سیب‌زمینی سرخ‌شده شاید یکی مهم‌ترین عوامل سفارش یک همبرگر باشد. ری کراک از اوایل دهه 60 سیب زمینی سرخ‌کرده را به منوی همبرگر رستوران‌های زنجییره‌ای مک دونالد اضافه کرد و بر لذت خوردن آن افزود و حالا شاید متوجه شدن این نکته بسیار سخت باشد که چه تعداد برگر به‌خاطر سیب زمینی سرخ‌شده فروش رفته است ؟
نحوه پخت همبرگر:
آماده‌کردن برگرها هم شکل‌های مختلفی دارد. در روش صنعتی یا فروشگاه‌های فست‌فود، همبرگرهای آماده شده بر روی یک کباب‌پز خاص گریل (کبابی) می‌شوند. در شیوه دیگر، همبرگر داخل فر به‌تنهایی یا همراه با مقداری روغن، سس یا سبزی قرار می‌گیرد. در شیوه دیگر پخت، از تابه‌های معمولی یا استیک‌پزها استفاده می‌شود و با مقداری روغن یا بدون روغن، برگر آماده می‌شود. گروهی از آشپزان نیز برگرها را روی ذغال کباب می‌کنند.
وقتی می‌خواهید بخرید
همبرگر و انواع برگرها، غذاهای بسیار پرمصرفی‌اند و به‌سادگی می‌توان آنها را درست و در زمانی کوتاه سرو کرد. از همه مهم‌تر آنکه می‌توان با توجه به تعدد دستور تهیه برگرها، آن را در انواع رژیم‌های غذایی جای داد. دقت به این نکات بی‌فایده نیست:
در یک ساندویچ برگر خوب، باید از نان مناسب استفاده کرد. نان‌هایی که خیلی خشک‌اند لذت خوردن برگر را کم می‌کنند. نان‌های بسیار نرم نیز بعد از اضافه‌کردن مقداری سس، خرد می‌شوند و خوردن آنها سخت می‌شود. یک نان مناسب برای برگر باید بافت اسفنجی داشته باشد. برای درست کردن یک همبرگر لازم نیست حتما از نان گرد مرسوم استفاده کنید و از انواع نان‌ها می‌توانید در شکل‌های مختلف استفاده کنید. اگر می‌خواهید یک همبرگر عالی را آماده کنید، نان‌ها را کمی برشته کنید یا با استفاده از نان تست، از ساندویچ‌سازها کمک بگیرید.
سس همبرگر را با توجه به نوع برگر و رژیم غذاییتان انتخاب کنید. می‌توانید از مقداری کره، پودر سیر و آویشن هم به عنوان سس استفاده کنید. مقدار کمی سس‌مایونز یا سس گوجه‌فرنگی همبرگر شما را خوشمزه می‌کند. با کمی سس باربیکیو و فلفل‌قرمز، یک مرغ‌برگر خوش‌طعم را تجربه خواهید کرد، البته خردل را نیز فراموش نکنید.
یک برگر خوشمزه باید به‌خوبی کباب یا سرخ شود. تجربه نشان داده که اگر برگرها در روغن سرخ نشوند، طعم بهتری خواهند داشت و سالم‌تر هم هستند. از یک توری کباب هم می‌توانید استفاده کنید و برگرهای مرغ، گوشت یا ماهی را روی کباب‌پز، کباب کنید. با استفاده از ماهیتابه چدنی، برگرها را بدون روغن یا با مقدار بسیار کم روغن، سرخ و کمی دودی کنید تا طعم بهتری پیدا کند. اگر حوصله هیچ‌کدام از این کارها را ندارید، فر را روشن کنید و برگرها را با چند قطره روغن داخل ظرف فر بگذارید تا کاملا آماده شوند. برای برشته‌شدن، از حرارت بالای فر استفاده کنید و در حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه با حرارت ۲۰۰ درجه، همبرگرها را برشته کنید. نکته مهم این است که همبرگر نباید کاملا سرخ یا کباب شوند؛ باید برگر کمی آب‌دار باشد و به هیچ‌وجه خشک نباشد.
به نوع مواد تشکیل دهنده و درصد گوشت و سویای آن دقت کنید. با توجه به مقدار هر کدام از مواد اصلی همبرگر و میزان ضخامت، مدت زمان پخت متفاوت می‌شود.
وقتی می‌خواهید بپزید
در صورتی‌که تصمیم دارید خودتان برگرها را درست کنید و از برگرهای آماده استفاده نکنید، باید به چند نکته دقت کنید:
در تهیه یک برگر، شما نمی‌توانید فقط و فقط از گوشت یا مرغ استفاده کنید. گروهی از آشپزان حرفه‌ای معتقدند که در مخلوط و مایه اصلی برگر نباید از پیاز استفاده شود چون همبرگر را به کباب تبدیل می‌کند، اما گروهی هم از پیاز خردشده یا رنده‌شده استفاده می‌کنند.
به‌جز پیاز، یک همبرگر خوب باید با مقدار کافی از آرد نان، ادویه، فلفل قرمز و سیاه و نمک، و با توجه به سلیقه آویشن، زردچوبه یا پاپریکا مخلوط شود. از سبزی‌های خردشده نیز می‌توان در آن استفاده کرد.
مایه همبرگر به هیچ‌وجه نباید آب‌دار باشد. پس باید آب گوشت یا پیاز را کاملا بگیرید.
وقتی می‌خواهید بخورید
باید به مخلفات داخلی ساندویچ برگر توجه کرد. در ساندویچ خود می‌توانید از انواع پنیرها، سبزیجات و حتی غلات پخته استفاده کنید. یک همبرگر خوب و ساده با کمی گوجه فرنگی و خیارشور باریک حلقه شده و یک حلقه نازک پیاز و کمی سس تهیه می‌شود. در چیزبرگر و قارچ‌برگر، کمتر از پیاز استفاده می‌شود، چون مزه پنیر و سس قارچ مهم است و باید بر مزه‌های دیگر غلبه داشته باشد.
طعم مطلوب و لطیف یک مرغ‌برگر، با چند برگ کاهو چندبرابر خواهد شد!
همان‌طور که گفته شد یک ساندویچ برگر با سیب‌زمینی سرخ‌کرده تکمیل می‌شود، ولی می‌توانید از انواع پوره‌های سیب‌زمینی و حتی سیب‌زمینی تنوری استفاده کنید. ساده‌ترین راه درست‌کردن یک سیب‌زمینی تنوری، مخلوط کردن برش‌های سیب‌زمینی با کمی روغن‌زیتون، پودرسیر یا سیرخردشده و چند برگ رزماری است؛ این مواد را باید 40 دقیقه در فر 200 درجه بگذارید.
یک باور غلط
برگرها عموما غذاهای مضری نیستند، نحوه پخت و موادی که همراه آنها سرو می‌شود در سلامت غذا مهم است. چربی گوشت در برگرها می‌تواند کاملا متفاوت باشد. همبرگرهایی با 5 تا 10درصد چربی وجود دارد که خوشمزه هم هستند. همبرگرهایی که با سویا تهیه شده‌اند، مقدار چربی و همین‌طور کالری‌شان باز هم کمتر است.
نحوه پخت هم بسیار مهم است. کباب کردن، یکی از بهترین روش‌هاست. مقدار چربی، سس و پنیر هم در سلامت غذا موثر است و می‌توان آن را با توجه به رژیم‌غذایی تغییر داد. در هر صورت همبرگر و برگرها در زمره خوشمزه‌ترین غذاها هستند، پس باید از آن لذت برد.
رکوردهای همبرگری
رکوردهای مربوط به دنیای برگرها، زیاد و متنوع است؛ از مسابقه پخت بزرگ‌ترین همبرگر گرفته تا مسابقه سریع‌خوری و همین‌طور مسابقات آشپزی با همبرگر، هر ساله در کشورهای مختلف برگزار می‌شود.
بزرگ‌ترین همبرگر جهان را سرآشپز تدریدر در 8 می سال2010 درتورنتو کانادا درست کرده است. این همبرگر 6/267 کیلوگرم (590 پوند) وزن داشت و 46 نفر در 11 ساعت کار، این همبرگر را آماده کردند.
بزرگ‌ترین همبرگر سرو شده، در یک رستوران در میشیگان آمریکا ارائه می‌شود که وزنی در حدود ۷۵/۷۴ کیلو دارد و قیمت آن ۳۹۹ دلار است.
دان لرمن، رکورددار خوردن 25/11 همبرگر 25 پوندی است. او در 10دقیقه این کار را انجام داده است.
خانم سونیا توماس در سال ۲۰۰۶ در ۲۷ دقیقه، یک چیز برگر ۵/۴ کیلویی را خورده است. یک‌سال بعد هم، در۱۰ دقیقه هفت همبرگر ۴/۳ پوندی را نوش جان کرد.
جری‌چست در سال 2007، در عرض 8 دقیقه، 103همبرگر کوچک تک لقمه‌ای را خورده است.
جالب است بدانید که شرکت مک‌دونالد با ۳۲۰۰۰ شعبه در ۱۱۷ کشور جهان، بزرگ‌ترین فست‌فود جهان است. در سال ۲۰۰۵ این شرکت اعلام کرد که در۵۰ سال گذشته، بیش از ۹۹ میلیارد برگر را در سراسر دنیا به‌فروش رسانده است. نکته دیگر آنکه مک‌دونالد در چین اولین دانشکده تخصصی همبرگر را راه انداخته است. سالانه تعداد زیادی از دانشجویان از این دانشکده فارغ‌التحصیل می‌شوند. در حال حاضر نیز دو موزه بزرگ همبرگر توسط این شرکت در آمریکا دایر شده که یکی از این موزه‌ها، اولین فروشگاه مک‌دونالد در ایلونویز است.
در سال‌های 1940 تا 1950، صدها رستوران به فروش همبرگر به‌صورت فست‌فود روی آوردند. از برادران مک‌دونالد گرفته تا رستوران‌های وایت‌کسل؛ همه سعی در صنعتی شدن و عرضه سریع غذاهای خود داشتند. در دهه 60 هم شرکت‌هایی مانند برگرکینگ و هاردیز به مجموعه فروشگاه‌های زنجیره‌ای و بین‌المللی فست‌فود اضافه شدند و همبرگر را جزء اصلی منوی غذاهای خود قرار دادند. رستوران‌هایی مانند in out berger هم جزء اولین رستوران‌های فست‌فود بودند که همبرگرهای بسیار عالی را عرضه می‌کردند اما مک‌دونالد با بیشترین شعبه، بزرگ‌ترین فروشنده همبرگر در دنیاست، ولی متاسفانه درجه کیفی همبرگرهای تولیدی مک دونالد و برگر کینگ امروزه تا حدود زیادی کاهش یافته است و رقبای آنها گوی سبقت کیفیت را از آنها ربوده‌اند.
همبرگر در ایران
اولین رستورانی که همبرگر را وارد ایران کرد، تاپس‌همبرگر بود که در بلوار ناهید خیابان آفریقا قرار داشت. در سال 1340 یک همبرگر 3 تومان، به همراه یک بطری 5 ریالی نوشابه و یک پاکت سیب‌زمینی سرخ‌شده 5 ریالی، در مجموع به قیمت 4 تومان فروخته می‌شد.
بعدها با رشد سریع ساندویچ‌فروشی در ایران، تعداد همبرگرفروش‌ها بسیار افزایش یافت و امروزه تعداد بسیار زیادی از کارخانه‌ها به تولید همبرگر آماده در انواع مختلف و با کیفیتی مطلوب می‌پردازند.
اما انتخاب خوشمزه‌ترین همبرگر در ایران کار بسیار دشواری است زیرا مانند همه دنیا، تعداد رستوران‌هایی که همبرگر را در منوی خود دارند، زیاد است. همبرگر در ایران به دو صورت درست می‌شود؛ یکی به‌صورت سنتی که اغذیه‌فروش‌ها و تعدادی از ساندویچ‌فروش‌های قدیمی آن را طبخ می‌کنند. نوع دیگر، نوع صنعتی و فست‌فودی آن است که تهیه و پخت کاملا متفاوتی دارد.
شاید از معروف‌ترین فست‌فودهای تهران که همبرگر را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین غذاها در منوی خود داشته‌اند، بتوان از برگر ذغالی تهران، تهران‌برگر، نام برد که در واقع اولین فست‌فود به سبک فست‌فودهای زنجیره‌ای فعلی بود و در حال حاضر به رستوران سارا تغییر نام داده است.
برای پیداکردن یک همبرگر خوشمزه، می‌توان نمونه بسیاری آورد. تعداد زیادی از دوستداران غذا، همبرگرهای موسیو را که اغذیه‌فروشی کوچکی در خیابان مطهری است، بسیار می‌پسندند و گروهی همبرگرهای سوگلی در ویلا را. همبرگرهای وحید، پونه و بهروز هم طرفداران خود را دارند. فست‌فودهای بوف، سوپراستار، آواچی، سندباد و استاربرگر هم طرفداران پروپاقرصی دارند و هر روز پذیرای تعداد زیادی از دوستداران همبرگر در ایران هستند.
درست‌کردن سریع یک همبرگر خوشمزه
درست کردن یک همبرگر می‌تواند بسیار جذاب باشد. برای پختن یک همبرگر ساده و خوشمزه، شما می‌توانید از یک بسته همبرگر آماده استفاده کنید. همبرگر 90درصد گوشت بدون سویا به همراه نان همبرگری صنعتی، یک انتخاب بسیار مناسب است.
ابتدا یک ماهیتابه استیک‌پز یا چدنی را روی گاز بگذارید تا گرم شود. نان را از وسط به‌صورت کامل برش دهید و نان‌ها را داخل همان تابه یا داخل فر و یا تستر قرار دهید تا کمی برشته شوند. سپس یک همبرگر را داخل تابه بسیار داغ و بدون روغن بگذارید. همبرگر شما شروع به پخت می‌کند؛ حال کمی کره و پودر سیر یا پودر فلفل قرمز و آویشن به نان زیرین همبرگر بمالید. بر روی نان دیگر هم کمی سس مایونز یا سس گوجه‌فرنگی ریخته و روی آن پخش کنید. ۲ تا ۳ حلقه گوجه‌فرنگی تازه باریک شده، یک یا دو برگ کاهو یا چندین برش نازک خیارشور را بر روی نان بگذارید.
برگر را پس از 2 دقیقه برگردانید؛ خود همبرگر آب می‌اندازد. اگر دوست دارید چیزبرگر درست کنید، زمانی که همبرگر را برمی‌گردانید یک ورقه پنیر روی آن بگذارید. بعد از 5/1دقیقه، روی دیگر همبرگر هم آماده شده است. برگر را داخل نان بگذارید و نوش جان کنید.
ارسال نظر