دفاتری که مشاوره هنری به مردم بدهند، نداریم
یکی از هنرمندانی که تجربه همکاری با گالریها و برگزاری نمایشگاه در کشورهای دیگر را دارد، نبود مشاوران هنری و دفاتری که نحوه سرمایهگذاری روی آثار هنری را در اختیار مردم قرار دهند، نشانه چرخه ناقص اقتصاد هنر در ایران دانست. حجت امانی، نقاشی که تجربه برگزاری نمایشگاههای زیادی در خارج از کشور مانند انگلستان، ترکیه، آلمان، لیتوانی و. . . را داشته است، با نگاهی به شرایط گالریداری در کشورهای دیگر میگوید: «خرید آثار هنری جزئی از سبد کالای مردم در کشورهایی است که گالریداری در آنها رواج یافته است.
یکی از هنرمندانی که تجربه همکاری با گالریها و برگزاری نمایشگاه در کشورهای دیگر را دارد، نبود مشاوران هنری و دفاتری که نحوه سرمایهگذاری روی آثار هنری را در اختیار مردم قرار دهند، نشانه چرخه ناقص اقتصاد هنر در ایران دانست. حجت امانی، نقاشی که تجربه برگزاری نمایشگاههای زیادی در خارج از کشور مانند انگلستان، ترکیه، آلمان، لیتوانی و... را داشته است، با نگاهی به شرایط گالریداری در کشورهای دیگر میگوید: «خرید آثار هنری جزئی از سبد کالای مردم در کشورهایی است که گالریداری در آنها رواج یافته است. بسیاری از مردم برای اینکه بتوانند آثار هنری بخرند پول پسانداز میکنند و پیگیر اخبار و اطلاعات هنرمند مورد علاقهشان هستند مثلا زندگینامه، تعداد نمایشگاهها، سبک کاری و آینده هنرمندی را که میخواهند از او اثری بخرند، دنبال میکنند.»
او سپس به افرادی با سمت «مشاور خرید آثار هنری» اشاره کرد که نقش آنها در گالریداری ایران خالی است: «در بسیاری از کشورهای دیگری افرادی با حرفه مشاور خرید آثار هنری درحال فعالیت هستند که متاسفانه ما در ایران چنین مشاورانی نداریم. مشاوران هنری کسانی هستند که دفاتر مخصوصی برای مشاوره و آگاهیدهی در زمینه سرمایهگذاری هنری به مردم میدهند.»
امانی که خود چندین سال است یکی از گالریهای لندن مسوولیت نمایش آثار او در کشور انگلستان را برعهده دارد، میافزاید: «مشاوران هنری در این دفاتر به مراجعین خود اطلاعاتی درباره هنرمندان مختلف ارائه میدهند یا اگر فردی به هنرمند خاصی علاقهمند بود درباره پیشینه و آینده آن هنرمند اطلاعاتی به او میدهند. این مشاوران نه تنها اطلاعاتی درباره سبک کار و آثار هنری به مردم منتقل میکنند، بلکه این قدرت را نیز به آنها میدهند تا وضعیتی از آینده کاری یک هنرمند در اختیار داشته باشند و بدین طریق بتوانند تصمیم بگیرند که میخواهند روی آن هنرمند سرمایهگذاری کنند یا اینکه باید به سراغ هنرمند دیگری بروند.»
او بر این باور است که لزومی ندارد مردم از قبل با هنر آشنایی داشته باشند تا وارد گالری شوند، چراکه ورود به مکانهای هنری و دیدن تابلوهای نقاشی، عکاسی، مجسمه و هنرهای معاصرتر به خودی خود علاقه و کنجکاوی را در آنها ایجاد میکند و به مرور باعث میشود مردم به سراغ کسب اطلاعات بیشتر درباره هنرهای روز بروند که همین موضوع، قدمهای اولیه و اصلی برای آشنایی جامعه با هنرهای تجسمی است.
امانی همچنین درباره ناقص بودن چرخه اقتصاد هنرهای تجسمی در ایران اینطور میگوید: «اگر هنر جایگاه مهم و اصلی در فرهنگ روزمره زندگی مردم داشت، چرخه اقتصادی آنهم کامل بود، اما وقتی از چنین جایگاهی برخوردار نیست، هنرمند مجبور است بیشترین فعالیت را انجام دهد، یعنی علاوهبر تولید اثرش به دنبال مذاکره با گالریدارها و جذب خریدار باشد درحالیکه پیداکردن سرمایهگذار برعهده واسطهها یا آژانسهایی است که تعداد آنها در ایران انگشتشمار است.»
او با بیان اینکه در چند سال اخیر دلالان یا واسطههای هنری در کشورمان شروع به فعالیت کردهاند، ادامه میدهد: «دلالان هنری چرخه اقتصاد هنر را تسریع و بازار را گرم میکنند. متاسفانه نقش این افراد هنوز در فرهنگ ما جانیفتاده است و به همین دلیل هنوز بازاری که مردم خریدار اصلی آثار هنری باشند، در آغاز راهش است.» حجت امانی قرار است نمایشگاهی از مجموعه «انسان و فرشتگان» خود را که از سال 88 تا کنون در حال خلق آنها بوده است، در گالری شیرین به نمایش بگذارد. 20 اثر در این نمایشگاه به معرض دید عموم گذاشته میشود که تکنیک آنها ترکیب مواد است و ابعاد مختلفی دارند به عنوان مثال برخی در اندازههای 80 در 120 سانتیمتر و برخی در اندازههای 60 در 90 سانتیمتر هستند. امانی در این مجموعه خواسته است به زندگی ماشینی که روی همه ابعاد هستی انسانها تاثیر گذاشته است، تلنگری بزند و به آنها یادآوری کند بسیاری از مفاهیم و آرزوهایی که بشر در گذشته داشته به دلیل سیطره ماشینها مورد غفلت قرار گرفته است. امانی متولد 1357 در لرستان و فارغالتحصیل رشته پژوهش هنر در مقطع کارشناسی ارشد است. آثار او تاکنون در بیش از 20 نمایشگاه گروهی و انفرادی در داخل و خارج کشور همچون ترکیه، انگلستان، آلمان، لیتوانی و... به نمایش درآمده است. او همچنین از سال 83 روی کتیبههای ابنیه ایران تحقیق میکند.
او سپس به افرادی با سمت «مشاور خرید آثار هنری» اشاره کرد که نقش آنها در گالریداری ایران خالی است: «در بسیاری از کشورهای دیگری افرادی با حرفه مشاور خرید آثار هنری درحال فعالیت هستند که متاسفانه ما در ایران چنین مشاورانی نداریم. مشاوران هنری کسانی هستند که دفاتر مخصوصی برای مشاوره و آگاهیدهی در زمینه سرمایهگذاری هنری به مردم میدهند.»
امانی که خود چندین سال است یکی از گالریهای لندن مسوولیت نمایش آثار او در کشور انگلستان را برعهده دارد، میافزاید: «مشاوران هنری در این دفاتر به مراجعین خود اطلاعاتی درباره هنرمندان مختلف ارائه میدهند یا اگر فردی به هنرمند خاصی علاقهمند بود درباره پیشینه و آینده آن هنرمند اطلاعاتی به او میدهند. این مشاوران نه تنها اطلاعاتی درباره سبک کار و آثار هنری به مردم منتقل میکنند، بلکه این قدرت را نیز به آنها میدهند تا وضعیتی از آینده کاری یک هنرمند در اختیار داشته باشند و بدین طریق بتوانند تصمیم بگیرند که میخواهند روی آن هنرمند سرمایهگذاری کنند یا اینکه باید به سراغ هنرمند دیگری بروند.»
او بر این باور است که لزومی ندارد مردم از قبل با هنر آشنایی داشته باشند تا وارد گالری شوند، چراکه ورود به مکانهای هنری و دیدن تابلوهای نقاشی، عکاسی، مجسمه و هنرهای معاصرتر به خودی خود علاقه و کنجکاوی را در آنها ایجاد میکند و به مرور باعث میشود مردم به سراغ کسب اطلاعات بیشتر درباره هنرهای روز بروند که همین موضوع، قدمهای اولیه و اصلی برای آشنایی جامعه با هنرهای تجسمی است.
امانی همچنین درباره ناقص بودن چرخه اقتصاد هنرهای تجسمی در ایران اینطور میگوید: «اگر هنر جایگاه مهم و اصلی در فرهنگ روزمره زندگی مردم داشت، چرخه اقتصادی آنهم کامل بود، اما وقتی از چنین جایگاهی برخوردار نیست، هنرمند مجبور است بیشترین فعالیت را انجام دهد، یعنی علاوهبر تولید اثرش به دنبال مذاکره با گالریدارها و جذب خریدار باشد درحالیکه پیداکردن سرمایهگذار برعهده واسطهها یا آژانسهایی است که تعداد آنها در ایران انگشتشمار است.»
او با بیان اینکه در چند سال اخیر دلالان یا واسطههای هنری در کشورمان شروع به فعالیت کردهاند، ادامه میدهد: «دلالان هنری چرخه اقتصاد هنر را تسریع و بازار را گرم میکنند. متاسفانه نقش این افراد هنوز در فرهنگ ما جانیفتاده است و به همین دلیل هنوز بازاری که مردم خریدار اصلی آثار هنری باشند، در آغاز راهش است.» حجت امانی قرار است نمایشگاهی از مجموعه «انسان و فرشتگان» خود را که از سال 88 تا کنون در حال خلق آنها بوده است، در گالری شیرین به نمایش بگذارد. 20 اثر در این نمایشگاه به معرض دید عموم گذاشته میشود که تکنیک آنها ترکیب مواد است و ابعاد مختلفی دارند به عنوان مثال برخی در اندازههای 80 در 120 سانتیمتر و برخی در اندازههای 60 در 90 سانتیمتر هستند. امانی در این مجموعه خواسته است به زندگی ماشینی که روی همه ابعاد هستی انسانها تاثیر گذاشته است، تلنگری بزند و به آنها یادآوری کند بسیاری از مفاهیم و آرزوهایی که بشر در گذشته داشته به دلیل سیطره ماشینها مورد غفلت قرار گرفته است. امانی متولد 1357 در لرستان و فارغالتحصیل رشته پژوهش هنر در مقطع کارشناسی ارشد است. آثار او تاکنون در بیش از 20 نمایشگاه گروهی و انفرادی در داخل و خارج کشور همچون ترکیه، انگلستان، آلمان، لیتوانی و... به نمایش درآمده است. او همچنین از سال 83 روی کتیبههای ابنیه ایران تحقیق میکند.
ارسال نظر