اتهامات غیرکارشناسی به یارانه نقدی ارزی - ۶ مهر ۹۱
میثم هاشم‌خانی
گروه اندیشه
«افزایش تورم» و «لطمه به بودجه طرح‌های مفید دولتی»، مهم‌ترین اتهاماتی هستند که در هفته اخیر به طرح موسوم به «یارانه ارزی» نسبت داده شده‌اند. اتهام اول، یعنی «افزایش تورم»، از سوی افرادی مطرح می‌شود که گویا مدافع استمرار فروش دلار دولتی به قیمت دولتی 1226 تومانی هستند و معتقدند فروش دلار ارزان از سوی دولت، سطح قیمت کالاهای وارداتی را پایین می‌آورد. ولی آیا این افراد، می‌توانند فقط و فقط یک کالای وارداتی را نام ببرند که هم‌اکنون قیمت فروش آن در بازار بر مبنای دلار 1226 تومانی باشد؟
اما اتهام دوم یعنی «لطمه به بودجه طرح‌های مفید و زیربنایی دولتی»، از طرف افرادی مطرح می‌شود که ظاهرا با فروش دلارهای نفتی به قیمت بازار آزاد موافق هستند؛ ولی معتقدند اضافه درآمد حاصله از اجرای چنین سیاستی، باید به اجرای طرح‌های مفید از سوی دولت اختصاص یابد. اجازه بدهید فرض کنیم که کل درآمد نفتی کشور در میان شهروندان توزیع می‌شد و بعد دولت هم مجبور می‌شد همانند دولت کشوری مثل ترکیه، بودجه پروژه‌ای مانند آزادراه تهران-شمال را از طریق دریافت مالیات یا فروش اوراق قرضه و قرض گرفتن از شهروندان تامین کند. آیا قبول نداریم که در آن صورت فشار افکار عمومی برای افزایش سرعت و کیفیت ساخت آزادراه به حدی افزایش می‌یافت که موتور محرکه افزایش بهره‌وری در ساخت آزادراه را فراهم می‌کرد؟ خلاصه آنکه «یارانه نقدی ارزی»، اگر جزئیاتش به درستی طراحی شود، فرصتی تاریخی در جهت قطع وابستگی دولت به نفت و جلوگیری از فربه‌تر شدن دولت خواهد بود؛ فرصتی که نگارنده امیدوار است به واسطه نقدهای سطحی و غیرکارشناسی دچار آسیب نگردد