کودتا از پی کودتا

کمی مانده به نیمه شب جمعه، عده‌ای از نظامیان ترکیه تصمیم گرفتند تا براساس تجربه سلف خود دردهه‌های گذشته، پنجمین کودتای ارتش را در سرزمین عثمانی رقم بزنند. کودتایی که نافرجام ماند و پایانی خوش برای اردوغان به همراه داشت. از یک‌سو به محبوبیت او افزود و از سویی دلیل کافی برای تضعیف ارتش، تقویت پلیس، تغییر قانون اساسی ﻭ ﺳﺎﻳﺮاﻳﺪﻩ‌ﻫﺎ پدید آورد. زمانی‌که مخالفان در ارتش اعلام کردند که دولت اردوغان در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۶ تمام شد، خیلی زود تلویزیون دولتی ترکیه به تسخیر کودتاگران درآمد و همین موضوع رئیس جمهور را دست به دامن اسکایپ کرد تا از هوادارانش بخواهد که به خیابان‌ها بریزند و در مقابل کودتاچی‌ها ایستادگی کنند. از سوی دیگر از زمان آغاز کودتا تا پایانش که چند ساعتی بیشتر طول نکشید، رسانه‌های بخش خصوصی در کنار فعالیت شدید شبکه‌های مجازی، به کمک اردوغان آمدند تا مردم را در مقابل کودتا هرچه بیشتر بسیج کنند. با چنین حمایت‌هایی خیلی زود ارتش در بیانیه‌ای اعلام کرد که کنترل اوضاع را به دست گرفته است. در این کودتای نافرجام ۲۳۲ تن قربانی و ۱۴۹۱ تن زخمی شدند. به محض اینکه اوضاع کمی آرامتر شد، اردوغان بلافاصله با نشانه‌گیری انگشت اتهام به سوی مخالف سرسختش فتح‌الله گولن، دست به تصفیه گسترده حامیان گولن در ساختار سیاسی، قضایی و امنیتی ترکیه زد و بیش از ۶۰۰۰ نفر را بازداشت کرد. در همین حال از آمریکا خواست که گولن را به ترکیه مسترد کند. اما روحانی مخالف اردوغان، با رد اتهام دست داشتن در کودتا گفت که اگرحکم شود، آماده استرداد به وطنش است. به نظر می‌رسد بحران ترکیه نشان داد که مردم در همه حال خواهان حمایت از دموکراسی و برقراری امنیت و آرامش هستند و دیگر دوره کودتا و به دست گرفتن قدرت با توسل به زور گذشته است.