اهداف رتبهبندی شرکتهای برتر ایران از نگاه دبیر همایش IMI-۱۰۰
معرفی شرکتهای تاثیر گذار در اقتصاد کشور
اهداف اصلی رتبهبندی شرکتهای برتر ایران شفافسازی محیط کسب وکار، گسترش رقابت بین بنگاههای اقتصادی و معرفی شرکتهای تاثیرگذار در اقتصاد ملی است. این بخشی از مهم ترین صحبتهای مجید درویش، مجری IMI-۱۰۰ است، در زیر بخشی از گفت گوی دنیای اقتصاد با وی را میخوانید. تفاوت شانزدهمین دوره رتبهبندی شرکتهای برترایران درسال ۹۲ با سالهای قبل در چه چیزی بود؟ رتبهبندی شرکتهای برتر طی ۱۶ سال گذشته هر سال نسبت به سال قبل از آن به نوعی توسعه پیدا کرده است. کارهای جدیدی که ما در رتبهبندی امسال انجام دادیم اضافه شدن شرکتها از ۴۰۰ به ۵۰۰ شرکت بود.
اهداف اصلی رتبهبندی شرکتهای برتر ایران شفافسازی محیط کسب وکار، گسترش رقابت بین بنگاههای اقتصادی و معرفی شرکتهای تاثیرگذار در اقتصاد ملی است. این بخشی از مهم ترین صحبتهای مجید درویش، مجری IMI-100 است، در زیر بخشی از گفت گوی دنیای اقتصاد با وی را میخوانید.
تفاوت شانزدهمین دوره رتبهبندی شرکتهای برترایران درسال ۹۲ با سالهای قبل در چه چیزی بود؟
رتبهبندی شرکتهای برتر طی ۱۶ سال گذشته هر سال نسبت به سال قبل از آن به نوعی توسعه پیدا کرده است. کارهای جدیدی که ما در رتبهبندی امسال انجام دادیم اضافه شدن شرکتها از ۴۰۰ به ۵۰۰ شرکت بود. کار مهم دیگری که انجام دادیم معرفی ۵۰۰ شرکت بزرگ کشور براساس پراکندگی در استانها بود یعنی اینکه چند شرکت بزرگ در هر استان وجود دارد. نتایج نشان میدهد تمرکز بالایی در استان تهران وجود دارد.
کار جدید دیگری که در رتبه بندی امسال انجام شد، معرفی شرکتهای برتر «صادرات گرا» بود. به عبارت دیگر، از ترکیب ۳ شاخص: صادرات، رشد صادرات و نسبت صادرات به فروش شرکت، شاخص ترکیبی صادرات بدست آمد و شرکت ها براساس آن رتبه بندی شدند و سپس ۱۰ شرکت به عنوان شرکتهای برتر صادرات گرا معرفی شدند.
چه شرکتهایی در همایش شرکتهای برتر ایران معرفی شدند؟
«شرکتهای پیشرو» بین صد شرکت اول و «شرکتهای برتر از نظر رشد سریع» بین چهارصد شرکت بعدی معرفی شدند. این شرکت ها، شرکتهایی هستند که در یک دوره ۴ ساله رشد بالایی داشته اند یعنی در فهرست رتبه بندی شرکتها از نظر شاخص فروش پیوسته ارتقای رتبه بالایی داشته اند.
برای مشخص کردن شرکتهای برتر به چه طریقی ارزیابی کردید؟ آیا ارزیاب یا داور داشتید؟
ما در سازمان مدیریت صنعتی برای ارزیابی شرکتها از ۲۸ شاخص مالی و اقتصادی استفاده کردیم. شاخصهای مورد ارزیابی اولاً «کمی» و ثانیاً، «مالی و اقتصادی» هستند. اطلاعات شرکتها را نیز از صورتهای مالی حسابرسی شده شرکتها اخذ کردیم. به همین دلیل، ارزیابی و ممیزی نداریم و اساسا قضاوتی از سوی ما صورت نگرفته است، لیکن ما اخلاق حرفهای را رعایت کردهایم و کاملاً دقیق عمل کردهایم.
شرایط حضور شرکتها در رتبه بندی IMI-۱۰۰ چه بوده است؟
اعلام کردیم حداقل میزان فروش (درآمد) شرکت باید ۴۰ میلیارد تومان باشد. در سال جاری حدود ۶۰۰ شرکت در رتبهبندی حضور داشتند و البته از همه رشتهها (بانکداری، بیمه، خودروسازی و غیره) و از همه بخشها (چه خدماتی و چه تولیدی) شرکتها حضور داشتند.
اساسا اهداف برگزاری چنین همایشی در چه چیزی تعریف شده است؟
این رتبهبندی علاوه بر شفاف سازی فضای کسب و کار کشور، نشان میدهد کدام شرکتها در اقتصاد کشور تاثیرگذاری بیشتری دارند به معنای اینکه کدام شرکتها به تولید ملی کمک بیشتری میکنند و در صادرات سهم بیشتری دارند.
نقش تولید اطلاعات در بنگاهها را چگونه میدانید؟
زمانی که ما در سال ۱۳۷۷ برای اولین بار تولید اطلاعات در مورد بنگاههای اقتصادی را شروع کردیم با استقبال زیادی از طرف شرکتها مواجه شد. اهمیت تولید اطلاعات برای شرکتها و برای جامعه اقتصادی و صنعتی کشور واضح است و البته نقش رسانه ها نیز در انتشار این اطلاعات مهم است.
به نظر شما چرا هیچ شرکت ایرانی در رتبهبندیهای مشابه خارجی همچون فورچون ۵۰۰ جایگاهی ندارد؟
میزان فروش (درآمد) هیچ شرکت ایرانی به اندازهای نیست که در لیست ۵۰۰ شرکت بزرگ دنیا قرار گیرد که البته این موضوع به عوامل اقتصادی و مدیریتی کشور بر میگردد. همان طور که وزیر صنعت، معدن و تجارت هم در همایش معرفی شرکتهای برتر اشاره کرد یکی از دلایل این موضوع به نامساعد بودن محیط کسب و کار در کشور برمیگردد. موانع داخلی و خارجی و آماده نبودن بسترها در سالهای گذشته مشکلاتی ایجاد کرده است.
چه دلایل دیگری را برای عدم موفقیت شرکتهای داخلی میتوان نام برد؟
یک دلیل دیگر عدم موفقیت شرکتها این است که بزرگ شدن شرکتها (به معنای درآمد بیشتر) در جامعه ما به نوعی انگاره نامطلوبی است و شرکتها سعی میکنند بزرگ شدنشان را پنهان کنند. به نوعی تفکر بخش خصوصی این است که اگر بزرگ میشوند این موضوع را پنهان کنند زیرا تصور بر این است که موانعی در کسب و کارشان ایجاد میشود. این در حالی است که بزرگ شدن شرکتها و افزایش توان آنها در اقتصاد یک ضرورت است. اگر شرکتها بخواهند در عرصه جهانی حضور داشته باشند باید بزرگ شوند. با توجه به صحبتهای آقای مهندس نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت در همایش شرکتهای برتر، شرکتها باید به دنبال تحقق شعار «بزرگ زیباست» باشند.
رتبه بندی IMI-۱۰۰ چه فوایدی دارد؟
این رتبهبندی استفادههای زیادی برای گروههای مختلف دارد که به یکی از آنها اشاره میکنم. اگر نتایج رتبهبندی در چند سال گذشته را مورد مطالعه قرار دهیم متوجه میشویم چه رشتههای صنعتی رشد داشته اند و به طور مشخص چه شرکتهایی رشد داشته اند. در رتبهبندی سال ۹۲، در بین ۱۰ شرکت برتر اول، اسامی ۴ بانک دولتی و خصوصی دیده میشود که نشان میدهد زمینه رشد و سودآوری برای این صنعت در کشور وجود داشته و اقبال به سمت بانکداری طی این سال ها بالا بوده است.
مقوله مسئولیت اجتماعی (CSR) چه ارتباطی میتواند با رتبهبندی شرکتها داشته باشد؟
معرفی شرکتهای برتر تاثیرگذاری شرکتهای بزرگ را نشان میدهد و این در حالی است که شرکتهای بزرگ با تولید ارزش افزوده بیشتر و به کارگیری منابع تولید که یکی از آنها منابع نیروی انسانی است، سهم مهمی در ایفای نقش مسئولیت اجتماعی دارند. در واقع، شرکتهای بزرگ با تاثیر مثبتی که میتوانند بر اقتصاد کشور داشته باشند و تبعات اجتماعی این تاثیرگذاری، میتوانند نقش خود را در مسئولیت اجتماعی بهتر نشان دهند.
ارسال نظر