اصفهان از دیرباز به عنوان مهد فوتبال کشور مطرح بوده و فارغ از دورانی که جام قهرمانی تنها به یکی از دو تیم سرخابی تعلق می‌گرفت، نصف‌جهان از نظر کیفیت بازی، معرفی بازیکنان مطرح و ده‌ها شاخص دیگر، همواره یک استان پیشگام و قابل توجه در ورزش فوتبال به شمار ‌رفته است.

شرایط فوتبال اصفهان اگرچه در سال‌های گذشته و فعالیت تیم‌هایی نظیر پلی‌اکریل، سیمان سپاهان، منتخب اصفهان، ذوب‌آهن و سپاهان پرفراز و نشیب بوده اما استعدادهای مختلف این رشته ورزشی چه در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ و چه بعد از آن، همواره در سطح کشور زبانزد بوده و هنوز هم، برای اهالی قدیمی فوتبال مطرح است.البته در این بین، آمار و ارقام، دهه هشتاد- دوران افتخارآفرینی سپاهان در لیگ برتر، جام حذفی، آسیا و البته جام باشگاه‌های جهان- همچنین اوج دوباره ذوب‌آهن را دوران طلایی فوتبال این شهر ورزش‌دوست عنوان می‌کنند اما بسیاری بر این باور هستند که این دوران طلایی، از نظر اقتصاد ورزش و البته از نظر معرفی چهره‌های شاخص ورزشی به فوتبال جهان، چندان قابل احتساب نبوده و نخواهد بود.سپاهان در دهه هشتاد با کسب عناوین مختلف و افتخارات بسیار، توانست دوباره خود را هم‌تراز و حتی بالاتر از تیم‌های مطرح پایتخت، به حساب آورد و نشان دهد، اما با این حال، عدم توجه به استعدادهای بومی اصفهان، تربیت بازیکن و صادرات آنها، به عنوان نقطه ضعف اساسی ورزش این شهر در دوران به ظاهر پرافتخار خود، قلمداد می‌شود.

کسی برای استعدادهای بومی، تَره خرد نمی‌کند!

حسین باربازان، از پیشکسوتان سابق سپاهان و ذوب‌آهن اصفهان در این باره و اینکه شرایط امروز فوتبال اصفهان در حوزه معرفی بازیکنان بومی چیست، به دنیای اقتصاد می‌گوید: اصفهان ظرفیت‌های بسیاری داشت اما متأسفانه مربیان ما در این زمینه تلاش چندانی نمی‌کنند و استفاده از بازیکنان بااستعداد را در دستور کار قرار نمی‌دهند. باید بگویم که امروز توجه به استعدادهای اصفهان چندان در دستور کار مربیان چه در اصفهان و چه در دیگر نقاط کشور نیست و اگر برخی بازیکنان بااستعداد بومی در این شهر فوتبال حرفه‌ای بازی می‌کنند، به خاطر رابطه و ضابطه است و این موضوع مثل سابق نیست. وی ادامه می‌دهد: در گذشته چندین مربی در این زمینه تلاش می‌کردند و با انرژی مضاعف، استعدادهای فوتبال را کشف می‌کردند و اینگونه می‌شد که بازیکنانی نظیر محرم نویدکیا، حمید عزیززاده و دیگر بازیکنان کشف و پرورش داده می‌شدند. آن زمان اصفهان مهد دروازه‌بان‌های فوتبال ایران بود و افرادی نظیر کربکندی، ریاضیات، محوریان و دیگران استعدادهای فوتبال اصفهان به شمار می‌رفتند.

معرفی 4-5 بازیکن از 3 هزار نفر، کار خاصی نیست

این پیشکسوت فوتبال اصفهان تصریح می‌کند: متأسفانه باشگاه‌های ذوب‌آهن و سپاهان در این زمینه خوب عمل نمی‌کنند و وقتی نزدیک به ۲،۳ هزار بازیکن جوانان و نوجوانان در تیم‌های این باشگاه‌ها هستند، به نظر من جذب چند بازیکن انگشت‌شمار و ۴،۵ بازیکن با استعداد در این زمینه، کار چندان خاصی نیست. به نظر من در حال حاضر استعدادهای بسیار خوبی در اصفهان وجود دارند اما به خاطر اینکه برخی از بازیکنان بی‌بضاعت هستند، آنگونه که باید نمی‌توانند برای فوتبال وقت بگذارند و چنین است که برخی از استعدادهای فوتبال کشور کشف نمی‌شوند. وی می‌افزاید: متأسفانه امروز به خاطر مسافت، هزینه‌ها و دیگر مشکلات، استعدادهای فوتبال اصفهان در این زمینه ورود نمی‌کنند و آنچه در فوتبال اصفهان وجود دارد، نسل آخر آن است که در آینده دیگر شاهد حضور آنها در این فوتبال نخواهیم بود.

تراز مالی باشگاه‌ها به سمت واردات سنگینی می‌کند

به گفته باربازان، در حال حاضر تراز مالی باشگاه‌ها به سمت واردات سنگینی می‌کند و در باشگاه‌های اصفهانی چیزی به عنوان واردات وجود ندارد؛ امروز ما مهد پرورش و به نبوغ رساندن بازیکنان سراسر ایران شده‌ایم اما خود ما در تیم ملی تنها احسان حاج‌صفی را داریم که دیگر به جز او کس دیگری نیست؛ سوال من این است که آیا سهم فوتبال اصفهان از فوتبال ملی تنها احسان حاج‌صفی است؟! مسئولان ما از نظر مالی فقط شعار می‌دهند و مربیان تیم‌های پایه باشگاه‌های ما همه حقوق سه سال خود را طلبکار هستند و رقم‌های اندکی را دریافت می‌کنند.

مقایسه دوران گذشته و حال فوتبال اصفهان

او تصریح می‌کند: امروز در فوتبال باشگاه‌های اصفهان تنها مهدی مهدی‌پور و چند بازیکن معدود جوان دیگر از شهر اصفهان فعالیت می‌کنند. یادم می‌آید سال‌ها پیش محرم نویدکیا، مصطفی صالحی‌نژاد، مسعود همامی، محمد صلصالی، حمید شفاعت، میثم خسروی، حمید شفیعی، علی طهماسبی، مجتبی ناظری، ابراهیم لوینیان، فرشاد بهادرانی و بازیکنانی نظیر این را از سن ۹ سالگی مد نظر قرار می‌دادم و در نهایت استعدادهای آنها را کشف می‌کردم اما متأسفانه امروز بازیکنان اصفهانی چندان مورد توجه مربیان قرار نمی‌گیرند.

بازیکنان وارداتی سودده و زیان‌ده فوتبال نصف‌جهان

باربازان می افزاید: درباره بازیکنان وارداتی سودده در شهر اصفهان می‌توانم به رشید مظاهری اشاره کنم که یک بازیکن با استعداد به شمار می‌رود و برای ذوب‌آهن یک بازیکن خوب به شمار می‌رود. موسی کولیبالی هم یکی از بازیکنان خوب فوتبال اصفهان در لیگ امسال به شمار می‌رود. مهدی رجب‌زاده، بازیکن شیرازی ذوب‌آهن نیز در درازمدت اصفهان ماند و برای این باشگاه اصفهانی بسیار خوب ظاهر شده است.وی اضافه می‌کند: با این حال، به نظر من بخش عمده‌ای از بازیکنان وارداتی به فوتبال اصفهان زیان‌ده هستند و این موضوع به دلیل مدیریت ضعیف باشگاه‌های اصفهانی در استفاده از این بازیکنان و کیفیت آنها به شمار می‌رود.

علی کریمی، بازیکنی که درخشید و سودده شد!

مهرزاد خلیلیان، مدیرعامل سابق باشگاه سپاهان اصفهان نیز در این باره به دنیای اقتصاد می‌گوید: سپاهان درباره علی کریمی سود بسیاری عاید خود کرد زیرا این بازیکن، یکی از بازیکنان ارزشمند باشگاه سپاهان به شمار می‌رود که از رده‌های سنی در فوتبال اصفهان رشد کرد و در نهایت برای باشگاه اصفهانی نیز سوددهی به دنبال داشت. وی با اشاره به ضرورت توجه به موضوع اقتصاد صادرات بازیکن و استفاده از این موضوع برای باشگاه‌ها ادامه می‌دهد: به نظر من نفس این کار درست است که نمونه آخر آن دیناموزاگرب و خریدی است که درباره بازیکن بومی اصفهان انجام داد با این حال در این زمینه، باید یک پکیج اقتصادی فوتبال داشته باشیم و همه جنبه‌های مختلف اقتصاد فوتبال را مد نظر
قرار دهیم.

مدیرکل سابق تربیت بدنی استان اصفهان تصریح می‌کند: به هر حال، با توجه به شرایط کنونی ورزش کشور، امروز ستاره‌هایی نظیر کریمی و محرم نویدکیا هر چند سال یک بار پیدا شوند اما باید در این زمینه تلاش بسیاری صورت دهیم و روی جنبه‌های مختلف اقتصاد فوتبال برنامه‌ریزی‌های لازم را داشته باشیم.اصفهان روزی مهد فوتبال کشور بود و همه از این شهر، به عنوان یک شهر فوتبال‌خیز و نه فوتبال دوست یاد می‌کردند؛ شهری که در آن، استعدادها دیده می‌شدند و خوب بازی می‌کردند و می‌درخشیدند. شهر حسین طلاکش‌ها و علی محوریان‌ها، کربکندی‌ها، بصیرت‌ها و ده‌ها نفر دیگر که حالا در تاریخچه فوتبال آن قرار دارند و کسی آنها را به یاد ندارد.توجه به جنبه‌های مختلف صادرات بازیکنان و سرمایه‌گذاری بر این موضوع، در آینده‌ای نزدیک، می‌تواند فوتبال اصفهان که امروزه به یک صنعت آماده‌خور تبدیل شده، دوباره به شهری تبدیل کند که سالانه ده‌ها بازیکن به فوتبال کشور معرفی می‌کند.