وابستگی مجامع کارگری به دولت مانع پویایی آنان می‌شود

ایسنا- معاون فرهنگی دانشگاه فردوسی وابستگی مجامع کارگری را به دولت مانع پویایی این مجامع دانست و گفت: این وابستگی مانع رشد عمومی، آزادی و آزاداندیشی آنان می‌شود. علی یوسفی با اشاره به اینکه اولین اتحادیه کارگری در ایران در سال ۱۲۸۹ تشکیل شده است، خاطرنشان کرد: در ایران جنبش‌های کارگری تحت تاثیر رابطه ایران با غرب شکل می‌گیرند و زمینه را برای فعالیت‌های صنفی بیشتر آماده می‌کنند. این جامعه‌شناس با بیان اینکه دولت پهلوی در واکنش به فعالیت‌های حزب توده در سال ۱۳۲۵ وزارت کار را تأسیس کرد، افزود: با این اقدام جریان اجتماعی نیروهای کارگر به جریانی دولتی تبدیل می‌شود؛ پس از کودتای ۱۳۳۲ دولت حزب خودساخته‌ای را تشکیل می‌دهد تا نقش حزب‌های مردمی را ایفا کند؛ این حزب مصوباتی به نفع کارگران داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به تعیین حداقل دستمزد برای نیروهای کارگر اشاره کرد.

شکل گیری مطالبات کارگران در اوایل انقلاب اسلامی

یوسفی ادامه داد: در اصلاح قانون کار در سال ۴۲ به کارگران حق مذاکره دسته جمعی داده شد؛ دولت این مذاکرات را تدارک دیده و هدایت می‌کرد؛ دولت برای افزایش دستمزد کارگران به کارفرماها فشار وارد می‌کند و حزب رستاخیز در این دوران تشکیل می‌شود. وی نقش کارگران را در پیروزی انقلاب موثر دانست و تصریح کرد: بسیاری از شوراهای اسلامی که اکنون به احزاب تبدیل شده‌اند در آن دوره شکل گرفتند؛ از مطالبات آن‌ها می‌توان به تعیین ساعت کار، افزایش دستمزد و به رسمیت شناختن شوراهای اسلامی آنان اشاره کرد. این مطالبات در اوایل انقلاب شکل گرفت. معاون فرهنگی دانشگاه فردوسی وابسته شدن نیروهای اجتماعی کارگر، اتحادیه‌ها و مجامع صنفی را به دولت از سال ۱۳۲۵ یکی از موانع عمده در راه موفقیت این مجامع تلقی کرد و افزود: این وابستگی موجب پسرفت مجامع در پیگیری مطالباتشان شد.یوسفی با تأکید بر اینکه وابستگی معیشتی مردم به دولت موجب سلب آزادی آنان می‌شود، بیان کرد: این وابستگی مانع رشد عمومی، آزادی و آزاد اندیشی آنان می‌شود؛ شکل‎گیری این وابستگی در مجامع کارگری مانع پویایی آن‏ها می‌شود؛ هر چند مجامع صنفی مستقل مزاحم حاکمیت هستند. وی با بیان اینکه اتحادیه‌ها نسبت به سندیکاها دامنه مطالبات وسیع‌تری دارند، یادآور شد: سندیکاها بیشتر به دنبال مطالبات اقتصادی هستند.