محمد دادور
محمد دادور پسر مهدی دادور (وثوق‌السلطنه) پس از اتمام تحصیلات وارد وزارت کشور شد. دادور مراحل ترقی را به سرعت پیمود و به مقام فرمانداری و فرمانداری کل و معاونت وزارت کشور رسید. دادور در کابینه منوچهر اقبال ابتدا به استانداری کرمان و سپس در سال ۱۳۳۸ شمسی به سمت استانداری خراسان منصوب شد و تا اواسط سال ۱۳۴۰ در این سمت باقی بود. در کابینه اقبال تصمیمی اتخاذ شد که برمبنای آن هیأت دولت به مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها مسافرت کنند و مستقیما با مردم در تماس باشند و وضع عمومی مردم و احتیاجات آنان را از نزدیک برآورد نمایند و فی‌المجلس دستور لازم برای رفع نیازها صادر کنند.
این مسافرت‌ها با توجه به شرایط راه‌های مواصلاتی و فقدان امکانات برای وزرا بسیار سخت بود، اما برای مردم به واسطه حل مشکلاتشان نعمت غیرمترقبه محسوب می‌شد. در سال 1338 هجری شمسی و در زمان استانداری محمد دادور، اقبال نخست‌وزیر با عده‌ای از وزرا ازجمله سرلشگر ضرغام وزیر دارایی، دکتر راجی وزیر بهداری، شریف‌امامی وزیر اقتصاد، محمود مهران وزیر آموزش و پرورش و خسروانی وزیر کشور وارد مشهد شدند و مورد استقبال استاندار و مقامات استان قرار گرفتند. هیِأت وزیران در این سفر پس از بازدید هر شهرستان و بخش به مشهد مراجعه می‌کردند ، در استانداری تشکیل جلسه می‌دادند و نسبت به تأمین احتیاجات هر محل از قبیل درمانگاه، بیمارستان، دبستان، راه، لوله‌کشی آب و... تصویب‌نامه صادر می‌کردند و وزیر دارایی طی دستور تلگرافی به خزانه‌داری کل حواله اعتبار پروژه‌ها را صادر می‌کرد تا وجوه زیرنظر استاندار و مدیران کل استان به مصرف برسد.از جمله وقایع دوران دادور در خراسان، دستور اجرای شلاقی بود که دکتر اقبال برای تنبیه یکی از علمای مشهد که متعرض اقبال شده، داده بود. در اعتراض به این دستور، مرحوم آیت‌الله حاج میرزاحسین فقیه سبزواری در حضور محمد دادور خطاب به وی گفت: «دکتر اقبال غلط کرده است. به خدا قسم! اگر یک شلاق به آقا (حضرت آیت‌الله حاج‌شیخ‌محمد مدنی) بزنند، ۱۵۰ هزار روحانی در خراسان قیام می‌کنند، شوروی هم از آن طرف وارد می‌شود. آن وقت نه استاندار لازم است و نه آیت‌اللهی!» سپس دادور ( با دکتر اقبال ) تماس گرفت و گفت: «کس دیگری را برای استانداری انتخاب کنید. من نیستم!»

استانداری دکتر شمس‌الدین جزایری
دکترشمس‌الدین جزایری، استاد دانشگاه تهران در کابینه علی رزم‌آرا در تیر ماه ۱۳۲۹ شمسی به سمت وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد و در اواسط سال ۱۳۴۰ به سمت استانداری خراسان منصوب و روانه مشهد شد. دوران استانداری دکتر جزایری بسیار کوتاه بود، زیرا وی در دی‌ماه همان سال از این سمت استعفا داد و به خدمت دانشگاهی خود برگشت. دکتر جزایری در این مدت کوتاه فقط موفق شد از شهرستان‌های استان بازدید کند و اتفاق خاصی در دوران او رخ نداد.