مشکلاتی که نباید ناگفته بماند
شرکت تهران بناور به مدیریت علیرضا ملک از سال 1371 تاکنون در صنعت ساخت و ساز فعالیت دارد و در شهرهای متعددی در ایران پروژه هایی را اجرا کرده است. برخی از این پروژه ها عبارتند از: ساخت مخازن آب زمینی و هوایی شهرجدید اندیشه شهریار، سالن ورزشی 2500 نفره در اراک، بازسازی لول C و A استادیوم 100 هزار نفری و سالن قهرمانی شنا در مجموعه ورزشی آزادی تهران، ، پروژه ساختمان اداری و مهمانسرای تامین اجتماعی دامغان، ابنیه و نیروگاه و مخازن سوخت و مهمانسرا و سوله های پشتیبانی و محوطه طرح پتاس در کویر مرکزی ایران در استان اصفهان، ساخت خوابگاه دانشجویی و دانشکده مهندسی نفت دانشگاه سمنان و ساخت بیش از هزار واحد مسکونی در استان تهران. از دیدگاه شخصی که مستقیما با بیش از یکهزار واحد مسکن مهر در قالب عملیات اجرایی یا نظارتی از سوی مهندسن سازمان ناظر جهت امضای پروانه‌های ساخت و همچنین تدارک مصالح کلیدی همچون سیمان و نهاده‌های ساختمانی و تجهیزات، از نزدیک درگیر بوده، ذکر برخی نکات و پاره ای از مسائل را ضروری می دانم. امید است که بیان نقاط قوت و ضعف باعث بهبود روش‌ها، رسیدن زودتر به هدف و آسودگی هموطنان گردد. 1- به کارگیری پیمانکارانی که صلاحیت اجرایی آنها توسط هیچ سازمان دولتی یا ارگان صنفی تایید نشده در روند کیفی و کمی اجرای کار مطابق برنامه اثرگذار است. بسیاری از پروژه‌های مسکن مهر بر اثر تورم و افزایش قیمت‌ها و عدم مدیریت پیمانکار با مشکل جدی و حتی تعطیلی مواجه شده است. 2- حضور مدیران تعاونی‌های مسکن در پرداخت مبالغ تایید شده وام توسط ارزیاب و کارشناس بانک عامل به پیمانکاران، بخصوص هنگامی که مسئولان تعاونی مسکن با مسائل قراردادها و ساخت و ساز و امور مالی مرتبط با آن در سطح کلان آشنا نیستند. بعضا منجر به رکود و توقف پیشرفت کار در مقاطع پرداخت‌ها می‌گردد. ضمن آنکه در بخش پرداخت، سهم آورده اعضا، بیشتر اوقات همگن با پیشرفت اجرایی کار نیست. وقتی که بیش از کار اجرا شده پول به سازندگان پرداخت می شود، عملیات تحویل و بهره‌برداری، هر دو طرف و به خصوص اعضا را با مشکل مواجه می سازد. 3- حضور مهندسان ناظر پروانه‌های ساختمانی که صرفا با نقشه و مقدمات اخذ جواز، بدون آنکه آدرس و موقعیت و ویژگی هر ساختمان را بدانند، اُردرهای عملیاتی مانند بتن‌ریزی و حتی مجوز پرداخت به پیمانکاران را بدون اطلاع از ساختار شکست امضا می کنند و به این‌ترتیب ناخواسته مسئولیت اصلی کنترل کیفی عملیات را بر شانه نظارت عالیه پروژه یا عامل چهارم که نماینده اداره مسکن است، منتقل می‌نمایند نیز یکی دیگر از معضلات این ساخت وسازها است. 4- شروع عملیات و همزمانی بیشتر پروژه‌های مسکن در شهرستان‌های مختلف به خصوص در سال 89 و 90 نیاز به اشتغال اکیپ‌های اجرایی و نیروی انسانی حرفه‌ای داشت اما حجم برنامه بیش از نیروی انسانی ماهر در منطقه بود‌ و این امر در افزایش بی‌مورد قیمت ها تاثیرگذار است. در بیشتر اوقات نیز انجام کار با کیفیت پایین انجام می شود و تورم و قیمت خدمات اولیه باعث ضرر و زیان سازنده می‌شود. البته مشکلات اساسی دیگری نیز با اتمام عملیات سازنده ظهور می‌نماید که مختصرا به شرح زیر است: 1- عدم هماهنگی دستگاه‌های خدمات‌رسان (آب، برق، گاز، مخابرات) با برنامه زمان‌بندی پروژه و پیمانکار که منجر به خسارت‌های فراوان در سایت ، تاخیر در اتمام عملیات و بهره‌برداری واحدها و تکمیل فضای سبز و راه‌های دسترسی می‌گردد. 2- عدم ارائه خدمات توسط ادارات یا ارگان‌هایی که از اداره راه و شهرسازی زمین هم تحویل گرفته اند ولی ارائه خدمات آنها به دلایل بسیار از جمله فقدان و پیش‌بینی برنامه و بودجه و تامین نیروی انسانی در هر بخش میسر نیست.برخی از این موارد عبارتند از: الف) اداره نوسازی مدارس- عدم امکان تکمیل مدارس در فضاهای آموزش سایت ب) اداره بهداشت و خدمات درمانی - عدم تکمیل و استقرار تجهیزات درمانگاه‌ها و مراکز درمانی سایت ج) عدم امکان تحویل سایت آماده شده به شهرداری‌ها جهت ارائه خدمات شهری، آتش‌نشانی، فضای سبز، جمع‌آوری مکانیزه و منظم زباله د) عدم ایجاد مراکز انتظامی به منظور تامین امنیت و امور انتظامی ساکنین 3- اضافه شدن سربار جمعیتی به شهرستان‌ها و شهرک‌های اطراف کلانشهرها بدون در نظر گرفتن ظرفیت خدماتی و رفاهی که بعضا منجر به قطع جریان آب و برق و گاز می‌گردد و زندگی را برای ساکنین سایت و شهرک‌های اطراف با مشکل مواجه می سازد.