جدال مینی‌اسپرت‌های مرسدس، بامو و آئودی
مثلث برمودا با اضلاع کوچک!
سه خودروساز آلمانی هستند که همیشه با هم سر ناسازگاری دارند؛ مرسدسبنز، بامو و آئودی. البته پورشه و فولکس از این بازی جدا هستند. این سه در کلاس فوق لوکس‌ها Sکلاس، سری۷ و اِی۸ را روبه‌روی هم قرار می‌دهند. در کلاس خانوادگی‌ها Eکلاس، سری۵ و اِی۵ سه هماورد هستند. در کلاس اسپرت‌های سایز متوسط Cکلاس، سری۳ و اِی۴ را می‌بینیم. دست آخر در کوچک‌ترین اسپرت‌های شرکت را می‌بینیم که مقابل هم صف‌آرایی کرده‌اند. اینها تنها سه خودروی مینی‌سایز نیستند. این سه پرچمدار جسورترین هاچبکهای دنیا هستند؛ یعنی حتی نامدارانی چون فورد فوکوس، شورولت کروز و هوندا فیت هم یارای تقابل با آنها را ندارند.
سه خودروساز آلمانی هستند که همیشه با هم سر ناسازگاری دارند؛ مرسدسبنز، بامو و آئودی. البته پورشه و فولکس از این بازی جدا هستند. این سه در کلاس فوق لوکس‌ها Sکلاس، سری۷ و اِی۸ را روبه‌روی هم قرار می‌دهند. در کلاس خانوادگی‌ها Eکلاس، سری۵ و اِی۵ سه هماورد هستند. در کلاس اسپرت‌های سایز متوسط Cکلاس، سری۳ و اِی۴ را می‌بینیم. دست آخر در کوچک‌ترین اسپرت‌های شرکت را می‌بینیم که مقابل هم صف‌آرایی کرده‌اند. اینها تنها سه خودروی مینی‌سایز نیستند. این سه پرچمدار جسورترین هاچبکهای دنیا هستند؛ یعنی حتی نامدارانی چون فورد فوکوس، شورولت کروز و هوندا فیت هم یارای تقابل با آنها را ندارند. تازه این یک روی ماجراست. بخش موتوراسپرت هر سه شرکت یعنی ای‌ام‌جی، ام‌پاور و اس لاین تا جایی‌که توانسته‌اند آنها را نزدیک به یک ابرخودرو بالا کشیده‌اند. این تست جاده‌ای، بهترین بهانه برای محک مهندسی است. اینکه چطور می‌شود پیشرانه‌های پرقدرت را درون سینه‌ای کوچک پیوند زد. اینکه چطور می‌شود هاچبکهای ریزاندام را مانند یک سوپراسپرت مسابقه‌ای توانمند کرد.
آئودی S3: هاچ‌بک یعنی این
هنوز مالکیت فولکس بر آئودی نهایی نشده بود و هنوز این غول آلمانی ۵۵/ ۹۹ درصد از سهام ارباب حلقه‌ها را نخریده بود که آئودی به‌عنوان یکی از مطرح‌ترین اسپرت‌سازان آلمان دست به تولید هاچ‌بکی به اسم ۳A زد. خودرویی که در دوران شراکت با فولکس تولید شد. به طوری که بخشی از زیرساخت آن با گلف یکی از آب درآمد. نسخه‌های اولیه ۳ درب‌ها ۵ درب‌های در ظاهر ساده‌ای بودند که همیشه به‌خاطر استفاده از آن پیشرانه ۱.۸ لیتری توربو مورد توجه قرار می‌گرفتند. آئودی در همان نسل اول بود که راهش را از بقیه جدا کرد. دو سه سالی از عرضه نسخه استاندارد نسل اول نگذشته بود که ویرایش اسپرت‌‌تر یعنی S Line نیز وارد بازی شد. نمونه‌ای با پیشرانه ۱.۸ لیتری توربو به قدرت ۲۰۷ اسب‌بخار با سیستم انتقال قدرت ۲ محور کواترو. رینگ‌های ۱۷ اینچی، صندلی‌های ریس ریکارو چراغ‌های زنون آن هم در اواخر دهه ۹۰ میلادی برای این خودرو تبدیل به یک موهبت شدند. آئودی با همین موفقیت در سال ۲۰۰۳ نسل دوم را معرفی کرد. نسخه‌ای که به لحاظ کیفی به طرز چشم‌گیری بهتر شده بود. حالا بروکسل نیز به خط تولید آلمان اضافه شد. باز هم نسخه اس۳ در این نسل غوغا کرد. یکی از عالی‌ترین پیشرانه‌های ۲ لیتری که ۲۶۵ اسب‌بخار نیرو تولید می‌کرد. این خودرو تا پایان عمرش مدام به‌خاطر ایراد ایمنی که در تصادف با عابران ایجاد می‌کرد، مورد سرزنش منتقدان قرار می‌گرفت. سرانجام سومین نسل از این آئودی‌ها در سال ۲۰۱۲ آمد. خودرویی که آن را یک A۷ کوچک‌شده قلمداد می‌کردند. واقعا هم همین‌طور بود. این هاچ‌بک ریزاندام مانند برادر فوق‌لوکس خود بسیار پرآپشن و تجملی بود. جدیدترین ویرایش نسخهS۳ برگرفته از خواص اسپرت رویایی شرکت یعنی آر۸ تولید شده است.
مرسدسبنز A45 AMG: نهایت Aکلاس
کلاس A را یادتان می‌آید؟ همان هاچبکهای واقعا زشتی که لقب کوچک‌ترین عضو خانواده بزرگ مرسدسبنز را یدک می‌کشید. باورتان می‌شود همان خودروی بحث‌برانگیز حالا به چنین سعادتی دست پیدا کرده باشد؟ در حقیقت بنزی‌ها از سال ۹۷ تا پایان سال ۲۰۱۱ طی دو نسل خیلی تلاش کردند تا بتوانند راهی برای تغییرات اساسی در این خودرو پیدا کنند. خودرویی که طی ۱۵ سال با اینکه برند معروف و قیمت پایینی داشت، ولی با تیراژ یک میلیونی‌اش چندان چنگی به دل نمی‌زد. تا اینکه در نمایشگاه ژنو سال ۲۰۱۲ از سومین نسل Aکلاس پرده‌برداری شد. با حفظ همان ابعاد قبلی حالا شاهد یکی از مدرن‌ترین هاچبکهای ۵ درب بنز بودیم. با چهره‌ای هم‌زبان با Cکلاس. اما شرکت دیگر نمی‌خواست نسل جدید مانند نمونه‌های قبلی سرخورده و دست‌پایین باشد. به همین دلیل یک سال بعد از عرضه نسخه استاندارد، سریع سراغ بخش ای‌ام‌جی رفت و A۴۵ را روی همان پلت‌فرم خلق کرد. عضو کوچک خانواده، حالا مانند برادران بزرگ‌ترش، اسپرت و جوان‌گرا شده بود. دیگر نمی‌شد روی آن، آپشن‌های معمولی و مکانیزم‌های ساده را مشاهده کرد. A۴۵ آمده بود تا جعبه‌دنده مدرن و سیستم تعلیق حرفه‌ای‌اش رقیبی برای مسابقه‌ای‌های بازار باشد. در حقیقت شرکت با این خودرو نه‌تنها سبک جدید طراحی‌اش را عیان کرد بلکه با وسواس بسیار ریسک بزرگ تغییر رویکرد را به جان خرید و البته به‌خوبی هم جوابش را گرفت تا جایی‌که نسخه پایه این خودرو با یک قلب ۱.۶ لیتری توربو می‌توانست ۱۲۰ اسب‌بخار نیرو تولید کند. در حال حاضر علاوه‌بر آلمان، این خودرو در مجارستان، فنلاند و خط تولید نیسان در مکزیک نیز ساخته می‌شود. درباره مورد آخر باید به این نکته اشاره کرد که مرسدسبنز برای توسعه پیشرانه‌های Aکلاس جدید همکاری‌هایی را با رنوی فرانسه استارت زد. خود رنو نیز چندی است که با نیسان ژاپن ادغام شده بود.
بامو M135i: فندق ام‌پاور
از سال ۲۰۰۴ به این‌سو با فراگیر شدن تب اسپرت‌های سایز کوچک در دنیا، سلطان باواریا نیز به فکر عرضه یک مدل جدید افتاد. این خودرو سری ۱ نام گرفت؛ یک هاچ‌بک بسیار ساده ۵ درب که شرکت تا آن روز پلت‌فرم مستقلی برای آن در نظر نگرفته بود. شاید عجیب باشد، ولی سری یک‌های اولیه روی پلت‌فرم تغییر شکل یافته سری ۳ تیپ E۹۰ ساخته شده بودند. اما محصول جدید زیادی کوچک بود. در حقیقت اصلا فضایی برای قسمت بار و یا تغییر جهت صندلی‌ها تعبیه نشده بود. به همین دلیل در ۲۰۰۷ شرکت نسخه ۲ درب صندوق‌دار سری یک را نیز عرضه کرد. همان سال برای بهتر کردن بازار آن، ویرایش روباز با سقف جمع‌شونده را نیز راهی خیابان کرد. اما بامو فوق یک مشکل عجیب داشت و آن این بود که اصلا در دل مشتریان جای نمی‌گرفت. مهندسان بی‌آنکه وقف و هزینه دیگری را روی این پروژه تلف کنند، سریعا سراغ نسل دوم در سال ۲۰۱۱ رفتند. حالا اوضاع کمی برایش بهتر شده بود. چهره‌ای قابل‌قبول‌تر و مشخصات فنی که برای اولین‌بار جوان‌ترها را نیز تحریک می‌کرد. ورود بخش ام‌پاور به این خودرو، آب پاکی را روی دست رقبا ریخت. حالا سری یک می‌توانست با پیشرانه، جعبه‌دنده، سیستم تعلیق و دو دیفرانسیل به جنگ سوپراسپرت‌های بزرگ‌تر از خودش برود. با تثبیت جایگاه این هاچ‌بک، باواریایی‌ها در ۲۰۱۵ یک فیس‌لیفت زیبا از آن را رونمایی کردند. خودرویی که از نظر طراحی چیزی شبیه به سری ۵ گرن‌توریزمو از آب درآمده بود. از نظر آپشن نیز چیزی برای مشتری کم نگذاشته بود. البته از نظر فنی نیز با حضور ویرایش منحصر‌به‌فرد ام۱۳۵ به راحتی تبدیل به کابوس فولکس‌واگن گلف R شد.
رو در روی هم
باید دید بامو به‌عنوان پرچمدار جوان‌گرایی در خودروسازان آلمانی در مقابل مرسدس‌بنزی که ادعای بالاترین سطح مهندسی را دارد و همچنین برابر آئودی که خود را استاد اسپرت‌سازی می‌داند، چه عملکردی از خود به نمایش می‌گذارد. باواریایی‌ها هاچ‌بک سایز کوچک خود را به یک قلب ۳ لیتری شش سیلندر خطی مجهز کرده‌اند. این موتور بلوک کوچک می‌تواند۳۳۵ اسب‌بخار نیرو را در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و ۵۰۰ نیوتن‌متر گشتاور را در ۴۵۰۰ دور در دقیقه فراهم کند. بازده پیشرانه فوق ۷/ ۱۱۱ اسب‌بخار قدرت و ۷/ ۱۶۶ نیوتن‌متر گشتاور به ازای هر لیتر از حجم موتور است. البته سیلندرهای ۸۲ میلی‌متری که هر یک ۶/ ۴۹۹ سی‌سی حجم دارند باعث ثبت ضریب تراکم ۱۱ بر یک شده‌اند. در مقابل اشتوتگارتی‌ها سراغ همان ساختار دوست‌‌داشتنی ۲ لیتری توربوشارژ رفته‌اند. موتوری که البته در بخش‌هایی از آن از تیم فرمولاوان رنو نیز کمک گرفته شده است. خروجی این پیشرانه ۳۵۵ اسب‌بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه و گشتاورش ۴۵۰ نیوتن‌متر در ۵۰۰۰ دور در دقیقه است. با توجه به حجم پایین این موتور، بازده ۳/ ۱۷۸ اسب‌بخاری و ۲۲۶ نیوتن‌متری به ازای هر لیتر از حجم موتور عالی است. این خودرو با سیلندرهای ۸۳ میلی‌متری و ظرفیت ۷/ ۴۹۷ سی‌سی به ضریب تراکم ۶/ ۸ بر یک دست پیدا کرده است.
آئودی حد وسط را گرفته و با انتخاب پیشرانه‌های ۵/ ۲ لیتری ۵ سیلندر خطی توربو، سنت موتورهای پیچیده خود را حفظ کرده است. ارباب حلقه‌ها توانسته ۳۶۲ اسب‌بخار نیرو را در ۶۸۰۰ دور در دقیقه و ۴۶۵ نیوتن‌متر گشتاور را در ۵۵۵۰ دور در دقیقه فراهم کند؛ این یعنی هر یک لیتر از حجم موتورش ۱۴۶ اسب‌بخار نیرو و ۵/ ۱۸۷ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. با اینکه سیلندرهای ۵/ ۸۲ میلی‌متری‌اش گنجایش بیش از ۴۹۶ سی‌سی سوخت را ندارند اما ضریب تراکم آن همان ۱۰ بر یک را نشان می‌دهد. اگر می‌گوییم این سه خودرو کوچک‌ترین اسپرت‌های دنیای هاچ‌بک‌ها هستند، بی‌دلیل نیست. ام۱۳۵ طول، عرض و ارتفاعی معادل ۴۳۲۴، ۱۷۶۵ و ۱۴۱۱ میلی‌متر دارد. ابعاد ای۴۵ نیز به ترتیب ۴۳۵۹، ۱۷۸۰ و ۱۴۱۷ میلی‌متر شده است. دست آخر اس۳ را می‌بینیم که ابعادی معادل ۴۳۴۳، ۱۸۰۰ و ۱۴۱۱ میلی‌متر پیدا کرده است. این یعنی طول هیچ‌کدام حتی به ۵/ ۴ متر نیز نمی‌رسد. فضای قسمت بار در آئودی با ۲۸۹ لیتر تقریبا هیچ است. مرسدس کمی اوضاعش بهتر است و برای اسباب و اثاثیه مسافران ۳۴۱ لیتر فضا در نظر گرفته است. طراحی بامو از همه بهتر از آب درآمده و با فراهم کردن فضایی معادل ۳۶۰ لیتر بالاترین حجم را به خود اختصاص داده است. از نظر وزنی اوضاع بامو از همه بدتر است؛ چراکه با وزن ۱۶۱۵ میلی‌متری‌اش نتوانسته نسبت قدرت به وزنش را به بهتر از ۴/ ۲۰۷ اسب‌بخار به ازای هر تن برساند. در مقابل آئودی با وزن ۱۵۹۵ کیلوگرمی‌اش نسبت ۹/ ۲۲۶ اسب‌بخار به ازای هر تن را ثبت کرده است.
در آخر مرسدسبنز با بهترین رکورد یعنی وزن ۱۵۵۵ کیلوگرمی، نسبت قدرت به وزن ۳/ ۲۲۸ را ثبت کرده است. با توجه به اینکه بخش اسپرت‌سازی هر شرکت به صورت مستقل پشت این خودروها قرار دارند، پس باید مطمئن بود که حتی رینگ و لاستیک آنها نیز اسپرت است. بامو سراغ لاستیک‌های ۴۰/ ۲۲۵ میلی‌متری در جلو و ۳۵/ ۲۴۵ میلی‌متری در عقب رفته است. هر دو جفت لاستیک‌ها ۱۸ اینچی هستند. مرسدس ترجیح داده که از چهار حلقه لاستیک ۴۰/ ۲۳۵ میلی‌متری ۱۸ اینچی استفاده کند و آئودی نیز از تایرهای ۲۳۵.۳۵ میلی‌متری ۱۹ اینچی بهره گرفته است. در مورد مصرف سوخت، شاید خیال ام۱۳۵ از همه راحت‌تر باشد؛ چراکه با حجم باک ۵۲ لیتری و مصرف ۴/ ۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر، اوضاعی عالی دارد. مرسدس نیز با یک باک ۵۶ لیتری مصرف میانگینی معادل ۳/ ۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد. آئودی با انتخاب یک باک ۵۵ لیتری فکر مصرف سوخت ۳/ ۸ لیتری‌اش را نکرده است. در قسمت شتاب و سرعت ابتدا اجازه بدهید به این نکته اشاره کنیم که هر سه خودرو از سیستم ۴WD اختراعی خودشان استفاده می‌کنند؛ یعنی بامو ایکس‌درایو، مرسدسبنز ۴ماتیک و آئودی کواترو را آورده است.
در این لیست تنها ای۴۵ است که سراغ جعبه‌دنده ۷ سرعته اتوماتیک رفته. در حالی‌که اس۳ و ام۱۳۵ هر دو مجهز به گیربکس‌های ۸ سرعته هستند. روی کاغذ به نظر می‌رسد که آئودی در شتاب اولیه دو رقیب دیگر را قلع و قمع کند ولی جالب این است که شتاب صفر تا صد او و بامو ۴/ ۴ ثانیه و شتاب صفر تا صد مرسدس با کمترین میزان حجم موتور ۳/ ۴ ثانیه است. در شتاب صفر تا ۱۶۰ حالا آئودی و مرسدس با هم به یک رکورد ۲/ ۱۰ ثانیه‌ای دست پیدا می‌کنند و بامو ناگهان با رکورد ۷/ ۱۰ ثانیه عقب می‌ماند. در سرعت‌های بالاتر تازه آئودی خودی نشان می‌دهد. شتاب صفر تا ۲۰۰ کیلومتر در ساعت این خودرو ۱۷ ثانیه، همین شتاب برای بامو و مرسدس به ترتیب ۶/ ۱۸ و ۴/ ۱۷ میلی‌متر شده است. دست آخر در شتاب صفر تا ۲۵۰ باز هم آئودی فاصله‌اش را با دو رقیب بیشتر می‌کند و عدد ۵/ ۳۵ ثانیه را ثبت می‌کند. مرسدس به عدد ۵/ ۳۷ ثانیه رسیده و بامو با اختلافی فاحش ۷/ ۴۶ ثانیه را ثبت کرد. در شتاب ۴۰۰ متر هر سه از نظر ثانیه یکی هستند ولی در دهم ثانیه به اختلاف می‌افتند. ای۴۵ این مسیر را ۵/ ۱۲ ثانیه‌ای با سرعت ۱۷۷ کیلومتر در ساعت می‌پیماید. آئودی مسیر فوق را ۶/ ۱۲ ثانیه‌ای با همین سرعت طی می‌کند. سرانجام بامو را می‌بینیم که ۴۰۰ متر را در ۷/ ۱۲ ثانیه با سرعت ۱۷۱ کیلومتر در ساعت تکمیل می‌کند. دست‌آخر رکوردهای سرعت نهایی هم در نوع خود جالب توجه است. طبیعتا آئودی با حجم موتور و قدرت بالاتر بیشترین سرعت را ثبت کرد و با ۲۷۸ کیلومتر در ساعت به مقام اول رسید، اما اینکه بامو و مرسدس توانستند هر دو به رکورد ۲۷۵ کیلومتر در ساعت برسند عجیب است.
ارسال نظر