دنیای اقتصاد: تصور کنید شما یک طراح با سابقه خودرو هستید و در یک غروب زیبا سوار بر قایق کوچکتان به ماهیگیری رفته‌اید. حالا اگر یک کوسه ماهی خاص یا دقیق تر بگویم کوسه ماکو از زیر قایق شما عبور کند و این لحظه را ببینید، فقط کمی استرس می‌گیرید یا در ذهن شما جرقه‌ای رخ خواهد داد؟ بیل میشل سرطراح کوروت ماکوشارک در دسته دوم قرار دارد. به همین دلیل کوسه ماهی ماکو از دل دریاها راهی خیابان‌ها شد. هر چند درآن دوران هنوز فیلم آرواره‌ها ساخته نشده بود! نسل اول شورولت کوروت در سال 1953 ساخته شد. در حدود سال‌های 1950 سوپر کارهای اروپایی مثل جگوار و فراری توانسته بودند اسم و رسمی برای خودشان به دست آورند. بزرگ ترین خودروساز آن روزگار جهان یعنی جنرال موتورز آمریکا که نمی‌خواست از این قافله عقب بماند، در اواخر سال 1951 به فکر ساخت یک خودروی اسپرت تمام عیار افتاد. خودرویی که آنقدرها گران نباشد و حرف تازه‌ای در بازار خودروی آمریکا بزند. ایده پردازی‌ها سرانجام در سال 1952 تبدیل به یک کانسپت EX-122 شد.
خودرویی با بدنه‌ای آیرودینامیک، اسپرت و البته جوان پسند. خودرویی که مورد پسند سران جنرال موتورز قرار گرفت و سرانجام شورولت آن را با کد C۱ در سال ۱۹۵۳ در نمایندگی منتخب جی ام به نام موتوراما واقع در نیویورک رو‌نمایی کرد. از ماه ژوئن همان سال خط تولید آغاز به کار کرد اما جالب آنکه به‌رغم پیش‌بینی‌های شورولت، استقبال خریداران از این خودرو آنقدرها چشمگیر نبود! اما طراح کوروت، هارلی ارل عقیده داشت آینده از آن خودروهایی است که بتوانند هیجان را تقدیم به سرنشینان کنند و کوروت این توانایی را دارد. طولی نکشید که در سال ۱۹۵۸ تغییراتی در کوروت اعمال شد. چراغ‌های جلو به چهار چراغ گرد تغییر شکل دادند و درب محفظه موتور هم کمی کشیده شد.

تصور کنید که شما یک طراح با سابقه خودرو هستید و در یک غروب زیبا سوار بر قایق کوچکتان به ماهیگیری رفته‌اید. حالا اگر یک کوسه ماهی خاص یا دقیق تر بگویم کوسه ماکو از زیر قایق شما عبور کند و این لحظه را ببینید، فقط کمی استرس می‌گیرید یا در ذهن شما جرقه‌ای رخ خواهد داد؟ بیل میشل سرطراح کوروت ماکوشارک در دسته دوم قرار دارد. به همین دلیل کوسه ماهی ماکو از دل دریاها راهی خیابان‌ها شد. هر چند درآن دوران هنوز فیلم آرواره‌ها ساخته نشده بود!

تاریخچه
نسل اول شورولت کوروت در سال ۱۹۵۳ ساخته شد. در حدود سال‌های ۱۹۵۰ سوپر کارهای اروپایی مثل جگوار و فراری توانسته بودند اسم و رسمی برای خودشان به دست آورند. بزرگ ترین خودروساز آن روزگار جهان یعنی جنرال موتورز آمریکا که نمی‌خواست از این قافله عقب بماند، در اواخر سال ۱۹۵۱ به فکر ساخت یک خودروی اسپرت تمام عیار افتاد. خودرویی که آنقدرها گران نباشد و حرف تازه‌ای در بازار خودروی آمریکا بزند. ایده پردازی‌ها سرانجام در سال ۱۹۵۲ تبدیل به یک کانسپت EX-۱۲۲ شد. خودرویی با بدنه‌ای آیرودینامیک، اسپرت و البته جوان پسند. خودرویی که مورد پسند سران جنرال موتورز قرار گرفت و سرانجام شورولت آن را با کد C۱ در سال ۱۹۵۳ در نمایندگی منتخب جی ام به نام موتوراما واقع در نیویورک رو‌نمایی کرد. از ماه ژوئن همان سال خط تولید آغاز به کار کرد اما جالب آنکه به‌رغم پیش‌بینی‌های شورولت، استقبال خریداران از این خودرو آنقدرها چشمگیر نبود! اما طراح کوروت، هارلی ارل عقیده داشت آینده از آن خودروهایی است که بتوانند هیجان را تقدیم به سرنشینان کنند و کوروت این توانایی را دارد. طولی نکشید که در سال ۱۹۵۸ تغییراتی در کوروت اعمال شد. چراغ‌های جلو به چهار چراغ گرد تغییر شکل دادند و درب محفظه موتور هم کمی کشیده شد. در سال ۱۹۶۱ یک تغییر عمده در بخش عقب خودرو رخ داد که موجب افزایش هارمونی بدنه شد. در این سال چراغ‌های عقب خودرو که در گوشه‌های کناری نصب می‌شدند، جایشان را به چراغ‌های گرد چهارتایی افقی دادند. این چراغ‌ها حتی تا نسل ششم هم از جمله مشخصه‌های مهم کوروت بودند. سال ۱۹۶۲ آخرین سالی بود که کوروت C۱ با اکسل خشک یا اصطلاحا Solid تولید شد. از این سال به بعد همه کوروت‌ها با اکسل عقب سه تکه تولید شدند. در نسل اول کوروت پیشرانه‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفت، اما نکته جالب اینجا است که در همه ۷ نسل از این خودرو که تا به امروز تولید شده است تنها یک پیشرانه ۶ سیلندر آن هم در نسل اول مورد استفاده بود. از نسل اول در مجموع ۶۹ هزار و ۱۵ دستگاه ساخته شد. اولین کوروت ساخته شده نیز در موزه کِربِک در آتلانتیک نگهداری می‌شود.

نسل اول کوروت شورولت را به‌طور کامل به خواسته هایش نرساند. اما شورولت از تولید این خودرو دست نکشید زیرا می‌دانست که در آینده بازار به سمت این خودروها روی خواهد آورد. از این رو کوروت C۲ یا Stingrey ساخته شد. داستان طراحی این خودرو بسیار جالب است. کوروت Q به‌عنوان یک مدل ویژه و کانسپت اسپرت قبلا طراحی کرده بود. این خودرو توسط تیم طراحی متشکل از سه طراح به نام آن روزگار صنعت خودرو در آمریکا به نام‌های پیتر بروک، چاک پولمان و بیل میچل طراحی شده بود. ایده طراحی آن توسط بیل میچل مطرح شد. طراحی کوروت Q با الهام از سفره ماهی یا Stingrey صورت گرفت، اما تا قبل از طراحی نسل دوم ایده‌های آن طرح مورد در محصولات تولیدی به کار نرفت. سرانجام در حالی که شورولت به فکر تولید نسل دوم بود، میچل یک ایده بکر را مطرح کرد. روزی که او برای ماهیگیری به ساحل رفته بود، ناگهان یک کوسه ماکو ( از انواع زیر گونه کوسه که رنگی آبی مایل به خاکستری دارد و یکی از سریع‌ترین ماهیان جهان است زیرا سرعتش به ۴۰ مایل دریایی می‌رسد) از زیر قایق او عبور می‌کند و همین موضوع بهانه‌ای برای طرح‌ریزی یکی از زیباترین خودروهای تاریخ می‌شود. میچل به همراه تیم طراحی‌اش المان‌های طراحی کوروت Q کانسپت را با ایده خود که از کوسه ماکو برگرفته بود ادغام کرد و در نهایت کوروت استینگ ری C۲ معروف به ماکو متولد شد. نسل دوم به‌رغم همه جذابیت هایش آنقدرها در خطوط تولید دوام نیاورد. این خودرو در سال ۱۹۶۳ وارد بازار شد. کوروت‌هایی که در سال ۱۹۶۳ ساخته شدند، دارای شیشه عقب ۲ تکه هستند زیرا میچل سر طراح این خودرو عقیده داشت این شیشه یک المان ویژه برای کوروت است، اما زور آقای سر طراح به مدیر پروژه کوروت آقای زورا آرکوس نرسید زیرا او عقیده داشت شیشه دو تکه عقب دید رو به عقب را مختل می‌کند و به همین دلیل این نوع شیشه تنها در سال اول تولید نسل دوم روی کوروت‌ها نصب شد. طراحی این خودرو یک انقلاب در تولید خودروهای اسپرت در آمریکا به وجود آورد. چراغ‌های مخفی جلو، اکسل سه تکه و مستقل در عقب و آیرودینامیک مثال زدنی آن باعث شده بود کوروت یک خودروی کاملا خاص در خیابان باشد.

در سال ۱۹۶۵ کوروت در هر چهارچرخ مجهز به ترمزهای دیسکی شد تا ترمزها یارای مهار عضلات تنومند آن را داشته باشند. یکی از جذاب ترین آپشن‌های کوروت در همین سال قابل سفارش بود. این آپشن اگزوز‌های کناری یا Side Exhust بود که می‌توانستید آن را به همراه پیشرانه ۸ سیلندر ۳۲۷ اینچ مکعبی با ۴۲۵ اسب بخار نیرو سفارش دهید، البته تنها ۲ سال فرصت داشتید تا این دو آپشن را روی کوروت خود نصب کنید زیرا در سال ۱۹۶۷ این دو آپشن از لیست سفارش‌ها حذف شد. اگر قبل از خواندن این نوشتار با کوروت آشنایی داشته باشید، احتمالا نام کوروت Zo۶ را شنیده‌اید. ورژنی خاص از کوروت که در واقع یک پکیج برای بهبورد عملکرد خودرو بود. این پکیج که توسط آقای Zora Arkus-Duntov طراحی شد شامل ترمزهایی قوی‌تر نسبت به مدل عادی، سیستم تعلیق سفت‌تر با کمک فنرهای متفاوت و باک بزرگ‌تر بود. در سال ۱۹۶۳ یک کوروت Zo۶ فول آپشن قیمتی بیش از ۲ هزار دلار داشت و هنوز از بسیاری خودروهای اسپرت اروپایی که از آن ضعیف‌تر بودند، ارزان تر بود. طبق آمار غیر‌رسمی بین سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۵ تنها ۲۰۰ دستگاه کوروت با پکیج Zo۶ ساخته شد و به همین دلیل یکی از کمیاب‌ترین کوروت‌ها به شمار می‌رود. سال ۱۹۶۷ آخرین سالی بود که C۲ در خط تولید قرار داشت. در این سال تغییراتی در دریچه‌های هوا اعمال شد و چراغ‌های عقب نیز همگی به رنگ قرمز یک دست درآمد. در این سال پیشرانه L۸۸ به‌عنوان یک آپشن برای کوروت در نظر گرفته شد. این پیشرانه ۴۲۷ اینچ مکعب یا ۷ هزار سی سی حجم داشت. قدرت این پیشرانه ۵۶۰ اسب بخار اعلام شد؛ اما منابع غیر رسمی خبر از قدرت حدود ۴۳۰ اسب بخاری آن می‌دادند. سرانجام کوروت C۲ با تولید ۱۱۷ هزارو ۹۶۴ دستگاه از خط تولید خارج شد. البته در این دوران چند مدل ویژه مسابقات هم ساخته شد که صاحب‌نظران معتقدند اگر آنها را هم جزو‌ کوروت‌های ساخته شده نسل دوم به شمار آوریم، مجموع تولیدات از ۱۱۸ هزار دستگاه بیشتر خواهد شد.

کوسه ماکو 2
کانسپت ماکوشارک ۲ که قبل از ساخت نسل سوم کوروت طراحی شده بود، الگویی برای شکل دادن نسل سوم شد. نسل سوم یک سفره ماهی ( Stingrey) بود که نمایی از یک کوسه (کوسه ماکو) داشت! خودرویی که از هر زاویه سیمایی جذاب دارد. کوروت از همان نسل اول هم با بدنه‌ای از جنس فایبرگلاس سخت ساخته می‌شد. نسل سوم نیز بدنه‌ای از همین جنس داشت و برای اولین بار پنل‌های معروف به T-top روی سقف آن قرار گرفت. به این ترتیب یک ستون افقی بین ستون‌های A و B قرار می‌گرفت تا ایمنی سقف را تامین کند. دو قطعه شفاف طلقی سقف نیز روی همین قسمت و ستون‌ها نصب می‌شدند. از این رو می‌توانستید با برداشتن این دو قطعه یک کوروت نیمچه کروکی را برانید و از هوای تازه هم لذت ببرید. این کوسه خشمگین اولین کوروتی بود که به‌عنوان خودروی مارشال در مسابقات ایندیانا پولیس ۵۰۰ مورد استفاده قرار گرفت. شورولت با کوروت نسل سوم دست به آتش بازی زد. شوی با نصب پیشرانه ۴۲۷ بیگ بلاک که حجمی معادل ۷ هزار سی سی داشت، یک کوروت ZL۱ را راهی خیابان‌ها کرد که بیشتر یک جنگنده خیابانی بود تا خودرو! زیرا این کوروت می‌توانست مسیر ۴۰۰ متر را در ۱/ ۱۲ ثانیه طی کند. این پیشرانه تمام آلومینیومی حداقل ۴۳۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد و برای خرید این پیشرانه باید حدود ۳ هزار دلار بیشتر هزینه می‌کردید. در این نسل هم پیشرانه‌های مختلفی درون سینه کوروت قرار گرفت که از ۵۶۰ اسب بخار (به گفته شورولت) تا ۱۶۵ اسب بخار در دوران بحران‌های نفتی و اقتصادی در اواخر دهه ۷۰ قدرت داشت. شورولت کوروت استینگ ری نسل سوم تا سال ۱۹۸۲ در خط تولید قرار داشت و در این سال با نسل چهارم جایگزین شد. در واقع شورولت کوروت یک سوپر کار واقعی است که حتی در حال حاضر هم ساخته می‌شود و حالا نسل هفتم آن به جنگ سوپر‌اسپرت‌ها می‌رود.

طراحی

کوروت مورد نظر ما نیز از ساخته‌های نسل سوم است. خودرویی سبزرنگ و زیبا که بدنه‌ای سالم و قلبی پر تپش دارد. دیدن آن از هر زاویه‌ای جذابیت خاص خودش را دارد. در نمای رو‌به‌رو چهره عجیبش همچون بشقاب پرنده‌هاست. چراغ‌های مخفی آن که حتی تا نسل پنجم یا C۵ هم حفظ شدند از جمله جذابیت‌های این خودرو است. اگر با دقت نمای رو‌به‌رو را برانداز کنید، خواهید دی که تورم گلگیرهای جلو همچون باله‌های حرکت یک سفره ماهی رو به بالا آمده‌اند. از طرفی سپر رو به جلو ادغام و دماغم خودرو یادآور پوزه یک کوسه است. ادغام این دو طرح با یکدیگر یکی از خاص‌ترین خلاقیت‌ها در صنعت خودرو به شمار می‌رود. این کوسه ماهی آبشش هم دارد. آبشش‌های آن درست در پشت چرخ‌ها روی گلگیرهای طرفین جای‌گذاری شده‌اند. همین‌طور که رو به عقب بیایید به ستون عقب و عضله متورم روی گلگیر عقب می‌رسید که بی شباهت به قسمت میانی بدن کوسه ماهی نیست؛ زیرا این بخش حجیم ترین بخش بدنه است. در نمای عقب هم سعی شده تناسبات طراحی با دیگر نقاط بدنه حفظ شود و به همین دلیل انگار دم یک ماهی درشت اندام را نظاره می‌کنید. استایل خودرو عریض و کشیده است و بدنه کم ارتفاعش در خیابان‌ها کاملا جلب توجه می‌کند. به خصوص اندام تنومند کوروت در کنار خودروهای روز بازار کاملا به چشم می‌آید.

قلبی به قدرت 400 اسب بخار
کوروت در دوران تولیدش به خصوص در نسل سوم پیشرانه‌های زیادی را درون سینه خود جای داد. این پیشرانه‌ها گاه قدرتمند و گاه معمولی بودند. اما پیشرانه کوروت ما یک نمونه قدرتمند۴۰۰ اسب بخاری است. آیدین آرام مالک این کوسه سبز در مورد این موضوع می‌گوید: ما قبلا چند پیشرانه را در این خودرو مورد تست قرار دادیم. اما در نهایت تصمیم گرفتیم یک پیشرانه ۸ سیلندر ۳۵۰ اینچ مکعبی یا ۷/ ۵ لیتری با کد ZZ۵ به قدرت ۴۰۰ اسب بخار از GM Performance روی آن نصب کنیم؛ زیرا یک پیشرانه نو عملکرد بهتری نسبت به نمونه‌های کارکرده دارد. او ادامه می‌دهد: این پیشرانه حدود ۶ هزار و ۷۰۰ دلار هزینه در بر داشت و یک گیربکس ۳۵۰ سه دنده Street Fighter هم از کمپانی TCI با پیشرانه کوپل شده است. البته زحمات و مشورت‌های دوستانی مثل آقای صفا احمدی، محسن هاشمی و علی مظلومی در تهیه و ست آپ اجزا و قطعات مختلف بسیار قابل تقدیر است.کوروت در میان خودروهای آمریکایی کلاسیک یک تافته جدا بافته است؛ زیرا اوج یک شورولت در این خودرو متبلور می‌شود. شورولت برای ساخت این خودرو از دیفرانسیل سه تکه استفاده کرده است. هر‌چند به دلیل سبک بودن وزن محور عقب باز هم به راحتی میان با این خودرو در پیچ‌ها شیطنت کرد. جالب آنکه سیستم تعلیق عقب این خودرو با فنرهای شمش شکل گرفته که البته کمی با دیگر خودروهای مجهز به این نوع فنر متفاوت است؛ زیرا دسته فنرهای شمش کوروت به‌صورت عرضی نصب شده است!

راندن

سوار بر یک کوروت استینگ‌ری در خیابان‌های خلوت یک روز تعطیل بهاری با سقف باز در حال حرکت هستید، خب چه لذتی از این بهتر؟! صدای پر طنین پیشرانه ۴۰۰ اسب بخار ۸ سیلندر در گوشتان نجوا می‌کند و خودروهای اتوبان بدون اینکه بخواهید برایتان راه باز می‌کنند. انگار بدون اینکه اسکورت شوید دارای اسکورت هستید، چون تعدادی از خودروها برای عکس گرفتن از شما در کنارتان حرکت می‌کنند. از طرفی هر لحظه‌ای که به پدال گاز اشاره کنید فقط اشاره، کافی است تا از همه چیز و همه کس عبور کنید. پیشرانه با اینکه کاربراتوری است حتی لحظه‌ای در دورگیری و واکنش به پدال گاز تاخیر ندارد. از طرفی گیربکس اتوماتیک هم به دلیل نو بودن دنده‌ها را با دقت تعویض می‌کند و ضربه‌ای در این تعویض وجود ندارد. این خودرو یک نوستالژی کامل برای لذت بردن از یک خودروی قدرتمند کلاسیک است که حالا قلبی با مدل ۲۰۱۵ دارد! در پایان این نوشتار از همکاری صمیمانه مالک خودرو آقای آیدین آرام با ضمیمه هفتگی دنیای ماشین سپاسگزاری می‌کنیم.