اولین راننده جهان
در آن زمان مردم عادی از شهر خود زیاد دور نمی‌شدند. سیستم حمل‌و‌نقل عمومی ابتدا به‌صورت لکوموتیو‌های بخار بود. سوخت وسایل حمل‌و‌نقل، علوفه خشک بود. لوکس‌ترین وسیله حمل‌و‌نقل کالسکه به شمار می‌رفت. در دهه 1880 برای مردم طبقه متوسط فکر راندن خودروی شخصی آن قدر رویایی و غیر قابل دسترس بود که امروز حرکت خودرو‌ها در خیابان‌های هوایی رویایی به‌نظر می‌رسد.

در سال ۱۸۷۲ کارل بنز با «برتا رینگر» که مشوق اصلی در کارش بود، ازدواج کرد. ثمره این ازدواج پنج فرزند بود. عمر بنز کفاف داد تا اوج صنعت موتورسازی را ببیند و از نتیجه کاربرد روز افزون اختراعش در زندگی روزمره مردم احساس خرسندی کند. وی در چهارم آوریل ۱۹۲۹ دیده از جهان فروبست. اکنون خانه شخصی خانواده بنز در شهر لدنبورگ برای تماشای عموم باز است. شرکت دایملر ـ بنز که در سال ۱۸۸۶ تاسیس شد در این شهر به ثبت رسیده است.

پس از اختراع اتومبیل عده‌ای از مردم آلمان به‌خصوص فرانسویان مجذوب آن شده بودند، اما اکثریت مردم از این وسیله نقلیه نوظهور وحشت داشتند و آن را اختراعی خطرناک و مهلک می‌پنداشتند برای مبارزه با این ترس و وحشت برتا بنز (اولین راننده جهان و همسر کارل فریدریش بنز) در سال ۱۸۹۹ در یک اقدام شجاعانه به اتفاق فرزندان خردسالش پشت فرمان یکی از خودرو‌های ساخت شوهرش نشست و از شهر مانهایم (محل سکونتشان) تا شهر پفروزهایم رانندگی کرد. این عمل با توجه به فقدان جاده‌های ایمن یک ریسک خطرناک محسوب می‌شد. این عمل در مطبوعات آلمان و اروپا بازتاب گسترده‌ای داشت.

این خودرو سه چرخه به یک پیشرانه ۵/ ۲ اسب بخاری مجهز شده بود و در مسافت‌های کوتاه قابلیت‌هایش برای مشتریان به نمایش گذاشته شده بود، اما همچنان فروش پایینی داشت؛ چراکه مردم از کیفیت آن برای مسافت‌های طولانی اطمینان نداشتند. برتا بنز بعد از مشاهده این موضوع تصمیم گرفت تا روزی بدون خبر کارل و به همراه دو فرزندش مسیر شهرشان یعنی مانهایم را تا فورتزهایم برای ملاقات مادرش با خودرو طراحی شده ازسوی همسرش بپیماید. او صبح زود وقتی کارل هنوز خواب بود عازم این سفر شد و به‌عنوان سوخت ذخیره نیز از بنزین که در آن زمان ازسوی داروخانه‌ها عرضه می‌شد را همراه خود برد. سفر ۱۰۶ کیلومتری او در نهایت با ایجاد اطمینان در مشتریان خاتمه یافت و نام برتا نیز در کنار نام همسرش به‌عنوان توسعه‌دهند‌گان نخستین خودرو جهان جاودانه شد.