Foreign affairs

آمریکا تا بن دندان مسلح شود

دو ماهنامه فارن افرز برای شماره سپتامبر و اکتبر خود یک پرونده ویژه تهیه کرده است. پرونده‌ای که درخصوص تجهیزات نظامی نوشته شده و برای آن نام «فردای نظامی‌گری» انتخاب کرده است. این پرونده در ۵ مقاله جدا به موضوع تسلیحات نظامی پرداخته است. این مجله به منظور بررسی این موضوع به سراغ ژنرال مارتین دمپسی، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش آمریکا رفته است. همچنین در بخش‌های دیگر این پرونده، مقاله‌ای مشترک به قلم مایکل هانلون و دیوید پترائوس، رئیس سابق «سیا» درخصوص پیشبرد نظامی‌گری آمریکا منتشر شده است. در سرمقاله این دو ماهنامه که از آن شورای روابط خارجی آمریکاست، آمده است: آماتورها از استراتژی صحبت می‌کنند، حرفه‌ای‌ها از لجستیک! مشخص است که هرکسی درخصوص سیاست خارجی و اولویت‌های امنیت ملی، عقاید مخصوص به خود را داشته باشد. پس از این طریق است که می‌توان اندازه و میزان نظامی‌گری را در هر دوره‌ای مشخص کرد. ایالات متحده حالا پس از ۱۵ سال جنگ شکل تازه‌ای به خود گرفته است. ارتش آمریکا هم‌اینک با تجربه‌تر، جنگجوتر و میدان دیده‌تر شده و از تجهیزات تکنولوژیکی هم به خوبی استفاده می‌کند. به‌رغم همه اینها یک سوال حیاتی وجود دارد و باید به آن پاسخ داده شود: آیا دهه‌های در پیش، مشابه شرایط حال حاضر است یا فرق دارد؟ چقدر فرق دارد و باید با چه تجهیزاتی و به چه میزان به جنگ احتمالات در آینده رفت؟ این سوالات در ماه ژانویه در یک جلسه مطرح شده و برای برنامه‌ریزی باید به سوالات فوق پاسخی دقیق داده شود. مجله فارن افرز برای اینکه این سوالات را دقیق‌تر پیش ببرد با افرادی همچون رئیس سابق ستاد مشترک آمریکا و رئیس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) گفت‌وگو کرده است. هر کدام از این دو نفر دیدگاه‌های منحصر به خود را داشتند. مارتین دمپسی می‌گوید که رئیس‌جمهوری آینده آمریکا باید یک هماهنگی مجدد برای موضوع امنیت ملی داشته باشد و میزان بودجه را مطمئن‌تر انتخاب کند و پترائوس هم نوشت که آمریکا باید برای تجهیز بیشتر به نیروی دریایی خود اهمیت بیشتری دهد، زیرا این نیرو نسبت به سایر نیروهای موجود در آمریکا ضعیف‌تر است.

The Newyork Times

هیلاری خود را پیروز می‌داند

مجله نیویورک تایمز برای این شماره خود از هیلاری کلینتون نوشت. این مجله که پیشتر از هیلاری کلینتون حمایت کرده بود، در یک اقدام تبلیغی به سراغ نامزد دموکرات‌ها رفته و از وی در این انتخابات یک دفاع تمام قد کرده است.این مجله به 30 سال حضور هیلاری کلینتون در سیاست آمریکا اشاره و وی را فردی برجسته برای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا معرفی می‌کند. در یکی از مقالات پرونده این مجله گزارش با گفته‌ای از هیلاری کلینتون آغاز می‌شود: من قصد ندارم ببازم، هرگز این مسیر را نخواهم رفت.به نظر نویسندگان این مجله هیلاری کلینتون شانس بالاتری برای پیروزی در انتخابات دارد.در حالی که کمتر از سه هفته به انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده باقی مانده است هنوز برخی از ابهامات وجود دارد. نخستین مطلب این مجله نیز به این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید که قصد دارند تا با نگارش مطلب «راه او» این ابهامات را از بین ببرند.

مارک لیبوویچ نویسنده این مطلب که برای تهیه آن به اوهایو رفته و از نزدیک با هیلاری گفت‌وگو کرده است می‌نویسد: انتخابات این دوره بسیار مهم و حیاتی است. به اعتقاد نویسنده این مطلب انتخاب هیلاری می‌تواند مانع ورشکستگی دموکراسی آمریکایی شود، زیرا ترامپ گزینه‌ای است که به هیچکدام از اصول دموکراسی پایبند نخواهد بود. افزون بر آن، نامزد جمهوری‌خواهان قابل پیش‌بینی نیست و ممکن است امنیت ملی ایالات متحده را به مخاطره بیندازد. هیلاری کلینتون البته برای انتخابات روز هشتم نوامبر نگرانی ندارد. او در این گفت‌وگو از هم‌اینک خود را پیروز میدان می‌داند و می‌گوید که ترسی از انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد و خود را برای باخت آماده نمی‌کند. از او حتی زمانی که پرسیده می‌شود اگر در روز هشتم نوامبر بازنده میدان باشد چه واکنشی نشان خواهد داد مانند یک سیاستمدار حرفه‌ای جواب داد و گفت: کار به آنجا کشیده نمی‌شود.

Open

روی زشت آمریکا

انتخابات آمریکا نه تنها برای خود آمریکایی‌ها، بلکه برای سایر نقاط جهان هم اهمیت دارد. مجله اوپن هندوستان نیز در دو هفته مانده به انتخابات به سراغ انتخابات آمریکا رفته و با انتخاب عکس ترامپ، تیتر آمریکایی زشت را انتخاب کرده است. سردبیر این مجله نیز درخصوص سیاستمداری در دنیا و سیاستمداری در آمریکا می‌نویسد: در سیاست تدبیر، غریزه مناسب و خوش‌سلیقگی لازم است. بزرگی می‌گفت: آنقدر که در سیاست خوش‌سلیقگی کارایی دارد، علوم سیاسی به کارت نمی‌آید. در دنیای امروز خوش سلیقگی موردی است که دیده نمی‌شود. در آمریکا اما سیاست شکلی سینوسی به خود گرفته است. از بد به خوب و خوب به بد. اگر باراک اوباما توانست نوبل صلح را از آن خود کند، تنها به این دلیل بود که وی جورج دابلیو بوش نبود. برای انتخابات آتی نیز می‌توان پیش‌بینی کرد اگر هیلاری کلینتون پیروز میدان شود تنها یک دلیل وجود دارد و آن هم این است که هیلاری، ترامپ نیست.

از دید نویسنده این مطلب، ترامپ یک سیاستمدار نیست. او عامیانه حرف می‌زند. سخیف حرف می‌زند، حقایق را با اغراق همراه می‌کند و ممکن است قشر نخبه آمریکا این موارد را نپسندند. اگر بحث خوش‌سلیقگی را اصالت بپنداریم، در این حالت دروغ گفتن پسندیده نیست و از اغراق کردن باید دوری کرد. ترامپ برای اینکه بتواند به این اصل دست پیدا کند نیاز دارد منعطف شود. او باید حس کند در چه زمان، به چه کسی، چگونه حرف بزند. چنین افرادی می‌توانند سیاستمداران خوش سلیقه به حساب آیند، بی‌آنکه دروغگو خطاب شوند یا حقایق را به مشکل افراطی بزرگ کنند. مجله اوپن البته در این شماره خود از کنار جایزه نوبل ادبیات هم نگذشته و باب دیلن را شایسته پیروزی این جایزه می‌داند. این مجله دیلن را بیش از آنکه خواننده بداند یک شاعر می‌داند و می‌نویسد: کمتر پیش می‌آید تا آکادمی جایزه ادبیات نوبل به یک شاعر رای بدهد و دیلن یکی از آنهاست.

Economist

علیه دموکراسی

هفته‌نامه انگلیسی اکونومیست این هفته مقاله اصلی خود را به انتخابات ایالات‌متحده اختصاص داد. این مجله اقتصادی این هفته به رویکرد دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری پرداخت و خطر انتخاب ترامپ را برابر با پشت کردن به اصول دموکراسی دانست. این هشدار در حالی داده می‌شود که باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا نیز انتخابات آینده آمریکا را انتخابی بین دموکراسی و اقتدارگرایی دانست. این مجله البته هشدار داد که در صورت پیروزی هیلاری کلینتون هم هنوز خطر ترامپیسم وجود دارد و برای درک بیشتر این مطلب اینگونه نوشت: دموکراسی‌های سالم بر قواعد نانوشته استوار هستند. اما نامزد جمهوری‌خواهان تمامی این قواعد را پایمال کرده است. دونالد ترامپ با عادی‌سازی رفتارهایی که پیش از ورود او به رقابت‌های انتخاباتی تابو بودند، درصدد افزایش تاثیرگذاری خود بر روندهای انتخاباتی به‌صورت غیرمعمول است. رسوایی انتشار ویدئویی از ترامپ که سخنان نامناسبی درباره زنان می‌گوید بسیار ناخوشایند است. اما آنچه نگران‌کننده‌تر به نظر می‌رسد این مساله است که بسیاری از حامیان او همچنان اصرار دارند رفتار او عادی و طبیعی است. همچنین او در دومین مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری تهدید کرد درصورت پیروزی در انتخابات، هیلاری کلینتون را به زندان می‌اندازد. در یک دموکراسی شکننده این طرز صحبت کردن از خشونت‌های پس از انتخابات حکایت دارد. خوشبختانه، آمریکا در روز 9 نوامبر(روز بعد از انتخابات) دچار آشوب و اغتشاش نخواهد شد. اما علت این مساله بیش از آنکه مربوط به قدرت دولت در اجرای نص‌صریح قانون باشد به قواعد نانوشته‌ای مربوط می‌شود که دموکراسی آمریکایی براساس آن شکل گرفته و رشد یافته و این در شرایطی است که ترامپ در حال پایمال کردن قواعدی است که آمریکایی‌ها باید از آنها دفاع کنند. اگر تصور می‌کنید در مورد ترامپ اغراق شده است سخنرانی‌های سیاسی او را درنظر بگیرید: ایده ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا، نامناسب خواندن قاضی مکزیکی‌تبار برای رسیدگی به پرونده ترامپ و تمسخر معلولیت یک خبرنگار.

Time

آمریکای دوپاره

تایم در آخرین شماره خود به انتخابات آمریکا پرداخته است. هر چقدر به زمان انتخابات آمریکا نزدیک می‌شویم، مجلات انگلیسی زبان بیش از پیش به این موضوع اهمیت می‌دهند. تایم نیز در آخرین شماره خود دست به یک تحقیق گسترده در مورد رفتار ترامپ در طول دوران مبارزه خود زده است.این به نقل قول‌هایی از بزرگان حزب جمهوری‌خواه از جمله بن کارسون و نیوت گینگریچ در مورد آشفتگی این حزب در آستانه انتخابات خبر می‌دهد.این مجله نوشت: آنچنان‌که انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ به زمان موعد خود نزدیک می‌شود، ترامپ کل آمریکا را در یک قفس و در کنار مسیحیان محافظه‌کار قرار داده و در آستانه از هم گسستن تار و پود سیاست‌مداری در ایالات‌متحده است. در حالی که یک عده سعی می‌کنند در مورد ترامپ اظهارنظر نکنند عده دیگری به صفوف کمپین «هرگز ترامپ» پیوسته‌اند. البته خود نامزد جمهوری‌خواهان به طور کامل له شده است. به نوشته این مجله با انتشار نوار ویدیویی از ترامپ که در آن سخنان سخیفی در مورد زنان زده است ترامپ در آستانه سقوط جدی در انتخابات قرار گرفته است، اما نکته مهم اینکه این مرد سفیدپوست و طرفدارانش بسیار خشمگین هستند.

ترامپ تهدید کرده اگر رئیس‌جمهور آمریکا شود کلینتون را راهی زندان خواهد کرد. او آشکارا از مالیات ندادن خود دفاع کرد و گفت که وی تخلف نکرده، بلکه از سیستم حاکم بر آمریکا استفاده کرده است. او دوباره در این مناظرات از نفرت‌پراکنی‌های خود علیه مسلمانان دفاع کرد و حادثه سن برناردینو را نمونه کاملی برای ممانعت از ورود آزاد مسلمانان اعلام کرد. او همچنین گفت که اگر وی رئیس‌جمهور شود قانون شکنجه را به‌طور رسمی ابلاغ خواهد کرد و از سیستم شکنجه کردن در حین بازجویی‌ها به شدت دفاع کرد.این سخنان در حالی صورت می‌گیرد که عده‌ای از جمهوری‌خواهان مانند پل رایان که نفوذ زیادی در این حزب دارد تمایلی به نقد زیاد وی ندارند و عده‌ای دیگر که با حرارت از وی دفاع می‌کنند.

Newsweek

بحران تازه داعش

مجله نیوزویک بر عکس سایر هفته‌نامه‌ها و ماهنامه‌های انگلیسی زبان، در شماره آخر خود به یک درد کهنه در خاورمیانه پرداخته و آن هم موضوع داعش است. دردی که کهنه شده اما به نوشته این مجله این درد شکل جدیدی به خود گرفته است. به نوشته نیوزویک، در حالی که خلافت خودخوانده داعش در حال سقوط است، افراطی‌های درون آن در حال پخش شدن هستند. این مجله نوشت: در میانه‌های سال ۲۰۱۴ بود که نقاب‌زنندگانی سیاهپوش با پرچم‌های سیاه خود وارد شهر موصل ۲ میلیون نفری شدند و بی‌‌جهت نبود که ابوبکر البغدادی، رهبر این گروه ادعای خلافت کرد. آنها پس از اینکه موصل را گرفتند به افراد خود یک خودرو، یک موبایل و ماهانه ۵۰۰ دلار اختصاص دادند. در میان گروه‌های مختلف به نظر می‌رسید که داعش اسب قوی‌تر را در خاورمیانه سوار شده، اما این اسب حالا از تب و تاب افتاده است.

راند دوم مبارزه شروع شده و عراق و ایالات‌متحده قصد دارند تا موصل را از این گروه بازپس گیرند. احتمال دارد عملیات موصل در آخرین هفته اکتبر آغاز شود و بدون شک و شبهه داعش بسیار ضعیف‌تر شده است. این گروه هم‌اینک سرزمین‌های وسیعی را در دو کشور عراق و سوریه از دست داده است. عراق، با پشتیبانی نیروی هوایی ایالات‌متحده توانسته است آهسته آهسته شهرها را یکی پس از دیگری از این گروه افراطی پس بگیرد: تکریت، فلوجه، رمادی و اعتقاد بر این است که شهر بعدی موصل خواهد بود. این گروه نزدیک به ۲ سال کنترل این شهرها را بر عهده داشت. داعش توانسته است در این مدت نفرات زیادی را از کشورهای اروپایی، آمریکا و آفریقایی و آسیایی جذب گروه خود کند. به نوشته این مجله مشکل اصلی هم‌اینک خود داعش نیست، بلکه نفراتی است که جذب این گروه شده‌اند و با از بین رفتن سرزمین‌های تصرفی‌اش، نیروهای این گروه در سراسر دنیا پخش خواهند شد و از اینجا مشکل جدید کلید خواهد خورد.