عجیب‌ترین ایده‌ها برای چرخ
چرخ‌ها در خودروها از همان ابتدا نقش مهم و حساسی داشته‌اند. تنها سطح تماس خودرو با زمین تایرها هستند و انتخاب درست یک تایر می‌تواند در عملکرد خودرو تاثیر بسیار مهمی داشته باشد. با پیشرفت فناوری، این بخش از خودروها هم پیشرفت کردند و با افزایش عملکرد خودرو، تایرها نیز باید به همان نسبت مناسب‌سازی شوند. در ادامه با خودروهایی آشنا می‌شویم که از روش‌های مرسوم در صنعت خودروسازی استفاده نکرده‌اند و با ایجاد خلاقیت در تعداد محور یا محل قرارگیری لاستیک‌ها، خودروهای متفاوتی را ایجاده کرده‌اند. البته بیشتر این تغییرات از سوی تیونرها انجام شده‌است.
چرخ‌ها در خودروها از همان ابتدا نقش مهم و حساسی داشته‌اند. تنها سطح تماس خودرو با زمین تایرها هستند و انتخاب درست یک تایر می‌تواند در عملکرد خودرو تاثیر بسیار مهمی داشته باشد. با پیشرفت فناوری، این بخش از خودروها هم پیشرفت کردند و با افزایش عملکرد خودرو، تایرها نیز باید به همان نسبت مناسب‌سازی شوند. در ادامه با خودروهایی آشنا می‌شویم که از روش‌های مرسوم در صنعت خودروسازی استفاده نکرده‌اند و با ایجاد خلاقیت در تعداد محور یا محل قرارگیری لاستیک‌ها، خودروهای متفاوتی را ایجاده کرده‌اند. البته بیشتر این تغییرات از سوی تیونرها انجام شده‌است. برخی آنها برای نشان دادن توانایی یک تیونینگ‌کننده انجام شده است و برخی از آنها هم هدف بلندتری داشته و می‌خواستند بر محدودیت‌های چهارچرخ غلبه کنند. با این حال روند صنعت خودرو نشان داده است که همان چهارچرخی که در ابتدا برای خودرو درنظر گرفته شده، بالاترین میزان کارآیی را دارد و افزودن یا کاستن از چرخ‌ها می‌تواند مشکلاتی در عملکرد درست خودرو ایجاد کند، هرچند در برخی موارد مانند حرکت در آفرود استفاده از خودروهای شاسی‌بلند شش چرخ جواب خوبی داده است.
تایرل P۳۴
این خودروی شش‌چرخ از جمله خودروهایی بوده که در سبک فرمول یک طراحی شده است. تایرها در بخش جلو 254 میلیمتر پهنا داشتند و در انتهای خودرو هم از سایز اصلی تایر‌های خودروهای فرمول یک استفاده شده و تغییری در اندازه نداشته است. این خودروی خاص و عجیب از موتور فورد با حجم 2993 سی‌سی استفاده می‌کند که 8 سیلندر دارد. این خودرو در سال 1974 برای اولین‌بار معرفی شده است و در سال 1976 وارد پیست مسابقات شد. در سال 1977 مدل دیگری از این خودرو ساخته شد و به رقابت با هم پرداختند اما پس از مدتی قوانین حاکم بر فرمول یک تنها داشتن چهارچرخ را مجاز اعلام کرد و بساط خودروهای شش‌چرخ پس از 30 بار حضور در مسابقات برچیده شد اما این خودرو در مسابقات خودروهای کلاسیک حضور پیدا کرده و با پیست مسابقات خداحافظی نکرده است. طرح‌ها و طراحی‌های شجاعانه که با خلاقیت همراه می‌شوند، زمینه‌های تحول‌های آینده را ایجاد می‌کنند که در رابطه با این خودروی مسابقه‌ای شش‌چرخ این اتفاق افتاده است.
رینو
رینو را می‌توان در رده موتورسیکلت‌ها دسته‌بندی کرد که با نیروی برق کار می‌کند و برای حفظ تعادل از ژیروسکوپ استفاده می‌کند که این فناوری در وسایل جدید تعادلی کاربرد فراوانی پیدا کرده است. در این موتور از تایر ۲۵ اینچی استفاده شده است و سرعتش تا ۱۶ کیلومتر در ساعت هم می‌رسد و با استفاده از سامانه‌های مختلفی تعادل خود را حفظ می‌کند. برای حرکت تنها کافیست که زاویه فرد تغییر کند و این موضوع در نوع خود و در زمان معرفی بسیار هیجان انگیز بوده است. استفاده از فناوری خود تعادلی در وسایل و ابزار مختلفی تفریحی و برقی رواج پیدا کرده و باعث شده در حمل‌ونقل‌های کوتاه برد تحولی قابل توجه صورت بگیرد. این موتورسیکلت تک چرخ و برقی می‌تواند حمل‌ونقل درون شهری را متحول کند و سرعت انتقال افراد را افزایش دهد. بعد از رسیدن به مقصد می‌توانید با استفاده از میله‌ای که به‌صورت تاشو از کنار فرمان بیرون می‌آید آن را در حالت خاموش پارک کنید.
واکسهال ویلرز
در دورانی که خودروها چارچوب ضمختی داشتند و همه چیز در ابتدایی‌ترین شکل ممکن بود برای مهار قدرت 300 اسب بخاری موتور و سرعت و حفظ پایداری خودروی سنگین وزن و با توجه به محدودیت‌هایی که در بخش تولید تایر برای خودروها وجود داشت واکسهال ویلرز از دو چرخ که در کنار هم و در موازات هم قرار داشتند استفاده کرد تا به عرض بیشتری دست پیدا کند. این نوع لاستیک‌ها در گذشته در بین کامیون‌ها مرسوم بوده است و پایداری بیشتری را ایجاد می‌کرده و با افزایش میزان توزیع وزن روی زمین از فشار وارده به تایرها می‌کاسته. این خودروی مسابقه‌ای با توجه به قدرت بالایی که داشته برای با ثبات بودن در سر پیچ‌ها انتخاب درستی انجام می‌دهد که با توجه به شرایط فناوری آن دوران راه حل مناسبی بوده است. استفاده از دو چرخ در کنار هم این روزها در میان خودروهای سواری دیده نمی‌شود اما برخی تراک‌های قدرتمند همچنان از این موضوع بهره می‌برند.
پنتر 6
این خودروی شش‌چرخ در بین سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۷۸ تولید شده است و از موتور هشت سیلندر کادیلاک با حجم ۲/ ۸ لیتر نیرویش را به‌دست می‌آورد. این خودروی بدون سقف در کمال ناباوری تنها دو در دارد و فرمان خودرو دو محور را می‌چرخاند و هر چهار چرخ خودرو در جریان چرخش فرمان می‌چرخند که این ویژگی برای خودرویی دو در و سواری البته رو باز کاملا خاص و عجیب است. سرعت این خودرو ۳۲۲ کیلومتر در ساعت تخمین زده شده که به‌صورت رسمی هیچ‌گاه به اثبات نرسیده و در حد ادعا باقی مانده است و جعبه دنده‌ای سه سرعته و خودکار قدرت موتور بزرگش را به چرخ‌ها منتقل می‌کند. امکانات رفاهی و ایمنی در این خودرو بسیار جالب است و صندلی‌ها در آن از نوع برقی و سیستم تهویه مطبوع دارد و شیشه‌های آن نیز برقی و به آتش خاموش‌کنی برقی نیز مجهز و در صورت مساعد بودن هوا سقف خودرو قابل جمع شدن است.
کادیلاک ۱۹۵۱
موضوع پارک‌کردن در خیابان‌ها و لابه‌لای ماشین‌ها از جایی تبدیل به یک هنر شد که خیابان‌ها خودروهای بیشتری را به خود دیدند. کادیلاک برای کمک به پارک خودروها از چرخ پنجم استفاده کرده است که در انتهای خودرو فعال شده و باعث می‌شود خودرو در محل پارک قرار بگیرد. برای استفاده از این حالت خودرو با سر وارد محل پارک می‌شود و با فعال کردن چرخ پنجم انتهای خودرو به‌صورت افقی حرکت کرده و خودرو به‌طور مستقیم پارک می‌شود. با استفاده از این فناوری امکان پارک در محل‌هایی با فضای محدود امکان‌پذیر می‌شود. در زمان رونمایی از این فناوری این نوع پارک کردن خلاقانه و جالب به‌نظر می‌رسید اما هیچ‌گاه به‌صورت گسترده مورد استفاده قرار نگرفت و برخی خودروهای امروزی به سامانه‌های پارک خودکار مجهز هستند که بدون دخالت راننده و با دقت زیاد خودرو را در محل مناسب پارک می‌کند. چرخی که در این فناوری استفاده می‌شده همان لاستیک زاپاس خودرو بوده است.
مورگان
شرکت خودروسازی مورگان از گذشته تا به امروز هر چند وقت یکبار خودرویی سه چرخ می‌سازد و در این کار تبحر خاصی پیدا کرده است. در دنیای ماشین‌هایی که چرخ‌های عجیب و غریب دارند دیدن سه‌چرخه‌ای قدرتمند در نوع خود قابل توجه است. مورگان از انجین موتورسیکلت‌های هارلی دیویدسن استفاده کرده است و طرح‌های مشابه سه چرخ که در جزئیات با هم تفاوت‌هایی داشتند را در طول دهه‌ها سه چرخ سازی تولید کرده است. این سه‌چرخ‌ها برای تعادل بهتر در محور جلو دو چرخ دارند که امکان رسیدن به پایداری بیشتر را فراهم می‌کند. در بخش ظاهر خودرو هم این خودرو ظاهری ساده و روباز را انتخاب کرده است. این خودروی دو در و دو نفره از نظر فنی شباهت زیادی به موتورهای سنگین دارد و می‌تواند در مدت کمتر از ۵/ ۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد. شرکت مورگان در نظر دارد تا به سه چرخ سازی خود ادامه داده و نمونه‌های برقی را در آینده وارد بازار کند.
الیکا
این خودروی 5 متری و تمام برقی به عنوان مدلی مفهومی در نمایشگاهی در توکیو در سال 2004 رونمایی شده است. این خودروی هشت چرخ و چهار محور می‌تواند به کمک باتری‌های لیتیوم یونی که دارد، ظرف فقط 4 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد که از برخی مدل‌های پورشه نیز سریع‌تر است و بر اساس آزمایش سرعتی که در پیست در ایتالیا انجام شد، این خودرو توانست به سرعت 370 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند و آنها به دنبال رسیدن به سرعت 400 کیلومتر در ساعت هم هستند. الیکا هم مانند پنتر 6 فرمانش دو محور جلو را می‌چرخاند و دو محور ثابت هم در بخش عقب خودرو وجود دارد. الیکا در واقع مدل تغییر یافته خودروی کاز( KAZ ) است که خودرویی برقی با طول 6 متر بوده که فاصله محورهای جلو نسبت به الیکا بیشتر بوده است. هر چرخ به یک موتور 80 اسب‌بخار مجهز است و در مجموع 640 اسب بخار نیرو تولید می‌شود که قابل‌توجه و در نوع خود کم‌نظیر است.
خودروی هاورکرافتی
داشتن یک چرخ در یک وسیله نقلیه می‌تواند ایده جالب و نویی باشد اما نداشتن چرخ کمی دور از واقعیت به نظر می‌رسد و این ایده‌ای است که تویوتا به دنبال محقق کردن آن است. خودروی یک نفره و مفهومی فولکس واگن که تنها شامل طرحی گرافیکی بوده است و به شکل چرخی دایره‌ای شکل دیده می‌شود که فرد در داخل آن نشسته است و بدون اتصال با زمین می‌تواند حرکت کند. تویوتا اما به‌طور جدی‌تری به‌دنبال این فناوری است تا این خودروها بتوانند بدون داشتن اصطکاک با زمین و بالاتر از آن در مسیر حرکت کرده و مصرف سوخت کمتری داشته باشند. رسیدن به خودروهایی که می‌توانند هاور کرافت در هوا معلق شوند می‌تواند درهای جدیدی از فناوری را روی صنعت خودروسازی باز کند که در آن خودروها با کمترین مصرف سوخت به حرکت درمی‌آیند و شاید بزرگ‌ترین چالش خودروسازان از این طریق حل شود اما رسیدن به این فناوری خود وقت، انرژی و دانش فنی بالایی می‌طلبد.
سیتروئن روی سه چرخ
در نظر بگیرید که خودروی شما در یکی از چرخ‌ها مشکل حادی دارد و دسترسی به تعمیرگاه مقدور نیست و ادامه مسیر هم با آن چرخ معیوب امکان‌پذیر نیست در این حالت تنها باید منتظر بمانید تا خودروهای امدادی به شما برسند. در سیتروئن اما این ماجرا به‌راحتی و با درآوردن چرخ قابل حل شدن است و خودرو می‌تواند بدون برهم خوردن تعادلش تنها با سه چرخ به مسیر خود تا نزدیکترین تعمیرگاه ادامه دهد. شرکت سیتروئن از گذشته تا به امروز این ویژگی را در برخی خودروهایش حفظ کرده است و اگر در مسیر خود دیدید که یک خودرو تنها با سه چرخ در حال حرکت است تعجب نکنید چرا که توزیع وزن در این خودرو به خوبی انجام شده است و تعادل روی سه چرخ هم به‌دست می‌آید. سیستم تعلیق در این خودرو به گونه‌ای طراحی شده که می‌تواند نیاز به چرخ چهارم نداشته باشد و در حالت عادی معمولا خودروها روی سه چرخ به زمین می‌خورند و این قابلیت باعث ایجاد امنیت خاطر برای راننده می‌شود.
فورد F-350
با رشد فناوری و افزایش قدرت موتورها و عملکرد خودروها، عبور از مناطق صعب‌العبور همچنان موضوع چالش‌برانگیزی است اما فورد F-۳۵۰ برای استفاده از قدرت موتور و برای غلبه بر شرایط سختی که ممکن است در طبیعت خشن با آن مواجه شود راه حل خلاقانه‌ای را استفاده کرده است که البته برخی خودروهای دیگر هم از این روش برای عبور از هر نوع شرایطی استفاده می‌کنند. چرخ‌ها نقطه اتصال خودرو با زمین هستند و اگر خودرو از چرخ‌های مناسبی استفاده کند قدرت موتور بهترین بازده را خواهد داشت. استفاده از شنی‌هایی شبیه تانگ در هر چرخ باعث می‌شود خودرو عملکرد ویژه و خاصی داشته باشد و در شرایطی که هر خودرویی گیر می‌کند به راحتی و به‌دلیل داشتن سطح تماس بالا عبور کند. برای استفاده از این چرخ‌های زنجیری در بخش توپی چرخ باید تغییراتی ایجاد شود و عموما این شنی‌ها همراه با کیت مخصوص ارائه می‌شوند که برای مناطق باتلاقی و پر برف مورد استفاده بیشتری دارند. این ایده از سوی دیگر تیونرها هم به‌کار گرفته شده است.
ارسال نظر