پیچ‎وخم‎های جاده کسب‎وکار
دنیای اقتصاد، فاطمه رافع- فضای کسب‎وکار را از جمله شاخص‌های تعیین‌کننده وضعیت اقتصادی کشورها دانسته‎اند؛ شفاف‌تر و رقابتی‎تر بودن این فضا، افزایش سلامت اقتصادی و اتخاذ سیاست‌های مطلوب را به دنبال خواهد داشت و به بهبود شاخص‌های اقتصادی منجر خواهد شد.فعالان اقتصادی بر این باورند که الزامات و نیازهای محیط کسب‎وکار در کشور ما تا حدودی مغفول مانده است و در خصوص دلیل این امر نیز، به دور بودن سیاست‎گذاران دولتی از فضای کسب‎وکار و اقتضائات لازم برای رونق این فضا اشاره می‎کنند و معتقدند حضور حدود 85 درصدی دولت در اقتصاد و ایفای نقش تصدی‎گری آن و به عبارت دیگر انحصار اقتصاد در دست دولت، این غفلت را تشدید کرده است.تأثیر فضای کسب‎وکار را مساعد بر افزایش جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، ایجاد اشتغال و رشد تولید ناخالص داخلی نمی‌توان انکار کرد بنابراین بهبود این فضا با توجه به چالش‌های پیش روی اقتصاد کشور به ضرورتی انکار‌ناپذیر تبدیل شده است.
دیوان‎سالاری گسترده و بروکراسی‎های اداری پیچیده، سیاست‎گذاری‎های نادرست، واردات بی‏رویه و نابخردانه، بالا بودن نرخ سود سپرده‎ها و تسهیلات بانکی و ... به عنوان مهم‎ترین موانع بهبود فضای کسب‎وکار مطرح می‎شوند؛ همچنین کارشناسان مشکلات نهادی و قانونی از جمله مالیات، قانون کار، سازمان تأمین اجتماعی و ... را به عنوان بخشی دیگر از این موانع برمی‎شمارند.

پیامدهای نامساعد بودن فضای کسب‎وکار
نامساعد بودن فضای کسب‎وکار بر عملکرد مدیران بنگاه‎های تولیدی و در نتیجه بر نیروی کار، سرمایه‎گذاران، روند تولید و فروش محصول و ... آثار نامطلوبی بر جای می‎گذارد؛ افزایش هزینه‎های بنگاه و سلب قدرت رقابت‎پذیری، شکل‎گیری و گسترش اقتصاد زیرزمینی، جلوگیری از پیوند بین بنگاه‎های کوچک و بزرگ و ناتوانی بنگاه‎ها برای استفاده از صرفه اقتصادی ناشی از جمله پیامدهای منفی نامناسب بودن فضای کسب‎وکار است.در مقابل کاهش هزینه‎های مبادله‎ای، کاهش ریسک اقتصادی، ثبات فضای اقتصادی و اجتماعی و مساعد بودن بستر جذب سرمایه‎گذاری خارجی را می‎توان از نتایج مساعد بودن فضای کسب‎وکار برشمرد.

صعود ۱۲پله‌ای ایران
بانک جهانی در تازه‌ترین گزارش خود موسوم به «فضای کسب‎وکار ۲۰۱۶» به مقایسه ۱۸۹ کشور جهان از نظر سهولت فعالیت‌های اقتصادی و وضعیت فضای کسب‎وکار آن‎ها پرداخته و از صعود ۱۲ پله‌ای ایران خبر داده و اعلام کرده ایران رتبه ۱۱۸ را بین ۱۸۹ کشور به دست آورده است. اگرچه گزارش بانک جهانی از وضعیت محیط کسب‎وکار ایران در سال ۲۰۱۶ میلادی، نشانگر بهبود جایگاه ایران است با این حال حجم منابع و ظرفیت‎های ایران گواه این است که این رتبه شایسته کشوری مانند ایران نیست و بهبود وضعیت آن، تلاش بیش از پیش دولت و بخش خصوصی و همکاری آن‎هاست. به اعتقاد صاحب‏نظران، محیط کسب‎وکار در کشور ما عمدتا هیچ‎گاه وضعیت مساعدی نداشته و ظرف ۱۰ سال گذشته گرفتار نابسامانی‎های بسیاری شده است که اگر امروز این مسأله و مشکل را باور نداشته باشیم و چاره‏ای برای آن نداشته باشیم، فردا دیر خواهد بود. آنچه می‌خوانید اظهارنظر فعالان بخش خصوصی خراسان رضوی درباره موانع و راهکارهای بهبود محیط کسب‎وکار است:

مانعی از جنس قوانین!

رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد» در این زمینه با اشاره به اینکه خوشبختانه ظرف دو سال گذشته رتبه فضای کسب‎وکار ما از نظر مقیاس جهانی به ۱۱۸ ارتقاء یافته است، می‌گوید: فاکتورهای مختلفی در کسب‎وکار مورد سنجش قرار می‎گیرد؛ در برخی از این شاخص‎ها صعود بیشتر و در بعضی موارد صعود کمتری داشته‌‎ایم و در برخی موارد هم نتوانسته‎ایم درجه مناسبی را در سنجش‌های جهانی کسب کنیم. غلامحسین شافعی کسب رتبه ۱۱۸ را برای کشور صعود خوبی می‎داند و اظهار می‎کند: با این حال هنوز هم نسبت به سایر کشورها، محیط کسب‎وکار ما وضع مطلوبی ندارد. وی به اهمیت بهبود محیط کسب‏وکار اشاره و خاطرنشان می‎کند: به ویژه در وضعیت کنونی که قرار است تعامل خود را با اقتصاد جهانی افزایش دهیم و از فضای جدید ایجاد شده برای توسعه روابط خارجی استفاده کنیم، بهبود وضعیت محیط کسب‏وکار اهمیت بیشتری می‎یابد. رئیس اتاق بازرگانی استان ادامه می‌دهد: محیط کسب‎وکار مهم‎ترین شاخصی است که سرمایه‌گذاران خارجی به آن توجه دارند؛ اگر قرار باشد زمینه مساعدی را برای سرمایه‎گذاری خارجی در کشور فراهم کنیم، بهبود محیط کسب‎وکار در درجه اول اهمیت قرار دارد. وی بهبود محیط کسب‏وکار را مشوقی برای جذب سرمایه‎گذاری خارجی می‎داند و تأکید می‎کند: این مسأله باید اولویت بخش خصوصی و بخش دولتی باشد تا بتوانیم از فضای موجود در جهت رشد اقتصاد استفاده کنیم.

شافعی داشتن برنامه مدون را پس از بهبود محیط کسب‏وکار به عنوان دیگر عامل توسعه اقتصادی کشور برمی‎شمارد و تصریح می‎کند: در حال حاضر مانع بزرگ پیشروی فعالان اقتصادی داخل کشور و افرادی که نگاهی به اقتصاد ایران دارند، همین مسأله محیط کسب‎وکار است. رئیس اتاق بازرگانی استان معتقد است بهبود نیافتن فضای کسب‎وکار در داخل کشور رابطه مستقیمی با مسأله فساد در اقتصاد و رانت دارد و می‎افزاید: بدون تردید با برداشتن هر یک از موانع از سر راه فعالان اقتصادی، دیواری از فساد را فروریخته‌ایم؛ قوانین درهم‎تنیده، مجوزهای متعدد مورد نیاز برای شروع کسب‎وکار و ... زمینه‎های فساد و عدم شفافیت را در فعالیت‎های اقتصادی فراهم می‏کند و این مسأله خود، مانع بزرگی هم برای حرکت فعالیت‎های اقتصادی و هم برای نگاه به داخل اقتصاد کشور از نظر ارتباط با اقتصادهای خارجی است.

قوانین متعدد و متناقض
شافعی قوانین کشور را متعدد و درهم‏تنیده و حتی گاهی متناقض می‎داند و عنوان می‏کند: در شرایط خاصی، برخی قوانین وضع شده که اکنون آن شرایط از بین رفته اما این قوانین هنوز به قوت خود باقی است؛ برخی قوانین ما با هم متضاد هستند و در بسیاری از موارد برای اجرای یک فعل واحد چند حکم متفاوت در کشور داریم؛ این مسائل هم شفافیت را از بین می‎برد، هم امنیت سرمایه‎گذاری را دچار اشکال می‎کند و هم تصمیم‎گیرندگان را دچار سردرگمی می‌کند.نایب رئیس اتاق بازرگانی کشور با بیان اینکه در وزارت اقتصاد و دارایی برای شناسایی و حذف قوانین متناقض و مخل تولید اقداماتی انجام شده است، می‌گوید: اما این اقدامات به ویژه در موقعیت فعلی اقتصاد ما باید با سرعت بیشتری انجام گیرد. وی با اشاره به اینکه شناسایی قوانین مزاحم ممکن است سال‌ها به طول بینجامد، تأکید می‎کند: لازم است از این نظر به تجربیات سایر کشورها نیز توجه کنیم؛ در اتاق بازرگانی با استفاده از تجربیات سایر کشورهایی که توانسته‌اند محیط کسب‎وکار خود را به سرعت بهبود بخشند، بررسی‌های بسیاری در زمینه شناسایی قوانین مخل تولید انجام شده و پیشنهاد ما این است که برای تسهیل در فعالیت‌های اقتصاد و بالا بردن رتبه فضای کسب‎وکار کشور، قوانین مورد لزوم را تدوین و سایر قوانین متناقض با آن را حذف کنیم؛ این امر شاید با سرعت بیشتری ما را به مقصد برساند.

ضرورت ائتلاف دولت و بخش خصوصی
شافعی به این نکته نیز اشاره می‌کند که یک ائتلاف سازنده بین بخش خصوصی و دولتی می‎تواند فضای کسب‎وکار را بهبود بخشد و می‌افزاید: این ائتلاف می‌تواند باعث جلب اعتماد سرمایه‎گذاران خارجی نیز بشود و به آنان اطمینان خاطر بدهد که در کشور اراده‌ای برای توسعه واقعی اقتصاد وجود دارد و در نتیجه آنان را برای استفاده از بازار بزرگ ایران ترغیب کند. رئیس اتاق بازرگانی استان در خصوص وظایف بخش خصوصی برای بهبود محیط کسب‎وکار اینطور پاسخ می‎دهد: در ماده ۷۶ قانون جدید فضای کسب‎وکار وظیفه بخش خصوصی برای بهبود این فضا مشخص شده است؛ بر اساس این قانون کمیته ماده ۷۶ باید تشکیل شود که دولت، مجلس، قوه قضائیه و بخش خصوصی در این کمیته حضور دارند؛ بر اساس قانون، دبیرخانه این کمیته باید در بخش خصوصی مستقر باشد؛ وظیفه این کمیته شناسایی خلأهای قانونی در مسائل اقتصادی و قوانین مخل تولید و پیشنهاد تغییر در قوانین موجود است که این کمیته در حال حاضر در تمام استان‌های کشور فعالیت دارد و اقدامات ارزنده‌ای نیز انجام داده است.شافعی در پاسخ به سؤالی در خصوص تأثیر لغو تحریم‌ها بر فضای کسب‌وکار در کشور می‎گوید: لغو تحریم‎ها موانع را از پیش پای ما برمی‌دارد اما تغییر در فضای کسب‎وکار داخلی دست خود ماست؛ اگر تمام تحریم‎ها برداشته شود اما نتوانیم محیط کسب‎وکار را تغییر دهیم و بندهای موجود بر دست و پای فعالان اقتصادی را برداریم، ممکن است نتوانیم با سرعت لازم از موقعیت استفاده کنیم؛ به اعتقاد من آنچه در داخل کشور به عنوان موانع بهبود محیط کسب‎وکار وجود دارد ارتباطی به تحریم‌ها ندارد و باید خودمان به سرعت تغییرات بنیادین را آغاز کنیم.

نبود آرامش؛ مهم‎ترین مانع

نایب‏ رئیس اتاق بازرگانی استان نیز در خصوص وضعیت فعلی محیط کسب‎وکار به «دنیای اقتصاد» می‎گوید: جریان کار، اشتغال، گردش نقدینگی و ... در واقع اجزای تشکیل‎دهنده فضای کسب‎وکار است و زمانی که این اجزاء مشکل داشته باشد، طبیعتا این فضا نیز وضعیت مطلوبی نخواهد داشت. محمدرضا توکلی‎زاده با بیان اینکه فضای کسب‎وکار تابع این اجزاء است، می‎افزاید: نرخ سودهای بانکی بالاست؛ نرخ اشتغال پایین است؛ گردش نقدینگی در کشور به کندی صورت می‎گیرد؛ به صورت خلاصه تمام این اجزاء به نوعی در وضعیت مطلوبی نیستند بنابراین فضای کسب‎وکار نیز وضعیت مطلوبی ندارد.نایب‏ رئیس اتاق بازرگانی استان با اشاره به اینکه رشد اقتصادی کشور از تولید ناشی می‌شود، خاطرنشان می‎کند: اگر فضای کسب‎وکار خوب باشد، خودبه‌خود تولید رونق می‎یابد و زمانی که تولید رونق داشته باشد، رشد اقتصادی محقق می‌شود. وی با بیان اینکه رشد اقتصادی ناشی از توانایی‎های موجود و توانایی‎هایی است که باید ایجاد شود، اظهار می‎کند: حداکثر بهره‌برداری از توانایی‌های موجود باعث می‌شود کشور به لحاظ توانایی اقتصادی در وضعیت بالقوه‎ای قرار گیرد؛ نکته مهم این است که تولید جدید داشته باشیم تا بتوانیم این توان بالقوه را افزایش دهیم و ایجاد اشتغال و ثروت داشته باشیم.توکلی‎زاده نبود آرامش در جامعه کسب‎وکار را مهم‎ترین مانع بهبود این فضا می‌داند و تصریح می‎کند: تصمیم‎گیری برای کار کردن نیاز به آرامش دارد و تنش‏هایی که گاهی خواسته یا ناخواسته در جامعه ایجاد می‎شود، به حرکت در مسیر صحیح اقتصادی صدمه می‌زند.

نایب‏رئیس اتاق بازرگانی استان کاهش نرخ بهره بانکی و رفع موانع سرمایه‌گذاری از نظر تأمین زمین، آب، منابع بانکی و ... را از راهکارهای بهبود محیط کسب‌وکار می‎داند و عنوان می‌کند: این اقدمات باعث می‎شود افرادی که قصد تولید دارند بتوانند سرمایه‌گذاری موفقی داشته باشند.توکلی‌زاده این نکته را نیز یادآور می‌شود که دولت آرامشی را در فضای اقتصادی جامعه ایجاد کرده و همین امر باعث شده است افرادی که قصد سرمایه‌گذاری یا شروع فعالیت اقتصادی را دارند، با نگاه مثبت‌تری به مسأله نگاه می‌کنند و همین مثبت‎نگری فضای کسب‎وکار را بهبود می‌بخشد؛ در واقع این نگاه مثبت ناشی از عملکرد روانی دولت در بخش سیاست خارجی و داخلی است.این فعال بخش خصوصی به کاهش نرخ بهره بین بانکی اشاره می‎کند و می‎افزاید: در نتیجه این اقدام نرخ سود سپرده‎های بانکی نیز کاهش می‎یابد و این‎ها مشوق‎های خوبی است که فضا را برای سرمایه‌گذاری مساعدتر می‎کند و این امر خودبه‎خود به ارتقای رتبه ایران در فضای کسب‎وکار در جهان منجر می‎شود.

وظیفه بخش خصوصی
توکلی‌زاده با تأکید بر اینکه بخش خصوصی باید از فرصت‌هایی که ایجاد می‌شود به بهترین نحو بهره‌برداری کند، می‎گوید: دولت وظیفه دارد فضای مساعد را برای سرمایه‎گذاری ایجاد کند و در مقابل وظیفه بخش خصوصی نیز بهره‌برداری درست، منطقی و مشروع از این فضاست.نایب‏رئیس اتاق بازرگانی استان با اشاره به اینکه لغو تحریم‎ها فضای جدیدی را در اقتصاد کشور ما ایجاد می‌کند، می‎افزاید: پس از سی و چند سال تحریم، بخش خصوصی ما برای فعالیت در فضای غیرتحریمی نیاز به آموزش دارد؛ لغو تحریم‌ها دریچه‎ای است که امیدواریم تا پایان ماه ژانویه باز شود؛ اگر سیستم بانکی بتواند به سرعت خود را با شرایط جدید تطبیق دهد، بخش خصوصی نیز می‌تواند از این شرایط جدید استفاده مطلوب داشته باشد و در جهت رشد اقتصادی کشور حرکت کند اما اگر سیستم بانکی خود را تطبیق ندهد، تأثیر لغو تحریم‎ها بر فضای کسب‎وکار جزئی خواهد بود.

موانع غیرتحریمی

یکی دیگر از اعضای هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی استان در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد» از حال و روز ناخوش محیط کسب‎وکار می‌گوید.مجتبی بهاروند با اشاره به اینکه تقریبا از چند سال گذشته وضعیت کسب‎وکار در کشور ما نه تنها بهبود نیافته بلکه روزبه‎روز هم افت کرده است، اظهار می‎کند: همه امیدوار هستند با لغو تحریم‌ها وضعیت بهبود یابد اما واقعیت این است که امکان بهبود یک‌باره این فضا بعد از لغو تحریم‌ها وجود ندارد. عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی استان رکود اقتصادی، اتکاء اقتصاد به درآمدهای حاصل از فروش نفت، مشکلات ناشی از تحریم‎ها و ... را از معضلات اقتصاد برمی‎شمارد و تصریح می‎کند: اگر این مشکلات حل شود و رشد اقتصادی اندکی داشته باشیم، وضعیت محیط کسب‎وکار تا حدودی بهبود می‌یابد. بهاروند با بیان اینکه در حال حاضر تمام بنگاه‎های اقتصادی با یک‎چهارم، یک‎پنجم یا یک‌ششم ظرفیت خود فعالیت می‌کنند، خاطرنشان می‌کند: نمی‎توان همه موانع بهبود محیط کسب‎وکار را ناشی از تحریم‎ها دانست؛ سوءمدیریت‌های اقتصادی در سال‎های گذشته و وجود اقتصاد دولتی و انحصارگرایانه که مانع از حرکت اقتصاد به سمت خصوصی‎سازی واقعی می‎شده، از موانع بهبود محیط کسب‎وکار است.

افزایش مالیات و فشار به بنگاه‎ها
این فعال اقتصادی با اشاره به تکیه همیشگی اقتصاد کشور به نفت و درآمدهای نفتی اینطور می‎گوید: تا زمانی که نفت با قیمت خوبی به فروش می‎رسد، دولت‎ها به فکر راهکارهای درآمدی جایگزین نیستند و زمانی هم که قیمت نفت کاهش می‌یابد، به جای اینکه به دنبال منابع درآمدی بلندمدت باشند، باز سراغ اخذ مالیات می‌روند و به بنگاه‌های اقتصادی فشار بیشتری وارد می‌کنند؛ علاوه بر این مالیات نیز به صورت مساوی از همه اخذ نمی‌شود؛ بسیاری از بنیادها در حال انجام فعالیت اقتصادی هستند اما مالیات پرداخت نمی‌کنند. وی اضافه می‎کند: به جای اینکه منابع درآمدی مالیاتی بیشتری شناسایی شود، باز هم به بنگاه‌های اقتصادی که آخرین نفس‌های خود را می‎کشند، فشار وارد می‎شود. بهاروند با تأکید بر اینکه قوانین و مقررات ما نه تنها تسهیل‌کننده تولید و خدمت‌رسان به بنگاه‎های اقتصادی نیستند بلکه خود مانع بزرگی در این زمینه محسوب می‌شوند، اظهار می‌کند: بنابراین باید قوانین و مقررات اصلاح شود؛ از طرف دیگر باید از اقتصاد دولتی و دولت فربهی که تمام بودجه مملکت را مصرف می‎کند، رهایی یافت؛ باید دولتمردان تصمیم بگیرند به سمت خصوصی‌سازی واقعی بروند؛ همچنین باید زمینه سرمایه‎گذاری خارجی فراهم شود؛ در غیر این صورت شاهد بهبودی در محیط کسب‎وکار نخواهیم بود. وی ادامه می‎دهد‌: دولت ما در حال حاضر تصدی‌گری در اقتصاد انجام می‌دهد؛ در هیچ جای دنیا دولت‌ها بنگاه‌داران موفقی نبوده‌اند؛ دولت باید بسترسازی انجام دهد و محیط کسب‎وکار را تسهیل کند و از اقتصاد دولتی بیرون بیاید؛ یکی از کمک‌های دولت می‎تواند این باشد که مانند سایر کشورها تسهیلات کم‌بهره یا بدون بهره پرداخت کند تا در درازمدت رشد اقتصادی محقق شود اما نسخه‌هایی که دولت‌های ما می‌پیچند عمدتا مُسکّن مقطعی است و در واقع به دنبال جراحی‌های بزرگ در اقتصاد نبوده‌اند تا در بلندمدت شاهد توسعه اقتصادی باشیم. عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی استان به بی‌توجهی دولت‌ها به ظرفیت‌های درآمدزایی در زمینه‌های حمل‌ونقل، گردشگری و ... در کشور اشاره و تصریح می‌کند: اگر از این ظرفیت‌ها استفاده شود، شاید نیازی به درآمدهای نفتی نداشته باشیم.

نگاه ارباب‎گونه دولت به بخش خصوصی!
بهاروند با اشاره به اینکه دولت ظرف یکی دو سال گذشته درگیر پرونده هسته‌ای بوده است، اظهار می‎کند: با این حال اقداماتی برای بهبود محیط کسب‎وکار انجام و قوانینی نیز تصویب شده اما در عمل توفیق چندانی نداشته است؛ اگر این قوانین اجرا می‎شد شاید کسب‎وکار در کشور ما حال و روز الان را نداشت؛ تا زمانی که کسب‎وکار واحدهای اقتصادی رونق نگیرد، عملا رشد اقتصادی نخواهیم داشت. وی باقی ماندن بخش خصوصی و ادامه فعالیت‎های اقتصادی را در وضعیت کنونی اقتصاد کشور به نوعی ایثار توصیف می‎کند.این فعال اقتصادی با بیان اینکه لغو تحریم‌ها قطعا تأثیر مثبتی خواهد داشت، خاطرنشان می‌کند: بسیاری از مشکلات اقتصادی مربوط به تحریم‎ها بوده و تحریم‎ها باعث شده بود امکان نقل‎وانتقال پول، استفاده از دانش روز و ... را نداشته باشیم با این حال این مسأله ۵۰ درصد کار است و ۵۰ درصد باقیمانده مربوط به داخل کشور و قوانین و مقرراتی است که باید ساده و تسهیل‌گر باشند تا تولیدکننده داخلی و خارجی هیچ دغدغه‌ای در زمینه قوانین نداشته باشد. بهاروند معتقد است بخش دولتی هنوز این رویکرد را ندارد که باید کمک کند تا بخش خصوصی رونق یابد و می‎افزاید: این رویکرد دولتی‎ها باید اصلاح شود؛ بخش دولتی باید از نگاه ارباب‌گونه خود نسبت به بخش خصوصی دست بردارد و بخش خصوصی را به عنوان بخشی ارزآور و اشتغالزا در نظر بگیرد.

اجحاف مالیاتی

رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت استان نیز با بیان اینکه بهبود محیط کسب‎وکار هم دغدغه بخش خصوصی است و هم دغدغه دولت، می‎گوید: بخش خصوصی و دولت در حال تلاش برای بهبود فضای کسب‌وکار هستند اما نباید از این مسأله غافل ماند که فضای بین‎المللی نیز دچار مشکلات اقتصادی است و این مسأله تا حدودی بر فضای کسب‌وکار اثر گذاشته است.سیدحسن حسینی با اشاره به آسیب‎های ناشی از اتکاء اقتصاد به درآمدهای نفتی، بر لزوم تقویت بخش خصوصی تأکید و عنوان می‌کند: باید دولت فرصت‎هایی را برای تقویت بخش خصوصی فراهم آورد تا در آینده به درآمدهای نفتی اتکا نداشته باشیم.این فعال بخش خصوصی با اعتقاد بر اینکه رهایی از اقتصاد نفتی و تکیه بر توان بخش خصوصی از طریق تقویت شرکت‎های دانش‌بنیان محقق می‎شود، تصریح می‎کند: در این زمینه در دولت یازدهم اقدامات مثبتی در حال انجام است.حسینی اشکالات نظام بانکی و پرداخت نرخ سود بالای بانکی را به عنوان بخشی از موانع بهبود محیط کسب‎وکار مطرح می‎کند که در گذشته شکل گرفته‎اند و می‎افزاید: این عوامل باعث شده امکان رقابت برای تولیدکنندگان فراهم نباشد.رئیس خانه صنعت استان با بیان اینکه اخذ مالیات از دیگر موانع بهبود محیط کسب‌وکار در کشور ما محسوب می‌شود، می‌افزاید: معتقدیم بخش خصوصی حتما باید مالیات پرداخت کند اما این مالیات باید عادلانه و بر اساس ضوابط مشخصی اخذ شود؛ در بخش خصوصی اجحاف مالیاتی وجود دارد و بدون در نظر گرفتن درآمدهای بخش خصوصی، مالیات‎های سنگینی وضع می‎شود. وی ادامه می‎دهد: با توجه به رکود سنگین سال‌های گذشته می‌بینیم که مالیات تولیدکنندگان در برخی صنایع افزایش چشمگیری داشته است. حسینی با اشاره به اینکه اخذ مالیات و عوارض و مباحثی از قبیل تأمین اجتماعی و ... باعث افزایش قیمت تمام شده کالا می‌شود، اظهار می‎کند: این مسائل همچنین شانس حضور تولیدکنندگان داخل کشور را در بازارهای سایر کشورها کاهش می‌دهد.این فعال بخش خصوصی کاهش نرخ بهره‎های بانکی را از راهکارهای بهبود فضای کسب‌وکار در کشور می‌داند و خاطرنشان می‌کند: در دولت یازدهم نرخ تورم کاهش یافته و متناسب با آن باید نرخ سود بانکی نیز کاهش یابد اما چنین اتفاقی نیفتاده است.

لزوم جایگزینی فرهنگ سرمایه‎گذاری
حسینی با اعتقاد بر اینکه مردم در دولت قبل بیشتر به نزول‌خواری و بهره‌خواری تشویق شدند نه به تولید و کار، می‌گوید: باید این فرهنگ تغییر کند و فرهنگ سرمایه‎گذاری در تولید جایگزین آن شود؛ مردم باید بدانند تنها با کار و اشتغال دائم می‎توانند زندگی خوبی داشته باشند.رئیس خانه صنعت استان با تأکید بر اینکه هدفمندسازی یارانه‎ها باید به معنای واقعی صورت گیرد، عنوان می‌کند: باید پرداخت یارانه‎ها هدفمند باشد و این پول‌ها در جهت توسعه کشور، صرف سرمایه‎گذاری و ایجاد اشتغال شود. وی ادامه می‌دهد: اگر وضعیت قیمت نفت به همین صورت پیش برود و کاهش یابد و نتوانیم درآمدهای دیگری را ایجاد کنیم، دولت در چند سال آینده حتی توان پرداخت هزینه های جاری خود را هم نخواهد داشت پس باید هر چه سریع‌تر اقدام مناسبی انجام داد.حسینی با اشاره به اینکه تیم اقتصادی دولت یازدهم و حتی بخشی از تیم سیاسی نیز برای بهبود محیط کسب‌وکار در کشور تلاش کرده‎اند، می‌افزاید: بزرگترین دستاورد دولت توافقات هسته‌ای بود که به برجام منجر شد و اکنون برای اجرایی شدن برجام عاقلانه رفتار کنیم؛ متأسفانه برخی افراد اقداماتی را برای ممانعت از اجرایی شدن برجام انجام می‌دهند اما اگر چنین اتفاقی بیفتد، مشکلات ما مضاعف خواهد شد.این فعال بخش خصوصی به برنامه‌های دولت در جهت بهبود فضای کسب‌وکار اشاره و خاطرنشان می‌کند: دولت یازدهم به صورت علمی و عملی بخش خصوصی را به کار گرفته است؛ در دولت قبل هرگز جلسات شورای گفت‎وگوی دولت و بخش خصوصی برگزار نشد اما در دولت فعلی این جلسات به صورت مرتب برگزار می‌شود.

بخش خصوصی؛ امین دولت
حسینی اضافه می‎کند: دولت یازدهم، بخش خصوصی را امین خود قرار داده و از آنها کمک فکری خواسته و درخواست کرده بخش خصوصی نظرات و پیشنهادات خود را ارائه دهد. وی یادآور می‎شود: استاندار خراسان رضوی تقریبا بازدیدهای برنامه‌ریزی‌شده و مرتبی از کارخانجات استان دارند و به بررسی مشکلات آن‌ها می‎پردازند؛ بسیاری از مشکلات واحدهای صنعتی استان در جریان این بازدیدها در حال رفع است.رئیس خانه صنعت استان ارتقاء کیفیت کالاهای تولیدی و عملکرد شفاف نسبت به دولت را از وظایف بخش خصوصی در راستای بهبود فضای کسب‎وکار برمی‌شمارد و اظهار می‎کند: با توجه به اعتماد دولت، بخش خصوصی باید از این اعتماد استفاده کند و این بهره‎برداری باید ماندگار باشد؛ باید دولت و بخش خصوصی در کنار هم قرار بگیرند.حسینی با اشاره به اجرای برجام و لغو تحریم‎ها، می‎گوید: در ماه‌های گذشته حدود ۱۴۰ هیأت خارجی برای مذاکره به کشور ما سفر کرده‌اند و می‎توان در این زمینه چشم‎انداز خوبی داشت و امیدوار بود فضای کسب‎وکار در کشور بهبود یابد.

همکاری نزدیک با دولت؛ وظیفه بخش خصوصی

رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت چناران هم در گفت‎وگو با «دنیای اقتصاد» عنوان می‌کند: با توجه به رکود ایجاد شده از چند سال اخیر، مشکلات اساسی در وضعیت کسب‎وکار ایجاد شده که مهم‌ترین آن‌ها افزایش نرخ بیکاری و کمبود نقدینگی را شامل می‌شود و به همین دلیل وجود چک‌های برگشتی بسیار زیاد گریبان‎گیر عدم ثبات بازار کسب وکار شده است. فاطمه جمیلی ادامه می‌دهد: به نظر من وضعیت فعلی کسب‎وکار در کشور بسیار بی‌رمق و در حال موت است و اگر تدابیر جدی صورت نگیرد و مدیریت بحران نشود، فاجعه‎ای بس عظیم رخ خواهد داد. وی ادامه می‌دهد: با بهبود کسب‎وکار، رقابت کاری و در نتیجه رونق اقتصادی افزایش می‎یابد؛ انجام فعالیت‌های اقتصادی بیشتر موجب رشد سرمایه‌گذاری، ایجاد اشتغال، افزایش درآمد مردم، افزایش مالیات برای دولت و افزایش رفاه عمومی می‌شود و افزایش رشد اقتصادی را خواهیم داشت؛ رقابتی شدن صنایع و افزایش تولید و کیفیت راهی برای جهانی شدن اقتصاد ماست.رئیس خانه صنعت چناران شفاف نبودن، رقابتی نبودن، بی‌ثباتی سیاسی، سود بسیار زیاد تسهیلات بانکی، سخت بودن شروع کسب وکار از نظر اجرایی و قوانین، فساد مالی و رانت، بی‎ثباتی قوانین و مقررات و تحریم‌های داخلی و خارجی را مهم‌ترین موانع بهبود محیط کسب‌وکار می‌داند.جمیلی توجه وافر به شرکت‌های خصوصی، تمرکز بر توانمندی زنان در عرصه اقتصاد، از بین رفتن قوانین دست و پاگیر ایجاد کسب‌وکار، ایجاد امنیت شغلی برای تمام سطوح، دسترسی آسان به تسهیلات بانکی با نرخ پایین و شفاف‌سازی و ایجاد اعتماد بین دولت و بخش خصوصی را از اولویت‌های محیط کسب‎وکار بر می‌شمارد و خاطرنشان می‌کند: ایجاد امنیت برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، همکاری صمیمانه و تنگاتنگ بخش دولتی با بخش خصوصی در تنظیم راهکارها و قوانین کسب‌وکار، توجه و حمایت از صنایع کوچک و زودبازده و تشویق خانواده‌ها برای رو آوردن به تولیدات خانگی را می‌توان از راهکارهای بهبود این فضا دانست.

فساد اقتصادی؛ دغدغه فعالان
رئیس خانه صنعت چناران در خصوص وظایف بخش خصوصی برای بهبود محیط کسب‎وکار اینطور می‌گوید: همکاری نزدیک با دولت برای تنظیم قوانین کسب‌وکار، سرمایه‌گذاری در مشاغل مختلف و ایجاد اشتغال و گسترش صادرات با تمرکز بر افزایش کیفیت محصولات از وظایف بخش خصوصی است.جمیلی اضافه می‌کند: مهم‌ترین تلاش دولت برای بهبود محیط کسب‌وکار ظرف دو سال گذشته، پیگیری رفع تحریم‌ها و باز کردن در‌های کشور برای گسترش سرمایه‎گذاری خارجی است؛ علاوه بر این قانون بهبود محیط کسب‌وکار، نخستین قانونی بود که به‌طور استثنایی با ابتکار بخش خصوصی کشور نوشته شد و با همکاری نزدیک نمایندگان مجلس به تصویب رسید.رئیس خانه صنعت چناران در خصوص آینده فضای کسب‌وکار پس از لغو تحریم‌ها اینطور پاسخ می‌دهد: تحریم‌ها نه کاغذ پاره بودند و نه بی‌اثر بر اقتصاد؛ تحریم‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل شکنندگی اقتصاد و تولید در سال‌های اخیر بود؛ زمانی که مشکلات تولید، صادرات و واردات، مالیات، تأمین مالی و ... در فضای کسب‎وکار کشور حل نشود، نباید منتظر بود با برداشته شدن تحریم‌ها، اوضاع کلی اقتصاد جامعه بهتر شود.

وی اضافه می‌کند: با لغو تحریم‌ها فرصت‌های اقتصادی فراوانی نظیر افزایش صادرات کالاهای تولیدی و واردات کالاها و نهاده‌های واسطه‌ای تولید نصیب ما خواهد شد که ضروری است از این فرصت‌ها به نحو احسن و با برنامه‌ریزی دقیق بهره‌برداری کنیم؛ رفع مشکلات اقتصادی کشور و نیز معضل بیکاری در کنار نقش تأثیرگذار رفع تحریم‌های اقتصادی و سیاسی، در گرو عزم جدی به بهبود محیط کسب‎وکار و تسهیل فعالیت بنگاه‌های اقتصادی غیردولتی است. جمیلی به این نکته نیز اشاره می‌کند که با برداشته شدن تحریم‌های شبکه بانکی کشور، بسیاری از مشکلات بازار ارز و استرداد دارایی‌های بلوکه شده کشور ما در خارج مرتفع خواهد شد و اجازه یافتن بانک‌های ایرانی برای انجام نقل و انتقالات ارزی خارجی به رونق اقتصاد کشور کمک بسزایی خواهد کرد اما وجود «مفاسد اقتصادی در دستگاه‌های دولتی» مؤلفه‌ای است که در رتبه بعد از تحریم‌ها قرار گرفته است؛ فساد اقتصادی هنوز دغدغه فعالان اقتصادی در مسیر کسب‎وکار است.

لغو تحریم‎ها و سخت‌تر شدن کار تولیدکنندگان داخلی

رئیس اتاق اصناف مشهد هم با اشاره به اینکه رکود اقتصادی باعث کاهش گردش نقدینگی در بازار شده است، می‎گوید: این امر یکی از موانع بهبود محیط کسب‌وکار است.محمود بنانژاد نامتناسب بودن قوانین با وضعیت فعلی اقتصاد کشور را از دیگر موانع بهبود محیط کسب‎وکار می‎داند و اظهار می‎کند: قوانین باید با وضعیت روز سازگار باشد؛ در حال حاضر قوانین مالیاتی و ... متناسب با وضعیت فعلی کسب‎وکار نیست و با توجه به رکود اقتصادی موجود، امکان اجرای بسیاری از این قوانین وجود ندارد؛ در حال حاضر شاهد تعطیل شدن برخی واحدهای صنفی هستیم که ممکن است قوانین فعلی باعث تعطیلی واحدهای بیشتری شود.رئیس اتاق اصناف مشهد ورود برخی دستگاه‎های اجرایی به حیطه وظایف بخش خصوصی را نیز از دیگر موانع بهبود محیط کسب‎وکار برمی‎شمارد و عنوان می‎کند: حمایت از واحدهای تولیدی و برخورد با واحدهای غیرمجاز، تقویت بنگاه‎های تولیدی، ایجاد خوشه‎های صنفی، ایجاد شهرک‎های صنعتی و تولیدی، تقویت صادرات و ... از عواملی است که می‎تواند به خروج از رکود و بهبود محیط کسب‏وکار کمک کند.بنانژاد در خصوص آینده محیط کسب‎وکار پس از لغو تحریم‎ها اینطور پاسخ می‎دهد: تصور من این است که با لغو تحریم‎ها و ورود برندها و شرکت‌های خارجی، کار برای تولیدکنندگان داخلی سخت‎تر می‎شود و آنان باید بازار رقابتی ایجاد کنند؛ با این حال سیاست‌های دولت در وضع تعرفه‌ها و کنترل واردات می‌تواند به آرامش بازار کمک کند؛ سیاست دولت نباید باز کردن مرزها برای واردات بی‌رویه باشد بلکه باید دستگاه‌ها و تجهیزات برای ایجاد زیرساخت‌های تولیدی وارد شود تا علاوه بر اشتغال‌زایی به تولید نیز کمک شود.