درباره پورعلیگنجی ستارهای که توسط کی روش روشد
یک پرنده درقلب دفاع
پس از یحیی گلمحمدی و کریم باقری، تیم ملی مدافع میانیای با خصوصیات هافبک دفاعی نداشت. پژمان منتظری که این خصوصیات را داشت، در دفاع راست بازی میکرد و در قلب دفاع به بازی گرفته نمیشد؛ اما مصدومیت عجیب پژمان منتظری در فاصله چند روز مانده به شروع مسابقات جام ملتها فرصت را برای یک جوان گمنام مهیا کرد تا بیاید و بدرخشد. او وارث پیراهن شماره ۸علی کریمی شد و حتی به همین واسطه هم انتقادات و فشارهایی متوجه سرمربی تیم ملی شد؛ اما او در این پسر چیزی دیده بود که از دید دیگران پنهان مانده بود. حالا اما کارلوس کیروش یک مدافع میانی در ترکیبش دارد که جنس بازیاش یادآور گلمحمدی و باقری است.
پس از یحیی گلمحمدی و کریم باقری، تیم ملی مدافع میانیای با خصوصیات هافبک دفاعی نداشت. پژمان منتظری که این خصوصیات را داشت، در دفاع راست بازی میکرد و در قلب دفاع به بازی گرفته نمیشد؛ اما مصدومیت عجیب پژمان منتظری در فاصله چند روز مانده به شروع مسابقات جام ملتها فرصت را برای یک جوان گمنام مهیا کرد تا بیاید و بدرخشد. او وارث پیراهن شماره 8علی کریمی شد و حتی به همین واسطه هم انتقادات و فشارهایی متوجه سرمربی تیم ملی شد؛ اما او در این پسر چیزی دیده بود که از دید دیگران پنهان مانده بود. حالا اما کارلوس کیروش یک مدافع میانی در ترکیبش دارد که جنس بازیاش یادآور گلمحمدی و باقری است. بازیکنی که متناسب با شماره پیراهنش، یک بازیکن خلاق با گرایش به بازی در خط میانی است. کیروش اما از او در قلب دفاع استفاده میکند و تا روزپایانی هم این انتخاب جواب داده است. پورعلی گنجی گویی گنجی بود که ما مدتها در انتظار آن بودیم؛ دفاعی که حمله کردن هم بلد است. تیم را عقب نگه نمیدارد و به واسطه پرشهای بلندش آسمان از آن اوست. پورعلی گنجی در نفت تهران و زیر نظر منصوریان هم چند بازی بیشتر دردفاع بازی نکرد؛ اما بیشک سرمربی نفت که
اتفاقا در دورهای کنار کی روش هم کار کرده میدانست و به سرمربی تیم ملی هم رساندکه او با چنین قابلیتهایی ظرفیت بازی در دفاع را هم دارد. توجه به آرایش تیم ملی در زمین نشان میدهد پورعلیگنجی در این تورنمنت به نکونام و آندو نزدیکتر بازی کرده، تا به جلال حسینی. البته در بازیهای حذفی واگر ما از سد عراق میگذشتیم مقابل کره یا در فینال این اتفاق کمتر رخ میداد. تجمع نیروهای امارات در کانالهای میانی باعث شد کیروش پورعلیگنجی را به هافبکهای دفاعی تیماش نزدیک کند. در بازیهای حذفی دو مدافع میانی ایران نزدیکتر به هم بازی خواهند کرد. اما اینکه پورعلیگنجی کیفیت بازی پرریسک و دور از قلب دفاع را دارد؛ آن چیزی است که سالها میتواند برای تیم ملی مفید باشد. هافبک دفاعی نفت تهران، با تصمیم کیروش در قلب دفاع ایران بازی میکند اما در قلب دفاع؛ شبیه هافبکهایی که فشار را از روی خط دفاع برمیدارند.
با پاسهای سالم
بهترین آمار پاس پورعلیگنجی مقابل بحرین بود که ۳۲ پاس داد و ۹۴ درصد پاسهایش به مقصد رسید. در بازی دوم و سوم میزان خطای پورعلیگنجی در پاسهایش بالا رفت، اما یکی از دلایل آن افزایش وظایف این بازیکن بود. پورعلیگنجی حالا یکی از نیروهای ویژه ما روی ضربات کرنر است. جلال حسینی که به تاثیرگذاریاش روی ضربات کرنر عادت کردهایم؛ مقابل امارات روی هیچ یک از ضربات کرنر جلو نرفت. این تصمیم کیروش بود که از میان مدافعان میانی، فقط پورعلیگنجی در محوطه جریمه حریف حاضر شود. مقابل قطر و امارات دو ضربه سر پورعلیگنجی روی کرنرها زد که یکی از این دو بار مدافع حریف توپ را از روی خط دروازه دفع کرد. اما شاهکار او مقابل عراق رخ داد جایی که روی یکی از همان پرشهای بلند روی سرتمام مهاجمان خودی و مدافعان حریف موفق به زدن گل هم شد.کم نبودهاند مدافعان سرزن درفوتبال ایران. مدافعانی مثل هاشمی نسب یحیی گل محمدی و...که در دورهای بلاژویچ به آنها لقب پرندههای آسمانیاش را داد. حالا یک پرنده آسمانی دیگر ظهور کرده است. کسی که اتفاقا در سیستم کی روش که مبتنی بر استفاده از ضربات ایستگاهی هم بود به شدت جواب داد. آمار هم میگوید او کار بازیسازی را درخط دفاع میداند که شاید این خصیصه وامدار بازی کردن او در میانه میدان باشد. به یاد بیاورید محمد پنجعلی را که هرگز زیرتوپ نمیزد و با قطع هر توپ و دادن یک پاس سالم تیم را از موقعیت دفاعی خارج کرده و آرایش تهاجمی به تیم میداد. آیا پورعلیگنجی میتواند نویدبخش ظهور یک محمد پنجعلی دیگر درفوتبال ایران باشد؟
جزو ثابتها
یکی از کمتجربههای تیم ملی محسوب میشود اما یکی از 5 بازیکنی است که در مرحله گروهی در تمام دقایق سه بازی در زمین حضور داشت. و مقابل عراق هم 120 دقیقه بازی کرد. در ترکیب ایران علیرضا حقیقی و جلال حسینی و پورعلیگنجی و پولادی و نکونام 270 دقیقه در مرحله گروهی بازی کردند و بازیکنان دیگر یا تعویض شدند یا نیروی جانشین بودند. با آغاز بازیهای ایران این احتمال داده میشد که پورعلیگنجی نتواند با آرامش در قلب دفاع بازی کند و جای خود را در ادامه بازیها به امیرحسین صادقی بدهد. در عمل اما عکس این اتفاق رخ داد.
22سال بیشتر ندارد
او درحالی تبدیل به یکی از مهمترین بازیکنان تیم ملی شده که فقط ۲۲ سال دارد. زوج او در قلب دفاع یعنی جلال حسینی ۳۲ ساله است. حضور پورعلیگنجی در ترکیب ایران، میانگین سنی زوج قلب دفاع ایران را به خوبی کاهش داده و به ۲۷ سال رسانده است. اگر پورعلیگنجی در سالهای آینده افت نکند، پس از کیروش، با تماشای بازیهای این بازیکن مطمئن در قلب دفاع، مربیای را به یاد خواهیم آورد که یک هافبک دفاعی را از لیگ برتر انتخاب کرد و تبدیلاش کرد به یک مدافع میانی خوب برای تیم ملی.
با پاسهای سالم
بهترین آمار پاس پورعلیگنجی مقابل بحرین بود که ۳۲ پاس داد و ۹۴ درصد پاسهایش به مقصد رسید. در بازی دوم و سوم میزان خطای پورعلیگنجی در پاسهایش بالا رفت، اما یکی از دلایل آن افزایش وظایف این بازیکن بود. پورعلیگنجی حالا یکی از نیروهای ویژه ما روی ضربات کرنر است. جلال حسینی که به تاثیرگذاریاش روی ضربات کرنر عادت کردهایم؛ مقابل امارات روی هیچ یک از ضربات کرنر جلو نرفت. این تصمیم کیروش بود که از میان مدافعان میانی، فقط پورعلیگنجی در محوطه جریمه حریف حاضر شود. مقابل قطر و امارات دو ضربه سر پورعلیگنجی روی کرنرها زد که یکی از این دو بار مدافع حریف توپ را از روی خط دروازه دفع کرد. اما شاهکار او مقابل عراق رخ داد جایی که روی یکی از همان پرشهای بلند روی سرتمام مهاجمان خودی و مدافعان حریف موفق به زدن گل هم شد.کم نبودهاند مدافعان سرزن درفوتبال ایران. مدافعانی مثل هاشمی نسب یحیی گل محمدی و...که در دورهای بلاژویچ به آنها لقب پرندههای آسمانیاش را داد. حالا یک پرنده آسمانی دیگر ظهور کرده است. کسی که اتفاقا در سیستم کی روش که مبتنی بر استفاده از ضربات ایستگاهی هم بود به شدت جواب داد. آمار هم میگوید او کار بازیسازی را درخط دفاع میداند که شاید این خصیصه وامدار بازی کردن او در میانه میدان باشد. به یاد بیاورید محمد پنجعلی را که هرگز زیرتوپ نمیزد و با قطع هر توپ و دادن یک پاس سالم تیم را از موقعیت دفاعی خارج کرده و آرایش تهاجمی به تیم میداد. آیا پورعلیگنجی میتواند نویدبخش ظهور یک محمد پنجعلی دیگر درفوتبال ایران باشد؟
جزو ثابتها
یکی از کمتجربههای تیم ملی محسوب میشود اما یکی از 5 بازیکنی است که در مرحله گروهی در تمام دقایق سه بازی در زمین حضور داشت. و مقابل عراق هم 120 دقیقه بازی کرد. در ترکیب ایران علیرضا حقیقی و جلال حسینی و پورعلیگنجی و پولادی و نکونام 270 دقیقه در مرحله گروهی بازی کردند و بازیکنان دیگر یا تعویض شدند یا نیروی جانشین بودند. با آغاز بازیهای ایران این احتمال داده میشد که پورعلیگنجی نتواند با آرامش در قلب دفاع بازی کند و جای خود را در ادامه بازیها به امیرحسین صادقی بدهد. در عمل اما عکس این اتفاق رخ داد.
22سال بیشتر ندارد
او درحالی تبدیل به یکی از مهمترین بازیکنان تیم ملی شده که فقط ۲۲ سال دارد. زوج او در قلب دفاع یعنی جلال حسینی ۳۲ ساله است. حضور پورعلیگنجی در ترکیب ایران، میانگین سنی زوج قلب دفاع ایران را به خوبی کاهش داده و به ۲۷ سال رسانده است. اگر پورعلیگنجی در سالهای آینده افت نکند، پس از کیروش، با تماشای بازیهای این بازیکن مطمئن در قلب دفاع، مربیای را به یاد خواهیم آورد که یک هافبک دفاعی را از لیگ برتر انتخاب کرد و تبدیلاش کرد به یک مدافع میانی خوب برای تیم ملی.
ارسال نظر