بهترین‌های تور کلاسیک دیزین

برگزاری تورها، همایش‌ها و نمایشگاه‌های مختلف در حوزه خودرو و موتورسیکلت از رایج‌ترین و مفرح‌ترین اقدامات فرهنگی تفریحی در سراسر جهان است که از آن جمله می‌توان به رالی mille miglia در ایتالیا اشاره کرد، که قدمتش به سال ۱۸۹۹ باز‌می‌گردد. از جمله باکیفیت‌ترین تورهای کلاسیکی که در ایران وجود دارد، باید به تور کلاسیک تهران- دیزین اشاره کرد. برنامه‌ای که چند سالی است به همت مسوولان کمیته کلاسیک تهران در مسیر تهران- دیزین برگزار می‌شود.

این بار هم برای پنجمین سال پیاپی تور کلاسیک تهران- دیزین با حضور ۵۵ دستگاه خودروی کلاسیک در روزهای ششم و هفتم خرداد ماه برگزار شد. به دعوت کمیته کلاسیک هیات تهران، توانستیم برای پنجمین سال در این تور، حضور داشته باشیم. آنچه می‌خوانید حاصل دو روز عقبگرد در تاریخ صنعت خودرو است.

امسال محل اجتماع خودروها و میهمانان این بار نه در دارآباد که در محوطه زیبای هتل اسپیناس جدید در منطقه سعادت‌آباد انتخاب شده بود. جایی که معماری مدرن با طراحی سنتی خودروها تضادی جذاب پدید می‌آورد. تضادی که باعث شده بود حتی میهمانان هتل هم دست به دوربین شوند. حرکت خودروها بعد از صرف صبحانه در هتل اسپیناس در حالی آغاز شد که پلیس راهور به‌عنوان مارشال پیشاپیش خودروها حرکت می‌کرد. یکی از موجبات تاسف حاضرین در این برنامه عدم اجازه حضور موتورسیکلت‌های پر حجم کلاسیک بود. تا جایی که شنیده‌ها خبر از لغو مجوز حضور موتورسیکلت‌ها دو روز قبل از برگزاری تور کلاسیک می‌داد. این در حالی بود که موتورسیکلت‌های کلاسیک ارزشمندی در ایران وجود دارد که متاسفانه به دلیل نداشتن مجوز تردد در گوشه پارکینگ‌ها و انبارها در حال از بین رفتن هستند. شاید وقت آن رسیده که مسوولان به این سرمایه‌های ملی- تاریخی نگاه ویژه‌ای داشته باشند، زیرا هر یک از این موتورسیکلت‌ها نمایندگان بخشی از تاریخ صنعت جهانی هستند که برای حفظ و نگهداری آنها در ایران زحمات زیادی کشیده شده است. در حالی که حالا کمیته کلاسیک فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی به‌عنوان نماینده انحصاری Fiva یا فدراسیون حمایت از حقوق وسایل نقلیه تاریخی انتخاب شده است بی‌مهری به موتورسیکلت‌های کلاسیک بسیار عجیب است!

با ورود به دهه 60 میلادی، دیگر خطوط متورم و گرد دهه 50 برای طراحی خودروها از مد افتاده بود و طراحان به سمت استفاده از خطوط شکسته رفتند. مرسدس بنز که از سال 1954 تولید مدل SL را با انواع 300 گالوینگ و رودستر و البته 190 در دستور کار داشت، به این نتیجه رسیده بود که وقت تغییر در این کلاس فرا رسیده است. پس پل براک یکی از طراحان کارکشته کمپانی را فرا‌خواند و به او دستور داد به فکر طراحی نسل دوم کلاس SL باشد. آقای براک دست به کار شد و خودرویی طراحی کرد که حالا هر کلکسیونری دوست دارد یکی از آنها را داشته باشد. خودرویی که به دلیل شکل مسیر‌های آب‌بَر سقفش که از معابد بودا در چین اقتباس شده به پاگودا معروف است. در پنجمین تور کلاسیک تهران- دیزین چهار دستگاه از این خودرو که با کد W113 شناخته می‌شوند حضور داشتند.

شورولت تنها دو سال توانست تحمل کند موستانگِ فورد در بازار یکه تاز باشد. از این رو شورولت کامارو را در سال ۱۹۶۶ رونمایی کرد و یک سال بعد آن را رسما به میدان مبارزه با فورد فرستاد. نسل اولش تنها تا سال ۶۹ ساخته شد و بعد از این نسل دوم وارد کارزار شد. قوی‌ترین نمونه نسل اول در سال ۱۹۶۹ ساخته شد. این خودرو پیشرانه‌ای با حجم ۴۲۷ اینچ مکعب یا ۷ هزار سی سی داشت. این پیشرانه تمام آلومینیومی که در نسخه COPO نصب شد، می‌توانست ۴۳۰ اسب بخار نیرو تولید کند و گشتاوری معادل ۶۱۰ نیوتن متر داشت و ۴ هزار دلار گران‌تر از یک کاماروی معمولی بود. خودروی زیبایی که در تور کلاسیک حضور یافته بود، یک مدل ۶۹ کانورتیبل است که با رنگ زیبا و خط کشی جذابش در جاده‌ها دلربایی می‌کرد. این خودرو مجهز به پیشرانه ۳۵۰ اینچ مکعبی ۸ سیلندر است و تا جایی که می‌دانیم تنها نمونه کانورتیبل سال ۶۹ در ایران است. هرچند در این برنامه چند نمونه از نسل دوم و به خصوص یک مدل SS هم حضور داشتند.

دوج شارژر، خوب نگاهش کنید، انگار طراحش فقط قصد داشته ماشینی برای مردان تنومند طراحی کند. بیخود نیست که در سری فیلم‌های سینمایی سریع و آتشین وین دیزل با آن هیکل درشتش سوار بر دوج شارژر می‌شود. اولین نسل آن از سال 1966 تا 1967 ساخته شد، اما این نسل دوم بود که در سال 1968 وارد بازار شد و شارژر را به آوازه‌ای جهانی رساند. تولید این خودرو هنوز هم ادامه دارد و حالا قدرتش به 707 اسب بخار در مدل Hellcat رسیده است!

قدیمی‌ترین خودروهایی که در این تور حضور داشتند دو نمونه ارزشمند از مرسدس بنز و فورد بودند. مرسدس بنز سری W۱۲۰/ ۱۲۱ حاضر در تور را باید یکی از بهترین مرسدس بنزهای آنتیک کشور نامید. خودرویی که توسط مالک خوش‌ذوقش ناصر جعفرزاده بازسازی و نگهداری شده است. مرسدس بنز این خودرو را در سال ۱۹۵۳ ساخت. خودرویی که با نام پانتون هم شناخته می‌شود و تا سال ۱۹۶۲ نیز در خط تولید قرار داشت. در واقع مرسدس بنز پانتون را زمانی تولید کرد که مدل S کلاس آدنائر در خط تولید قرار داشت. هر چند آدنائر یک مرسدس بنز با شکوه و لوکس بود اما، باید پذیرفت که طراحی پانتون مدرن‌تر و به روز‌تر از آدنائر شده بود. از این رو الگویی برای طراحی نسل بعد کلاس اس با کد W۱۲۸ قرار گرفت.

دیگر پیر‌مرد تور فورد فرلن اسکای لاینز 500 بود. خودرویی که در سال 1957 ساخته شده و سقفش به‌صورت برقی باز می‌شود و درون صندوق عقب جای می‌گیرد! این تکنولوژی در آن زمان یک آپشن بسیار لوکس و جالب توجه به حساب می‌آمد. حرکت این خودرو در پیچ‌های منتهی به هتل دیزین همچون عبور کشتی تایتانیک از کانالی باریک بود. فورد این خودروی زیبا را تنها به مدت دو سال از 1957 تا 1959 به تولید رساند. این خودرو هم با موتور شش و هم هشت سیلندر تولید شده است.

اگر از شما بپرسند پنج سوپر اسپرت واقعی تاریخ خودروسازی را نام ببرید، آیا در لیست شما نگین سوپرکارهای آلمانی یعنی پورشه ۹۱۱ جایی ندارد؟ خودرویی که از سال ۱۹۶۳ تا به حال در جنگ با سوپرکارهای اروپایی و آمریکایی است و پا پس نکشیده است. خودروی مورد نظر نیز یکی از بهترین پورشه‌های موجود در کشور است و در کمال سلامت به سر می‌برد. این خودرو مجهز به پیشرانه تخت بوده و بیش از ۳۰۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کند.

هر چند فورد برای موستانگ لوگویی از اسب‌های وحشی دشت‌های آمریکا را برگزید اما Mustang نام یکی از هواپیماهای جنگنده ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم نیز بود. هواپیمایی که با کد P-51 برای اولین بار در سال 1940 ساخته شد. اما موستانگ مورد نظر ما برای اولین بار در سال 1964 راهی نمایندگی‌های فروش شد. موستانگ در سال 1966 توانست بیش از 607 هزار دستگاه بفروشد که در نوع خودش یک رکورد ماندگار است. در میان کلاسیک‌های این برنامه دو دستگاه موستانگ کروکی قرمز رنگ سال 1965 و یک نمونه تا دندان مسلح سال 1970 وجود داشتند.

خودروهای انگلیسی همیشه دارای جذابیت‌های خاص خودشان بودند. از لندرور و رنجرور گرفته تا آستون مارتین همه‌کاره آقای جیمزباند و کوپه‌های تند و تیز کوچک. تریومف TR۶ یکی از همان کوپه‌های کوچک است که با چرخ‌های بزرگش جذابیتی تمام نشدنی دارد. این خودرو از سال ۱۹۶۸ ساخته شد و تریومف آن را جایگزین مدل TR۵ کرد. جالب آنکه این خودروی ۳۹۵۰ میلی متری مجهز به پیشرانه ۶ سیلندر خطی با حجم ۲.۵ لیتر است! خودروهای تریومف در دوران قبل از انقلاب اسلامی توسط نماینده انحصاری تریومف در ایران وارد کشور می‌شدند و نمایشگاه مرکزی آن در خیابان آیزنهاور آن دوران (آزادی فعلی) رو به روی دانشکده دامپزشکی قرار داشت. دو تریومف که کاروان را همراهی می‌کردند از سری TR۶ بودند و جزو بهترین نمونه‌های موجود در کشور هستند.

سری E9 ب ام و یکی از زیباترین کوپه‌های آلمانی در دوران دهه 60 و 70 میلادی است که اکنون به نمونه‌های زیبای کلاسیک تبدیل شده‌اند. خودروهایی که با ساخت مدل 2000 CS در سال 1965 تحت عنوان New Class وارد بازار شدند و تا سال 1975 نیز به تولید رسیدند. سرآمد آنها مدل 3.0 CSL بود که با آن کیت بدنه زیبا و قابلیت‌های فنی بالایش توانست سال‌ها برای ب ام و در مسابقات مختلف افتخار‌آفرینی کند. ب ام و در تور کلاسیک چند نماینده داشت که 3.0 CS یکی از آنها بود.

ما در ایران اسمش را فولکس قورباغه‌ای گذاشته‌ایم. همان کوچولوی زیبای فولکس واگن که نام اصلی‌اش Beetle است، البته بیتل به سوسک معنی می‌شود و نه قورباغه. طراح این خودرو مهندس فردیناند پورشه بزرگ است. کسی که بنا به دستور هیتلر قبل از جنگ جهانی دوم این خودرو را طراحی کرد. خودرویی که بنا به دستور پیشوای آلمان نازی باید می‌توانست ۵ سرنشین را با سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت حمل کند و هم قیمت یک موتورسیکلت باشد! دستور هیتلر در سال ۱۹۳۶ اجرا شد و دو سال بعد اولین نمونه به تولید رسید. بیتل ما اما در سال ۱۹۵۴ تولید شده و یکی از جذاب‌ترین خودروهای تور کلاسیک بود.