آیا دیپلماسی فوتبال کارساز است
یاسین نمکچیان دبیر گروه فرهنگ و هنر فوتبال یکی از سیاسی‌ترین ورزش‌های جهان است و در بسیاری ازنقاط جهان از این ورزش پرطرفدار و جذاب به عنوان ابزاری در جهت پیشبرد اهداف سیاسی استفاده می‌شود. گذشت آن دوره‌ای که 21 نفر در زمین رو در روی هم صف آرایی می‌کردند و توپ و دروازه را نشانه می‌گرفتند و بعد از 90 دقیقه همه چیز به پایان می‌رسید و نخود نخود هرکس می‌رفت خانه خود. جهان دستخوش تغییرات گسترده‌ای شده است و اتفاقاً در دنیای امروزی چیزهایی تاثیر بیشتری دارند که شاید آنقدرها مورد توجه قرار نمی‌گیرند. در روزهایی که مردم چشم به مذاکرات هسته‌ای دوخته‌اند و می‌خواهند از سرانجام مذاکرات و روابط با دشمن سی و چند ساله سر در بیاورند، مدیران فدراسیون فوتبال با آمریکایی‌ها قول و قراربازی دوستانه می‌گذارند. آن هم در شرایطی که تا همین حالا پیدا کردن حریف درجه دوم برای انجام یک دیدار تدارکاتی، مهم‌ترین معضل فدراسیون علی کفاشیان به حساب می‌آید و چندین بار باعث شده تا کارلوس کی روش کارش به تهدید و استعفا و قهر بکشد. بازی فوتبال ایران و آمریکا قطعی شده بی‌تردید این تمام ماجرا نیست. پشت پرده توافق فدراسیون‌های دو کشور رازهایی وجود دارد. رازهای سربه‌مهری که شاید هرگز مجالی برای کشف آنها وجود نداشته باشد. با این حال اتفاق خوبی است. می‌توان به آینده کسب‌وکار امیدوار بود. همین که اقتصاد رونق بگیرد و مردم شرایط بهتری پیدا کنند، کافی است و نیازی به کشف رازهای مگو نیست. شاید دیپلماسی فوتبال کارساز شود ابرهای تیره را از آسمان کنار بزند