ماه عسل چگونه متولد شد؟
روایتی از «عسل» تا «حنظل»
یکی از برنامه‌های تلویزیون که در ماه رمضان سال‌های اخیر توانسته مخاطبان بی‌شماری را جذب کند و بحث‌های قابل توجهی را شکل بدهد برنامه «ماه عسل» با اجرای احسان علیخانی بوده است. یکی از معدود برنامه‌های مناسبتی که توانسته بخش‌های متفاوتی از آدم‌های جامعه ایرانی را جلوی تلویزیون میخکوب کند. اینکه برنامه تا چه اندازه موفق بوده یا نه موضوع بحث ما در این گزارش نیست و در اینجا فقط می‌خواهیم به این نکته بپردازیم که «ماه عسل» از کجا شروع شد و چه مسیری را پشت سر گذاشت. احسان علیخانی روی صندلی فرزاد حسنی
برنامه‌ای که این روزها ساعت ۷عصر روی آنتن می‌رود حاصل تجربه و فراز و نشیب‌های بسیاری است که از سال‌های دور مسیری را طی کرده و به اینجا رسیده است.
برنامه‌ای که این روزها ساعت ۷عصر روی آنتن می‌رود حاصل تجربه و فراز و نشیب‌های بسیاری است که از سال‌های دور مسیری را طی کرده و به اینجا رسیده است.
یکی از برنامه‌های تلویزیون که در ماه رمضان سال‌های اخیر توانسته مخاطبان بی‌شماری را جذب کند و بحث‌های قابل توجهی را شکل بدهد برنامه «ماه عسل» با اجرای احسان علیخانی بوده است. یکی از معدود برنامه‌های مناسبتی که توانسته بخش‌های متفاوتی از آدم‌های جامعه ایرانی را جلوی تلویزیون میخکوب کند.اینکه برنامه تا چه اندازه موفق بوده یا نه موضوع بحث ما در این گزارش نیست و در اینجا فقط می‌خواهیم به این نکته بپردازیم که «ماه عسل» از کجا شروع شد و چه مسیری را پشت سر گذاشت. احسان علیخانی روی صندلی فرزاد حسنی
برنامه‌ای که این روزها ساعت ۷عصر روی آنتن می‌رود حاصل تجربه و فراز و نشیب‌های بسیاری است که از سال‌های دور مسیری را طی کرده و به اینجا رسیده است. «ماه عسل» دقیقا مثل زوج جوانی است که سال‌ها از ازدواجشان می‌گذرد و اکنون با تجربه و آشنایی بیشتری نسبت به یکدیگر، سالروز «ماه عسل» خود را هرساله جشن می‌گیرند و به دور ایران سفر می‌کنند تا میهمان خانه‌های مردم شوند. شاید از شنیدن این نکته تعجب کنید که بیش از ده سال از عمراین برنامه می‌گذرد و از همان ابتدا با رویکردی مشخص و دعوت از قشرهای مختلف جامعه و مردم عادی، راه متفاوتی را آغاز کرد که تا آن موقع سابقه چندانی نداشت. «ماه عسل» با الهام از برنامه پربیننده «جزر و مد» متولد شد و در طول زمان به تکامل رسید. ایده اصلی این برنامه متعلق به «فرزاد حسنی» مجری سابق تلویزیون بود که برای اولین بار در سال ۸۴ «جزر و مد» را با اجرای خود و تهیه‌کنندگی علی زاهدی به روی آنتن شبکه ۳ فرستاد. فرزاد حسنی دعوت از زن و شوهرهای جوانی بود که اولین ماه مبارک رمضان را در کنار یکدیگر تجربه می‌کردند. به دلیل اختلافی که بین حسنی و زاهدی به و جود آمد، ایده همکاری آنها در بیشتر از ۶ قسمت دوام نیافت و در ادامه راه احسان علیخانی جای فرزاد حسنی را گرفت و سکاندار جزر و مد شد. اما در رمضان سال ۸۵ بود که به پیشنهاد علیخانی نام برنامه به «ماه عسل» تغییر کرد. در آن سال تنها نام برنامه تغییر نکرد بلکه سبک و سیاق آن نیز تا حدودی دگرگون شد و زوج‌های جوان جای خود را به زوج‌های قدیمی تری دادند که حرف‌های بیشتری برای گفتن داشتند و به این شکل ازدواج آسان و زندگی موفق به تم اصلی برنامه تبدیل شد.
بازگشت در نیمه راه
«ماه عسل» در سال ۸۶ هم به همان سیاق گذشته با اجرای «علیخانی» ادامه پیدا کرد با این تفاوت که علیخانی جوان، برای اولین بار در کنار «زاهدی» قرار گرفت و به‌عنوان تهیه‌کننده به او یاری رساند. این تجربه آغازی بود برای موفقیت‌های آینده.در آن سال حضور محسن چاوشی به‌عنوان خواننده تیتراژ این برنامه طرفداران زیادی را جذب کرده بود و شاید مهمترین اتفاق آن سال لقب می‌گرفت.رمضان ۸۷ اما حکایت متفاوتی داشت و داستان فراز و فرودهای این برنامه آغاز شد. علیخانی هم به دلیل مشکلاتی که هیچ‌کس جزئیاتش را متوجه نشد به سرنوشت فرزاد حسنی دچار شد و بنابراین برنامه‌ای با عنوان «ماه محبوب» جایگزین ماه عسل شد؛ برنامه‌ای با ساختاری مشابه ولی با اجرا و تهیه کنندگی محسن افشانی. اجرای پرانتقاد افشانی با عدم اقبال عمومی مواجه شد و همین موضوع پای علیخانی را از قسمت یازدهم به این برنامه باز کرد تا اجرای برنامه را در دست بگیرد.برنامه ۸۷ آخرین سال حضور زاهدی به‌عنوان تهیه‌کننده بود و او با برنامه خداحافظی کرد تا علیخانی وپیام ابراهیم پور به طور مشترک تهیه کنندگی آن را در دست بگیرند.
داستان ممنوع‌التصویری حسنی
فراز و نشیب‌های این برنامه در سال ۸۹ به اوج خود رسید و با سیاست‌های مدیران وقت رسانه ملی در مسیری نزولی قرار گرفت. در آن سال مدیران شبکه سه تصمیم گرفتند تا علیخانی محبوب را کنار بگذارند و می‌خواستند فرزاد حسنی را یک‌بار دیگر به برنامه مناسبتی ماه رمضان بازگردانند. حتی علی‌اصغر پورمحمدی مدیر وقت شبکه سه با عزت‌الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما هم در این باره مذاکره کرده بود و همه چیز مهیای بازگشت حسنی بود و به ناگهان، اما شایعات ممنوع‌التصویری حسنی در رسانه‌ها قوت گرفت و در لحظات آخر حسن جوهرچی بازیگر سینما و تلویزیون روی صندلی «ماه عسل» نشست تا یکی از کم مخاطب ترین ماه عسل‌ها روی آنتن برود. در سال ۹۰ یک بار دیگر ورق به سمت علیخانی برگشت تا به‌عنوان تهیه‌کننده مستقل کاندیدای اصلی اجرای برنامه شود. این بار دیگر از علیخانی جوان و مجری بی‌تجربه سال‌های نخستین حضورش در تلویزیون خبری نبود و او آمده بود تا با یک اجرای مسلط و موفق جواب منتقدانش را با تجربه‌های متفاوتش را به نمایش بگذارد. ماه عسل ۹۰تجربه موفقی از آب درآمد و یکی از بهترین اجراهای آن سال را مقابل دوربین برد و باعث شد با جدیت بیشتری مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.با اینکه در سال۹۱ هم مخاطبان انتظار داشتند علیخانی را به خاطر اجرای موفق سال گذشته در برنامه ببینند اما تیم جدیدی کار را در دست گرفت و تهیه‌کنندگی آن به مجید یوسفی و کیوان مدنی سپرده شد و اجرای آن به سید علی ضیاء رسید.
قصه‌های عجیب آ دم‌های عادی
اما از رمضان ۹۲، با ثبات و آرامشی که در تیم اجرایی این برنامه حاکم شد «ماه عسل» روند صعودی گرفت و این روند تا به امروز ادامه دارد. علیخانی یک بار دیگر جایگزین نفرات قبل شد و به‌عنوان تهیه‌کننده و مجری کار خود را با قدرت و در کنار یک تیم ثابت آغاز کرد و توانست با اجرایی موفق و سوژه‌هایی جذاب مخاطبان برنامه‌اش را افزایش بدهد. در این مدت برنامه در روند سوژه‌یابی خود به نسبت سال‌های گذشته تغییر کرد و گاهی به سوی سوژه‌های بکر و منحصر به فردی رفت که پیشتر در فضای رسانه‌ای کمتر به آنها پرداخته شده بود. ماه عسل ۹۲ در قسمت اول خود با میهمان جوان خود «مجید» آغاز شد که یکی از سوژه‌های برنامه سال ۹۰ بود. جوانی که به خاطر تصادف با موتور و نداشتن دیه به زندان افتاده بود و علیخانی با دعوت از «بی‌بی عصمت» در همان سال مقدمات آزادی مجید را فراهم کرده بود تا خود او در اولین قسمت برنامه روی صندلی ماه عسل بنشیند و تجربه زندان و همچنین شادی آزادی‌اش را با بینندگان قسمت کند؛ اما از دیگر سوژه‌های جالب توجه ماه عسل ۹۲ می‌توان به دعوت از بادیگاردها یا محافظان شخصی اشاره کرد که به یکی از گفت‌وگوهای جالب این برنامه تبدیل شد. حضور سه خواهر نابینا از استان چهارمحال‌و‌بختیاری که قالیباف بودند یا حضور آزاده‌ای که سال‌ها خانواده‌اش برای او مراسم ختم می‌گرفتند برنامه‌هایی بودند که با واکنش‌های متفاوتی در فضای مجازی روبه‌رو شد. محمد‌رضا علیمردانی از دیگر میهمانان این برنامه بود که از بدو تولد صدا نداشت و تنها یک صدای ناهنجار از او شنیده می‌شد و اما بعد با شناخت از بیماری خود و به شیوه یک طب منحصر به فرد به سلامتی دست یافت و پس از آن به دوبلوری مشغول شد.
ماه عسل 93 در حالی شروع شده بود که به دلیل اوج تاثیرگذاری برنامه سال قبل، انتظارات از این برنامه زیاد بود و تیم اجرایی این مساله را خوب می‌دانستند که برای حفظ و رضایت مخاطبان ریزبین خود نه تنها مجبورند که برنامه‌ای جذاب‌تر با سوژه‌های بکرتر ارائه دهند بلکه باید از تکرار فضای قبلی دوری کنند. از این رو تیم تحقیق و پژوهش این برنامه نزدیک به یک سال کار خود را آغاز کرد؛ اما یکی از اولین تغییراتی که برنامه 93 به خود دید، دکور آن بود که به شکل صدفی طراحی شده بود تا میهمانان آن همچون الماسی گرانبها درون آن بنشینند. علیخانی مثل سال قبل مجری بود و آمده بود تا با انرژی مضاعف از تجربه عالی سال گذشته، ماه عسل متفاوتی را به روی آنتن ببرد. از سوژه‌های منتخبی که در این سال توانست بیش از پیش توجه مردم را به خود جلب کند، رضا یکی از کودکان کار بود که با حرف‌های صادقانه خود، حساسیت زیادی نسبت به این موضوع در جامعه برانگیخت، اما، ماه عسل 94 با شرایط متفاوتی آغاز شد. از همان نخستین برنامه‌ای که روی آنتن رفت تا همین حالا حجم وسیعی از انتقادها درباره علیخانی در فضای مجازی دست به دست می‌چرخد و حرف و حدیث‌های متفاوتی به وجود می‌آورد. در این میان طرفداران «ماه عسل» اما برعکس منتقدان فکر می‌کنند و این برنامه را جایی برای نمایش تجربه‌های متفاوت زندگی می‌دانند. برنامه علیخانی حالا به مهمترین برنامه مناسبتی ماه رمضان بدل شده است و خودش در مصاحبه‌ای صادقانه اعتراف می‌کند که بعد از 6 سال چیزی را که ساخته و بزرگ کرده، دیگر زورش به او نمی‌رسد. می‌گوید آنقدر سطح توقع مردم بالارفته که واقعا نمی‌داند باید چه کار کند. می‌گوید: من «ماه عسل» را ساختم و به دنیا آوردم اما این برنامه، من را بزرگ کرده و من اصلا نتوانستم بزرگش کنم.
برنامه‌ای که این روزها ساعت ۷عصر روی آنتن می‌رود حاصل تجربه و فراز و نشیب‌های بسیاری است که از سال‌های دور مسیری را طی کرده و به اینجا رسیده است. «ماه عسل» دقیقا مثل زوج جوانی است که سال‌ها از ازدواجشان می‌گذرد و اکنون با تجربه و آشنایی بیشتری نسبت به یکدیگر، سالروز «ماه عسل» خود را هرساله جشن می‌گیرند و به دور ایران سفر می‌کنند تا میهمان خانه‌های مردم شوند. شاید از شنیدن این نکته تعجب کنید که بیش از ده سال از عمراین برنامه می‌گذرد و از همان ابتدا با رویکردی مشخص و دعوت از قشرهای مختلف جامعه و مردم عادی، راه متفاوتی را آغاز کرد که تا آن موقع سابقه چندانی نداشت. «ماه عسل» با الهام از برنامه پربیننده «جزر و مد» متولد شد و در طول زمان به تکامل رسید. ایده اصلی این برنامه متعلق به «فرزاد حسنی» مجری سابق تلویزیون بود که برای اولین بار در سال ۸۴ «جزر و مد» را با اجرای خود و تهیه‌کنندگی علی زاهدی به روی آنتن شبکه ۳ فرستاد. فرزاد حسنی دعوت از زن و شوهرهای جوانی بود که اولین ماه مبارک رمضان را در کنار یکدیگر تجربه می‌کردند. به دلیل اختلافی که بین حسنی و زاهدی به و جود آمد، ایده همکاری آنها در بیشتر از ۶ قسمت دوام نیافت و در ادامه راه احسان علیخانی جای فرزاد حسنی را گرفت و سکاندار جزر و مد شد. اما در رمضان سال ۸۵ بود که به پیشنهاد علیخانی نام برنامه به «ماه عسل» تغییر کرد. در آن سال تنها نام برنامه تغییر نکرد بلکه سبک و سیاق آن نیز تا حدودی دگرگون شد و زوج‌های جوان جای خود را به زوج‌های قدیمی تری دادند که حرف‌های بیشتری برای گفتن داشتند و به این شکل ازدواج آسان و زندگی موفق به تم اصلی برنامه تبدیل شد.
بازگشت در نیمه راه
«ماه عسل» در سال ۸۶ هم به همان سیاق گذشته با اجرای «علیخانی» ادامه پیدا کرد با این تفاوت که علیخانی جوان، برای اولین بار در کنار «زاهدی» قرار گرفت و به‌عنوان تهیه‌کننده به او یاری رساند. این تجربه آغازی بود برای موفقیت‌های آینده.در آن سال حضور محسن چاوشی به‌عنوان خواننده تیتراژ این برنامه طرفداران زیادی را جذب کرده بود و شاید مهمترین اتفاق آن سال لقب می‌گرفت.رمضان ۸۷ اما حکایت متفاوتی داشت و داستان فراز و فرودهای این برنامه آغاز شد. علیخانی هم به دلیل مشکلاتی که هیچ‌کس جزئیاتش را متوجه نشد به سرنوشت فرزاد حسنی دچار شد و بنابراین برنامه‌ای با عنوان «ماه محبوب» جایگزین ماه عسل شد؛ برنامه‌ای با ساختاری مشابه ولی با اجرا و تهیه کنندگی محسن افشانی. اجرای پرانتقاد افشانی با عدم اقبال عمومی مواجه شد و همین موضوع پای علیخانی را از قسمت یازدهم به این برنامه باز کرد تا اجرای برنامه را در دست بگیرد.برنامه ۸۷ آخرین سال حضور زاهدی به‌عنوان تهیه‌کننده بود و او با برنامه خداحافظی کرد تا علیخانی وپیام ابراهیم پور به طور مشترک تهیه کنندگی آن را در دست بگیرند.
داستان ممنوع‌التصویری حسنی
فراز و نشیب‌های این برنامه در سال ۸۹ به اوج خود رسید و با سیاست‌های مدیران وقت رسانه ملی در مسیری نزولی قرار گرفت. در آن سال مدیران شبکه سه تصمیم گرفتند تا علیخانی محبوب را کنار بگذارند و می‌خواستند فرزاد حسنی را یک‌بار دیگر به برنامه مناسبتی ماه رمضان بازگردانند. حتی علی‌اصغر پورمحمدی مدیر وقت شبکه سه با عزت‌الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما هم در این باره مذاکره کرده بود و همه چیز مهیای بازگشت حسنی بود و به ناگهان، اما شایعات ممنوع‌التصویری حسنی در رسانه‌ها قوت گرفت و در لحظات آخر حسن جوهرچی بازیگر سینما و تلویزیون روی صندلی «ماه عسل» نشست تا یکی از کم مخاطب ترین ماه عسل‌ها روی آنتن برود. در سال ۹۰ یک بار دیگر ورق به سمت علیخانی برگشت تا به‌عنوان تهیه‌کننده مستقل کاندیدای اصلی اجرای برنامه شود. این بار دیگر از علیخانی جوان و مجری بی‌تجربه سال‌های نخستین حضورش در تلویزیون خبری نبود و او آمده بود تا با یک اجرای مسلط و موفق جواب منتقدانش را با تجربه‌های متفاوتش را به نمایش بگذارد. ماه عسل ۹۰تجربه موفقی از آب درآمد و یکی از بهترین اجراهای آن سال را مقابل دوربین برد و باعث شد با جدیت بیشتری مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.با اینکه در سال۹۱ هم مخاطبان انتظار داشتند علیخانی را به خاطر اجرای موفق سال گذشته در برنامه ببینند اما تیم جدیدی کار را در دست گرفت و تهیه‌کنندگی آن به مجید یوسفی و کیوان مدنی سپرده شد و اجرای آن به سید علی ضیاء رسید.
قصه‌های عجیب آ دم‌های عادی
اما از رمضان ۹۲، با ثبات و آرامشی که در تیم اجرایی این برنامه حاکم شد «ماه عسل» روند صعودی گرفت و این روند تا به امروز ادامه دارد. علیخانی یک بار دیگر جایگزین نفرات قبل شد و به‌عنوان تهیه‌کننده و مجری کار خود را با قدرت و در کنار یک تیم ثابت آغاز کرد و توانست با اجرایی موفق و سوژه‌هایی جذاب مخاطبان برنامه‌اش را افزایش بدهد. در این مدت برنامه در روند سوژه‌یابی خود به نسبت سال‌های گذشته تغییر کرد و گاهی به سوی سوژه‌های بکر و منحصر به فردی رفت که پیشتر در فضای رسانه‌ای کمتر به آنها پرداخته شده بود. ماه عسل ۹۲ در قسمت اول خود با میهمان جوان خود «مجید» آغاز شد که یکی از سوژه‌های برنامه سال ۹۰ بود. جوانی که به خاطر تصادف با موتور و نداشتن دیه به زندان افتاده بود و علیخانی با دعوت از «بی‌بی عصمت» در همان سال مقدمات آزادی مجید را فراهم کرده بود تا خود او در اولین قسمت برنامه روی صندلی ماه عسل بنشیند و تجربه زندان و همچنین شادی آزادی‌اش را با بینندگان قسمت کند؛ اما از دیگر سوژه‌های جالب توجه ماه عسل ۹۲ می‌توان به دعوت از بادیگاردها یا محافظان شخصی اشاره کرد که به یکی از گفت‌وگوهای جالب این برنامه تبدیل شد. حضور سه خواهر نابینا از استان چهارمحال‌و‌بختیاری که قالیباف بودند یا حضور آزاده‌ای که سال‌ها خانواده‌اش برای او مراسم ختم می‌گرفتند برنامه‌هایی بودند که با واکنش‌های متفاوتی در فضای مجازی روبه‌رو شد. محمد‌رضا علیمردانی از دیگر میهمانان این برنامه بود که از بدو تولد صدا نداشت و تنها یک صدای ناهنجار از او شنیده می‌شد و اما بعد با شناخت از بیماری خود و به شیوه یک طب منحصر به فرد به سلامتی دست یافت و پس از آن به دوبلوری مشغول شد.
ماه عسل 93 در حالی شروع شده بود که به دلیل اوج تاثیرگذاری برنامه سال قبل، انتظارات از این برنامه زیاد بود و تیم اجرایی این مساله را خوب می‌دانستند که برای حفظ و رضایت مخاطبان ریزبین خود نه تنها مجبورند که برنامه‌ای جذاب‌تر با سوژه‌های بکرتر ارائه دهند بلکه باید از تکرار فضای قبلی دوری کنند. از این رو تیم تحقیق و پژوهش این برنامه نزدیک به یک سال کار خود را آغاز کرد؛ اما یکی از اولین تغییراتی که برنامه 93 به خود دید، دکور آن بود که به شکل صدفی طراحی شده بود تا میهمانان آن همچون الماسی گرانبها درون آن بنشینند. علیخانی مثل سال قبل مجری بود و آمده بود تا با انرژی مضاعف از تجربه عالی سال گذشته، ماه عسل متفاوتی را به روی آنتن ببرد. از سوژه‌های منتخبی که در این سال توانست بیش از پیش توجه مردم را به خود جلب کند، رضا یکی از کودکان کار بود که با حرف‌های صادقانه خود، حساسیت زیادی نسبت به این موضوع در جامعه برانگیخت، اما، ماه عسل 94 با شرایط متفاوتی آغاز شد. از همان نخستین برنامه‌ای که روی آنتن رفت تا همین حالا حجم وسیعی از انتقادها درباره علیخانی در فضای مجازی دست به دست می‌چرخد و حرف و حدیث‌های متفاوتی به وجود می‌آورد. در این میان طرفداران «ماه عسل» اما برعکس منتقدان فکر می‌کنند و این برنامه را جایی برای نمایش تجربه‌های متفاوت زندگی می‌دانند. برنامه علیخانی حالا به مهمترین برنامه مناسبتی ماه رمضان بدل شده است و خودش در مصاحبه‌ای صادقانه اعتراف می‌کند که بعد از 6 سال چیزی را که ساخته و بزرگ کرده، دیگر زورش به او نمی‌رسد. می‌گوید آنقدر سطح توقع مردم بالارفته که واقعا نمی‌داند باید چه کار کند. می‌گوید: من «ماه عسل» را ساختم و به دنیا آوردم اما این برنامه، من را بزرگ کرده و من اصلا نتوانستم بزرگش کنم.
ارسال نظر