رحمان رئیسی، کارشناس ارشد مدیریت راهبردی ورزشی و سرپرست سابق ورزشگاه جهان- هدررفت انرژی‌ها در ورزشگاه‌های ایران را یکی از معضلاتی که بر خلاف کشورهای اروپایی، امروز گریبانگیر ورزش ما شده و برای رفع این مشکل، راهکارها و چالش‌های مختلفی مد نظر قرار دارد.

به عنوان مثال، یکی از معضلات اصلی بهره‌برداری کامل از سالن ۲۵ آبان و استفاده پیاپی از این سالن، هزینه‌های سنگینی است که با برگزاری مسابقات و برنامه‌های مختلف در آن، به وجود می‌آید. در واقع با هر ساعت استفاده از این ورزشگاه، تقریباً ۳۰۰ هزار تومان هزینه انرژی این ورزشگاه می‌شود و هر نفر برای اجاره این ورزشگاه باید هزینه‌های سنگینی متحمل شود. به طور قطع، اگر انرژی‌های پاک که کم‌هزینه‌تر هستند، برای برق، گرمایش و دیگر نیازهای سالن‌ها مورد استفاده قرار گیرند، این هزینه‌ها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا خواهند کرد و در نتیجه هزینه نگهداری ورزشگاه‌ها نیز کاهش می یابد.

خوب به یاد دارم که مبالغ گاز، برق و دیگر انرژی‌های صرف شده در ورزشگاه ۲۵ آبان نقش‌جهان در مسابقات فوتسال جام باشگاه‌های آسیا، مبالغ سنگینی بر روی دوش ما گذاشت و این موضوع نشان‌دهنده اهمیت توجه به استفاده بهینه از انرژی‌ها، در اماکن ورزشی است. به هر حال امروز در کشورهای پیشرفته جهان، برنامه‌ریزی‌های مناسبی در این زمینه صورت گرفته و آنها به سمتی می‌روند که بتوانند هزینه‌های سنگین را کاهش داده و در محل‌های دیگر استفاده کنند. این هزینه‌ها که ممکن است به خاطر مصرف انرژی هدر رود، می‌توانند در فعالیت‌های دیگری مانند برنامه‌های رفاهی بازیکنان، تماشاگران و تجهیزات به کار روند.

راهکار چیست؟

به نظر من استفاده از انرژی‌های پاک نظیر سلول‌های خورشیدی در اماکن ورزشی به منظور کاهش هدررفت انرژی، یک راهکار کارشناسی و یک رشته دانشگاهی نیاز دارد تا در این زمینه بحث‌های مختلفی صورت گیرد و دانش‌افزایی مورد نیاز در این زمینه انجام شود. امروز انرژی‌های بسیاری در ورزشگاه‌های مدرن ما هدر می‌روند و ما باید کاری کنیم که راهکار این مشکل به صورت ریشه‌ای و اساسی پیدا شود. در واقع در حال حاضر، نظارت بر ساخت ساختمان‌های ما و آپارتمان‌های جدید بسیار زیاد بوده و اگرچه این موضوع هزینه‌های مختلفی به دنبال دارد، اما در نهایت به نفع اقتصاد کشور خواهد بود. با این حال، به نظر می‌رسد بر خلاف کشورهای خارجی، در کشور ما آنگونه که باید در موضوع صرفه‌جویی انرژی در سالن‌ها و استادیوم‌های ورزشی تمرکز لازم صورت نمی‌گیرد. یکی از دلایل این موضوع شاید به بحث دولتی بودن ساخت مکان‌ها باز می‌گردد زیرا باید قبول کرد که به دلیل تلاش برای کاهش هزینه در ساخت و سازها، چنین اتفاقاتی خواه ناخواه به وجود می‌آید.

ورود بخش خصوصی به ساخت و سازهای ورزشی

به نظرم راهکار عملی آن، توجه به موضوع خصوصی‌سازی در ساخت و سازهای ورزشی است چراکه بخش خصوصی به دلیل هزینه‌های سنگین و البته ضرورت توجه به موضوع درآمدزایی، نهایت استفاده را از این موضوع می‌برد. در واقع بخش خصوصی با کارشناسی در این زمینه گام بر می‌دارد و تلاش می‌کند که مانع هدررفت انرژی‌های آن شود. بدون شک بخش خصوصی به دنبال کاهش هزینه‌ها و افزایش رضایت از سرمایه‌گذاری خود بوده و خواهد بود و با ورودش به ساخت و ساز اماکن ورزشی و استفاده از کارشناسان لازم، مشکلاتی نظیر هدررفت انرژی را برطرف می‌سازد.