کمند چوبینه- آمار بالای ثبت نام کنندگان برای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی می تواند نوید دهنده انتخاباتی پر شور با حضور حداکثری مردم باشد. انتخاباتی که از ماه ها قبل طیف های مختلف سیاسی برای آن برنامه ریزی کرده اند. کرسی های مجلس دهم چه برای اصولگرایان و چه برای اصلاح طلبان و اعتدالیون آنچنان حائز اهمیت است که برای از دست ندادن صندلی های سبز رنگ مجلس با تمام توان به این عرصه پا گذاشته اند.

نهادهای نظارتی مصادیق تخلف های انتخاباتی را بارها و بارها از تریبون های مختلف اعلام کرده اند و به مردم وعده صیانت از آرایشان را می دهند. از میان ثبت نام کنندگان برای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی
چهره های سرشناس بسیاری به چشم می خورند که حوزه انتخابیه اصفهان نیز از این قاعده مستثنی نیست و برخی نمایندگان ادوار مختلف از حوزه اصفهان برای دهمین دوره مجلس نیز اعلام آمادگی کرده اند که بعید است از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شوند. برخی از این چهره ها به واسطه حضور چندین دوره ایشان در مجلس می توان آن ها را سناتورهای قابلی دانست که دیگر قاعده بازی های انتخاباتی را به خوبی آموخته اند. در گرماگرم گمانه زنی ها برای انتخابات هفتم اسفند، برخی از نامزدهای انتخابات با شیوه های قدیمی و البته کارگشا تبلیغات زود هنگام خود را با چراغ خاموش در میان اقشار آسیب پذیر جامعه آغاز کرده اند.

نمایندگان فعلی و کاندیداهای آینده مجلس دهم گاهی همکاران خود را به تجمل گرایی محکوم و آنها را به خریدن آرای مردم متهم می کنند و برای نمایش ساده زیستی خود دفاتر کارشان به ابتدایی ترین امکانات مجهز نیست و به گفته شاهدان عینی هنگام مراجعه مردم به دفاتر کارشان هیچکس دست خالی بر نمی گردد، به یک نفر قول وام
می دهند و یا دست در دست دیگری به نزدیک ترین مسجد محل می روند و از محل جمع آوری کمک های مردمی به فردی که ادعای نیازمندی دارد کمک می کنند.

نه کمک کردن به نیازمندان کار خلاف قانون است و نه
ساده زیستی اما سوال اینجاست که وظیفه یک نماینده مجلس دقیقا چیست؟ کمک به نیازمندان و قشر ضعیف جامعه و توزیع پول از محل هایی که اعتبارشان مشخص نیست؟

چطور می توان به این سوال جواب داد که در آستانه انتخابات مهم و اثرگذار مجلس چه کسی دغدغه مردم را دارد و چه کسی سودای تصاحب صندلی های سبز رنگ مجلس؟ چطور می توان کمک های چند صد میلیونی به مردم را از رقابت های انتخاباتی کاندیداها که هنوز آغاز هم نشده از هم متمایز کرد؟

سال ها پیش بود که توزیع سیب زمینی توسط یکی از داوطلبین انتخابات ریاست جمهوری جنجال آفرید و اکنون توزیع پول میان قشر آسیب پذیر که به واسطه شرایط اقتصادی هر روز بر تعدادشان افزوده می شود.

در یک نگاه کلی و با مرور وظایف نمایندگان در مجلس شورای اسلامی می توان به وضوح مشاهده کرد که آنچه از سوی نمایندگان ادوار مختلف مجلس برای مردم حوزه انتخابیه ایشان انجام شده در وظیفه ذاتی نمایندگی نیست. نماینده مردم در مجلس وظیفه مهم قانونگذاری برای قوه مجریه را بر عهده دارد و وظیفه اجرای آن بر عهده اشان نیست.

شاید همین نکته است که کمک های مردمی از جانب برخی نمایندگان را به مردم، حال با هر عنوانی که هست، خارج از چارچوب مشخص شده نشان می دهد و این سوال را در اذهان ایجاد می کند که چه کسی نیت واقعی یک کاندیدای مجلس از کمک کردن به مردم نیازمند را از رقابت های انتخاباتی جدا می کند؟

اگر هر کدام از این کمک ها به یک رای در صندوق انتخابات بدل شود، آیا مصداق جرم و تخلف انتخاباتی نیست؟