نهنگ در دریاست
امروز دیگر دریانی‌ها صاحب تشکیلات منسجم سرزمینی هستند. ساختاری دموکراتیک دارند و هیاتی تحت‌عنوان «هیات سی نفره» توان اعمال مدیریت آنها را دو چندان ساخته است و مشارکت همه خانوار‌های دریانی ساکن تهران در طرح‌های تاییدشده توسط این هیات نشان از اتحاد خارق‌العاده آنها دارد. وجود صندوق‌های قرض‌الحسنه، تشکل‌های اقتصادی، عمرانی و... سبب شده تا یکی از قدرتمندترین تشکل‌های غیر دولتی را تشکیل دهند. به طوری که نقش تشکل‌های دریانی‌های ساکن تهران در عمران و ابادانی شهرشان، خدمات فرهنگی آموزشی و طرح‌های اقتصادی آنها، به مراتب بالاتر از کمک‌های دولتی است.
در واقع، در سال ۱۳۹۰، با یک امپراتوری منسجم از دریانی‌ها روبه‌رو هستیم. اما این اتحاد از جایی آغاز شده است.
«ناققا دنیز ده دی»؛ این جمله‌ای بود که مهدی ابراهیمی دریانی در جمع هم‌ولایتی‌هایش گفت و زمینه را برای مهاجرت گسترده آنها فراهم کرد. «نهنگ در دریاست» کنایه‌ای بود از آنکه سود بزرگ در دریا، که تهران است قرار گرفته و برای رسیدن به آن پیشرفت و شهرت ناگزیر باید به دریا زد. همین شد که حدود ۸۰-۹۰ سال قبل، دریانی‌ها به تهران آمدند.
حاج مهدی که حالا شرکتی تاسیس کرده بود و در فروش چای اسم و رسمی به هم زده بود، برای توسعه کارش نیاز به نیروی انسانی داشت. نه اینکه همه برای او کار کنند، همین‌که همکاران همشهری هم باشند ایده خوبی بود. پس به روستایش «دریان» بازگشت و از تهران گفت.
از سودهای کلانی که در تهران است و می‌توانند از آنها بهره ببرند و همین شد که پای اهالی سخت‌کوش دریان به تهران باز شد. آذربایجانی که از دل سنگ و کوه گندم و عمل آورده بود، کار کردن در مغازه برایش زیاد سخت نبود. دریانی‌ها سابقه مهاجرت هم زیاد داشتند، اصولا اهل خطر کردن هم بودند، یک نمونه بارزش را در همین پرونده معرفی کردیم، حاج علی اکبر، مشهور به علی اف در روسیه.
حاج مهدی دریانی؛ بنیانگذار شهرآرا و دریان نو
خلاصه آنکه همشهری‌ها هم به تهران آمدند و دل حاج مهدی ابراهیمی دریانی گرم‌تر شد. حاج مهدی شرکتی به اسم «شهر آرا» تاسیس می‌کند و به‌کار ساخت‌وساز می‌پردازد، امروز بساز بفروشی کسب‌وکاری پررونق و همه‌گیر است، اما در روزگاری که حاج مهدی به سمت آن رفت دست در بازار زیاد نبود. به سبک و سیاق همه بازاری‌های ایرانی، حاج مهدی هم دوست داشت بنایی مذهبی هم به یادگار بگذارد، پس بعد از بناکردن محله شهر آرا، «مسجد الزهرا» را هم ساخت تا یادش باقی بماند.
می گویند در همان سال‌ها بانی فرستاده شدن طرح اپارتمان‌های ۵۵ متری به مجلس هم حاج مهدی بوده است. بعد او در حومه تهران زمینی وسیع خریداری می‌کند و در آن هم آپارتمان‌سازی می‌کند.
آپارتمان‌های سازمانی را برای کارمندانش در آن زمین (که آن روزها متری ۱۲ تومان می‌خرید) ساخت که به ۶ دستگاه معروف شد. این منطقه کجا بود، شاید باورتان نشود، ولی آن وقت‌ها ستارخان در واقع حومه تهران بوده. جایی که حاج مهدی اولین بنای خانه سازمانی‌ها را گذاشت، امروز شده خیابان شهرآرا و پاتریس لومومبا
و دریان نو.
یک کار دیگر، بیمارستانی که ده تختش متعلق به حاج مهدی بود. اشتباه نکنید، حاج مهدی خودش بیشتر از یک تخت نمی‌توانست نیاز داشته باشد، ده تخت را برای بیماران بی بضاعت می‌خواست، فکر کرده بود که هر وقت خواست ده تخت در بیمارستان باشد، تا اگر نیازمندی دید به سرعت به بیمارستان بفرستد. اسم آن بیمارستان امروز شهید هاشمی‌نژاد است. (روزنامه همشهری، شماره ۳۳۵۴).
به دریان نو و شهرآرا و... برگردیم. محله‌هایی که به افتخار حاج مهدی به نام زادگاه او نام‌گذاری شد. در آن زمان خدمات شهری آن‌چنانی در آن حومه‌های شهری وجود نداشت، لاجرم حاج مهدی چند دستگاه اتوبوس می‌خرد، تا اهالی دریان بتوانند به تهران رفت و آمد کنند.pic۱
و بعد در یانی‌ها وارد می‌شوند. دریانی‌ها هم به سبک حاج مهدی عمل می‌کنند و در واقع او می‌شود الگوی اهالی روستای خودش. کمک به هم نوع و از آن بین همشهری سرلوحه آنها قرار می‌گیرد و سعی می‌کنند، تا مثل حاج مهدی اقدامات عمرانی خود را که سرمایه آن را از طریق سوپر مارکت داری، توزیع یا تولید به دست آوردند در زمینه‌های عمومی مثل حسینیه، خیریه‌ها و... گسترش دهند.
تشکل‌های دریانی
تشکل‌های دریانی‌های تهران شامل هیات‌های عزاداری، صندوق قرض‌الحسنه، هیات سی نفره و درمانگاه خیریه است. محل اصلی این تشکل‌ها و مکانی که در آن جلسات و گردهمایی‌های دریانی‌ها برگزار می‌شود، حسینیه دریانی‌های تهران است. دریانی‌ها از ابتدای عزیمت به تهران و با افزایش جمعیت مهاجری خود، هیات عزاداری داشتند، این هیات ابتدا به صورت دوره‌ای و در منازل مردم تشکیل می‌شد؛ اما احداث حسینیه در سال ۱۳۶۰ با فراهم آوردن مکانی ثابت باعث نزدیکی دریانی‌ها به هم شده و فرآیند تشکیل شبکه اجتماعی دریانی‌ها را مستحکم نمود تا مراسم مختلف، جشن‌ها، میهمانی‌ها و... و آشنایی و فرآیند عضوگیری به راحتی اجرا شود.
فعالیت این تشکل‌ها حول دو محور عمده در جریان است: اول محور مراسمی یا مناسبتی؛ به این معنا که دریانی‌ها در مناسبت‌های مختلف، چه مذهبی و چه غیر مذهبی (مانند عزا یا عروسی) نزدیکی و همبستگی خود را نشان می‌دهند. چنین رسمی در میان مهاجران مختلف و اعضای اجتماعات قومی و مذهبی در شهرهای بزرگ که شناخت نزدیکی به هم دارند، تاحدودی وجود دارد. دوم، محور حمایتی و کمک؛ یعنی ایجاد تشکل‌ها و برگزاری گردهم‌آیی‌ها جهت حمایت از افراد هم زادگاهی و جلب توجه و علاقه‌مندی به امروز زادگاه اصلی. برای نمونه گردهمایی‌های هیات سی نفره، شرکت عمران دریان و صندوق قرض‌الحسنه در این مقوله جای دارد.
حیطه فعالیت نهادها و تشکل‌های دریانی یا به‌طور مجزا در تهران و دریان است، یا همزمان در هر دو نقطه جریان داردکه نشاندهنده توجه دریانی‌های تهران به روستای خود و امتداد علایق دریانی‌ها به روستایشان است. نکته بسیار پراهمیت، نهادهای دارای ساختار رسمی و مدرن‌تر بیشتر به سمت فعالیت در جریان سوق یافته‌اند. نوع فعالیت تشکل‌های دریانی نیز طیف گسترده‌ای شامل مذهبی، حمایتی، عام المنفعه، عمرانی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را در بر می‌گیرد.pic۲
هیات قدرتمند سی نفره
انتخاب رهبران و اعضای اصلی انجمن‌ها، دارای چارچوبی بسیار روشن، ساختاری منسجم و کاملا دموکراتیک در بین دریانی‌هاست. انجمن زادگاهی دریانی‌ها (هیات سی نفره)بزرگ‌ترین و معتبرترین تشکل دریانی‌ها و متشکل از سی عضو اصلی است. در این تشکل که دارای اساس‌نامه است، انتخاب اعضای اصلی از طریق انتخابات صورت می‌گیرد.
نحوه انتخاب هیات سی نفره به‌این شرح است: روستای دریان در قدیم دارای پنج محله به اسامی میدکاهو، دیزج، تپه، مراد و کهریز بوده است. دریانی‌های تهران بر اساس تعلق به هر یک از این پنج محله دریان قدیم، در نوبت‌های جداگانه و در گردهمایی‌های خود، از بین کاندیداها و افراد داوطلب، شش نفر را به‌عنوان نماینده خود انتخاب می‌کنند.
مجموع اعضای هر پنج محله دریان قدیم، در نوبت‌های جداگانه و در گردهمایی‌های خود، از بین کاندیداها و افراد داوطلب شش نفر را به‌عنوان نماینده خود انتخاب می‌کنند.
مجموع اعضای هر پنج محله دریان قدیم با یکدیگر هیات سی نفره دریانی‌های تهران را تشکیل می‌دهند. از هر شش نفر اعضای اصلی هر محله، یک نفر به‌عنوان عضو اصلی شناخته می‌شود که در مجموع پنج نفر دارای حق امضا و تخصیص اعتبارات هستند. این انجمن زادگاهی و هیات سی نفره، دارای اساس‌نامه است و انتخابات آن به‌صورت دوره‌ای برگزار می‌شود. انتخابات هیات سی نفره هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود.
جلسات هیات چهارشنبه آخر هر ماه از ساعت ۴ تا ۸ بعدازظهر در محل حسینیه دریانی‌ها برگزار می‌شود و با حضور ۱+۱۵ نفر از اعضا رسمیت پیدا می‌کند. تصمیمات گرفته شده در جلسه قانونی و لازم الاجرا است.pic۳
تامین اعتبار هیات سی نفره از طریق مبالغی است که به‌صورت سالانه از تمام خانوار‌های دریانی ساکن تهران گرفته می‌شود. هر خانوار باید سالانه دست کم مبلغ ۶۰ تا ۱۰۰ هزار تومان به حساب هیات سی نفره پرداخت کند.
نهادها و تشکل‌های دریانی‌ها در تهران دارای مکانی ثابت است. همچنین حسینیه دریانی‌ها مکان ثابتی را برای گردهمایی‌ها و برگزاری مراسم در نظر گرفته است. در محل حسینیه دفاتری نیز برای صندوق قرض‌الحسنه، هیات سی نفره و هیات امنای دریانی‌های تهران اختصاص داده شده است. حسینیه از زمان تاسیس، مکان ثابتی برای دریانی‌ها فراهم آورده است. این نهادها علاوه‌بر دفتر مرکزی ثابت، دارای اساس‌نامه هستند و حتی صندوق قرض‌الحسنه، ثبت رسمی نیز شده است. (کار آفرینی به شیوه محمود احمدپور، رضا یادگاری، مهشید سنایی، ۱۳۸۹، تهران، کارآفرین برتر)
این هیات سی نفره با همکاری شهردار، شورا و دهیار نیازهای مردم دریان را نیز مشخص کرده و طبق چارچوب مذکور در چارت همین صفحه اقدام به اجرای طرح می‌کنند.