آئودی در راه ماه و مریخ
یکی از مهمترین ویژگیها یا بهتر بگوییم تفاوتهای آن با خودروهای زمینی آلیاژهای فلزی و غیرفلزی استفاده شده در آن است.
یکی از مهمترین ویژگیها یا بهتر بگوییم تفاوتهای آن با خودروهای زمینی آلیاژهای فلزی و غیرفلزی استفاده شده در آن است. به دلیل گرمای بالای سیاره مریخ در برخی زمانها، یک مریخ نورد باید آمادگی روبهرو شدن با این شرایط را داشته باشد. آئودی لونار میتواند تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد گرما را تحمل کند و در این شرایط به کار خود ادامه دهد. در صورتی که دما از این میزان بیشتر شود، خودرو بهطور اتوماتیک خاموش شده و تا پایین آمدن دمای هوا به زیر ۲۰۰ درجه تمام فعالیتهای آن متوقف میشود. یکی دیگر از آپشنهایی که آئودی برای لونار طراحی کرده مکانیسم لرزاننده یا همان ویبراتور است. سطح مریخ بهطور پیوسته با توفانهای ناگهانی رو به رو میشود که موجب میشوند گرد و خاک زیادی روی دستگاهها را بگیرد. مکانیسم لرزاننده لونار میتواند تا میزان زیادی گرد و خاک را بعد از توفان از روی خودرو بتکاند. این ویژگی برای باتریهای خورشیدی و ابزارهای اندازهگیری این خودرو بسیار سودمند خواهد بود و باعث افزایش کارآیی آنها میشود.
لونار یک نمونه اولیه و آزمایشی است؛ به همین دلیل در ابعاد کوچک طراحی شده است. ماموریت دشواری نیز در اولین سفر روی دوش آن نخواهد بود. طبق اعلام آئودی، لونار قرار است روی ماه فرود بیاید و در یک شعاع ۵۰۰ متری از محل فرود حرکت و تصاویری را به زمین ارسال کند. یکی از ویژگیهایی که لونار را از دیگر مریخنوردها متمایز میکند، سیستم تعلیقی است که برای چرخهای آن در نظر گرفته شده است. این سیستم تعلیق علاوه بر کارکردن معمول سیستمهای تعلیق که جذب شوکهای وارده به خودرو است، قابلیت حرکت دادن چرخها به بالا و پایین را نیز دارد. این کار برای هر چرخ بهطور مجزا قابل انجام میشود. این قابلیت زمانی به کار میآید که لونار در شکاف سنگها گیر کند. حرکت بازوی منتهی به چرخ میتواند راحتتر سطح اتکای خود را بازیابی کند و از مخمصه بیرون بیاید. آئودی از پسوند کواترو نیز در نام این خودرو استفاده کرده است که این به معنی چهار چرخ متحرک بودن این خودرو است. کواترو نام تجاری است که آئودی برای محصولات AWD خود برگزیده است.
آئودی لونار دارای پیشرانه الکتریکی است که میتواند این خودرو را با سرعت ۵/۳ کیلومتر در ساعت به پیش براند. این سرعت، سرعت بسیار کمی است. اما برای یک نمونه آزمایشی که قرار است در یک نقطه ناشناخته و باشرایط پیش بینی نشده آزمایش شود، سرعت قابل قبولی به نظر میرسد. یکی دیگر از ویژگیهای این آئودی ماهنورد داشتن شاسی مجزا از بدنه است. به این معنی که قطعات برخلاف اکثر خودروهای سیارهای، درون یک جعبه که در حکم اتاق است قرار نگرفتهاند، بلکه این خودرو دارای یک چارچوب شاسی مانند است که اجزا روی آن نصب شده و درنهایت اتاق جعبه مانند روی آنها قرار گرفته است. آئودی برای آنکه پایداری این خودرو را بیشتر کند هم از طراحی و هم تکنولوژی کمک گرفته است. طراحی آن به گونهای است که ساختاری خرچنگی دارد و فاصله عرضی محور چرخها بیشتر از حد معمول است. از نظر فنی نیز چهار ژیروسکوپ بهطور پیوسته وضعیت ارتفاع و شیب چرخها را کنترل کرده و آنها را با هم تنظیم میکنند. آئودی در طراحی و ساخت این ماهنورد تنها نبوده است، بلکه آن را باید پروژه مشترکی بین آئودی، ناسا و گوگل به حساب آورد. سیستمهای ناوبری و همچنین دوربینهای آن توسط گوگل طراحی شدهاند. این دوربینها میتوانند تصاویری سه بعدی از سطح سیاراتی که به آنها سفر میکنند، با کیفیت بالا تهیه کنند. عملیات پرتاب، هدایت و فرود آن بر سطح ماه نیز توسط ناسا انجام میگیرد. به گفته ناسا، اگر چه خودرو آئودی آماده شده اما شرایط پرتاب آن به ماه زودتر از سال ۲۰۱۷ فراهم نخواهد شد. آئودی لونا در نزدیکی محلی فرود میآید که آپولو ۱۷ فرود آمده بود؛ آخرین سفینهای که ناسا در ماموریتهای ماه خود استفاده کرد.
ارسال نظر