طغیان دموکرات‌ها علیه میلیاردر نیویورکی

خوان والش

در روزی که جزئیاتی در مورد بررسی‌های جامعه اطلاعاتی درخصوص روابط میان کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ و دولت روسیه بیرون آمد، تنش‌ها در واشنگتن به اوج خود رسید. ده‌ها نفر از دموکرات‌های مجلس نمایندگان در جلسه‌ای که با حضور جیمز کومی، مدیر FBI، داشتند از شنیدن اطلاعات وی در مورد این رابطه بسیار خشمگین شدند اما نمی‌توانستند آنچه را که در این جلسه محرمانه شنیده بودند فاش کنند. «ماکسین واترز»، نماینده جمهوری‌خواه از کالیفرنیا، به سوی خبرنگاران رفت و با توپی پر به آنها گفت: «این جلسه‌ای محرمانه بود و نمی‌توانم در این رابطه چیزی به شما بگویم. اما مدیر FBI هیچ اعتباری ندارد.» اندکی بعد، «چاک تاد» مجری برنامه «دیدار با رسانه ها»ی NBC کلیپی قابل توجه از مصاحبه اخیرش با جان لوییس، نماینده جمهوری‌خواه را منتشر کرد که به روی آنتن رفت. لوییس به روشی آرام، متفکرانه و مدبرانه به خشم واترز اشاره کرد و جبهه جدیدی علیه ترامپ گشود.

تاد پرسید آیا لوییس به دنبال راهی برای تعامل با ترامپ است؟ لوییس نیز در پاسخ گفت: «این مساله‌ای بس دشوار است. من ترامپ را رئیس‌جمهوری مشروع نمی‌بینم. تصور می‌کنم روس‌ها به او برای پیروزی در انتخابات کمک کرده باشند. آنها در پیروزی ترامپ مشارکت داشتند. روس‌ها کمر به نامزدی هیلاری و شکست او بسته بودند. بنا ندارم در مراسم تحلیف شرکت کنم. از زمانی که در کنگره بودم ترامپ اولین کسی است که در مراسم سوگندش حضور نخواهم یافت. با چیزی که احساس می‌کنید اشتباه است، نمی‌توانید در خانه بنشینید. درست نیست.» تاد ظاهرا شوکه شده بود. این مدیر مطبوعاتی گفت: «این پیام بزرگی برای بسیاری از مردم در این کشور است.» لوییس نیز به آرامی جواب داد: «تصور می‌کنم در میان بخشی از روس‌ها و دیگران توطئه‌ای جریان داشته است. این درست نیست؛ عادلانه نیست. این یک فرآیند باز دموکراتیک نیست.»

من عادت به اعتماد به نهادهای اطلاعاتی ندارم. دوست دارم به لوییس اعتماد کنم. هم اکنون دموکرات‌های مترقی مانند سناتور برنی سندرز چیزهایی از نهادهای اطلاعاتی می‌شنوند که به طرز خارق‌العاده‌ای موجب تردید در آنها شده و خواهان انجام تحقیقاتی از سوی هر دو حزب در مورد مداخله روسیه در انتخابات شده‌اند. می‌توان همچون لوییس مدعی شد که ترامپ «رئیس‌جمهور مشروع نیست.» آیا دیگران هم به راه جان لوییس خواهند رفت؟ «باربارا لی»، نماینده جمهوری‌خواه- یکی دیگر از چهره‌های مترقی- به کریس هایز از MSNBC گفت که با لوییس موافق است. «لی» به‌عنوان تنها مخالف مداخله در افغانستان و دشمن جنگ عراق قبلا گفته بود که مراسم سوگند ترامپ را بایکوت خواهد کرد اما تصریح کرد که لوییس فراتر از چیزی رفته که او رفته است. «لی» هم تلاش کرد تا به پای لوییس برسد.

یک دموکرات که در برابر لوییس ایستاد «دیوید اکسلرود» بود که مدیر سابق کمپین اوباما بود. او که از نویسندگان سی.ان.ان هم هست به این شبکه خبری گفت که «من از اینکه لوییس، ترامپ را نامشروع بخواند رضایت ندارم.» اکسلرود افزود: «بزرگ‌ترین پیروزی برای روسیه مشروعیت‌دادن به اتهامات در مورد دموکراسی ماست. نگران موسسات‌مان هستم. نگرانم که در چرخه نابودی قرار بگیریم. این خشم را درک می‌کنم اما این خشم به کجا سرازیر می‌شود؟» اکسلرود اذعان کرد که ترامپ نفر اول افرادی است که زاده آمریکا نیستند اما اصرار بر یک چیز داشت: «یکی از نگرانی‌های بزرگ من در مورد ترامپ این است که فکر می‌کنم گاهی او بی‌اعتنا به نهادها و هنجارهای ماست و این منجر به تضعیف دموکراسی ما می‌شود. اکسلرود ادامه داد: «بنابراین، نمی‌خواهم شاهد گردونه‌ای باشم که هر بار که رئیس‌جمهوری انتخاب می‌شود منجر به نوعی واکنش انعکاسی شود که بگوید او را دوست نداریم.» در واقع، او می‌خواهد بگوید باید رئیس‌جمهور را فارغ از خوب یا بد بودن دوست بداریم چرا که نماد جامعه آمریکا است.

اجازه دهید یک چیز را برای اکسلرود بشکافم، اگرچه او می‌داند که برای آمریکا چه کار کردم. او سوابق مرا می‌داند و دیگران نیز می‌دانند. جمهوری‌خواهان کسانی هستند که «اقدام واکنشی» به روسای جمهور دموکراتی نشان می‌دهند که دوست‌شان ندارند: زیر سوال بردن زادگاه اوباما و سپس مانع تراشی برای او و سپس استیضاح بیل کلینتون. آخرین رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه یعنی جورج بوش اگرچه آرای عمومی را همچون ترامپ از دست داد و ریاست خود را مدیون دیوان عالی بود اما حمایت دموکرات‌ها را برای اصلاح آموزشی، قانون Medicare، کاهش مالیات و مجوز حمله به عراق به دست آورد. هیچ تلاش واکنشی‌ای برای تضعیف بوش صورت نگرفت. او با اقداماتش، مخالفت فراوان با خود را سبب شد. از جمله مخالفان، اپوزیسیون جمهوری‌خواه بود، آن هم با جنگ فاجعه بار بوش در عراق، اشغال آن و نادیده‌انگاری شرم‌آور نیو اورلئان پس از توفان کاترینا و.... نمی‌خواهم مساله نژاد را وارد بحث‌ها کنم اما می‌خواهم توجه بقیه را به نظرات این سه رهبر آمریکایی- آفریقایی جلب کنم. شاید این تصادفی باشد یا شاید به این معنا باشد که مردمی که بدترین بی‌عدالتی‌های آمریکا را دیده‌اند تلاش می‌کنند تا به بقیه ما هشدار دهند که این بی‌عدالتی ممکن است برای ما هم رخ دهد.