کوهنوردان ایرانی بر فراز قله های سرسخت
محمدرضا رضایی عضو تیم منتخب برای صعود به کنگور صعود به قله کنگور برنامه‌ای است که در راستای سیاست هیات کوهنوردی استان تهران اجرا خواهد شد. این سیاست؛ هیمالیانوردی و کسب تجربه‌های نو را با صعود به قله‌هایی که کمتر روی آنها کار شده است پیگیری می‌کند. در همین راستا در سال ۱۳۸۹ به قله ۷ هزار و ۱۳۵ متری نان در کشمیر هند صعود شد و پس از آن نیز در سال۱۳۹۰ تیمی به قله ۷ هزار و ۲۸۴ متری پاسوپیک اعزام شد که تلاش روی این قله نیز موفقیت‌آمیز بود. تلاش برای صعود به قله مومهیل سار به ارتفاع ۷ هزار و ۳۴۳ متر در پاکستان نیز که در تابستان ۹۱ انجام شد با همین انگیزه بود که البته ناموفق باقی ماند.
محمدرضا رضایی عضو تیم منتخب برای صعود به کنگور صعود به قله کنگور برنامه‌ای است که در راستای سیاست هیات کوهنوردی استان تهران اجرا خواهد شد. این سیاست؛ هیمالیانوردی و کسب تجربه‌های نو را با صعود به قله‌هایی که کمتر روی آنها کار شده است پیگیری می‌کند. در همین راستا در سال 1389 به قله 7 هزار و 135 متری نان در کشمیر هند صعود شد و پس از آن نیز در سال1390 تیمی به قله 7 هزار و 284 متری پاسوپیک اعزام شد که تلاش روی این قله نیز موفقیت‌آمیز بود. تلاش برای صعود به قله مومهیل سار به ارتفاع 7 هزار و 343 متر در پاکستان نیز که در تابستان 91 انجام شد با همین انگیزه بود که البته ناموفق باقی ماند.
در رابطه با این صعودها بحث کار نشده بودن و فنی بودن آنها است که جذابیت دارد. قله کنگور نیز که حالا تیم هشت نفره‌ای در غالب تیم ملی برای صعود راهی آن هستند، شباهت‌هایی با پاسوپیک دارد. این قله اگرچه از سال‌های قبل در میان ایرانیان شناخته شده بود اما تا‌کنون تلاشی روی آن انجام نشده بود. طرح صعود به این قله نخستین بار توسط آقای یونس رضاخانی مطرح شد. ایشان با توجه به تجربیاتی که در موستاق آتا داشته‌اند این پیشنهاد را مطرح کردند و هیات نیز در راستای رویکرد صعودهای نو با این طرح موافقت کرد.
برنامه ما برای صعود به کنگور، صعود از مسیر شمالی خواهد بود که سردتر از جبهه جنوبی است، حجم برف کمتری دارد و کار فنی بیشتری می‌طلبد. اردوهای این برنامه از سال گذشته آغاز شد، می‌توان گفت که اعضای تیم حدود شش ماه در اردو بوده‌اند اما اعلام رسمی برنامه در سال جاری صورت گرفت. هزینه‌ای که اعضای تیم برای این برنامه انجام داده‌اند چیزی حدود 10 میلیون تومان بوده است، آن‌طور که برنامه‌ریزی شده است قرار است نیمی دیگر از هزینه‌ها (که معادل همین 10 میلیون تومان است) از طریق منابع هیات و اسپانسرهایی که آنها جذب می‌کنند پرداخت شود که البته هنوز تکلیف آن مشخص نیست. به هر حال با وجود تمام مشکلات امیدوار هستیم که بتوانیم به این قله صعود بکنیم و با تجربه‌هایی جدید از این صعود به کشور بازگردیم.
در رابطه با این صعودها بحث کار نشده بودن و فنی بودن آنها است که جذابیت دارد. قله کنگور نیز که حالا تیم هشت نفره‌ای در غالب تیم ملی برای صعود راهی آن هستند، شباهت‌هایی با پاسوپیک دارد. این قله اگرچه از سال‌های قبل در میان ایرانیان شناخته شده بود اما تا‌کنون تلاشی روی آن انجام نشده بود. طرح صعود به این قله نخستین بار توسط آقای یونس رضاخانی مطرح شد. ایشان با توجه به تجربیاتی که در موستاق آتا داشته‌اند این پیشنهاد را مطرح کردند و هیات نیز در راستای رویکرد صعودهای نو با این طرح موافقت کرد.
برنامه ما برای صعود به کنگور، صعود از مسیر شمالی خواهد بود که سردتر از جبهه جنوبی است، حجم برف کمتری دارد و کار فنی بیشتری می‌طلبد. اردوهای این برنامه از سال گذشته آغاز شد، می‌توان گفت که اعضای تیم حدود شش ماه در اردو بوده‌اند اما اعلام رسمی برنامه در سال جاری صورت گرفت. هزینه‌ای که اعضای تیم برای این برنامه انجام داده‌اند چیزی حدود 10 میلیون تومان بوده است، آن‌طور که برنامه‌ریزی شده است قرار است نیمی دیگر از هزینه‌ها (که معادل همین 10 میلیون تومان است) از طریق منابع هیات و اسپانسرهایی که آنها جذب می‌کنند پرداخت شود که البته هنوز تکلیف آن مشخص نیست. به هر حال با وجود تمام مشکلات امیدوار هستیم که بتوانیم به این قله صعود بکنیم و با تجربه‌هایی جدید از این صعود به کشور بازگردیم.
ارسال نظر