قدرت‌نماییِ جوانان
امان‌الله قرایی‌مقدم جامعه شناس در واقعه تشییع و تدفین پیکر خواننده محبوبِ جوان؛ «مرتضی پاشایی» دو مساله قابل بررسی است.نخست آنکه جامعه‌ای که البته جوان هم هست و آینده خود را هم در نسل جوان خود می‌بیند، پس از شنیدن خبر مرگ او که آن به بیماری سرطان درگذشته است، به احساس هم‌دردی و هم‌دلی و هم‌سنخی پرداخت. حتی در شرایطی که صدا و سیما، هیچ موجی را سوار نکرد، اما جمعیت از طریق رسانه‌های ارتباط جمعی و شبکه‌های اجتماعی و در حالی که با آهنگ‌های او آشنا بودند، خود را به این مراسم رساندند. مساله دیگر نیز آن است که جوانان می‌خواستند خودشان را مطرح کنند و به مسوولان نشان دهند به امیال و خواسته‌های آنها توجه کنند. آنان خواستند از این راستا، خواسته‌هایشان چون موسیقی و هر آن چیزی را که موجب نشاط و شادابی‌شان می‌شود به گوش جامعه برسانند تا موجودیت‌شان را اثبات و اظهار کنند. در واقع این موج عظیم جمعیتی که عموما آنها از قشر جوان بودند، می‌تواند نوعی قدرت‌نماییِ آنان هم باشد که نشان از عملکرد غیرقابل قبول مسوولان در عرصه رسمیِ موسیقی دارد.البته ناگفته نماند که قدرت شبکه‌های اجتماعی نیز در این میان، غیرقابل انکار است. حتی می‌خواهم بگویم که تلفن از رادیو و تلویزیون توان بالاتری دارد؛ زیرا شما اخبار آنها را می‌شنوید، اما به مکالمه تلفنی‌تان گوش می‌دهید. در واقع بُردِ شبکه‌های اجتماعی در این مساله تاثیر بسزایی داشته است که آن را هم نباید از خاطر برد.