سوئیس، گران اما دیدنی
سوئیس کشوری است که نام آن در ذهن هر فرد کوههای آلپ، آبشارهای بلند، آرامش و بانک را متبادر میکند؛ کشوری کوچک با جمعیت کمتر از هشت میلیون نفر و مردمی که به چهار زبان صحبت میکنند. محمد ازجمله افرادی است که به اغلب مناطق اروپا سفرکرده و از راه پاریس به سوئیس رسیده است. آنچه میخوانید شرحی از سفرنامه او و همچنین سمیرا منفرد دیگر گردشگر ایرانی از سفرهای مجزایشان به این کشور است. از پاریس تا سوئیس نزدیک به ۵۰۰ کیلومتر راه را باید طی میکردیم تا به بازل، اولین شهر سوئیس در مرز آلمان و فرانسه برسیم.
سوئیس کشوری است که نام آن در ذهن هر فرد کوههای آلپ، آبشارهای بلند، آرامش و بانک را متبادر میکند؛ کشوری کوچک با جمعیت کمتر از هشت میلیون نفر و مردمی که به چهار زبان صحبت میکنند. محمد ازجمله افرادی است که به اغلب مناطق اروپا سفرکرده و از راه پاریس به سوئیس رسیده است. آنچه میخوانید شرحی از سفرنامه او و همچنین سمیرا منفرد دیگر گردشگر ایرانی از سفرهای مجزایشان به این کشور است.
از پاریس تا سوئیس نزدیک به ۵۰۰ کیلومتر راه را باید طی میکردیم تا به بازل، اولین شهر سوئیس در مرز آلمان و فرانسه برسیم. از آنجا که سوئیس آخرین کشوری بود که به منطقه شنگن پیوسته بود این حس که ممکن است با پلیس برخورد کنیم برای من وجود داشت. پلیسی که در مرز خدمت میکرد تنها دو سوال از ما پرسید: از کجا میآیید و به کجا میروید و آخر کلام اینکه به سوئیس خوش آمدید، بدون اینکه سایر مدارک ما را چک کند. این مکالمه کوتاه جزو معدود مواردی بود که ما با پلیس مواجه شدیم، یکبار دیگر نیز در این قاره هنگام ورود به فرودگاه برلین از بارسلونا پلیس به مدارک ما نگاهی انداخت که چند ثانیهای بیشتر طول نکشید.
در سوئیس هر احتمالی وجود دارد
از همان ابتدای ورودمان به بازل متوجه تفاوتهایی در خیابانبندی و سیستم ترافیکی شدیم که موجب میشد ما با وجود داشتن جیپیاس گم شویم. ریلهای متعددی از تراموا وجود داشت که موجب شده جدولبندی و خطکشی تغییر پیدا کند و میدانها نیز تنها با یک خطکشی مشخص شده بودند. اگر قصد اقامت در بازل را دارید ذکر این نکته ضروری است که در این شهر هتلها ساعت ۱۱ شب تعطیل میشوند و به در کوفتن شما پاسخی نمیدهند. نکتهای که ما در این سفر با آن مواجه و ناچار شدیم شب را در ماشین شخصی خود به صبح برسانیم. تجربه روزهای بعد در این کشور این درس را هم برای ما به همراه داشت که تا پیش از ساعت ۸ شب کارها و خریدهای خود را انجام دهیم. زیرا از این ساعت به بعد تقریبا همه جا و همه چیز تعطیل میشود. در ضمن توجه داشته باشید که قیمتها در سوئیس به نسبت ۲۰ تا ۳۰ درصد گرانتر از کشورهای اطراف است اما به هر حال سوئیس است و تجربه گشتوگذار در آن به کمی بالا رفتن قیمتها میارزد.
بعد از یک شب متفاوت در ماشین، صبح از یک پمپ بنزین که در میانه راه بازل و زوریخ قرار داشت. برچسب عوارض اتوبان در این کشور را آن هم به قیمت ۳۵ یورو خریداری کردیم. زمانی که با تعجب از فروشنده دلیل گرانی این برچسب را پرسیدیم، تنها به گفتن بله کفایت کرد، اما شما باید حتما در سوئیس رانندگی کنید تا بدانید این مبلغ آنقدرها هم که فکر میکنید گران نیست و قیمت آنها منصفانه است. عبور از اتوبانهایی که گاهی تونل برخی از آنها به ۲۰ کیلومتر هم میرسید، ما را قانع کرد که ۳۵ یورو قیمت مناسبی برای رانندگی در اتوبانهای سوئیس است.
از ظروف سنگی تا تلویزیونهایی با لامپهای مهتا بی
فاصله بازل تا زوریخ ۹۰ کیلومتر و برنامه ما بازدید از مناطق تاریخی این شهر بود. زوریخ در شمال دریاچهای به همین نام قرار گرفته و رودخانه لیمارت هم از میانه آن میگذرد. موزه ملی سوئیس که ساختمانی قدیمی متعلق به سال ۱۸۹۸ است در این شهر واقع شده است. در موزه اجازه عکاسی به گردشگران نمیدهند اما میتوان در آنجا مجموعهای از اشیاء از ظرفهای سنگی و سکههای هزارههای پیش از میلاد تا تلویزیون و لامپهای مهتابی را مشاهده کنید. در این موزه معمولا نمایشگاهی نیز برپا میشود که شما میتوانید با خرید بلیت موزه از یک نمایشگاه جهانی نیز بازدید کرده باشید.
کلیسای زوریخ به نام صومعه بانوی ما جاذبه دیگری است که گردشگران در زوریخ زمانی را برای بازدید از آن میگذارند. این کلیسا از دوره قرون وسطی به جای مانده و اهمیت آن در این است که زویینگلی ادامه راه مذهب پروتستان را در این کلیسا قرار داده بود. به واسطه شیشههای رنگین اجازه عکاسی از این کلیسا به گردشگران داده نمیشود. مارک شاگال نقاش معروف روسی- فرانسوی در سال ۱۹۶۸ نقاشی بر روی این شیشهها را انجام داده و از این روی برای حفاظت از آنها شرایط امنیتی سختی را در نظر گرفتهاند. بعضی از تابلوهای نقاشی این هنرمند در موزه هنرهای معاصر ایران نیز وجود دارد؛ بنابراین اگر فرصتی برای رفتن به زوریخ و دیدن کلیسای این شهر ندارید، میتوانید سری به این موزه در تهران بزنید.
اما در مقابل کلیسا سنگفرشی به چشم میخورد که در سال ۱۹۴۶ وینستون چرچیل از آنجا سخنرانی خود را ایراد کرده است. شناسنامهدار شدن این نقطه نشان میدهد سوئیسیها علاوهبر جاذبههای طبیعی و گردشگری و سابقه خوب خود برای گردشگری همچنان از کوچکترین مسالهای که به رونق گردشگریشان کمک کند بهره میگیرند.
بانهوف معروفترین خیابان زوریخ دیگر جاذبه آن بهویژه برای کسانی است که مارکباز و خریدار بهترین و شیکترین اجناس هستند. گشتی در پیادهروهای تمیز این خیابان حتی اگر به قصد دیدن باشد، باز هم بخشی جذاب از سفر شما خواهد بود.
ارسال نظر