کتاب «پرده‌نشینان سخن‌گو»
ماگه رحمانی، پژوهشگر افغان که امروزه در دهه نهم زندگی است، در سال ۱۳۲۸ شمسی این کتاب را که موضوع آن زندگینامه و آثار زنان شاعر پارسی‌زبان است، در کابل نوشت. این اثر نخستین تذکره‌ای است که توسط یک بانوی افغانستانی درباره زنان سخنگوی پارسی‌زبان نوشته شده است. ماگه رحمانی در این کتاب رد و نشان زنان شاعر فارسی‌زبانی را که از پیش از اسلام تا قرن سیزدهم زیسته‌اند، یافته و به تحلیل اوضاع و احوال زمانه‌شان پرداخته و اخیرا دکتر فاطمه صادقی نیز بازنویسی و تصحیح آن را به پایان رسانید تا توسط نشر نگاه معاصر وارد بازار کتاب ایران شود.
ماگه رحمانی، پژوهشگر افغان که امروزه در دهه نهم زندگی است، در سال 1328 شمسی این کتاب را که موضوع آن زندگینامه و آثار زنان شاعر پارسی‌زبان است، در کابل نوشت. این اثر نخستین تذکره‌ای است که توسط یک بانوی افغانستانی درباره زنان سخنگوی پارسی‌زبان نوشته شده است. ماگه رحمانی در این کتاب رد و نشان زنان شاعر فارسی‌زبانی را که از پیش از اسلام تا قرن سیزدهم زیسته‌اند، یافته و به تحلیل اوضاع و احوال زمانه‌شان پرداخته و اخیرا دکتر فاطمه صادقی نیز بازنویسی و تصحیح آن را به پایان رسانید تا توسط نشر نگاه معاصر وارد بازار کتاب ایران شود. فاطمه صادقی در مصاحبه با زنان امروز چنین می‌گوید: «هرقدر در تاریخ‌نگاری رسمی با فقر منابع درباره زنان روبه‌رو هستیم در تذکره‌ها وضعیت فرق می‌کند. در تواریخ رسمی تصویر زنان و حضور آنها مدام محو و محوتر می‌شود اما در تذکره‌ها زنان حضور دارند، حرف می‌زنند، می‌نویسند و بخشی از اجتماع هستند.»در این کتاب از کوکب، دختر سعدی شیراز می‌خوانیم که قریحه شعرش کم از پدر نبود، از جهان خاتونی که مشاعره‌ها با حافظ شیرازی داشته و مهستی گنجوی که چنین سراییده است: «من بنده آن دمم که ساقی گوید/ یک جام دگر بگیر
و من نتوانم» و بسیاری دیگر.
ارسال نظر