خودروسازان با ساخت خودروهای مفهومی که عموما در نمایشگاه‌های خودرو به نمایش گذاشته می‌شوند تلاش می‌کنند اوج هنر مهندسی و تکنولوژی خود را در قالب خودرویی که فقط یک نمونه از آن ساخته می‌شود به نمایش بگذارند. خودروهای مفهومی نسبت به مدل‌های تولیدی قبلی یک شرکت از امکانات، طراحی و توانایی‌های برجسته‌ای برخوردار هستند و باید یک پله بالاتر از سایر محصولاتشان باشند. خودرو‌سازان با نگاه به آینده و همگام با رشد تکنولوژی خودروهای مفهومی خود را در معرض دید قرار می‌دهند. نمایش یک خودرو مفهومی، صرفا به معنای تولید انبوه آن نیست. این خودرو‌ها معمولا پس از مواجه شدن با استقبال عمومی ممکن است با تغییراتی در بخش‌های مختلف و پس از رفع اشکالات و عیب‌های وارده در صورت تامین سرمایه لازم به‌عنوان خودرویی تولیدی وارد خط تولید شوند. معرفی خودرو‌ی مفهومی و موفق می‌تواند تضمین بقای یک خودرو ساز باشد و باعث شود توجه رسانه‌ها به او جلب شود که در بازار بزرگ جهانی مزیتی تبلیغاتی به حساب می‌آید. برخی خودروهای مفهومی به دلایل مختلف ممکن است هیچ‌گاه وارد خط تولید نشوند آنچه در ادامه آمده است نمونه خودروهای مفهومی است که هیچ‌گاه فرصت حضور در خط تولید را نداشته‌اند، برخی به‌صورت سفارشی با اهداف خاص طراحی شده‌اند و برخی دیگر زمینه لازم را برای تولید محصولی مشابه فراهم کرده‌اند.
سلین S5S Raptor

شرکت سلین، خودرو‌سازی آمریکایی است که همواره با مشکلات مالی و مدیریتی همراه بوده است. این خودروساز کمتر شناخته شده، با ارائه مدل‌های مفهومی فوق‌العاده و سوپر خودرویش در تلاش است خود را رقیب و همتای مک لارن و فراری قلمداد کند. مدل سلین S۵S Raptor که در سال ۲۰۰۸ به‌عنوان سوپر خودرویی مفهومی به معرض نمایش درآمد با طراحی بسیار خاص و جذابش حرفی برای گفتن باقی نگذاشت. این خودرو فوق‌العاده جذاب موتوری ۵ لیتری سوپرشارژر V۸ (هشت سیلندر) با قدرت ۶۵۰ اسب بخار را بلعیده است و با جعبه دنده شش سرعته می‌تواند در ۲/۳ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد. این خودرو ساز پس از مواجه شدن با بحران‌های مالی نتوانست هیچ‌گاه این خودرو پیشنهادی خود را به‌رغم قدرت و سرعت بالایش به خط تولید برساند و از سایر رقبای خود در مسیر مالی و نه در جاده عقب ماند.

فولکس واگن W12 Nardo

خودرو W۱۲ از مدل‌های دهه گذشته فولکس واگن است که در دوران رونمایی‌اش نماد تکنولوژی و هنر طراحی بوده است. این سوپر خودرو توانست به مدت ۲۴ ساعت با سرعت میانگین ۳۲۲.۸۹۱ کیلومتر در ساعت مسافت ۷ هزار و۷۲۸ کیلومتر را در پیست ناردو طی کند. این خودرو مفهومی نامش را از همین پیست در ایتالیا گرفته است و برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ رونمایی شد تا ثابت شود فولکس واگن هم می‌تواند سوپرخودرو بسازد. فولکس واگن برای این غول پرسرعتش موتوری دوازده سیلندر با توان ۵۹۱ اسب بخار استفاده کرده است که گشتاوری معادل ۶۲۱ نیوتن متر تولید می‌کند. ناردو برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر فقط ۵/ ۳ ثانیه زمان نیاز دارد و می‌تواند حداکثر تا ۳۵۰ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرید. با ارائه این مدل مفهومی فولکس واگن در عین ناباوری ناردو را به خط تولیدش تحویل نداد و به‌سراغ تولید بوگاتی ویرون رفت و تمام تجربیاتش را در رابطه با ناردو در بوگاتی ویرون پیاده کرد که سر و صدای زیادی به راه انداخت. مالکیت حقوقی بوگاتی به فولکس واگن تعلق دارد .

بوگاتی Galibier

بوگاتی از جمله خودروسازانی است که خودروی لوکسش شهرت جهانی دارند. بوگاتی مدل مفهومی Galibier را در سال ۲۰۰۹ معرفی کرد. خودرویی سدان که لباس خاص بوگاتی را بر تن کرده و شباهت‌هایی با ویرون دارد و به‌عنوان مدلی مفهومی برای سنجش مخاطبانش در معرض نمایش قرار گرفت. این مدل بوگاتی علاوه بر داشتن موتوری عظیم الجثه با حجم ۸۰۰۰ سی‌سی و داشتن ۱۶ سلیندر و سوپرشارژر دوقلو، ظاهری خاص و مدرن دارد. شرکت بوگاتی بارها برای تولید این مدل به سراغش آمده و در تولیدش مردد بوده است و در نهایت بوگاتی بدون توجه به آنچه خلق کرده است به سراغ مدل کایرون رفت و این سوپر سدان را به حال خود رها کرد و اجازه داد با تمام عظمت و شکوهی که داشت به تاریخ بپیوندد.

کادیلاک Sixteen

این مدل کادیلاک ابر خودرویی مفهومی است که با موتور ۶ /۱۳ لیتری (۱۳۶۰۰ سی‌سی) و ۱۶ سیلندرش در سال ۲۰۰۳ در معرض نمایش قرار گرفت. کادیلاک در این مدل مفهومی برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت، سیستم‌های مدیریت سوخت را در آن در نظر گرفت که به این غول چهار چرخ این امکان را می‌داد که ۱۲ سیلندرش را در رانندگی عادی خاموش کند و در حالت‌هایی که نیاز به سرعت و قدرت بیشتری دارد با ۸ سیلندر فعال حرکت کند و تنها زمانی که خودرو به تمام قدرتش نیاز دارد هر ۱۶ سیلندر با تمام قدرت فعال می‌شوند در اینجا است که قدرتی معادل ۱۰۰۰ اسب بخار با گشتاوری معادل ۱۴۰۰ نیوتن بر متر مربع تولید می‌شود. هر چند کادیلاک، این مدل خاصش را به مرحله تولید نرساند اما ساخت مدل مفهومی این مدل راه را برای طراحی و ساخت مدل‌های بهتر در آینده هموار کرد.

کرایسلر آتلانتیک

کرایسلر در دهه ۹۰ میلادی جزو خودرو‌سازان مطرحی بود که همواره مدل‌های مفهومی‌اش ستاره نمایشگاه‌های خودرو بوده است. کرایسلر آتلانتیک در سال ۱۹۹۵ به‌صورت مدلی مفهومی با قد و قواره‌ای اسپرت در معرض قضاوت خودرو دوستان قرار گرفت. طرح اولیه این خودرو روی دستمالی توسط باب لوتز مدیر اجرایی کرایسلر در سال ۱۹۹۳ کشیده شد و در اختیار تام گیل مدیر طراحی شرکت قرار گرفت. این مدل کوپه، تحت تاثیر مدل آتلانتیک بوگاتی طراحی شد. موتوری که در این مدل مفهومی استفاده شد یک هشت سیلندر تخت با ظرفیت ۴ هزار سی‌سی بود که از ترکیب دو بلوک چهار سیلندر ۲ لیتری مربوط به دوج نئون به‌دست آمده بود. این مدل موتور در خودروهای مدرن کمتر استفاده شده بود و می‌توانست تا ۳۶۰ اسب بخار قدرت را تولید کند.

می‌باخ اکسلرو

در میان مدل‌های مفهومی، خودروی می‌باخ اکسلرو به سفارش شرکت فولدا که در زمینه ساخت تایر فعالیت دارد ساخته شد. می‌باخ شرکتی زیر‌مجموعه شرکت دایملر AG است. این خودرو با داشتن موتوری ۹ /۵ لیتری و ۱۲ سیلندر با توربوشارژر دوقلو توان تولید ۷۰۰ اسب بخار قدرت را دارد و می‌تواند حداکثر با سرعت ۳۵۰ کیلومتر حرکت کند. از این خودرو فقط یک نمونه ساخته شده است و این شرکت برای تست نسل جدیدی از تایر‌های عریض از آن استفاده می‌کند. قیمت این خودرو ۸میلیون دلار است و در قسمتی از سریال هشدار برای کبرای ۱۱ هم از آن استفاده شد. این کوپه دو در با ظاهری کشیده و جذاب هیچگاه به خط تولید تحویل داده نشد و همچنان بی‌همتا باقی مانده است.

مرسدس بنز Ener-G-Force

خودروی مفهومی G کلاس بنز، همه جا رویی فوق مدرن و دوستدار محیط زیست است. این خودرو نماد کاملی از مفهوم ایمنی، پاکیزگی و سبز بودن است، چرا‌که تنها به هیدروژن و چند لیتر آب برای حرکت نیاز دارد. ظاهر فوق مدرن این شاسی بلند بنز از سایر محصولات کلاس G یک سر و گردن بالا تر است و خودرویی متعلق به آینده است. این خودرو با سوخت هیدروژن کار می‌کند و بخار آب خروجی برای بازیافت به مخازن بالای سقف خودرو منتقل می‌شوند و مجدد وارد چرخه تولید انرژی می‌شوند. این خودرو با چهار موتور که هر کدام به‌طور مستقل از هم چرخ‌ها را به حرکت در می‌آورند می‌تواند همانند سایر همه جا روها در مسیرهای خارج از جاده حضور ولی از نوع پاک داشته باشد. این خودرو ممکن است در آینده به‌عنوان گشت پلیس لس آنجلس مورد استفاده قرار گیرد و هنوز وارد مرحله تولید نشده است.

اسپایکرD12 Peking-to-Paris

این خودرو با وجود نام عجیب و غریبش همچنان دوست داشتنی است، چرا‌که محصولی از شرکت Spyker است. این مدل مفهومی در سال ۲۰۰۶ برای اولین بار در نمایشگاه خودروی ژنو رونمایی شد. بعد از ساخت مدل‌ C۸ Laviolette که مدلی خوش ساخت و اسپرت بود، این شرکت تصمیم گرفت وارد تولید شاسی بلند‌های لوکس شود. اسپایکر D۱۲ به‌عنوان یک شاسی بلند متوسط از موتور ۱۲ سلیندر آئودی استفاده کرد که ۵۰۰ اسب بخار قدرت داشت و انتظار می‌رفت تولیدش در سال ۲۰۱۴ آغاز شود ولی با وجود مشکلات مالی شرکت اسپایکر تا به امروز این اتفاق رخ نداده است.

مینی‌کوپر Rocketman

شرکت مینی با نام تجاری BMC با خودرو‌های کوچک و اقتصادی‌اش طرفداران خاصی دارد. این خودرو ساز انگلیسی مدل‌های موفقی را از سال ۱۹۵۹ تا ۲۰۰۰ روانه بازار کرده است. مینی کوپر راکتمن برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ در نمایشگاه خودروی ژنو معرفی شد. پس از رونمایی از این خودروی کوچک شایعات زیادی در رابطه با ورودش به خط تولید شنیده می‌شد و هر بار تکذیب شده است. چالش‌های تکنیکی و موانع متعددی بر سر راه تولید این مینی کوپر وجود دارد که در صورت رفع شدن می‌تواند وارد خط تولید شود.

مازراتی Birdcase

در سال ۲۰۰۵ شرکت مازراتی مدلی مفهومی را بر اساس خودروی مازراتی مسابقه‌ای مدل Tipo ۶۳ ساخت که در زمان خودش بسیار پیشرفته و مدرن بوده است. مدل جدید مفهومی مازراتی بدنه‌ای فیبرکربی و موتوری ۶ لیتری و ۱۲ سیلندر نوع V دارد که بیش از ۷۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. بدنه این خودرو توسط پینین فارینا طراحی شده است و هیچ دری ندارد و برای سوار یا خروج از آن باید از طریق باز کردن سقف زیبایش واردش شد. این سوپر خودرو فوق‌العاده هیچ وقت وارد خط تولید نشد. این خودرو به مناسبت ۷۵‌سال فعالیت شرکت مازراتی طراحی و در معرض نمایش گذاشته شد.