اولین دعوت از جادوگر

آرش رستم نمدی

منصور پورحیدری با وجود دوران کوتاه‌مدت حضور خود در تیم ملی ایران منشا خدمات بزرگ و عامل آغاز به کار برخی ستاره‌های نامدار تاریخ فوتبال ایران در تیم‌ملی بود.مرحوم پورحیدری بعد از جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و در فاصله کوتاهی تا شروع بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک یعنی شهریورماه ۱۳۷۷ هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت و تا اسفندماه سال ۱۳۷۹ طی یک سال و نیم حضور در این تیم مجموعا ۱۹ بار تیم ملی ایران را سرمربیگری کرد که حاصل آنها ۱۰ برد، شش تساوی و سه باخت بود. البته از این تعداد باخت دو مورد آنها در بازی‌های دوستانه رقم خورد و باخت دیگر برابر عمان در تورنمنتی به دست آمد که پورحیدری در نهایت توانست تیم ملی را در آن رقابت‌ها (بازی‌های آسیایی ۹۸ بانکوک) به‌عنوان قهرمانی برساند.

1 - قهرمانی بازی‌های آسیایی 1998 بانکوک

همان‌طور که پیشتر ذکر شد، منصور پورحیدری به فاصله کمتر از سه ماه تا بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک هدایت تیم‌ملی را برعهده گرفت. فاصله کم تا شروع رقابت‌ها، خستگی ملی‌پوشان از جام جهانی و شروع مسابقات باشگاهی کشور (لیگ آزادگان) باعث شد تا تیم ملی با کمترین تدارک ممکن و تنها با یک بازی دوستانه با کویت آن هم در غیاب نیمی از بازیکنان اصلی شاغل در تیم‌های داخلی، گام به بازی‌های آسیایی بگذارد ولی منصورخان مثل برخی‌ها نه پشت چشم نازک کرد و نه بیانیه داد و نه با مربیان باشگاهی زاویه پیدا کرد و ترجیح داد تیم ملی آماده را از دل همان لیگ بیرون آورده و به بازی‌های آسیایی ببرد. در آن رقابت‌ها ایران در مرحله گروهی اول برابر قزاقستان و لائوس پیروز شد، در مرحله گروهی دوم برابر عمان باخت ولی با برتری برابر تاجیکستان، چین و ازبکستان به نیمه‌نهایی رسید، در نیمه‌نهایی دوباره چین را برد و در فینال هم کویت را شکست داد تا در آخرین دوره‌ای که بازیکنان بزرگسال در بازی‌های آسیایی حضور داشتند، تیم ملی را با هفت برد و یک باخت به‌عنوان قهرمانی این رقابت‌ها برساند.

2 - دیدارهای دوستانه ماندگار

دوران ۱۸ ماهه حضور مرحوم پورحیدری در تیم ملی جدا از بازی‌های آسیایی بانکوک و قهرمانی در آن، حاوی دیدارهای دوستانه ماندگاری در تاریخ تیم ملی شد. برای نخستین بار در طول تاریخ با آمریکا در خاک این کشور بازی دوستانه انجام دادیم و با وجود تلاش تیم میزبان برای جبران باخت در جام‌جهانی فرانسه با این تیم به تساوی یک - یک رسیدیم. برای اولین و آخرین بار با تیم‌ملی دانمارک و آن هم در کپنهاگ بازی دوستانه انجام دادیم و این تیم را با تمام ستارگان ماندگارش از جمله پیتر اشمایکل، ابه ساند، استیگ توفتینگ، جس هوگ و یان دال توماسون با تساوی بدون گل متوقف کردیم و برای نخستین بار با تیم ملی اصلی مکزیک شامل ستارگانی چون کلودیو سوارز، گواتموک بلانکو، لوئیز هرناندز، جراردو تورادو و دانیل استرادو در اوکلند آمریکا مصاف دادیم که با باخت خفیف دو بر یک همراه بود.

3 - آغاز به کار ستارگان نامدار

دوران ۱۸ ماهه حضور مرحوم پورحیدری در تیم ملی از یک منظر دیگر هم منشا خیر و برکت اساسی برای فوتبال ایران بود و آن هم میدان دادن به ۲۴ بازیکن برای نخستین بار در تیم ملی طی ۱۸ بازی بود. از این تعداد برخی‌ها همانند داود مهابادی، مرحوم رضا حسن‌زاده (مدافع تبریزی تراکتورسازی و سپاهان)، افشین حاجی پور، علی جانملکی، علی باغمیشه، لیث نوبری (ناصری)، لطیف جنامی و عبدالله ویسی تنها یک بار برای تیم‌ملی بازی کردند، تعدادی دیگر همچون مهدی هاشمی‌نسب، پرویز برومند، رسول خطیبی، بهروز رهبری‌فرد، علیرضا امامی‌فر، محمد نوازی، اسماعیل حلالی، ادموند بزیک، ستار همدانی، علی انصاریان، علیرضا سهندرازیان، یونس باهنر و مجید بصیرت بیشتر در تیم ملی دوام آوردند و برخی هم تعداد بازی‌های‌شان دو رقمی شد و حتی به ۲۰ و ۳۰ بازی ملی هم رسید ولی شاه‌بیت غزل منصورخان در تیم‌ملی، آغاز به کار سه ستاره نامدار تاریخ فوتبال ایران در دوران حضور او بود؛

علی کریمی

مردی که حالا به‌عنوان ماندگار جادوگر در تاریخ فوتبال ایران شناخته می‌شود در اولین بازی تیم ملی با هدایت منصور پورحیدری برابر کویت به میدان رفت. علی کریمی در حالی که تعداد بازی‌هایش در سطح اول فوتبال ایران یعنی لیگ آزادگان آن دوران دورقمی نشده بود و تازه در پرسپولیس و فارغ از داستان فوتبال سالنی در حال شناخته شدن بود توسط پورحیدری به تیم ملی آمد. در ابتدا به‌عنوان هافبک و در جریان بازی‌های آسیایی پیستون چپ شد و یکی از دو گل ایران در فینال برابر کویت را هم زد و تا سال‌ها بعد از ترک تیم ملی توسط پورحیدری هم چهره شاخصی بود که عنوان مرد سال فوتبال آسیا، بازی در بایرن مونیخ و شالکه و... را هم تجربه کرد.

وحید هاشمیان

اولین بار برابر قزاقستان در نخستین بازی ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک بود که مهاجم جوان و انرژیک تیم پاس تهران در ترکیب تیم ملی قرار گرفت و در همان بازی اول دو گل هم زد. هرچند وحید هاشمیان به دلیل برخی مسائل و روحیه خاص خود دوران‌های طولانی و متعددی از تیم ملی دور بود ولی کیست که نداند هلی‌کوپتر دهه گذشته بوندس لیگا (هاشمیان در تیم‌های هامبورگ، بوخوم، بایرن مونیخ و هانوفر آلمان مجموعا ۱۱ سال بازی کرده است) چه تاثیر عمیقی در صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان با گل‌های خود برابر قطر و ژاپن داشت تا فوتبال ملی ما از بابت هاشمیان هم به نوعی ممنون مرحوم پورحیدری شود.

جواد نکونام

نخستین بار در بازی دوستانه برابر اکوادور در زمستان سال ۱۳۷۹ بود که هافبک ترکه‌ای و مستعد تیم پاس به‌عنوان بازیکن ذخیره در دقیقه ۸۲ به جای محمود فکری توسط مرحوم پورحیدری به میدان فرستاده شد و این آغازی بود بر ۱۵ سال حضور مستمر وی در تیم ملی ایران. حضوری که در نهایت با ۱۵۱ بازی او را رکورددار بازی در تیم ملی فوتبال ایران کرد. نکونام بعدها با تیم ملی در دو جام جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۴ بازی کرد، با حضور مقتدرانه و بادوام در لالیگا و اوساسونا به‌عنوان اولین ایرانی این رقابت‌ها مایه افتخار شد و با ۵۷ بار بستن بازوبند کاپیتانی از این حیث بعد از علی دایی (۸۰ بازی)، در فهرست بیشترین تعداد کاپیتانی تیم‌ملی در رده دوم قرار دارد.