اصفهان به«سرمایه گریزی» مشهور است
اجرایی شدن برجام و لغو شدن بسیاری از تحریم های اقتصادی علیه ایران، درهای اقتصاد ایران را به روی بازارهای جهانی گشود. با کنار رفتن سایه تحریم ها عامه مردم و حتی فعالین اقتصادی انتظار دارند شرایط رکودی که اقتصاد کشور را با چالش مواجه کرده است بهبود یابد. سید رسول رنجبران، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی اصفهان، در گفتگو با دنیای اقتصاد ضمن تحلیل سیاست های اقتصادی دولت، تاثیر برجام در اقتصاد استان اصفهان را مورد نقد و بررسی قرار داده است. دنیای اقتصاد: سیاست های انقباضی دولت در عرصه اقتصاد را چطور ارزیابی می کنید؟ آیا این سیاست ها به رکود دامن زده است؟ دولت برای مهار تورم افسار گسیخته چه راه حلی به غیر از سیاست های انقباضی دارد؟
یکی از مهمترین دلایلی که موجب انقباضی عمل کردن دولت ها می شود، کمبود منابع است. یعنی از سر اجبار و تنگدستی است که سیاست های انقباضی دنبال می شود. وقتی کسی دخل و خرجش به هم نخورد مجبور است از مخارج خویش بکاهد. دولت با توجه به کاهش درآمد هایش به ویژه از محل فروش نفت چاره ای نداشته و ندارد که انقباضی عمل کند. البته دولت در ابتدای شروع فعالیت هایش به خاطر کنترل و کاهش تورم با سیاست های انقباضی شروع نمود و در ادامه راه بالاجبار این روش را ادامه داده است.

دنیای اقتصاد: با توجه به رکود بی سابقه در صنایع، راهکار بلند مدت و کوتاه مدت خروج از این شرایط چیست؟
برای خروج از این بحران یکی از مهمترین راه ها استفاده از منابع خارجی است که در قالب سرمایه گذاری های مشترک خارجی با شرکای داخلی انجام پذیرد. البته دولت باید تسهیل کننده و حمایت کننده باشد نه این که دو مرتبه خودش و شرکت های وابسته به خودش در این سرمایه گذاری ها ورود پیدا کنند،کاری که متاسفانه همه دولت ها در این کشور انجام داده اند و از آن هیچگونه درس عبرتی نگرفته اند. اکنون با به سرانجام رسیدن برجام و باتوجه به پتانسیل های زیاد کشور برای سرمایه گذارن خارجی جذابیت های زیادی وجود دارد که به مرور وارد سرمایه گذاری شوند و اقتصاد کشور به تدریج از این رکود شکننده خارج گردد.

دنیای اقتصاد: چرا با وجود پتانسیل بالای اصفهان در زمینه های گردشگری و صنعت نرخ بیکاری در استان از متوسط کشور بالاتر است ؟
سخت گیری های بیش از حد دستگاه ها و برخورد های تنگ نظرانه با فعالین اقتصادی و سرمایه گذاران در این استان، استان را معروف به سرمایه گریز کرده است و این یکی از دلایلی شده که در یک دهه گذشته کمتر سرمایه گذاری های جدید و قابل توجه در استان انجام پذیرد.مضاف بر آن در سیاست ها ی کلان کشور نسبت به استان اصفهان بی توجهی و بی مهری های زیادی انجام گرفته و هنوز هم ادامه دارد. این در صورتی است که این استان بیش ترین پرداختها را به خزانه کشور دارد و کمترین منابع به آن تخصیص پیدا می کند. این نوع رفتار با هیچ منطقی علمی،سازگار نیست. یکی از شاخص ها و تابلوهای راهنما برای سرمایه گذاری توجه به اصل آمایش سرزمین است یعنی بررسیهای علمی، توانمندی ها و استعدادهای یک استان را برای سرمایه گذاری به تصویر می کشد و نشان می دهد در چه حوزه هایی امکان سرمایه گذاری های اقتصادی وجود دارد. خوشبختانه این کار در استان انجام پذیرفته و یکی از حوزه های پر پتانسیل حوزه گردشگری است که باید با همت همه ارکان حاکمیت در استان تلاش شود بسترهای لازم برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی مهیا گردد. اگر این اتفاق بیفتد ما شاهد کاهش نرخ بیکاری در استان خواهیم بود.

دنیای اقتصاد: برای بهبود فضای کسب و کار در استان و به طور کلی در کشور چه راهکارهایی را پیشنهاد می کنید؟
برای برون رفت از وضعیت فعلی،بهترین سیاست و رفتار رعایت اصول و مبانی سیاست های اقتصاد مقاومتی است. متاسفانه در عمل به این اصول توجه نمی شود و اگر هم توجهی بشود موردی و گذرا است. مبانی اقتصاد مقاومتی برآمده از بررسی های مو شکافانه با دقت بسیار بالاست. روح این مبانی تکیه بر داشته های کشور دارد که این داشته ها، کم هم نیست. کشور ما به لحاظ نیروهای انسانی جوان و تحصیل کرده ،منابع خدادادی متعدد و گوناگون، اقلیم های متعدد در کل سال ،حس مشارکت جویی مردم در فعالیت های اجتماعی ،سیاسی،فرهنگی و اقتصادی،موقعیت ژئوپولیتیک کشور،قرار گرفتن ایران در مسیر جاده های ترانزیت آسیا و ... این کشور را بسیار ممتاز ساخته است، ولی رعایت نکردن اصول و مبانی اقتصاد مقاومتی نگذاشته است این کشور از وضعیت نامطلوب اقتصاد فعلی عبور کند. امید است:با توسعه کارآفرینی، اقتصاد دانش بنیان، توانمند سازی نیروی انسانی، توسعه عدالت اجتماعی، افزایش تولید داخلی ، اصلاح الگوی مصرف، اصلاح نظام مالی کشور، تقویت و توسعه صادرات، اصلاح ساختار درآمدهای دولت، افزایش ارزش افزوده کالاها و خدمات، صرفه جویی در هزینه های عمومی کشور، شفاف سازی اقتصاد سالم، مبارزه جدی با فسادهای پنهان و آشکار اقتصادی، تقویت فرهنگ جهادی در ایجاد ارزش افزوده و . . . . لوکوموتیو اقتصاد روی ریل رستگاری قرار گیرد. معتقدم که در اصفهان باید کار فرهنگی و فکری با مسوولین دستگاه ها انجام گیرد تا نسبت به فعالین اقتصادی و نقش آنان در تولید سرمایه ثروت و اشتغال دید بهتری پیدا کنند و متوجه باشند با تعطیلی هر واحد اقتصادی چقدر ضرر و زیان متوجه مردم استان خواهد شد.

دنیای اقتصاد: حمایت از تولیدکنندگان و لزوم توجه به تولید داخلی از شعارهای دولت است آیا در این زمینه موفق عمل کرده است؟
همانطور که اشاره شد دولت به خاطر کمبود منابع نتوانسته کمک های قابل توجهی به تولید کنندگان داشته باشد و حتی در مواردی عرصه را برای آنان تنگ کرده است.عدم حمایت صحیح نظام مالی کشور از تولیدکنندگان ،در گیر شدن واحدهای تولیدی با دارایی،بیمه و ... و اتلاف منابع آنان در این راستا از موارد قابل ذکر است.

دنیای اقتصاد: اجرایی شدن برجام تا چه اندازه به بهبود فضای کسب و کار در استان کمک خواهد کرد؟
اجرایی شدن برجام یعنی اتصال اقتصاد ملی به اقتصاد بین الملل براساس مراودات و مبادلات عرفی که امروز در جهان تجارت حاکم است.این وضعیت دارای فرصت ها و تهدیدهای متعدد و گوناگونی است که بستگی به خود ما دارد و چگونه از آنها استفاده کنیم. تحریم ها باعث قطع مبادلات مالی و تجاری بین ایران و سایر کشورها شده بود که آثار مخربی را بر اقتصاد کشور تحمیل نمود و هزینه های کشور را بالا برد.باز شدن مسیرهای عادی مبادلات بسیاری از هزینه ها را کاهش خواهد داد و سرعت عمل را نیز افزایش می دهد. این خود تقویت کننده اقتصاد کشور است. قاعدتا این وضعیت برای اقتصاد استان هم تسهیل و روان کننده امور است و می تواند هزینه های مبادلات را کاهش دهد. علاوه بر آن رفت و آمد فعالان اقتصادی و گردشگران به این استان ،کمک به اشتغال زایی و درآمدهای استان خواهد نمود. تاثیر پذیری فعالان اقتصادی استان از روش ها و منش های بین المللی در حوزه اقتصاد و به روز شدن در روش های مذاکرات بین الملل و به عبارتی تجهیز شدن برای حضور در بازارهای رقابتی از فرصت هایی است که استان می تواند از آن ها بهره ببرد.