دکه مطبوعات - ۲۶ مرداد ۹۶

Time

آخرین امید ترامپ

بلبشویی در کاخ سفید حاکم است؛ یک هرج و مرج مطلق که دوست و دشمن به آن اذعان دارند. یکی می‌آید، دیگری می‌رود. در این میان هم اخراج افراد از کاخ سفید یک امر عادی است. نمونه آخر آن اخراج اسکارموچی از سمت خود بود که مدت کاری وی به ده روز کشیده نشد. حالا مجله تایم می‌گوید بهترین و آخرین امید ترامپ برای سر و سامان دادن به کاخ سفید حضور جان کلی ژنرال ۴ ستاره آمریکایی است که در دایره دوستان وفادار به ترامپ هم می‌گنجد.

Time

آخرین امید ترامپ

بلبشویی در کاخ سفید حاکم است؛ یک هرج و مرج مطلق که دوست و دشمن به آن اذعان دارند. یکی می‌آید، دیگری می‌رود. در این میان هم اخراج افراد از کاخ سفید یک امر عادی است. نمونه آخر آن اخراج اسکارموچی از سمت خود بود که مدت کاری وی به ده روز کشیده نشد. حالا مجله تایم می‌گوید بهترین و آخرین امید ترامپ برای سر و سامان دادن به کاخ سفید حضور جان کلی ژنرال ۴ ستاره آمریکایی است که در دایره دوستان وفادار به ترامپ هم می‌گنجد. این مجله می‌نویسد: ژنرال ۴ ستاره ترتیب یک جلسه را در مکانی غیرمعمول داده بود. این جلسه نه در یکی از اتاق‌های بخش غربی کاخ سفید (بخش اداری) برگزار شد و نه در کورت ادیتیریوم جنوبی که عموما جلساتی با اعضای زیاد در این مکان برگزار می‌شود. به جای این مکان‌ها، ژنرال ۴ ستاره ترجیح داده است تا ساختمان امور اجرایی آیزنهاور را انتخاب کند و قریب به ۲۰۰ نفر را هم برای این جلسه دعوت کرده است.

در این جلسه حتی افرادی را که از کاخ سفید هم تبعید شده‌اند، دعوت بودند. آنها در این جلسه حضور پیدا کرده بودند تا با رئیس جدید آشنا شوند. البته نیازی به معرفی نبود: جان کلی، ژنرال ۴ ستاره نیروی دریایی ایالات متحده که پیشتر وزیر امنیت داخلی آمریکا بوده است. او سخنان خود را اینگونه آغاز کرد: «سلام. از ملاقات با شما خوشحالم. من اهل بوستون هستم». پس از معرفی خود، وی به‌صورت تک‌تک مدعوین در حین سخنرانی‌اش نگاه می‌کرد و از این همه دعوا و درگیری در داخل کاخ سفید گلایه داشت. او از همه خواست درگیری را کنار بگذارند و اخبار داخل کاخ سفید را به رسانه‌ها نشر ندهند. نشر اخبار داخل کاخ سفید بارها ترامپ و تیم وی را دچار بحران کرده است. حالا این اعتقاد وجود دارد که با حضور جان کلی، عصر تازه‌ای در داخل کاخ سفید آغاز شده است و این بهترین و آخرین امید ترامپ برای سرپا نگه داشتن دولت خود است.

National Review

تو نه، تو آره

مجله نشنال ریویو در این شماره به سراغ طرح جمهوری‌خواهان برای تغییر قانون مهاجرتی در ایالات متحده رفته است. جمهوری‌خواهان به بهانه اینکه قانون مهاجرتی آمریکا مربوط به قرن گذشته است طرحی ارائه داده‌اند که به شدت مورد انتقاد لیبرال‌ها قرار گرفته است اما دونالد ترامپ اعلام کرده که از آن حمایت می‌کند. این قانون مهاجرت پذیری که «مهارت محور» است، اولویت را به کسانی می‌دهد که تخصص و تحصیلات عالیه دارند. قانون مهاجرتی جدید را دیوید کاتن، سناتور اهل آرکانزاس و دیوید پرود، سناتور اهل جورجیا ارائه داده‌اند که به قانون «RAISE» معروف است. این لایحه به طرز تند و تیزی میزان مهاجرت را در ایالات متحده کم می‌کند، اما این مجله از این لایحه با عنوان «رها‌سازی» یاد کرده است. لوئیس گوییتزر، یکی از سناتورهای دموکرات در گفت‌وگو با شبکه خبری «ام اس ان بی سی» مفاد این لایحه را برابر با نژادپرستی دانست و به شدت آن را تقبیح کرد. این در حالی است که آنا ناوارو، استراتژیست جمهوری‌خواهان که خود مهاجری اهل نیکاراگوئه است در برنامه سی‌ان‌ان از این لایحه دفاع کرد اما شبکه‌های خبری نزدیک به دموکرات‌ها با توییت و ری‌توییت‌ها و استاتوس‌های خود در فیس‌بوک به شدت از این لایحه انتقاد کرده‌اند.

اما قانون « RAISE» چه می‌گوید؟ این قانون می‌گوید به جای اینکه ما مهاجران را به دلیل حضور خانواده مهاجران انتخاب کنیم آنها را بر اساس پتانسیل‌شان برگزینیم. مجله نشنال ریویو در ادامه با حمایت از طرح جدید جمهوری‌خواهان نوشت که این اصلاحات باید پیش از این صورت می‌گرفت. نشنال ریویو نوشت: در واقع بهتر است بگوییم قانون «RAISE» آمده است تا اشتباهاتی که در دهه‌های گذشته صورت می‌گرفته است اصلاح کند. قانون فعلی به اندازه کافی خنده‌دار است و وقت آن رسیده که جلوی این اشتباه گرفته شود. قانون پیشین تنها برای اینکه نشان دهد علیه نژادپرستی است، دست به اصلاح به سمت مهاجرانی از بین غیراروپایی‌ها زد.

Newsweek

عاشقان نزاع

رابطه دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین را چگونه می‌توان توصیف کرد. در حالی که برخی رابطه ترامپ با پوتین را شبهه‌انگیز می‌خواندند اما این مجله می‌گوید این دو به دلیل خصلت‌هایی که دارند نمی‌توانند در کنار یکدیگر قرار بگیرند. اوون متیوز، مورخ و روزنامه‌نگار بریتانیایی می‌گوید: ولادیمیر پوتین فکر می‌کرد که بالاخره توانسته است در آمریکا رئیس‌جمهوری پیدا کند که بتواند روی وی حساب باز کند اما او اشتباه می‌کرد. این در حالی است که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه بر این باور بود که ترامپ یک پراگماتیست است که می‌توان با او وارد معامله شد. گفته می‌شود در شبی که نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا اعلام شد فضای عمومی در مسکو به شدت فضای شادی بوده و روس‌ها از پیروزی دونالد ترامپ شعف داشتند. در آن شب فعالان رسانه‌‌ای، طرفداران کرملین و عوامل اجرایی دولت هیجان‌زده منتظر نتایج انتخابات بودند.

این هیجان آنها زمانی بیشتر می‌شد که در اعلام نتایج لحظه به لحظه برتری از آن ترامپ شده بود و آنها منتظر پیروزی وی بودند. حتی در یکی از برنامه‌های تلویزیونی یکی از مجری‌های ارتدوکس روس با شادمانی اعلام کرد که دنیا فردا از آنِ آنها است. اما این روزها دیگر شبیه روزهای امید روس‌ها نیست. کنگره توانسته است روابط برادرانه پوتین و دونالد ترامپ را بر هم بزند و رئیس‌جمهوری ایالات متحده را مجبور کند تا زیر برگه‌های تحریم روسیه را امضا نماید، تحریم‌های بی‌سابقه‌ای که تحت عنوان دخالت روسیه در انتخابات آمریکا و همچنین ادعای آنها مبنی بر دخالت روسیه در شرق اوکراین تصویب شده است. فروپاشی رابطه دوستانه ترامپ و پوتین از عوامل دیگر هم نشات می‌گرفت، از جمله امید واهی روسیه به ترامپ و تصور نادرست کاخ سفید از کرملین. پوتین امیدوار بود که ترامپ به‌رغم حضور روسیه در سوریه و انضمام کریمه به خاک خود با وی وارد معامله شود اما این امر حاصل نشد. ترامپ بارها در زمان کمپین انتخاباتی خود از پوتین به‌عنوان یک رهبر واقع‌بین و عاقل ستایش کرد. این رفتار حتی پس از انتخابات ادامه داشت و ترامپ تحت عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا همچنان از پوتین تمجید می‌کرد اما این رابطه دوستانه ادامه نیافت. هر دوی آنها اشتباه می‌کردند.

The economist

پایان خودروهای فسیلی

نشریه اکونومیست در این هفته خودروهای سوخت فسیلی را مورد بررسی قرار داده و خبر می‌دهد که عمر این خودروها در جهان به آخر رسیده است. خودروهایی که به گفته این مجله با وفا بوده و استفاده‌های زیادی از آن شده است. این مجله همچنین خبر از تغییرات وسیع در حوزه خودرو در طی قرن آینده می‌دهد. خوردوهایی که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند در حال حاضر رایج‌ترین خودروهای جهان هستند، اما گویا برای آنها دیگر تا پایان خط راهی نمانده است. این مجله تاکید می‌کند که خودروهای فسیلی در حال کنار رفتن از میادین رقابت هستند و جای خود را به خودروهای برقی داده‌اند. این امر هم ناشی از رشد سریع فناوری باتری‌ها در خودروهای الکتریکی است. در سال ۱۸۹۴ در پاریس، حتی یک خودروی برقی هم در خط آغاز قرار نگرفت، زیرا باتری‌های آن بیشتر از ۳۰ کیلومتر دوام نمی‌آورد و باید تعویض می‌شدند.

اما خودروهای برقی امروزی با باتری‌های لیتیومی کار می‌کنند و به مراتب عملکرد بهتری دارند. برای مثال خودروهای چوی بولت تا ۳۸۳ کیلومتر نیازی به شارژ مجدد ندارند. برای دوستداران تسلا نیز اخیرا مدلی ساخته شده که تا هزار کیلومتر رانده شده است. گفته می‌شود تا سال ۲۰۲۵بالغ‌بر ۱۴ درصد خودروهای جهان برقی هستند. با وجود این نفت هنوز وجود دارد. بیش از دو سوم خودروهایی که در جاده‌های آمریکا رانده می‌شوند هنوز از سوخت فسیلی استفاده می‌کنند. این در شرایطی است که صنایع نفتی در مورد فناوری‌های اخیر به دو دسته تقسیم شده‌اند. شرکت رویال داچ شل پیش‌بینی می‌کند یک دهه هنوز فرصت وجود دارد ولی در این بین کشورهایی که دارای ذخایر نفتی هستند بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرند تا دیر نشده و سوخت فسیلی از مد نیفتاده است نفت بیشتری پمپاژ کنند تا از قافله عقب نیفتند. در این شرایط باتری‌ها روز به روز بیشتر ارزان می‌شوند و هزینه هر کیلووات ساعت توان این موتورها از ۱۰۰۰‌دلار در سال ۲۰۱۰ امروز به تنها ۱۳۰ تا ۲۰۰ دلار رسیده است.

The week

مهاجران پشت درهای آمریکا

آیا آمریکا رویه‌ای جدید در مورد مهاجران در پیش خواهد گرفت؟ با وجود اینکه ممنوعیت ورود اتباع چند کشور مسلمان به آمریکا از سوی ترامپ مطرح شده و به شکل فرمان اجرایی کج‌دار و مریز در حال اجراست، به‌نظر می‌رسد رئیس‌جمهوری آمریکا به قانونی فراتر از این فرمان اجرایی می‌نگرد که بر آن مبنا مایل است قوانین مهاجرتی را در این کشور تغییر دهد. مجله ویک می‌نویسد: هفته گذشته دونالد ترامپ اصلاح قانون مهاجرتی را برای استخدام افراد قوی‌تر مورد ستایش قرار داد. قانون (RAISE)، ممکن است به طرز شگفت‌انگیزی میزان مهاجرت را در آمریکا کاهش دهد. پشت این قانون جمهوری‌خواهان قرار دارند. این لایحه قرار است مهاجران را درجه‌بندی کند و براساس میزان‌هایی همچون میزان تحصیلات، تسلط به زبان انگلیسی و قابلیت بالقوه یادگیری مهاجران را تفکیک کنند. دونالد ترامپ قصد دارد به این طریق فقط ورود نخبگان را به ایالات‌متحده آسان کند.

این در حالی است که روبن نواراته در لس‌آنجلس تایمز نوشته است که کشور آمریکا تاکنون پذیرای کسانی بوده که دارایی اندکی داشته‌اند، اما سرمایه آنها امیدشان بوده است و این اساس لیبرالیسم است. این افراد برای زندگی بهتر وارد آمریکا می‌شوند اما ما قصد داریم به آنها بگوییم دیگر اینجا، جایی نیست که بتوانید در فضای آزاد تنفس کنید. آمریکا قصد دارد درها را به روی غیرآمریکایی‌ها ببندد و تنها روزنه‌ای باقی بگذارد تا عده‌ای محدود حق ورود به خاک این کشور پیدا کنند. البته در این میان کسانی هستند که با رویه موجود مخالفند و از لایحه مهاجرتی ایالات‌متحده دفاع می‌کنند. برخی با انتقاد از رفتار دولتمردان آمریکایی می‌گویند که آمریکا از سال ۲۰۰۰ نزدیک به یک میلیون مهاجر داشته است. این در حالی است که پیش از آن میزان مهاجرت در سراسر دهه ۹۰ نزدیک به ۵۰۰ هزار مهاجر بوده و در دهه ۷۰ نیز به ۳۰۰ هزار نفر می‌رسیده است. این عده می‌گویند دیگر نمی‌توان آمریکا را با قانون مهاجرتی سده نوزده اداره کرد.

National Enquirer

طرح‌های ضد‌ترامپی اوباما

مجله دست راستی و تندروی نشنال انکوایرر مدعی است که نشت اطلاعات در کاخ سفید با پشتیبانی باراک اوباما صورت می‌گیرد. به اعتقاد گردانندگان این مجله باراک اوباما در جاسوسی و نشت اطلاعات در کاخ سفید نقش دارد. همچنین دروغ‌هایی که در مطبوعات علیه وی نوشته می‌شود برای نابودی دونالد ترامپ است. این مجله می‌نویسد: اوباما دارای اتاق مخفی جنگ است تا علیه ترامپ اقداماتی انجام دهد. این اتاق فکر تنها دو خیابان تا کاخ سفید فاصله دارد و هدف از تاسیس این اتاق جنگ تحت فشار قرار دادن ترامپ تا سرنگونی وی است. برخی روزنامه‌ها نیز در این زمینه همکاری کامل را با باراک اوباما دارند و هر روز خبرهای منفی و دروغ از کاخ سفید منتشر می‌کنند. ترامپ خود به این رسانه‌ها لقب «جعلی» داده است. کارکرد این اتاق فکر سابقا روی اطرافیان ترامپ مانند ایوانکا دختر وی و جرد کوشنر همسر ایوانکا بوده است.

دیک موریس، ستون‌نویس انکوایرر می‌گوید: خبر رسیده است که برخی نیروهای سابق و حتی نیروهای فعلی کاخ سفید با دموکرات‌ها جلساتی داشته‌اند و هدف آنها از برگزاری این جلسات، سرنگونی دولت دونالد ترامپ است. دونالد ترامپ معتقد به یک «دولت موازی در درون کاخ سفید است که در پی آن نفوذی‌ها با همکاری دموکرات‌ها و دشمنان ترامپ هماهنگ عمل می‌کنند. موریس می‌گوید: تاکنون این دولت موازی دو جلسه بسیار مهم داشته است. هدف هم تضعیف دولت ترامپ است. او تاکید می‌کند که این اتاق جنگ ۳۲ هزار و ۵۲۵ سرباز دارد که همگی زیر نظر باراک اوباما فعالیت می‌کنند. این اتاق جنگ به موسسات چپی که در آمریکا فعالیت دارند خط و خطوط می‌دهد و همگی در راستای تخریب ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده آمریکا است. همچنین از سایر اهداف این اتاق جنگ برپایی میتینگ‌های اعتراضی و راهپیمایی‌های گوناگون در سراسر ایالات‌متحده آمریکا است. به گفته موریس این اتاق جنگ تاکنون راهپیمایی‌های زیادی را هدایت کرده است.