هیولای ایبولا همچنان قربانی می‌گیرد
عاطفه چهره‌گشا سازمان بهداشت جهانی می‌گوید برای مهار روند انتشار ویروس مرگبار ایبولا (Ebola) در آفریقای غربی اقدامات شدید ضروری است. تقریبا ۴۰۰ نفر؛ اثر شیوع این ویروس که در گینه شروع شد و به کشورهای همسایه سیرالئون و لیبریا گسترش یافت، مرده‌اند. برخی منابع اما می‌گویند که این میزان آمار صحیح نیست و میزان مرگ و میر بر اثر این بیماری بیشتر از آمار منتشر شده است. در این راستا گفته می‌شود که بیش از 1000 نفر بر اثر این بیماری جان باخته‌اند.این بزرگترین مورد شیوع ایبولا از نظر موارد ابتلا، آمار مرگ و پراکندگی جغرافیایی به حساب می‌آید. سازمان بهداشت جهانی گفت که «عمیقا نگران» است و خطر بالقوه «انتشار بیشتر در سطح بین‌المللی» وجود دارد.
نقطه شروع انتشار بیماری چهار ماه قبل بود که همچنان ادامه دارد. برخی منابع می‌گویند تاکنون بیش از ۶۰۰ مورد ایبولا ثبت شده است و حدود ۶۰ درصد مبتلایان به ویروس درگذشته‌اند.
ایبولا که باعث تب همراه با خونریزی می‌شود درمانی ندارد و بر اثر تماس با مایعات بدن مبتلایان یا حیوانات مانند ادرار، عرق و خون منتقل می‌شود. در چین شایع شده است که این بیماری در این کشور شیوع یافته است و از آن به عنوان بیماری «رامبی‌ها» یاد می‌کنند. وزارت بهداشت دولت کمونیستی چین ضمن رد شیوع این بیماری در چین گفته است این بیماری زامبی‌ها نیست.در این ارتباط گفته می‌شود که بیشتر مرگ‌ها در منطقه جنوبی گوکدو در گینه روی داده است.
سازمان بهداشت جهانی ۱۵۰ کارشناس را برای کمک به پیشگیری از انتشار ویروس به منطقه اعزام کرده است اما اذعان می‌کند که «شمار روزانه موارد گزارش شده آلودگی و مرگ به طور قابل توجهی افزایش یافته است.»
دکتر لوئیس سامبو، مدیر منطقه‌ای سازمان بهداشت جهانی در آفریقا گفت: «این دیگر شیوعی مختص یک کشور نیست، بلکه بحرانی فراتر است که نیازمند اقدامی قاطعانه است.» سازمان بهداشت جهانی نیز می‌گوید برای ریشه‌کن کردن این بیماری دست‌کم 6 ماه زمان نیاز است. این سازمان همچنین عمیقا نگران انتشار فرامرزی ویروس به کشورهای همسایه و همچنین خطر بالقوه انتشار وسیع‌تر در سطح بین المللی است.
سازمان بهداشت جهانی در این خصوص تاکید دارد که نیازی عاجل به تشدید تلاش‌ها در واکنش به آن وجود دارد... این تنها راه رسیدگی موثر به این شیوع است. گروه خیریه پزشکان بدون مرز (ام اس اف) پیش از این اخطار داده بود که ایبولا از کنترل خارج شده است. این گروه می‌گوید که اپیدمی ایبولا ادامه خواهد یافت مگر آنکه شاهد یک واکنش قوی‌تر بین‌المللی باشیم.
علایم
علایم این بیماری در همه بیماران یکسان نیست. پژوهشگران هنوز نمی‌دانند چرا تعدادی از افراد پس از ابتلا به این بیماری بهبود می‌یابند و برخی دیگر کشته می‌شوند. به هر حال می‌توان گفت پاسخ ایمنی بیمارانی که بر اثر ویروس ایبولا کشته می‌شوند، چندان قوی نیست. در چند روز اولی که انسان به ویروس آلوده می‌شود، تب بالا، سردرد، درد عضلات، دل درد، اسهال و خستگی بروز می‌کند. بعضی از بیماران در این مرحله دچار گلودرد، سکسکه، قرمزی و خارش چشم، بثورات پوستی، اسهال و استفراغ خونی می‌شوند.
با گذشت یک هفته از آلودگی، درد قفسه سینه، شوک و مرگ اتفاق می‌افتد. بعضی از بیماران در این مرحله کور شده و خونریزی می‌کنند.
تشخیص و درمان
تشخیص زودرس تب خونریزی‌دهنده ایبولا دشوار است چرا که علایم اولیه آن مثل خارش و قرمزی چشم و بثورات پوستی، در بیماری‌های دیگری که شایع‌تر هستند نیز دیده می‌شود.
اگر پزشک به این بیماری مشکوک شود، باید فورا از بیمار آزمایش خون به عمل آورد. اگر بیمار اسهال خونی نیز داشته باشد، مدفوع او هم مورد آزمایش قرار می‌گیرد. برای درمان این بیماری هیچ درمان مشخصی وجود ندارد. در حال حاضر اکثر درمان‌هایی که به بیماران داده می‌شود، درمان‌های تقویتی هستند.
این درمان‌ها شامل کمک به حفظ فشار خون بیمار، حفظ مایعات بدن و نیز کمک به تنفس بیمار هستند.
چند سال پیش در شیوع ایبولا در کیکویت، پزشکان راه جدیدی را برای درمان بیماران امتحان کردند.
آنها به ۸ نفر از بیماران، خون افرادی را که به ایبولا مبتلا شده و از آن جان سالم به‌در برده بودند، تزریق کردند که نتیجه رضایت بخش بود.
چگونه می‌توان پیشگیری کرد؟
پیشگیری از بیماری تب خونریزی‌دهنده ایبولا در آفریقا با دشواری‌های چندانی روبه‌روست.
به دلیل آنکه هویت و محل زندگی حیواناتی که ناقل ایبولا هستند ناشناخته است، تنها چند راه ابتدایی برای پیشگیری از بیماری پیشنهاد شده است. اصل مهم در پیشگیری از آلوده شدن، پرهیز از تماس مستقیم با بیمار است. اگر مواردی از بیماری مشاهده شود، اولین کسانی که باید بسیار مراقب خطر باشند، کارکنان مراکز بهداشتی- درمانی هستند. این افراد باید از پوشش کامل، ماسک، دستکش و عینک استفاده کنند. هدف از این کار ممانعت از آلوده شدن با خون و ترشحات بدن فرد مبتلاست. همچنین اگر بیمار بمیرد، باید از تماس با بدن مرده نیز خودداری کرد.
راه‌های انتشار ویروس
تب خونریزی دهنده ایبولا از بیماری‌های مشترک بین انسان و دام به شمار می‌رود.
این بیماری فقط انسان، میمون و شامپانزه را مبتلا می‌کند.
محل زندگی ویروس ایبولا احتمالا در بدن گروهی از همین حیوانات است.
انسان‌ها ناقل ویروس نیستند و به‌طور تصادفی به ویروس آلوده می‌شوند.
اینکه چگونه ویروس ایبولا از بدن حیوانات به بدن انسان وارد می‌شود، به‌طور کامل مشخص نیست.
پس از آنکه فردی به این ویروس آلوده شد، انسان‌های دیگر را آلوده می‌کند.
یکی از راه‌های انتقال عفونت بین انسان‌ها، تماس مستقیم با خون و ترشحات بدن فرد آلوده است که معمولا در بین اطرافیان بیمار که سعی در نگهداری و پرستاری او دارند، رخ می‌دهد.
یکی دیگر از راه‌های شایع گسترش این ویروس انتقال آن در بین بیماران و کارکنان یک بیمارستان یا درمانگاه است.