مصائب قهرمان در چالش برفی
چند سال قبل، شرکت لاستیک‌سازی بریجستون تایرهایی برای آزمایش خودروهای فرمول یک روی مسیرهای یخ و برف تولید کرد که شباهت زیادی به تایرهای یخ شکن معمولی داشتند با این تفاوت که گل میخ‌های آنها بلندتر و تعدادشان بیشتر بود. در وهله اول انتظار داشتیم که ردبول در آزمایش خود از تایرهایی شبیه به آنها یا حتی خود آنها استفاده کند. اما این اتفاق رخ نداد و ردبول تصمیم گرفت به جای لاستیک یخ شکن از سنتی ترین روش حرکت روی برف استفاده کند. بله آنها به سراغ زنجیر چرخ رفتند و تایرهای RB۷ را به زنجیر مجهز کردند. البته لاستیک‌های خودرو RB۷ هم با تایرهایی آجدار تعویض شده بودند. دلیل آن هم این بود که زنجیر چرخ روی تایرهای سطح صاف (اسلیک) فرمول یک سر خورده و عملا بخشی از کارکرد خود را از دست می‌دهند. نخستین مشکلی که در این تست به چشم آمد این بود که سیستم تعلیق خودروهای فرمول یک به هیچ عنوان در زمین برفی کار نمی‌کند. خودرو فرمول یک به آن معنی که ما می‌شناسیم، سیستم تعلیق ندارد و دامنه حرکت سیستم تعلیق آن کمتر از ۳ سانتیمتر است. به همین دلیل تیم ردبول ناگزیر شد برای جبران این بخش، از اکسل‌هایی استفاده کند که ارتفاع بیشتری از سطح زمین ایجاد می‌کنند. اگر چه این تعویض اکسل‌ها در نرمی خودرو تاثیری نداشتند اما دست کم شرایطی ایجاد کردند که RB۷ بتواند روی برف حرکت کند.
مشکل بعدی چیزی بود که هیچ‌کس در تیم مهندسی به آن فکر نکرده بود. این مشکلی چیزی نبود جز ورود برف به موتور خودرو. حتما می‌گویید چگونه ممکن است؟ ورودی هوای خودروهای فرمول یک همان دهانه‌ای است که بالای سر راننده قرار دارد. این دهانه مانند یک مکنده قوی در هر دقیقه بیش از ۳ هزار لیتر هوا را به درون خود می‌کشد. البته هوا و هر چیز دیگری که در اطرافش باشد را! هنگام حرکت خودرو RB۷ رد بول روی برف زمانی که خودرو سرعت می‌گرفت یا در پیچ‌ها انبوهی از برف را به هوا بلند می‌کرد، این برف از طریق همین دهانه ورودی هوا به داخل موتور کشیده می‌شد. اگر چه برف به‌طور مستقیم وارد موتور نمی‌شد، یعنی آب به داخل موتور نمی‌رفت، اما تاثیری که روی سرد کردن هوای ورودی به سیلندرها داشت موجب شد تا موتور RB۷ ردبول با بازده پایین تری نسبت به زمانی که با همان سرعت در هوای گرم کار می‌کند، کارکند.
گرفتاری بعدی که در جریان این تست خودش را نشان داد دامنه کم حرکت فرمان خودرو RB۷ بود. خودروهای فرمول یک دامنه حرکت فرمان بسیار اندکی در حد نیم دور یا کمی بیشتر دارند. این دامنه حرکت اندک اگر چه کنترل زیادی را برای راننده در پیست فراهم می‌آورد، اما این دامنه اندک، در زمین برفی که راننده نیاز به چرخش بیشتر فرمان دارد کارکرد مناسبی از خود نشان نداد. با این حال همه این آزمون هم نکات منفی نداشت. به‌عنوان مثال موتور فرمول یک نشان داد که به خوبی در زمین برفی و هوای سرد نیز می‌تواند خودرو را به سرعت مناسب برساند. این خودرو در برف به سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت رسید که با توجه به لاستیک و دیگر شرایط رقم قابل قبولی است. همچنین پایداری RB۷ ردبول روی برف نیز بسیار شگفت انگیز بود و نشان داد که لقب پایدارترین خودروهای جهان برای ماشین‌های فرمول یک بی‌دلیل به آنها داده نشده است.
ارسال نظر