درس‌های کسب‌وکار از سه برند بستنی خانگی
مترجم: مریم رضایی

همه ما در اطراف خود کسی را سراغ داریم که رویای راه‌اندازی یک کسب‌وکار کوچک را در سر داشته باشد. این رویاها معمولا در حد همان رویا باقی می‌مانند، اما در این میان افرادی هم هستند که با راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و با وجود رقبای بزرگ در این مسیر به موفقیت می‌رسند. تولیدات خانگی و سپس توسعه آنها در حد شرکت‌های بزرگ از دیگر نمونه‌های این نوع کسب‌وکارها هستند. این هفته به سه برند بستنی خانگی و رموز موفقیت آنها در بازاری پررقیب می‌پردازیم.


بستنی‌های کارخانه‌ای این روزها در بیشتر کشورها به تولید انبوه رسیده‌اند و در همه‌جا یافت می‌شوند، اما در برخی نقاط در یخچال‌های فروشگا‌ه‌ها بستنی‌های خانگی و دست‌سازی یافت می‌شود که اگرچه برندهای ناشناخته‌ای هستند، اما با ارائه طعم‌های خاص و مواد باکیفیت از برندهای بزرگ پیش افتاده‌اند. طبق اعلام «انجمن ملی رستوران» آمریکا، در سال 2015 بستنی‌های خانگی در صدر مصرف دسر در این کشور بوده‌اند. اما دوام آوردن در بازاری که بازیگران زیادی دارد، علاوه بر ارائه طعم خوب، به استراتژی کسب‌وکار هوشمندانه و روش متمایز‌سازی در فضای بازار نیاز دارد. در همین راستا، نشریه Fast Company با بنیانگذاران سه برند موفق تولیدکننده بستنی خانگی به نام‌های ون لی‌ون (Van Leeuwen)، میلک‌مید (MilkMade) و کولهاس (Coolhaus) در مورد راز برجسته بودن‌شان در فضای بازار و درس‌هایی که به آنها کمک کرده در کسب‌وکارشان موفق شوند، صحبت کرده است.


محصول و طرح کسب‌وکار شما باید دائما به‌روز شود و رشد کند

وقتی لورا اونیل با مشارکت بنجامین ون لی‌ون و برادرش پیت ون لی‌ون اولین کامیون بستنی‌فروشی خود را در سال ۲۰۰۸ راه‌اندازی کردند، قصدشان این بود که مطمئن شوند کیفیت بستنی‌های آنها با همه بستنی‌فروشی‌های ماشینی فرق داشته باشد. آنها به جای اینکه مثل بسیاری از دیگر بستنی‌فروشی‌ها از مواد ارزان‌تر برای حفظ ثبات و شکل‌دهی بستنی‌های خود استفاده کنند، از خامه غلیظ‌تر و زرده‌ تخم‌مرغ که گران‌تر تمام می‌شد استفاده کردند. آنها بر این موضع خود پافشاری کردند و همواره اصرار داشتند سطح بالای خالص بودن بستنی‌های خود را حفظ کنند. اکنون که هفت سال از آن موقع گذشته، با ۶ کامیون بستنی، چهار دکه و احتمال بازگشایی سه دکه دیگر در ماه‌های آینده و نیز توزیع بستنی به ۲۵۰ خرده‌فروشی به رشد خوبی دست یافته‌اند. آنها همچنان به حفظ کیفیت بستنی‌های خود ادامه می‌دهند، اما در ضمن به گفته بن ون لی‌ون «محصول و طرح کسب‌وکارما را بر اساس آنچه بازار می‌خواهد به‌طور دائم رشد می‌دهیم.» صرف نظر از ویژگی‌هایی که محصول و بازار شما دارد، حفظ تعادل بین کیفیت و انعطاف‌پذیری به طرزی باور نکردنی مهم است. وقتی کسب‌وکارتان رشد می‌کند، دچار این وسوسه می‌شوید که از کیفیت بکاهید تا در هزینه‌ها صرفه‌جویی‌ کنید، اما رمز موفقیت این است که در برابر این وسوسه مقاومت کنید. اونیل می‌گوید ون‌لیون بدون تمرکز بر کیفیت نمی‌توانست به موفقیت امروزی خود دست یابد.


رقبایتان می‌توانند بیشترین کمک را برسانند

ساخت یک برند بستنی هیچ‌گاه در برنامه دیانا هاردمن (Diana Hardeman) نبود و او می‌گوید شرکت بستنی دست‌ساز میلک‌مید (MilkMade) را در سال 2009 کاملا تصادفی راه‌اندازی کرده است. هاردمن که همیشه کلوچه‌های خانگی پرطرفدار خود را به میهمانی‌ها می‌آورد، تصمیم گرفت در آشپزی خود تنوع ایجاد کند و در سال 2009 اولین دستگاه بستنی‌ساز را خرید. این بار به جای کلوچه، او بستنی‌هایی را که در آشپزخانه خانه‌اش درست کرده بود، به جمع‌های دوستانه می‌برد و توجه آنها را جلب کرد. مدتی بعد بستنی‌های هاردمن شهرت رسانه‌ای پیدا کرد و او که همزمان در یک شرکت انرژی‌های خورشیدی کار می‌کرد، به سرعت یک وب‌سایت راه‌اندازی کرده و ظرف مدت یک هفته 700 نفر عضو سایت شدند. هاردمن از زمان راه‌اندازی سایت و خدمات‌رسانی به‌صورت اشتراکی، 134 طعم مختلف بستنی درست کرده و از مواد اولیه محلی استفاده می‌کند. وقتی کسب‌وکار او توسعه یافت، مکان‌های دیگر بستنی‌فروشی‌های محلی را یک بار در ماه اجاره می‌کرد تا طعم محصولات جدیدش را به مشتریان معرفی کند، اما پس از مدتی فضایی را برای خودش در نظر گرفت. در فضای پرهیاهوی بازار اغلب این تصور وجود دارد که تا حد ممکن باید از رقبا دوری کنیم و استراتژی خودمان را دنبال کنیم، اما برای هاردمن تعامل داشتن با رقبا و صادق بودن با آنها به رشد شرکتش کمک کرد. او می‌گوید: «رقبایتان می‌توانند بزرگ‌ترین کمک‌ها را به شما برسانند.»


نیاز نیست از همان ابتدا همه‌چیز تمام باشید. همیشه در طول کار پیشرفت کنید.

تقریبا همان زمانی که ون لی‌ون با اولین کامیون بستنی کارش را در نیویورک آغاز کرد، ناتاشا کیس و فریا استرلر یک ون قدیمی را خریداری کرده و بازسازی کردند و آن را به یک فستیوال موسیقی بردند. در آنجا آنها از برند بستنی‌های نوآورانه خود به نام کولهاس که شکل ساندویچی داشت رونمایی کردند. این نوع بستنی‌ها که با توجه به سابقه این دو نفر در معماری و طراحی ابداع شده بود، در آن فستیوال مورد استقبال شدیدی واقع شد. برای ناتاشا، راه‌اندازی کسب‌وکار به معنی یافتن دستور‌العمل تولید یک بستنی عالی از ابتدای کار نبود و او معتقد بود برای رسیدن به موفقیت همه چیز باید تدریجی پیش برود. او می‌گوید «وقتی کاری را شروع می‌کنید همیشه یک فرآیند وجود دارد. اگر در یک روند کلیشه‌ای گیر بیفتید، هیچ‌گاه شانس بهره بردن از مزایا را نخواهید داشت.»چیزی که برند کولهاس را از دیگر برندهای بیشمار بستنی مجزا می‌کند، برندسازی عجیب و غریب و غیرمعمول و جزئیات طراحی آن مانند نان‌های چیپسی است که جزئیات آن همراه با پیشرفت شرکت تکمیل شده است.امروز کولهاس ۱۱ کامیون بستنی‌فروشی و دو دکه را اداره می‌کند و بستنی‌ ساندویچی‌های خود را به‌صورت بسته‌بندی در بیش از ۴ هزار فروشگاه در سراسر آمریکا به فروش می‌رساند. ناتاشا می‌گوید: «همین جزئیات مجزا است که بیشترین اهمیت را برای موفقیت یک شرکت دارد. دستور تهیه خوراکی به تنهایی کافی نیست، بلکه برند و دیدگاهی که در مورد آن وجود دارد مهم است. بزرگ‌‌ترین شرکت‌ها با رعایت این موارد ظهور می‌کنند.» توصیه او به دیگر استارت‌آپ‌هایی که نمی‌دانند چگونه و چه زمانی کسب‌وکارشان را راه‌اندازی کنند این است: «کارتان را با چیزی شروع کنید که ارزش تلاش کردن را داشته باشد و مصرف‌کننده بتواند به شما بگوید چه تغییراتی لازم است.