آیا اصفهان مربی تراز اول ندارد؟!

دنیای اقتصاد- به نظر می‌رسد اصفهان که در حال حاضر با دارا بودن چندین عنوان قهرمانی در مسابقات لیگ برتر و دو نایب‌قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا، به عنوان پایتخت فوتبال کشور مطرح می‌شود، هنوز نتوانسته شایستگی مربیان خود را به فوتبال کشور بشناساند.در شرایطی که بسیاری از مربیان داخلی و خارجی، از تیم‌های اصفهانی به تیم‌های ایرانی معرفی شده و پله‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری طی کردند، بسیاری از مربیان بومی اصفهان در این حوزه مورد بی‌توجهی واقع شده‌اند و این موضوع در کنار مسائل اقتصادی، باعث کاهش تأثیرگذاری مربیان بومی اصفهان نیز شده است.امروز و با وجود اینکه دو تیم فوتبال سپاهان و ذوب‌آهن در لیگ برتر و چندین تیم دیگر اصفهان در لیگ‌های مختلف دیگر حاضر هستند، ده‌ها نفر از مربیان مطرح اصفهان بیرون گود نشسته‌اند و هیچ یک از مدیران اصفهان توجهی به حضور این مربیان شایسته در ایران ندارند.

در اصفهان مربیان بومی غریبه‌اند!

کریم قنبری، مربی سابق تیم فوتبال سپاهان که در چند بازی از لیگ یازدهم به تنهایی این تیم را هدایت کرده بود، به انتقاد از این موضوع پرداخته و می‌گوید: متاسفانه در فوتبال اصفهان مربیان بومی و کاربلد غریبه‌اند و خانه‌نشین. نمی‌دانم عیب کار کجاست که مدیران و دست‌اندرکاران فوتبال اصفهان به غریبه‌ها بیشتر بها می‌دهند و به خودی‌ها اعتماد ندارند. در حالی که همه دیدیم وقتی سعید آذری مدیرعامل سابق ذوب‌آهن به ابراهیم‌زاده به عنوان یک مربی کاربلد و بومی اعتماد کرد عواید کار چه شد. ویترین افتخارات فوتبال ذوب‌آهن در آسیا و ایران تکمیل‌تر شد. متاسفانه این فرهنگ در فوتبال ریشه‌دار اصفهان رخنه کرده که به غریبه‌ها بیشتر بها دهند.این موضوع هم‌اکنون نیز در حال تکرار شدن است و کسی توجهی به حضور ده‌ها مربی مطرح در شهر اصفهان ندارد و از گزینه‌های مختلف دیگری برای تصدی سرمربیگری سپاهان یاد می‌کند. از سوی دیگر، ذوب‌آهن نیز از این موضوع فارغ نیست و این روزها که شایعه جدایی گل‌محمدی از این تیم بر سر زبان‌ها افتاده، گزینه‌های جایگزینی وی، همه غیربومی هستند.

مربیان اصفهان باکیفیت و تأثیرگذار هستند

قاسم زاغی‌نژاد، سرمربی تیم فوتبال سپاهان اصفهان با اشاره به موضوع عدم استفاده از مربیان بومی در تیم‌های اصفهانی به دنیای اقتصاد می‌گوید: به نظر من در دنیای حرفه‌ای ورزش چیزی به معنی بومی‌گرایی معنا ندارد و زمانیکه بحث حرفه‌ای مطرح می‌شود، نمی‌توانیم به بومی بودن اتکا کنیم. با این حال، باید بگویم افراد تأثیرگذار و باکیفیت بسیاری در ورزش ما حضور دارند که می‌توانند به ورزش استان اصفهان کمک بسیاری صورت دهند.وی با اشاره به ضرورت شناخت مسئولان از مربیان توانمند اصفهان تصریح می‌کند: مسئله‌ای که امروز به فوتبال ما کمک می‌کند، موضوع شناخت است. به هر حال شناخت در مربیان بومی بیشتر اتفاق می‌افتد و می‌تواند در ابعاد اقتصادی و فنی بسیاری کمک صورت دهد. در اینکه قابلیت‌ها و توانمندی‌های مربیان اصفهانی برای ورزش کشور در تمام رشته‌ها ثابت شده، شکی نیست و موفقیت‌های بسیاری در حوزه بومی‌گرایی حاصل شده است.سرمربی سپاهان با بیان اینکه نیاز نیست که در این حوزه بومی‌گرایی صورت دهیم اما باید در این زمینه کیفیت مربیان خود را بالا ببریم، در پاسخ به این سئوال که چرا مدیران نسبت به استفاده از مربیان اصفهانی در تیم‌های مختلف مبادرت نمی‌کنند، بیان می‌دارد: به نظرم می‌توانیم از این مربیان در حوزه‌های مختلف به میزان مناسبی استفاده کنیم. البته من در این زمینه نمی‌توانم پاسخگو باشم و مدیران فوتبال کشور باید در این بخش، سخن بگویند.وی در پاسخ به این سئوال که آیا وقت آن نرسیده که مربیان جوان اصفهان به جای نفر دوم، به عنوان نفر اول در لیگ برتر مطرح شوند، خاطرنشان می‌کند: به نظر من زمان آن، خیلی زودتر باید اتفاق می‌افتاد زیرا در تمام ادوار تاریخ، افراد خلاقی داشتیم که با وجود شایستگی‌های خود مسئولیت‌های مناسبی نگرفتند و مربیان شایسته اصفهان همواره مورد بی‌توجهی قرار می‌گرفتند.

مربیان اصفهان کاربلندند اما...

با این حال، وقتی پای صحبت‌های مدیران مختلف می‌نشینیم، با مسائل مختلف دیگری مواجه می‌شویم. موضوعاتی که به نظر می‌رسد چندان شایسته نصف‌جهان نیست. مهرزاد خلیلیان، مدیرعامل سابق باشگاه سپاهان در این باره به دنیای اقتصاد می‌گوید: به نظر من مربیان بومی اصفهان لیاقت و کفایت داشتند و هم تعهد و غیرت خود را نسبت به تیم‌های شهر خود نشان داده‌اند. افرادی چون محمود یاوری و منصور ابراهیم‌زاده نیز جلودار و پیشرو چنین تفکری به شمار می‌‌روند. این افراد بازیکنان طراز اولی بودند و کاریزمای مربیگری داشتند.وی ادامه می‌دهند: با این حال، از نگاه بنده کسانی چون مجید بصیرت یا قاسم زاغی‌نژاد از این مربیان چیزی کم ندارند اما همیشه نفر دوم بودن و در سایه بودن، شهامت‌هایی را می‌طلبد. متأسفانه این مربیان وقتی رشد کردند که در بیرون از اصفهان به عنوان سرمربی فعالیت کردند و طبیعی است که این مربیان صاحب سبک، درایت و دانش فنی هستند و همه آنها را قبول دارند. با این وجود، احساس من این است که مربیان ما چیزی از مربیان داخلی کم ندارند و با لیاقت‌های خود در لیگ حرفه‌ای نشان دادند که از آنها بهتر و سرتر هستند.

ریسک استفاده از مربیان بومی بسیار بالاست

خلیلیان اما به موضوع مهمی اشاره کرد که این روزها به عنوان بلای جان استفاده از مربیان بومی اصفهان در تیم‌های این شهر مطرح می‌شود و هیچ کس نیز توجهی به آن ندارد. او در پاسخ به این سئوال که چرا مدیران باشگاه‌های اصفهانی حاضر نیستند به مربیان شهر خود اعتماد کنند، تصریح می‌کند: به هر حال وقتی شما به دنبال اعتماد به یک سرمربی بومی هستید، باید فاکتورهای دیگری را نیز در نظر بگیرید. بدون شک در این بخش مسائلی چون رسانه، هوادار، مجتمع، اسپانسر و خود تیم باید در نظر گرفته شود. باید قبول کنیم که در نگاه یک مدیر، ریسک انتخاب یک مربی بومی از مربیان غیر بومی بیشتر است و به همین دلیل و به دلیل وجود مشاوران، واسطه‌ها و فضاهای آلوده در باشگاه‌های ما، مدیران در این زمینه با احتیاط کار می‌کنند.امروز وجود ده‌ها مربی در سطح ملی در شهری که فوتبالیست‌های بزرگی را به فوتبال کشور معرفی کرده، ضرورت حمایت و اعتماد بیشتر به این مربیان را بیش از گذشته احساس می‌کند.بدون شک زمانی که حمایت از مربیان بومی اصفهانی بیش از گذشته صورت گیرد، اقتصاد فوتبال این استان نیز با توجه به استعدادهای کشف شده و البته صرفه‌جویی صورت گرفته در این باشگاه‌ها دچار تحولات قابل توجهی خواهد شد.