آسمـان خاکی جنوب
شیما رئیسی عضو گروه گردشگری خوزستان در هفته گذشته روزهایی با آلودگی تاحدود 70 برابر حد مجاز را تجربه کرد؛ داستانی تکراری که هربار در صدر اخبار قرار می‌گیرد و به همان سرعتی که فضاهای رسانه‌ای را پر می‌کند، فراموش می‌شود، اما این‌بار وضعیت با همیشه متفاوت بود؛ چه از لحاظ شدت و چه از نظر نوع آلاینده‌ها؛ برخلاف همیشه علت عمده این پدیده را کانون‌های داخلی دانسته‌اند که به دلیل خشکسالی فعال شده‌اند و علاوه‌بر گرد و غبار و آلاینده‌های نفتی، وجود برخی اسپورهای قارچی و عوامل حساسیت‌زای گیاهی هم از دیگر عوامل شکل‌دهنده آلودگی‌های اخیر عنوان شده است. آسمان استان‌های غربی و جنوب غربی کشور چند سالی است که میزبان میهمان ‌ناخوانده‌ای با عنوان ریزگردها شده که بی‌رحمانه در حال تاخت و تاز است؛ تاختنی که اثرات مخرب بر کشاورزی و مهاجرت‌های تحمیلی، تنها بخشی از هزینه‌هایی است که ریزگردها بر ساکنین این استان‌ها و اقتصاد کشور تحمیل کرده است. رفتن به مصاف این لشکر پرتعداد اگرچه آسان نیست و نیاز به صرف زمان و هزینه بسیار دارد؛ اما باید گفت که اگر از ابتدای شکل‌گیری این پدیده از سال86 به این سو، عزمی جدی برای حل آن شکل گرفته بود، یقینا امروز وضعیت تا این اندازه اسفناک نبود. اما هر بار تنها نتیجه‌ای که از بروز گرد و غبار حاصل شده تشکیل یک کارگروه ویژه‌ بوده است و قول‌ها و وعده‌هایی که مسوولان وقت در جهت کاهش و رفع این معضل به مردم داده‌اند؛ وعده‌هایی که تاکنون محقق نشده و در صورت تداوم این روند جبران لطمات ناشی از این آلودگی‌ها غیر‌ممکن خواهد بود و نفس کشیدنی که ممد حیات بود و مفرح ذات،به بلای جان مردم بدل شده است