قلعه بابک، نماد استقامت یک سرزمین
سارا فدایی آذربایجان شرقی علاوه‌بر تبریز با بازار و خانه مشروطه و مقبره‌الشعرا که برای هر گردشگر علاقه‌مند به تاریخ جذابیت دارد، به واسطه قرار گرفتن در یکی از خوش‌آب و هواترین بخش‌های ایران از طبیعت بی‌نظیری نیز برخوردار است که نمونه آن جنگل‌های ارسباران است. سفر به ارسباران
این منطقه هر ساله شاهد حضور طبیعت‌گردان فراوانی برای سفر به ارسباران است. قرغ داغ یا قراجه داغ نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه ارسباران نام دارد، این منطقه از جنوب به تبریز و سراب، از شمال به رود ارس، از غرب به جلفا و مرند و از شرق به اردبیل می‌رسد.
این منطقه هر ساله شاهد حضور طبیعت‌گردان فراوانی برای سفر به ارسباران است. قرغ داغ یا قراجه داغ نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه ارسباران نام دارد، این منطقه از جنوب به تبریز و سراب، از شمال به رود ارس، از غرب به جلفا و مرند و از شرق به اردبیل می‌رسد.
سارا فدایی آذربایجان شرقی علاوه‌بر تبریز با بازار و خانه مشروطه و مقبره‌الشعرا که برای هر گردشگر علاقه‌مند به تاریخ جذابیت دارد، به واسطه قرار گرفتن در یکی از خوش‌آب و هواترین بخش‌های ایران از طبیعت بی‌نظیری نیز برخوردار است که نمونه آن جنگل‌های ارسباران است. سفر به ارسباران
این منطقه هر ساله شاهد حضور طبیعت‌گردان فراوانی برای سفر به ارسباران است. قرغ داغ یا قراجه داغ نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه ارسباران نام دارد، این منطقه از جنوب به تبریز و سراب، از شمال به رود ارس، از غرب به جلفا و مرند و از شرق به اردبیل می‌رسد. جنگل‌های ارسباران از نوع جنگل‌های هیرکانی به شمار می‌آیند و از این جهت شباهت زیادی به جنگل‌های خزری دارند. با این تفاوت که درختان موجود در ارسباران بلوط، ممرز و درختان کاج به جای راش و توسکا هستند. مسیر ما برای گشت‌وگذار در این منطقه بازدید از قلعه بابک بود و به این منظور ابتدا باید به کلیبر می‌رفتیم. این شهرستان در شمال شرقی آذربایجان شرقی واقع شده است و دورترین نقطه به تبریز محسوب می‌شود. در شمال کلیبر رود ارس، در غرب آن جلفا و در جنوب آن اهر و ورزقان واقع شده‌اند. این شهرستان دارای سه بخش به نام‌های مرکزی، خداآفرین و آبش‌احمد است و آب‌وهوایی کوهستانی دارد. جنگل‌های تنک و مراتع سرسبز از دیگر ویژگی‌های این منطقه محسوب می‌شود و ییلاقی برای عش ایر دشت مغان و ارسباران به شمار می‌آید. از آنجا که کلیبر تحت تاثیر آب و هوای خزری است، کوهستان‌های آن اغلب اوقات از مه غلیظی پوشیده شده است. قلعه بابک در جنوب غرب کلیبر و در ۵۰ کیلومتری شمال اهر و در ارتفاعات رود قره سو قرار دارد. این دژ بر فراز قله کوهستان قیزقلعه‌سی واقع شده است. گفته می‌شود قلعه متعلق به بابک خرمدین سردار آذربایجانی است و از این جهت نیز بابک نام گرفته است. اطراف این قلعه را دره‌هایی عمیق که گاه عمق آنها به ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر می‌رسد فرا گرفته‌اند و از این جهت دسترسی به آن جز از طریق راه‌های محدود امکان‌پذیر نیست. برای رسیدن به قلعه می‌توانید از دو دروازه وارد آن شوید. دروازه شمالی پرترددترین مسیرها برای ورود است اما برای گذشتن از آن باید از باریکه راهی بگذرید که تنها برای گذشتن یک یا دو نفر فضا دارد. دروازه غربی یک مسیر فرعی محسوب می‌شود و به ندرت گردشگران از آن می‌گذرند. آنچه قلعه بابک را فراتر از یک جاذبه گردشگری مطرح می‌کند، مکان قرارگیری آن در یک منطقه صعب‌العبور و دلیل ساخت آن به عنوان مرکزی برای دفاع از وطن است که در دوره خلافت عباسیان علیه این سلسله ساخته شد. برای رسیدن به این قلعه باید یک مسیر سه کیلومتری را بپیمایید و از گردنه‌ها و گذرگاه‌های متعدد بگذرید. دروازه شمالی دالانی از سنگ‌های منظم طبیعی است و جلوه بسیار زیبایی دارد، با گذشتن مسافتی حدود ۲۰۰ متر در این دالان به پای قلعه می‌رسید.در این قسمت ممکن است افرادی را ببینید که در پای قلعه به صعود فنی می‌پردازند؛ از اینجا باید از میان صخره‌ها حدود ۱۰۰ متر بروید (البته این بخش پله‌گذاری شده است) با ورود به قلعه چشم‌انداز زیبایی از درخت‌ها و دشت ارسباران و کلیبر را مشاهده می‌کنید. در زیرزمین قلعه نیز همچنان بقایایی از اصطبل باقی مانده است. در بخش شرقی اتاق‌ها و آب‌انبارها قرار گرفته‌اند و در شمال غربی نیز پلکان‌هایی سرتاسری
بوده است که اکنون ویران شده‌اند و تنها بقایایی از آنها به جا مانده است. در سال‌های اخیر همچنین بخش‌هایی از دیوار قلعه در حال ریزش بود که تعمیر و بازسازی شده است. به این ترتیب قلعه بابک با این شکل منحصربه‌فرد قادر بوده است با تعدادی اندک لشکری بزرگ را از پای درآورد؛ کسانی که قرن‌ها پیش این بنا را ساختند بنایی را بنیان نهادند که با آن ویژگی مردمان در استقامت و بردباری را نشان دهند. سال‌ها بعد از این خطه سردارانی بزرگ چون ستار خان و باقرخان برخاستند و با پیروزی خود تاریخ ایران را به دو بخش پیش از مشروطه و پس از آن تقسیم کردند. از این روست که سفر کردن به ارسباران و مشاهده قلعه بابک می‌‌تواند تجربه‌ای دلپذیر برای هر طبیعت‌گردی باشد. چراکه از آنجا که در این منطقه هم می‌توان طبیعت را به معنای واقعی مشاهده کرد و از سوی دیگر سازه‌ای بدیع از گذشتگان را بر فراز بالاترین نقطه می‌توان دید.
این منطقه هر ساله شاهد حضور طبیعت‌گردان فراوانی برای سفر به ارسباران است. قرغ داغ یا قراجه داغ نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه ارسباران نام دارد، این منطقه از جنوب به تبریز و سراب، از شمال به رود ارس، از غرب به جلفا و مرند و از شرق به اردبیل می‌رسد. جنگل‌های ارسباران از نوع جنگل‌های هیرکانی به شمار می‌آیند و از این جهت شباهت زیادی به جنگل‌های خزری دارند. با این تفاوت که درختان موجود در ارسباران بلوط، ممرز و درختان کاج به جای راش و توسکا هستند. مسیر ما برای گشت‌وگذار در این منطقه بازدید از قلعه بابک بود و به این منظور ابتدا باید به کلیبر می‌رفتیم. این شهرستان در شمال شرقی آذربایجان شرقی واقع شده است و دورترین نقطه به تبریز محسوب می‌شود. در شمال کلیبر رود ارس، در غرب آن جلفا و در جنوب آن اهر و ورزقان واقع شده‌اند. این شهرستان دارای سه بخش به نام‌های مرکزی، خداآفرین و آبش‌احمد است و آب‌وهوایی کوهستانی دارد. جنگل‌های تنک و مراتع سرسبز از دیگر ویژگی‌های این منطقه محسوب می‌شود و ییلاقی برای عش ایر دشت مغان و ارسباران به شمار می‌آید. از آنجا که کلیبر تحت تاثیر آب و هوای خزری است، کوهستان‌های آن اغلب اوقات از مه غلیظی پوشیده شده است. قلعه بابک در جنوب غرب کلیبر و در ۵۰ کیلومتری شمال اهر و در ارتفاعات رود قره سو قرار دارد. این دژ بر فراز قله کوهستان قیزقلعه‌سی واقع شده است. گفته می‌شود قلعه متعلق به بابک خرمدین سردار آذربایجانی است و از این جهت نیز بابک نام گرفته است. اطراف این قلعه را دره‌هایی عمیق که گاه عمق آنها به ۴۰۰ تا ۶۰۰ متر می‌رسد فرا گرفته‌اند و از این جهت دسترسی به آن جز از طریق راه‌های محدود امکان‌پذیر نیست. برای رسیدن به قلعه می‌توانید از دو دروازه وارد آن شوید. دروازه شمالی پرترددترین مسیرها برای ورود است اما برای گذشتن از آن باید از باریکه راهی بگذرید که تنها برای گذشتن یک یا دو نفر فضا دارد. دروازه غربی یک مسیر فرعی محسوب می‌شود و به ندرت گردشگران از آن می‌گذرند. آنچه قلعه بابک را فراتر از یک جاذبه گردشگری مطرح می‌کند، مکان قرارگیری آن در یک منطقه صعب‌العبور و دلیل ساخت آن به عنوان مرکزی برای دفاع از وطن است که در دوره خلافت عباسیان علیه این سلسله ساخته شد. برای رسیدن به این قلعه باید یک مسیر سه کیلومتری را بپیمایید و از گردنه‌ها و گذرگاه‌های متعدد بگذرید. دروازه شمالی دالانی از سنگ‌های منظم طبیعی است و جلوه بسیار زیبایی دارد، با گذشتن مسافتی حدود ۲۰۰ متر در این دالان به پای قلعه می‌رسید.در این قسمت ممکن است افرادی را ببینید که در پای قلعه به صعود فنی می‌پردازند؛ از اینجا باید از میان صخره‌ها حدود ۱۰۰ متر بروید (البته این بخش پله‌گذاری شده است) با ورود به قلعه چشم‌انداز زیبایی از درخت‌ها و دشت ارسباران و کلیبر را مشاهده می‌کنید. در زیرزمین قلعه نیز همچنان بقایایی از اصطبل باقی مانده است. در بخش شرقی اتاق‌ها و آب‌انبارها قرار گرفته‌اند و در شمال غربی نیز پلکان‌هایی سرتاسری
بوده است که اکنون ویران شده‌اند و تنها بقایایی از آنها به جا مانده است. در سال‌های اخیر همچنین بخش‌هایی از دیوار قلعه در حال ریزش بود که تعمیر و بازسازی شده است. به این ترتیب قلعه بابک با این شکل منحصربه‌فرد قادر بوده است با تعدادی اندک لشکری بزرگ را از پای درآورد؛ کسانی که قرن‌ها پیش این بنا را ساختند بنایی را بنیان نهادند که با آن ویژگی مردمان در استقامت و بردباری را نشان دهند. سال‌ها بعد از این خطه سردارانی بزرگ چون ستار خان و باقرخان برخاستند و با پیروزی خود تاریخ ایران را به دو بخش پیش از مشروطه و پس از آن تقسیم کردند. از این روست که سفر کردن به ارسباران و مشاهده قلعه بابک می‌‌تواند تجربه‌ای دلپذیر برای هر طبیعت‌گردی باشد. چراکه از آنجا که در این منطقه هم می‌توان طبیعت را به معنای واقعی مشاهده کرد و از سوی دیگر سازه‌ای بدیع از گذشتگان را بر فراز بالاترین نقطه می‌توان دید.
ارسال نظر