Newsweek

غیرقابل بخشش

مجله نیوزویک این هفته مطلب اصلی خود را به اسنودن اختصاص داده است. فردی که دست سیا و سازمان‌های جاسوسی آمریکا را رو کرد و گفت که سازمان سیا در آمریکا چه در دوران بوش و چه در دوران باراک اوباما بدون رعایت قانون قضایی «FISA» که می‌گوید باید برای تجسس از مردم مجوز قضایی وجود داشته باشد تمامی ای‌میل‌ها وتلفن‌های مردم آمریکا و سایر کشورها را شنود می‌کرده است. اسنودن که توانست در اوایل دولت باراک اوباما از آمریکا بگریزد انتظار داشت اوباما بنابر شعارهای شفاف‌سازی خود این مساله را خاتمه دهد اما وقتی متوجه شد که اوباما هم نسبت به این رویه بی‌‌میل نیست، تصمیم می‌گیرد از آمریکا بگریزد و اطلاعاتی که از سازمان سیا دارد در اختیار مطبوعات قرار دهد. اطلاعاتی که در نهایت منجر به یک بمب خبری شد و از سال‌ها شنود از مردم توسط سیا پرده برداشت.

این مساله که اسنودن از باراک اوباما هم به میزان جورج بوش پسر ناراحت است اخیرا توسط فیلم‌ساز چپ‌گرایی همچون الیور استون هم در فیلم «اسنودن» مطرح شده است. اما اواخر سال ۲۰۱۶ و با اکران این فیلم کمپینی در داخل و خارج آمریکا راه افتاد تا باراک اوباما در روزهای آخر ریاست‌جمهوری، اسنودن را عفو کند، اما باراک اوباما از این امر سر باز زد. در این راستا الیور استون، سازمان آزادی‌های مدنی آمریکا، سازمان عفو بین‌الملل و روزنامه نیویورک تایمز پیش‌قدم شدند تا ماجرای اسنودن ختم به خیر شود، اما حاضر نشد مقاطعه‌کار پیشین سیا را مورد بخشش قرار دهد. گفته می‌شود اسنودن اسرار بسیار مهمی را از ایالات‌متحده دزدیده است و همین امر باعث نگرانی اوباما و مقامات ایالات‌متحده شده است. او در حال حاضر نیز در روسیه زندگی می‌کند. روسیه رقیب سنتی آمریکا است و این نگرانی وجود دارد که اطلاعات مهم آمریکا هم‌اینک در دستان مقامات کرملین باشد.

Time

ورودی‌های جدید کاخ سفید

«راهنمای نجات» یا «راهنمای بقا» مقاله اصلی مجله تایم است که در آن اشاره به رهنمودهای تیم باراک اوباما به تیم ترامپ دارد که فردا این تیم به همراه رئیس‌جمهوری جدید آمریکا به‌طور رسمی وارد این خانه خواهند شد. در این راستا مجله تایم گزارش می‌دهد که ۱۸ تن از دستیاران باراک اوباما به این منظور با تیم جدید مدیریتی جلسات متوالی داشته‌اند تا نکات ایمنی را به تیم ترامپ یادآور شوند. یکی از نیروهای امنیتی می‌گوید: پیشتر اینگونه بود که یک نفر تو را به عنوان نیروی امنیتی انتخاب می‌کرد و با یک اتوبوس دنبال تو می‌آمدند و می‌گفتند این اتاق کار توست و باید از امروز مسوولیت امنیت کاخ سفید را بر عهده بگیری. حالا این تیم قصد دارد تا این سنت را برای تیم ترامپ بشکند و برای آنها کلاس‌های بیشتری بگذارد. کلاس‌هایی که ۸ سال سابقه حفاظت از امنیتی‌ترین خانه را در کل آمریکا دارد. ارنست یکی دیگر از مسوولان امنیتی باراک اوباما می‌گوید: تو قاعدتا اصلا نمی‌دانی نحوه کار کردن در اینجا چگونه است.

اینجا وقتی کار را هم یاد گرفتی ممکن است هر لحظه سورپرایز شوی. او البته از آخرین سورپرایز خود با خوشحالی یاد می‌کند. وی می‌گوید که بعد از یک روز کاری کامل اوباما و بانوی اول تصمیم گرفتند برای تیم کارکنان قدیم و تیم انتقالی مهمانی بگیرند. او اضافه می‌کند که کل مهمانی را تقریبا از دست داد؛ زیرا مجبور بود حواسش بیشتربه مسایل امنیتی باشد تا خود مهمانی. در هر حال بیشتر دستیاران اوباما تاکید دارند که تیم جدیدی که قرار است ساکن کاخ سفید شود تمامی نکات لازم را یاد گرفته‌اند. تیم ترامپ از اول بهمن (فردا) به‌طور رسمی در کاخ سفید حضور پیدا خواهد کرد و حفاظت کاخ سفید عملا به دست دستیاران تیم ترامپ خواهد افتاد. همانگونه که تیم اوباما با یک اتوبوس آمد حالا باید با یک اتوبوس هم از کاخ سفید خارج شود.

The week

«نه» به خانم نخست‌وزیر

مجله ویک در این شماره از یک اختلاف آشکار در تیم ترزا می ‌پرده برداشته است. ایوان راجرز سفیر بریتانیا در اتحادیه اروپا در اواخر هفته گذشته به‌طور ناگهانی از سمت خود استعفا داد. استعفایی که حرف و حدیث فراوانی به همراه داشت. گفته می‌شود استعفای راجرز به زمزمه‌های مبهم اختلاف بین داونینگ استریت و سازمان خدمات مدنی پایان داد و آشکارا حالا مشخص شده است این دو طیف با هم اختلاف دارند. در ای‌میلی که اخیرا فاش شده، آشکار شده است که ایوان راجرز، ترزا می و وزرای بریتانیا را متهم کرده است که اصلا نمی‌دانند چگونه باید معضل برگزیت را حل کنند و در مذاکراتی که در پیش است نمی‌دانند اصلا چه درخواستی باید داشته باشند. در این ای‌میل مشخص شده است که راجرز از ترزا می ‌خواسته است تا افکار مغشوش خود را منظم کنند و در باب اینکه چه از اتحادیه اروپا می‌خواهند، تصمیم بگیرند. این در حالی است که حکومت نیز تیم راجرز را متهم می‌کند که با عجله دادن دولت قصد دارند تا به فرآیند دموکراتیک برگزیت خدشه وارد کنند.

داونینگ استریت با توجه به استعفای راجرز، جانشین وی را مشخص کرده است. دولت بریتانیا «تیم بارو» را جانشین وی کرده است. تیم بارو یک دیپلمات کارکشته است که به مدت ۴ سال نیز سفیر بریتانیا در روسیه بوده است. او پیشتر نیز در بروکسل بوده و با فضای جلسات اتحادیه اروپا به خوبی آشناست. او با احاطه به مباحث امنیتی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا نقش موثری در بروکسل داشته است.بنا به گفته کارشناسان، انتخاب بارو موجب خرسندی همه گروه‌ها شده است. دیوید دیویس، وزیر برگزیت در بریتانیا می‌گوید: پشتوانه دانش بارو از اتحادیه اروپا، بریتانیا را به دونده بهتری در میدان مسابقه تبدیل می‌کند. با این حال هنوز این پرسش مطرح است که چرا هنوز بریتانیا نتوانسته یک طرح جامع برای خروج از اتحادیه اروپا ارائه دهد.

The Economist

یادگیری مادام‌العمر

چگونه می‌توان در عصر اتوماسیون زنده ماند. راهکارش چیست؟ اکونومیست در آخرین شماره خود به این سوال پاسخ می‌دهد. اکونومیست نوشته است: آسان است که بگوییم همه افراد باید حتی در دوران کار و اشتغال خود هم به آموختن ادامه دهند‏، اما این کار در عمل دشوار خواهد بود و برای آنکه افراد بتوانند پابه‏پای پیشرفت‏های تکنولوژیک گام بردارند، نیاز است تا آنها را تجهیز کنیم. آموزش مادام‌العمر و هدایت منابع انسانی یکی از مهم‌ترین راهکارها به حساب می‌آید. اکونومیست ادامه داده است: وقتی آموزش نمی‏تواند همگام با تکنولوژی گام بردارد نتیجه، ایجاد نابرابری خواهد بود. همزمان با ابداعات نوین، اگر کارگران، فاقد مهارت‏های لازم برای مفید بودن باشند، دچار آسیب خواهند شد و اگر تعداد زیادی از آنها از روند پیشرفت‏های تکنولوژیک جا بمانند، آنگاه جامعه شروع به تجزیه خواهد کرد. پس از انقلاب صنعتی، حالا علوم روباتیک و هوش مصنوعی، انقلاب آموزشی را ایجاد کرده‏اند.

این بار اما زندگی کاری افراد طولانی‏تر و با سرعت بسیار بیشتری در حال تغییر است تا جایی که افزایش سطح تحصیلات تازه‏کارها کافی نیست بلکه افراد باید قادر باشند طی دوران کاری خود نیز مهارت‏های جدیدی بیاموزند. متاسفانه این روزها نیاز به آموزش‏های ضمن خدمت بسیار زیاد است اما فقط به نفع افرادی است که امکان دستیابی به آن را دارند و به همین دلیل بیش از آنکه نابرابری را کاهش دهد، موجب افزایش نابرابری‏ها می‏شود. اگر قرار بر این باشد که اقتصادهای قرن بیست‌ویکم، یک قشر پرجمعیت از طبقه اجتماعی سطح پایین پرورش ندهند، بسیار ضروری است که سیاست‌گذاران بر روی این مساله کار کنند که چگونه می‏توان به همه شهروندان در یادگیری‏های توأم با کسب درآمد کمک کرد. تاکنون تلاش‏های آنان در این راستا بسیار ناکافی بوده است. امروزه الگوی کلاسیک آموزش ناکارآمد شده است و یک دلیل آن نیاز به مهارت‏های جدیدی است که دائما در حال تغییرند.

National Enquirer

پشت‌پرده با‌ترامپ‌و‌پوتین

نشریه طرفدار ترامپ درست یک هفته پیش از برگزاری مراسم تحلیف که امروز بیستم ژانویه برگزار می‌شود با دفاعیه‌ای آشکار از نزدیک شدن ترامپ به پوتین دفاع کرد. این دفاع در حالی صورت می‌گیرد که سایر رسانه‌ها، منتقد این رفتار ترامپ هستند و بر اساس یک سنت قدیمی روسیه را نه یک دوست قابل اعتماد بلکه رقیب و دشمن می‌دانند. اما این نشریه در دفاع از سیاست خارجی ترامپ، نزدیک شدن رئیس‌جمهوری تازه آمریکا به روسیه را از جهاتی مفید می‌داند. به نوشته این مجله ترامپ قصد دارد با نزدیک شدن به پوتین برخی از اهداف محقق نشده آمریکا را با کمک روسیه محقق کند. این نشریه بر این باور است که با نزدیک شدن آمریکا به روسیه چین منزوی می‌شود و می‌توانند با این اتحاد پکن را نابود کنند. نابودی پکن از نگاه این نشریه یعنی چیدن بال و پر جاه‌طلبی چشم بادامی‌ها در شرق آسیا. به‌ویژه اینکه ترامپ به‌طور تلویحی گفته است چندان به سیاست چین یکپارچه یا واحد اعتقاد ندارد و نشانه آن نیز گفت‌وگوی تلفنی ترامپ با رئیس‌جمهوری تایوان است. چین، تایوان را بخشی از خاک خود می‌داند و آمریکا نیز در ۳۷ سال گذشته به این خواسته چین احترام گذاشته است.

این نشریه می‌گوید نزدیکی دو کشور به هم می‌تواند چین را از بسیاری جهات نابود کند. همچنین این نشریه بر این باور است که نزدیکی روسیه و آمریکا به هم می‌تواند به سرنگونی حاکمیت کره‌شمالی منجر شود. از سویی به اعتقاد گردانندگان این مجله نزدیک به نازی‌های آمریکایی، ارتباط گرم روسیه و آمریکا موجب می‌شود تا هکرهای واقعی انتخابات آمریکا پیدا شوند. این مجله اصل هک شدن را قبول دارد اما آن را کار روسیه نمی‌داند. این در حالی است که حتی خود ترامپ در اولین کنفرانس خبری، به دست داشتن روسیه در هک کردن سایت مرکزی انتخاباتی دموکرات‌ها اعتراف کرده است.

The Spectator

پایان عصر متخصصان؟!

آیا عصر متخصصان به پایان رسیده است؟ آیا رای‌دهندگان و خریداران مغلوب سختکوشان شده‌اند؟ مجله اسپکتی‌تور چاپ بریتانیا این هفته به سراغ یک شکست بزرگ رفته است. شکستی که اتحادیه اروپا را یک تکان اساسی داده و احتمال دارد پس‌لرزه‌های این تکان به سایر نقاط اروپا هم برسد. صحبت از برگزیت است. نتایج یک همه‌پرسی در بریتانیا نشان داده است که دیگر مردم کشورها به نظارت متخصصان توجهی ندارند. این مطلب که به قلم فریزر نلسون به رشته تحریر درآمده حکایت از این دارد که قشر زحمتکش مانند کارگران دیگر توجهی به گفته‌های متخصصان ندارند و گویی رشته اعتماد بین مردم و این دسته بریده شده است. او می‌نویسد: چندی پیش از برگزاری رفراندوم، از وزیر دادگستری سوال شد که آیا نگران نتیجه همه‌پرسی نیست و او به خبرنگاران گفت: نگران این موضوع نیست، متخصصان برای مردم توضیح خواهند داد که چه چیزی برای آنها بهترین به حساب می‌آید.

وقتی از او مجددا پرسیده شد که آیا متخصص به اندازه کافی وجود دارد، او به سبک ترامپ خشمگین شد و این سوال را بیهوده و استهزاآمیز دانست. اما چندی بعد وقتی نتیجه همه‌پرسی اعلام شد، معلوم شد که نه تنها متخصص خوب به اندازه کافی وجود ندارد، بلکه مردم دیگر گوششان به حرف‌های متخصصان بدهکار نیست. برای همین نلسون در این مطلب می‌نویسد دیگر نباید از متخصصان چیزی پرسید، زیرا آنها اغلب اشتباه می‌کنند و کمتر هم پیش می‌آید اشتباه خود را بپذیرند. برای همین نباید چندان از نتایج نظرسنجی‌ها هم شگفت‌زده شد. برای اینکه متخصصان این عرصه هم اشتباه کردند اما حاضر به پذیرش اشتباه نبودند. اما زمانی این ماجرا تعجب‌برانگیز می‌شود که سیاستمداران چشم و گوش بسته نتایج این نظرسنجی را پذیرفتند. متخصصان آماری در سال ۲۰۰۷ با الگوهای کامپیوتری هم یک شکست و افتضاح به وجود آورده بودند اما گفته بودند با الگوریتم‌های جدید این‌بار می‌توانند نتایج را پیش‌بینی کنند، این در حالی است که تمامی الگوریتم‌ها از قشر سختکوش جامعه شکست خوردند.

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات