سه سوال کلیدی که کارفرمایان باید بپرسند

مترجم: مریم رضایی

سازمان‌ها با حجم بی‌سابقه‌ای از تغییر چه در داخل خود و چه در خارج مواجه هستند. با نگاهی رو به جلو، متوجه می‌شویم ۷۳ درصد مدیران اجرایی انتظار دارند این تناوب تغییر افزایش یابد. شرکت‌ها صرف‌نظر از محیطی که در آن فعالیت می‌کنند، باید به دنبال یافتن روش‌هایی برای رشد کردن باشند. استخدام و حفظ بهترین استعدادها مزیتی رقابتی ایجاد می‌کنند که شرکت‌ها برای تحریک رشد خود به آن نیاز دارند. با این حال، کارمندان هم تحت‌تاثیر محیط مبهم و متغیر فعلی و تغییرات انبوه هستند. کارفرمایان برای اینکه بتوانند از این پس از مزیت رقابتی مذکور استفاده کرده و مطمئن شوند نیروی کارشان راضی و بهره‌ور است، می‌توانند به سه سوال کلیدی با محوریت استعدادها که در ادامه مطرح می‌شود، توجه کنند.

1) آیا آماده شروع اعمال سیاست‌های اجتماعی هستید؟

بیشتر کشورها اغلب با شرایطی سیاسی و اجتماعی مواجه می‌شوند که می‌تواند چشم‌انداز قوانین اجرایی آنها را تا مدتی با ابهام مواجه کند. به‌عنوان مثال، یکی از عواقب انتخابات ریاست جمهوری اخیر آمریکا، به وجود آمدن سطح تازه‌ای از ابهام در مورد انواع قوانین و مقررات برای شرکت‌ها و کارکنان است. مرخصی زایمان، مبلغ حداقل دستمزد و قوانین اضافه‌کاری تنها چند حوزه‌ای هستند که با تغییر قوانین، تصمیم‌گیری‌های مختلفی در مورد آنها صورت می‌گیرد. اما شرکت‌های پیشرو منتظر اقدام سیاست‌مداران نمی‌مانند، بلکه خودشان سطوح بالاتری از دستمزد، حمایت و مزایا را برای کارکنان در نظر می‌گیرند. در واقع، هدایت کردن کارکنان یعنی تعیین استانداردهای عملی که فراتر از قوانین و مقررات دولتی و رسمی الزام‌آور باشد. این موضوع نه تنها بهره‌وری کارکنان را بالا می‌برد، بلکه به کارفرما هم امکان می‌دهد بتواند استعدادهای برتر و باکیفیت‌تری را جذب کند. به هر حال، وقتی یک شرکت این کار را انجام می‌دهد و سطوح بالاتر پاداش و مزایا را برای کارکنان خود در نظر می‌گیرد، شرکت‌های دیگر ناگزیر از تبعیت می‌شوند تا بتوانند در جذب و حفظ استعدادهای برتر رقابت کنند. مدیریت کارکنان، به ویژه با شروع سال جدید میلادی نیازمند توجه بیشتر است. کارفرماها در صورت عدم ارائه پیشنهادهای مالی مناسب، باید حداقل استراتژی‌های ارتباط داخلی موثرتری ایجاد کنند تا کارکنان خود را برای ماندن در شرکتشان متقاعد کنند.

2) برنامه شما برای توجه به پیشرفت‌های سریع در تکنولوژی چیست؟

این گمانه‌زنی وجود دارد که اتوماسیون در نهایت به بسیاری از مشاغل کارگری و یدی پایان ببخشد. اما پیشرفت‌های قابل توجه تکنولوژی می‌تواند بسیاری از مشاغل در حوزه‌های دیگر را هم حذف کند؛ مشاغلی که الان شاید چندان توجهی به آنها نمی‌شود. به‌عنوان مثال، الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌تواند با جست‌وجو در اینترنت، داده‌های مربوط به پرونده‌های قضایی را جمع‌آوری کند و پیش‌بینی کند مطرح شدن چه مباحثی در دادگاه اثربخش‌تر است و به این وسیله نقش‌هایی مثل دستیاران وکلا حذف شود. تکنولوژی‌های پوشیدنی مثل «سیستم‌های هاد» (Heads-up displays) با رواج و پیشرفت بیشتر می‌توانند جای پرستاران اتاق عمل را بگیرند و طی یک رویه راهنمای جراحان باشند.

البته تکنولوژی‌های جدید، فرصت‌های جدید هم ایجاد می‌کنند. در این شرایط، نه تنها مشاغلی ایجاد می‌شوند که خودشان تکنولوژی‌های جدید درست می‌کنند، بلکه برای افرادی که همراستا با این تکنولوژی‌های جدید پیش می‌روند تا محصولات متنوع‌تری تولید کنند، فرصت‌های بزرگ‌تری به وجود خواهد آمد. چالشی که وجود دارد، توجه به افرادی است که تاثیر منفی از این شرایط می‌گیرند. بیشتر کارمندانی که در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند، مهارت‌های کافی برای واکنش نشان دادن سریع به این فرصت‌های تازه ایجاد شده را ندارند. شرکت‌های پیشرو، فعالانه سرمایه‌گذاری‌ روی آموزش و اصلاح مهارت‌های نیروی کار خود را برای پیش‌بینی این تغییرات افزایش می‌دهند. این هم از نظر افزایش استخدام‌پذیری به نفع کارکنان است و هم یک بازار کار داخلی برای کارفرما ایجاد می‌کند که به منبع استعدادها تبدیل می‌شود. شرکت‌ها باید همین امروز به این مساله فکر کنند. با اینکه عقیده عمومی می‌گوید این نوع تغییرات در نظام کار و مشاغل، خود به خود و در آینده‌ای نزدیک اعمال خواهد شد، اما واقعیت این است که این نوع تکنولوژی‌ها همین امروز کاربردپذیر شده‌اند و تغییرات همگام با آنها لازم است.

3) دیدگاه شما در مورد تنوع و جامعیت چگونه تکامل می‌یابد؟

این روزها توجه اجتماع به افرادی که ناتوانی‌های ذهنی دارند افزایش یافته و این مساله برخی شرکت‌ها را بر آن داشته این گروه از افراد را هم در اقدامات تنوع‌پذیری نیروهای خود در نظر بگیرند. بیشتر برنامه‌های تنوع‌پذیری و جامعیت از گذشته بر زنان و گروه‌های قومی نادیده گرفته شده متمرکز بوده است، اما برخی رهبران کسب‌وکار به این نتیجه رسیده‌اند که افراد ناتوان ذهنی به شدت مغفول مانده‌اند. مشارکت با سازمان‌های غیرانتفاعی و دیگر آژانس‌های فعال در این زمینه، به شرکت‌های پیشرو که مسوولیت اجتماعی را سرلوحه کار خود قرار می‌دهند، امکان می‌دهد به این بخش از کارکنانی که برخی از آنها صلاحیت و استعدادهای خوبی دارند، دسترسی داشته باشند. این مشارکت به نفع کارکنان قدیمی کارفرماها نیز هست، چرا که وفاداری آنها را تا سطح زیادی افزایش می‌دهد و به عملکرد بهتر و کاهش نرخ جابه‌جایی منجر می‌شود.

منبع: Washington Post