امیدهایی که به تدبیر  نیاز دارند
آرش نصیری از 24 بهمن تا یکم اسفند، بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر برگزار می‌شود. مثل هر سال که برگزار می‌شد اما این بار فرق دارد، به همه جامعه و هنر و موسیقی، «تدبیر و امید» هم اضافه شده است.
جشنواره‌ای با امید به آینده بهتر برای موسیقی. علی مرادخانی معاون هنری شده است، کسی که 10 سال قبل‌تر، 14 سال مدیر موسیقی ارشاد بود و بعد موزه موسیقی را بناگذاشت و حالا با یک رتبه بالاتر به ارشاد برگشته و یک مدیر جوان و تحصیلکرده موسیقی را به مدیریت موسیقی منصوب کرده. همه چیز بوی تدبیر و امید می‌دهد. مرادخانی در پیامی برای جشنواره نوشته: «ما برآنیم تا شرایطی فراهم شود که هنرمندان فارغ از دغدغه‌ها و نگرانی‌های مزاحم، بتوانند آثار هنری خود را با حداکثر حمایت و با طراحی سیستم هوشمند و متکی بر خودگردانی فرآیندها توسط اصحاب هنر، هماهنگ با سیاست‌های فرهنگی و هنری دولت محترم، با سرعت و دقت تولید و عرضه نمایند... جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر نیز با همین نگرش مراحل نهایی خود را پیموده است و در سال‌های آتی نیز به نحو جامع‌تر و شایسته‌تر برگزار خواهد شد.» سال‌های قبل هم خیلی‌ها بودند اما امسال فرق دارد. بنابر آنچه استاد شهرام ناظری هم چندی قبل گفته بود، فضای موسیقی آکنده از امید است. رامیز قلی‌اوف آمده، انور براهم، نوازنده مطرح تونسی با گروهش می‌آید، گروه‌هایی از هلند، کردستان عراق، آذربایجان، روسیه، اتریش، آلمان و ارمنستان آمده‌اند. گروه رستاک هست، گروه راز و نیاز به خوانندگی سالار عقیلی هست، ارکستر زهی ایران به رهبری منوچهر صهبایی هست، ارکستر موسیقی نو به رهبری علیرضا مشایخی هست، هادی منتظری با گروه تیام هست، ناصرنظر، فریبرز رستمی و دیگران در بخش موسیقی کودکان هستند و همین‌طور پری ملکی و سهیلاپورگرامی و گروه ژیوار و گروه ستاره قطبی در بخش موسیقی بانوان و بخش پرسروصداتر پاپ با حضور رضا صادقی و سیروان خسروی و شهرام شکوهی و رضا یزدانی و محسن یگانه و مازیار فلاحی و گروه سون و محمد علیزاده و حمید عسگری و علی عبدالمالکی. بسیاری از ستاره‌های آینده جوان و نوجوان در بخش «استعدادهای درخشان» و نسلی دیگر در جشنواره حضور دارند و جشنواره را پربارتر می‌کنند. مثل همیشه ایراداتی هم هست از جمله حضور بخش موسیقی پاپ به عنوان جنبی اما با این تدبیر که از سال گذشته دبیری جشنواره تقریبا دائم شده، برنامه‌ریزی‌ها تا به حال منظم‌تر و درست‌تر از قبل است و نوید یک جشنواره خوب را می‌دهد. اینها البته کم و بیش در سال‌های قبل هم اتفاق افتاده است. باید منتظر بعد از جشنواره هم باشیم. جشنواره فیلم فجر آغاز یکسال سینمایی برای سینما است و اکران فیلم‌های سال به جشنواره هم مرتبط است. باید دید برای موسیقی کی این اتفاق می‌افتد و گروه‌هایی که در جشنواره اجرا دارند بعدا چه اتفاقی برایشان می‌افتد و استعدادهای درخشان و نسلی دیگر موسیقی بعدا چگونه از طرف مسوولان حمایت می‌شوند. این آن چیزی است که از «تدبیر» نشأت می‌گیرد و باعث «امید» شده است.