غفلت از هدف اصلی مناظره
یاسر میرزایی دبیر گروه اندیشه طبق برنامه‌ریزی اعلام شده، قرار است در سه مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم طی سه‌ساعت و نیم، ۸ کاندیدا در مقابل یکدیگر و البته در مقابل مردم قرار گیرند و پیرامون حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، برنامه‌های خود را ارائه و احتمالا نسبت به برنامه‌های رقبایشان انتقاد کنند. سوال این است که بر چه مبنایی می‌توان چنین برنامه‌ای را مناظره خواند؟ و اگر نام مناظره برای چنین برنامه‌ای مناسب نیست، چه الزامی به برگزاری آن است؟ مناظره، آن طور که از سابقه‌ آن در جهان و ایران برمی‌آید، ارائه و انتقاد دو گروه در مقابل یکدیگر است. مشارکت‌کنندگان هر کدام از این گروه‌ها می‌تواند یکی یا بیشتر باشد، اما عرف این است که مناظره، تنها دو طرف داشته باشد. دلیل چنین ساختاری مشخص است: هدف از مناظره، مقایسه است و مقایسه در بهترین حالت وقتی ممکن است که ما با دو طرف مواجه باشیم. کمتر بودن طرف‌ها، نامش مناظره نیست و بیشتر بودن طرف‌ها، هدف مناظره را مخدوش می‌کند. شکی نیست که برگزاری مناظره‌های دونفره، وقتی تعداد کاندیداها ۸ نفر است، به جهت فرصت و حوصله‌ مخاطبان امکان‌پذیر نیست؛ اما این موجب نمی‌شود که تصمیم به برگزاری مناظره‌ ۸ نفره معقول بنماید. وقتی امری ممکن نیست، یکی از راه‌ها تغییر ماهیت آن و دیگری البته کنار گذاشتن آن است. وقتی با تغییر ماهیت، هدف ما برآورده نمی‌شود، چه توجیهی جز ظاهرسازی در اجرای آن باقی می‌ماند؟ این طور که پیداست، طراحان مناظره ۸ نفره، از هدف اصلی برگزاری مناظره‌ها که ایجاد امکان مقایسه برای مردم است غفلت کرده‌اند