آینده روابط ایران و بریتانیا چگونه خواهد بود؟
. به گزارش دیلی تلگراف از «ترزا می» بهعنوان «بانوی آهنین» بریتانیا یاد میکنند؛ لقبی که پیش از این، از آن «مارگارت تاچر» نخستین نخستوزیر زن بریتانیا بود؛ و حالا او میتواند نامش را به عنوان دومین زن نخستوزیر در تاریخ این کشور ثبت کند. «دیوید کامرون» که بلافاصله پس از رأی مثبت بریتانیاییها به خروج این کشور از اتحادیه اروپا از سمتش استعفا داد، حالا میگوید، «می« رسما بهعنوان نخستوزیر جدید، قدرت را در دست میگیرد. «ترزا می» ۵٩ساله، وزیر کشور بریتانیا از شخصیتهای مشهور حزب محافظهکار است که اگرچه از طرفداران باقیماندن این کشور در اتحادیه اروپا بود اما همزمان دیدگاه انتقادی خود نسبت به ساختار اتحادیه اروپا را حفظ کرده بود.
.به گزارش دیلی تلگراف از «ترزا می» بهعنوان «بانوی آهنین» بریتانیا یاد میکنند؛ لقبی که پیش از این، از آن «مارگارت تاچر» نخستین نخستوزیر زن بریتانیا بود؛ و حالا او میتواند نامش را به عنوان دومین زن نخستوزیر در تاریخ این کشور ثبت کند. «دیوید کامرون» که بلافاصله پس از رأی مثبت بریتانیاییها به خروج این کشور از اتحادیه اروپا از سمتش استعفا داد، حالا میگوید، «می« رسما بهعنوان نخستوزیر جدید، قدرت را در دست میگیرد.«ترزا می» ۵٩ساله، وزیر کشور بریتانیا از شخصیتهای مشهور حزب محافظهکار است که اگرچه از طرفداران باقیماندن این کشور در اتحادیه اروپا بود اما همزمان دیدگاه انتقادی خود نسبت به ساختار اتحادیه اروپا را حفظ کرده بود. روزنامه دیلیتلگراف مینویسد: «بله. ما هم موافقیم. خانم ترزا می دقیقا شرایط نخستوزیرشدن را دارد. گذشته از کارنامه پربار تجربیاتش، او توانسته با ماندن طولانیمدت در پست وزارت کشور بریتانیا جایی را در کتابهای تاریخ به خود اختصاص دهد. پُست پردردسر و بحثبرانگیز وزارت کشور، جایی است که سیاستمدارانی چون «چارلز کلارک» و «جیکوب اسمیت» به پای آن قربانی شدند.
در مقابل اما ترزا می خود را در این جایگاه کاملا ثابت کرد».در این گزارش آمده، البته ترزا می آنطور که برخی از اعضای حزب محافظهکار تمایل داشتند، یک سیاستمدار درونسازمانی محسوب نمیشود. او گفته که میخواهد اجرائیشدن برگزیت را ببیند و نگرانی بریتانیاییها از فردای پس از برگزیت را توجیهپذیر اما گذرا خوانده است و این دقیقا مسالهای است که او و تشکیلات حزب محافظهکار بریتانیا درباره آن اختلافنظر دارند. با این حال به گفته بسیاری، ترزا میبه واسطه کارنامه پربار سیاسیاش، مورد احترام تمامی طرفهای حزب قرار دارد و این نقطه قوت می در پارلمان این کشور است.«می» سیاستمداری است که در ۶٠ سال گذشته بیشترین زمان را به عنوان وزیر کشور در این پُست پردردسر دوام آورده و توانسته جایی را در کتابهای تاریخ به خود اختصاص دهد.شرایط امروز بریتانیا نیازمند رهبری آرام و خونسرد است. لندن بهتازگی متعهد شده که ۶۵٠ نیروی نظامی را برای مقابله با رفتار تهاجمی روسیه در شرق اروپا در اختیار ناتو قرار دهد.
همچنین قرار شده نیروهای نظامی بیشتری برای برقراری ثبات در افغانستان به این کشور اعزام شوند. در خانه هم، بازارها همچنان ملتهب و در واکنش به برگزیت به دنبال راهی برای حفظ بازار مصرف و جلب اعتماد سرمایهگذارها هستند. در این شرایط بریتانیا قرار است پیوندهای تجاری جدیدی را با جامعه جهانی برقرار کند؛ این کشور همین حالا هم در حال مذاکره تجاری با هند است. دیلیتلگراف مینویسد: با توجه به این شرایط آیا الان زمانی است که بتوان دست به خطر زد؟ نه. البته درک میکنیم که بسیاری از اعضای حزب حاکم محافظهکار از نقض عهدها و انتخاب رهبری که در برخی موارد نظراتی کاملا متفاوت دارد، ناراحت هستند. ما هم بارها نگرانیهای خود را اعلام کردهایم. اما در شرایط فعلی به نظر میرسد قبای نخستوزیری تنها برای ترزا می مناسب است. بریتانیا پیشتر هم توسط یک سیاستمدار زن بااراده و فوقالعاده باثبات، رهبری شده است و نتایجش بسیار خوب بوده است.اگرچه مارگارت تاچر و ترزا می از بسیاری جهات تفاوتهای اساسی با یکدیگر دارند، اما آنچه در هر دو سیاستمدار مشترک است، شخصیت قوی و توانایی آنان در جلب احترام سیاستمداران جامعه خارج است.
رابطه کامرون و «می»
سایت شبکه خبری «بی بی سی» که زندگینامهای از می را منتشر کرده، مینویسد: ترزا می برای شش سال در دوره نخستوزیری دیوید کامرون، وزیر کشور بریتانیا بود. همین، او را در موقعیتی ویژه قرار میدهد، چرا که در پنجاه سال گذشته هیچکس شش سال پیاپی در این پست کلیدی قرار نداشته است. با این حال، اکنون وی باید وظیفه دشوار زمینهسازی برای خروج انگلیس از اتحادیه اروپا را بر عهده بگیرد.در رابطه با مواضع می در قبال ایران، سال گذشته رسانههای انگلیسی گزارش دادند که مقامات وزارت خارجه این کشور از مانعتراشی ترزا می در مسیر بازگشایی سفارت انگلستان در ایران گلایه دارند. مقامات وزارت خارجه انگلستان در آن زمان میگفتند که می با در پیش گرفتن سیاست سختگیرانه در قبال مهاجران، موجب شده تا امکان حصول توافق با ایران برای بازگشایی سفارتخانهها وجود نداشته باشد. یک مقام ارشد وزارت خارجه انگلستان به نشریه «تایمز» گفته بود که سیاستهای می میتواند «مذاکرات حساس برای احیای روابط» با ایران را در معرض خطر قرار دهد.
گفته میشد که ترزا می در آن زمان از بازگشایی دفتر صدور روادید در سفارت انگلستان، یعنی یکی از خواستههای اصلی ایران، خودداری میکرده است. وی افتتاح دفتر صدور روادید را به اخراج چهار هزار ایرانی از انگلستان مشروط کرده بود. این ایرانیها یا پناهجو بودهاند یا افرادی بودند که روادید آنها در دوره قطع روابط دو کشور منقضی شده بود. یک مقام وزارت خارجه انگلستان در زمان وزارت کشور ترزا می گفته بود: «وزارت کشور تا زمانی که ایرانیهای فاقد مدارک معتبر در بریتانیا باشند، از افتتاح یک دفتر صدور روادید خودداری میکند. این امر واقعا همهچیز را متوقف کرده است». یک منبع دولتی هم از «ناراحتی بسیار زیاد» مقامات وزارت خارجه از مداخله ترزا می در فرآیند از سرگیری روابط با ایران، خبر داده بود.با این وجود، هنوز مشخص نیست که آیا پس از رسمیت یافتن نخستوزیری می، او باز هم همین رویکردها را در قبال ایران و دیگر موضوعات در پیش خواهد گرفت یا مواضع خود را به نسبت شرایط جدید و نیز بر اساس رویکرد کلیتر حزب متبوعش تغییر خواهد داد.
ارسال نظر