آلودگی جدید هوا از کجا نشات می گیرد؟
ریحانه سپهری رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران با تایید تغییر منشا آلودگی هوای تهران به تشریح عوامل پیدایش جنس جدید آلودگی هوای پایتخت پرداخت. او در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» اعلام کرد: اگر چندین راهکار به صورت موازی دنبال شود می‌توان شاهد کاهش محسوس آلودگی هوا در ۳ سال آینده بود. شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اعلام کرده است که منشا آلودگی‌های اخیر هوای تهران تغییر کرده است. در گزارش این سازمان، بیابان‌های اطراف شهر تهران به‌عنوان منبع جدید این آلودگی‌ها عنوان شده است، اما این بیابان‌ها که به تازگی ایجاد نشده‌اند پس چه تغییری در ترکیب آنها به وجود آمده که آلودگی هوای تهران از آن نشات می‌گیرد؟
یکی از منابع اصلی آلودگی هوای تهران معضلات زیست‌محیطی است که بخشی از آن به خارج و بخش دیگر به داخل کشور مربوط می‌شود.
یکی از منابع اصلی آلودگی هوای تهران معضلات زیست‌محیطی است که بخشی از آن به خارج و بخش دیگر به داخل کشور مربوط می‌شود.
ریحانه سپهری رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران با تایید تغییر منشا آلودگی هوای تهران به تشریح عوامل پیدایش جنس جدید آلودگی هوای پایتخت پرداخت. او در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» اعلام کرد: اگر چندین راهکار به صورت موازی دنبال شود می‌توان شاهد کاهش محسوس آلودگی هوا در 3 سال آینده بود. شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اعلام کرده است که منشا آلودگی‌های اخیر هوای تهران تغییر کرده است. در گزارش این سازمان، بیابان‌های اطراف شهر تهران به‌عنوان منبع جدید این آلودگی‌ها عنوان شده است، اما این بیابان‌ها که به تازگی ایجاد نشده‌اند پس چه تغییری در ترکیب آنها به وجود آمده که آلودگی هوای تهران از آن نشات می‌گیرد؟
یکی از منابع اصلی آلودگی هوای تهران معضلات زیست‌محیطی است که بخشی از آن به خارج و بخش دیگر به داخل کشور مربوط می‌شود. زمانی که وارد دوره خشکسالی می‌شویم چسبندگی ذرات با قطر کمتر از ۵/۲ میکرون از بین می‌روند و با یک نسیم از زمین بلند می‌شوند و در فضا قرار می‌گیرند. براساس گزارش‌های موجود این ذرات می‌توانند تا ۱۵ سال هم در فضا معلق بمانند. یکی از منشا‌های خارجی ذرات کمتر از ۵/۲ میکرون، کشور عراق است و از این کشور به درون خاک ایران وارد می‌شوند. البته این موضوع را در نظر داشته باشید که منابع خارجی حدود ۳۰ درصد در آلودگی ناشی از ریزگردها نقش دارند و ۷۰ درصد تهدید ناشی از این ذرات به منابع داخلی مربوط می‌شوند. بیابان‌های اطراف تهران که شما به آن اشاره کردید به‌دلیل معضل خشکسالی، مهم‌ترین منشا آلودگی‌های هوای تهران شده‌اند.
البته به روش‌های مختلف می‌توان مداخلاتی انجام داد که از ایجاد این ذرات جلوگیری شود اما در سال‌های گذشته، با تعطیلی شورای‌عالی محیط‌زیست و کمیته‌های تشکیل شده در سطح استان‌ها برای مدیریت این بخش از مشکلات زیست‌محیطی، مشکلی که الان شاهد آن هستیم به وجود آمده است. این مشکل فقط به محدوده شهر تهران مربوط نمی‌شود. به‌واسطه برخی سودجویی‌های سال‌های گذشته مشکل در دیگر پهنه‌های کشور نیز وجود دارد. به‌عنوان مثال ایجاد چاه‌های عمیق و توسعه کشاورزی در اطراف دریاچه ارومیه به‌عنوان یک تهدید زیست‌محیطی عنوان می‌شوند. علاوه‌بر این بهره‌برداری بی‌رویه از منابع زیرزمینی در آن منطقه، سدسازی‌های بدون محاسبات لازم و به‌ویژه راهی که درون دریاچه ایجاد شد دست به دست هم داد که یکی از مهم‌ترین منابع انتشار ذرات کمتر از 5/2 میکرون از دریاچه ارومیه نشات بگیرد که در مقایسه با سایر ذرات کمتر از 5/2 میکرونی خطرناک‌تر هستند، چراکه اگر خطرات ذکر شده در اطراف این دریاچه کنترل و محدود نشوند، در سال‌های آینده این ذرات تمامی شهرهای شمالی کشور را به لحاظ زیست‌محیطی تهدید خواهند کرد.
ذرات کمتر از ۵/۲ میکرون تاثیری بر روی سلامت دارند. اینکه گفته می‌شود در ایجاد آلزایمر و پارکینسون موثر است، صحت دارد؟
علت خطرناک بودن این ذرات این است که می‌تواند از بافت ریه عبور کند، اما ذراتی که قطری بیش از این دارند توسط بافت ریه مهار می‌شوند و با ترشحات داخلی ریه از بدن خارج می‌شوند. اما این ذرات قطعا کارآیی ارگان بدن را مختل می‌کند. به‌عنوان مثال در چشم‌ها، کلیه‌ها و کبد و مغز می‌تواند ایجاد مشکل کند و دور از ذهن نیست که با رسوب در مغز ایجاد آلزایمر و پارکینسون کند و برای سایر ارگان‌های بدن هم می‌تواند تهدید جدی باشد که قطعا استفاده از ماسک در این نوع از آلودگی نمی‌تواند موثر عمل کند.
بخشی از آلودگی هوای تهران به‌دلیل جریان نداشتن هوا از منطقه غرب شهر به‌عنوان نقطه ورودی هوا به دیگر مناطق شهر است. در این میان آیا ساخت وسازهای بلندمرتبه و تغییر کاربری‌ها در نقاطی غیرکارشناسی شده در افزایش آلاینده‌های هوا نقش دارند؟
در برج‌سازی منطقه شمال‌غرب تهران و نقش آنها در جلوگیری از گردش هوا به درون شهر تهران باید مطالعات کارشناسی شود که آیا واقعا می‌تواند مانعی برای جریان هوا باشد یانه.این موضوع را باید کارشناسان اهل فن نظر دهند اما بی‌تردید تغییر کاربری فضای سبز به کاربری تجاری و مسکونی تهدید جدی برای محیط‌زیست شهر محسوب می‌شود چون این ساخت‌وسازها ظرفیت‌های تنفسی شهر تهران را از بین می‌برند.
آیا می‌توان با راهکارهای کوتاه‌مدت و میان‌مدت به کاهش میزان آلودگی هوا امیدوار بود؟
باید چند مسیر به‌طور موازی دنبال شود، اگر این چند مسیر به صورت موازی با جدیت دنبال شود، شاید سه یا چهار سال آینده کاهش محسوسی در آلودگی هوا داشته باشیم.
یکی از راهکارهای اولیه توسعه ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی به صورتی است که شهروندان به استفاده از این ناوگان رغبت نشان دهند؛ یعنی زیرساخت‌هایی را فراهم کنیم که مردم به راحتی مترو یا اتوبوس را جایگزین استفاده از خودروهای شخصی کنند.
راهکار دوم توسعه وسایل نقلیه برقی است. می‌توان تسهیلاتی را برای وارد‌کنندگان و تولیدکنندگان دوچرخه برقی، موتورسیکلت برقی و خودروی برقی فراهم کرد. در صورت فراگیر شدن استفاده از این نوع وسایل حمل‌و‌نقل آلایندگی هوا تقریبا به صفر می‌رسد. از طرف دیگر خشکسالی یکی از مسائل گریبانگیر کشور ما است و سال‌های سال است که با چنین مشکلی مواجه هستیم، بنابراین وضعیت جغرافیایی کشور ایجاب می‌کند پوشش گیاهی اطراف شهرها را تقویت کنیم و در اطراف شهرها کمربند سبز ایجاد کنیم. همین‌طور برداشت غیرقانونی از ذخایر زیرزمینی را کنترل و مدیریت کنیم، چون گزارش‌های موجود می‌گوید هر سال 60 سانتی‌متر از منابع آب زیرزمینی به بهره‌برداری می‌رسد که بیشتر به‌دلیل چاه‌های عمیقی است که به شکل غیرقانونی و بدون مجوز حفر شده‌اند.
یکی از منابع اصلی آلودگی هوای تهران معضلات زیست‌محیطی است که بخشی از آن به خارج و بخش دیگر به داخل کشور مربوط می‌شود. زمانی که وارد دوره خشکسالی می‌شویم چسبندگی ذرات با قطر کمتر از ۵/۲ میکرون از بین می‌روند و با یک نسیم از زمین بلند می‌شوند و در فضا قرار می‌گیرند. براساس گزارش‌های موجود این ذرات می‌توانند تا ۱۵ سال هم در فضا معلق بمانند. یکی از منشا‌های خارجی ذرات کمتر از ۵/۲ میکرون، کشور عراق است و از این کشور به درون خاک ایران وارد می‌شوند. البته این موضوع را در نظر داشته باشید که منابع خارجی حدود ۳۰ درصد در آلودگی ناشی از ریزگردها نقش دارند و ۷۰ درصد تهدید ناشی از این ذرات به منابع داخلی مربوط می‌شوند. بیابان‌های اطراف تهران که شما به آن اشاره کردید به‌دلیل معضل خشکسالی، مهم‌ترین منشا آلودگی‌های هوای تهران شده‌اند.
البته به روش‌های مختلف می‌توان مداخلاتی انجام داد که از ایجاد این ذرات جلوگیری شود اما در سال‌های گذشته، با تعطیلی شورای‌عالی محیط‌زیست و کمیته‌های تشکیل شده در سطح استان‌ها برای مدیریت این بخش از مشکلات زیست‌محیطی، مشکلی که الان شاهد آن هستیم به وجود آمده است. این مشکل فقط به محدوده شهر تهران مربوط نمی‌شود. به‌واسطه برخی سودجویی‌های سال‌های گذشته مشکل در دیگر پهنه‌های کشور نیز وجود دارد. به‌عنوان مثال ایجاد چاه‌های عمیق و توسعه کشاورزی در اطراف دریاچه ارومیه به‌عنوان یک تهدید زیست‌محیطی عنوان می‌شوند. علاوه‌بر این بهره‌برداری بی‌رویه از منابع زیرزمینی در آن منطقه، سدسازی‌های بدون محاسبات لازم و به‌ویژه راهی که درون دریاچه ایجاد شد دست به دست هم داد که یکی از مهم‌ترین منابع انتشار ذرات کمتر از 5/2 میکرون از دریاچه ارومیه نشات بگیرد که در مقایسه با سایر ذرات کمتر از 5/2 میکرونی خطرناک‌تر هستند، چراکه اگر خطرات ذکر شده در اطراف این دریاچه کنترل و محدود نشوند، در سال‌های آینده این ذرات تمامی شهرهای شمالی کشور را به لحاظ زیست‌محیطی تهدید خواهند کرد.
ذرات کمتر از ۵/۲ میکرون تاثیری بر روی سلامت دارند. اینکه گفته می‌شود در ایجاد آلزایمر و پارکینسون موثر است، صحت دارد؟
علت خطرناک بودن این ذرات این است که می‌تواند از بافت ریه عبور کند، اما ذراتی که قطری بیش از این دارند توسط بافت ریه مهار می‌شوند و با ترشحات داخلی ریه از بدن خارج می‌شوند. اما این ذرات قطعا کارآیی ارگان بدن را مختل می‌کند. به‌عنوان مثال در چشم‌ها، کلیه‌ها و کبد و مغز می‌تواند ایجاد مشکل کند و دور از ذهن نیست که با رسوب در مغز ایجاد آلزایمر و پارکینسون کند و برای سایر ارگان‌های بدن هم می‌تواند تهدید جدی باشد که قطعا استفاده از ماسک در این نوع از آلودگی نمی‌تواند موثر عمل کند.
بخشی از آلودگی هوای تهران به‌دلیل جریان نداشتن هوا از منطقه غرب شهر به‌عنوان نقطه ورودی هوا به دیگر مناطق شهر است. در این میان آیا ساخت وسازهای بلندمرتبه و تغییر کاربری‌ها در نقاطی غیرکارشناسی شده در افزایش آلاینده‌های هوا نقش دارند؟
در برج‌سازی منطقه شمال‌غرب تهران و نقش آنها در جلوگیری از گردش هوا به درون شهر تهران باید مطالعات کارشناسی شود که آیا واقعا می‌تواند مانعی برای جریان هوا باشد یانه.این موضوع را باید کارشناسان اهل فن نظر دهند اما بی‌تردید تغییر کاربری فضای سبز به کاربری تجاری و مسکونی تهدید جدی برای محیط‌زیست شهر محسوب می‌شود چون این ساخت‌وسازها ظرفیت‌های تنفسی شهر تهران را از بین می‌برند.
آیا می‌توان با راهکارهای کوتاه‌مدت و میان‌مدت به کاهش میزان آلودگی هوا امیدوار بود؟
باید چند مسیر به‌طور موازی دنبال شود، اگر این چند مسیر به صورت موازی با جدیت دنبال شود، شاید سه یا چهار سال آینده کاهش محسوسی در آلودگی هوا داشته باشیم.
یکی از راهکارهای اولیه توسعه ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی به صورتی است که شهروندان به استفاده از این ناوگان رغبت نشان دهند؛ یعنی زیرساخت‌هایی را فراهم کنیم که مردم به راحتی مترو یا اتوبوس را جایگزین استفاده از خودروهای شخصی کنند.
راهکار دوم توسعه وسایل نقلیه برقی است. می‌توان تسهیلاتی را برای وارد‌کنندگان و تولیدکنندگان دوچرخه برقی، موتورسیکلت برقی و خودروی برقی فراهم کرد. در صورت فراگیر شدن استفاده از این نوع وسایل حمل‌و‌نقل آلایندگی هوا تقریبا به صفر می‌رسد. از طرف دیگر خشکسالی یکی از مسائل گریبانگیر کشور ما است و سال‌های سال است که با چنین مشکلی مواجه هستیم، بنابراین وضعیت جغرافیایی کشور ایجاب می‌کند پوشش گیاهی اطراف شهرها را تقویت کنیم و در اطراف شهرها کمربند سبز ایجاد کنیم. همین‌طور برداشت غیرقانونی از ذخایر زیرزمینی را کنترل و مدیریت کنیم، چون گزارش‌های موجود می‌گوید هر سال 60 سانتی‌متر از منابع آب زیرزمینی به بهره‌برداری می‌رسد که بیشتر به‌دلیل چاه‌های عمیقی است که به شکل غیرقانونی و بدون مجوز حفر شده‌اند.
ارسال نظر