الشباب ؛چندپاسخ  به چند پرسش
پیش از اینکه داعش ثروتمندترین گروه تروریستی دنیا لقب بگیرد، الشباب این عنوان را با خود یدک می‌کشید. این گروه با تسلط بر بخش‌های مختلف سومالی، درآمد این کشور را از آنِ خود می‌کرد و می‌توانست از این طریق نیازهای گروه خود را مرتفع سازد. این گروه با درآمد سرشاری که داشته، توانسته از قاچاقچیان اسلحه، تسلیحات مجهزی برای گروه خود دست و پا کند. این گروه که از سال 2012 با القاعده بیعت کرده است، هر از گاهی با وسعت بخشیدن به عملیات‌ تروریستی خود به صدر اخبار رسانه‌های بین‌المللی بازمی‌گردد. این گروه تاکنون یک رهبر خود را از دست داده و رهبر دیگری را از سال 2014 برای گروه خود برگزیده است. احمد عمر، رهبر این گروه شبه‌نظامی که به ابوعبیده نیز شهرت دارد از زمان کشته شدن احمد عبدی غودانی در جریان حمله هوایی آمریکا در دسامبر 2014 رهبری این گروه را برعهده دارد. در این میان پرسش‌هایی در خصوص نحوه اداره این گروه و منابع مالی الشباب مطرح شده که در زیر به برخی از آنها پاسخ داده شده است.

احمد عمر کیست؟
احمد عمر سومین رهبر گروه الشباب است که پس از غودانی، رهبری این گروه را برعهده گرفت. درحالی‌که گفته می‌شد پس از غودانی احتمال انشعاب بین اعضای گروه الشباب وجود دارد وی اما توانست از پس این مشکل برآید و اتحاد این گروه را حفظ کند. او پس از اسماعیل عرالی (در سال ۲۰۰۷ دستگیر و به گوانتانامو منتقل می‌شود) و غودانی، سومین رهبر این گروه به حساب می‌آید. از او اطلاعات چندانی در دست نیست اما او پس از اینکه به رهبری این گروه انتخاب می‌شود با ارسال ویدئویی به شبکه خبری الجزیره می‌گوید انتقام مرگ علما و رهبران ما یک تعهد الزام‌آور روی شانه‌های ماست و هر اندازه که طول بکشد، الشباب هرگز از این موضوع چشم‌پوشی نخواهد کرد.
رهبر دوم الشباب چه کسی بود؟
نام غودانی، رهبر کشته‌شده‌ این گروه تروریستی که در افغانستان و تحت نظارت القاعده آموزش دیده بود، در فهرست هشت تروریست فراری وزارت خارجه ایالات متحده به چشم می‌خورد. وی که به دنبال کشته‌شدن «عدن هاشی آیرو» در حملات موشکی آمریکا، رهبری الشباب را برعهده گرفته بود، در پی آن بود تا دامنه عملیات گروه را از شورش‌های موردی داخلی به تهدیدات چریکی منطقه‌ای گسترش دهد. فشار نیروهای اتحادیه آفریقا در داخل سومالی و از دست‌دادن کنترل بسیاری از شهرهای کلیدی در سه سال گذشته سبب شد تا مقاصد سابقا ملی‌گرایانه گروه، معطوف به جهاد جهانی شود؛ چرخشی که به خوبی در حملات برون‌مرزی الشباب، از جمله حمله به ساختمان «وست‌گیت» در نایروبی، پایتخت کنیا، به چشم می‌خورد.
بی‌دلیل نیست که بسیاری از کشورهای آفریقایی از ضربه وارده به این گروه تروریستی اظهار خشنودی کرده‌ و حتی رئیس‌جمهوری کنیا، به صورت رسمی «تشکرات صمیمانه» خود را به ایالات متحده ابراز داشته است. با وجود این، درحالی‌که احتمال حملات انتقام‌جویانه، سومالی را به حالت آماده‌باش درآورده و طبق گزارش‌های محلی، «احمد دیر» به‌عنوان جانشین احتمالی غودانی انتخاب شده است، راه درازی تا نابودی تروریسم شبکه‌ای در آفریقا باقی ا‌ست.
منبع مالی الشباب کجاست؟
پیش از حمله نیروهای آفریقایی و سازمان ملل به سومالی، الشباب عمده درآمد خود را از طریق اعمال مالیات و اخذ عوارض در بنادر و فرودگاه‌ها به دست می‌آورد و اعلام شده که پیش از سال 2011 الشباب سالانه 70 تا 100 میلیون دلار درآمد داشت. اما با از دست دادن کنترل موگادیشو و کیسمایو، بخش قابل‌توجهی از این درآمد قطع شد.
تنها متحد الشباب در آفریقا، کشور اریتره است که از دشمنان قدیمی اتیوپی محسوب می‌شود، اما اریتره کمک به الشباب را رد می‌کند.
آیا الشباب تکثیر می‌شود؟
به نظر می‌رسد که الشباب بعد از اتحاد با القاعده تکثیر شده و کارشناسان نیز از احتمال انجام حملات بین‌المللی توسط این گروه خبر می‌دهند. به نظر می‌رسد گروه‌های شبه‌نظامی که مخالف فعالیت شرکت‌های خارجی در سومالی هستند نیز از الشباب منشعب شده‌اند.
نقش آمریکا در جنگ علیه الشباب
آمریکا از اولین مداخله نظامی کشورهای آفریقایی علیه الشباب حمایت کرد. این حمله با حضور نیروهای اتیوپیایی در سال ۲۰۰۶ انجام شد. علاوه‌بر آن آمریکا کمک‌های مالی زیادی به نیروهای سازمان ملل در جنگ با الشباب کرده است. آمریکا همچنین در سال ۲۰۰۸ میلادی الشباب را به عنوان یک گروه تروریستی شناسایی کرده است.
الشباب از چه الهام گرفته؟
الشباب از ایده‌های وهابیون عربستان سعودی الهام گرفته و این در حالی است که اغلب مسلمانان سومالی از صوفیان میانه رو هستند. الشباب در ابتدا با دادن وعده امنیت و ثبات توانست هواداران زیادی برای خود دست و پا کند، اما اقدام آنها در تخریب اماکن متبرکه صوفیان موجب شد تا میزان محبوبیت آنها در سومالی کاهش بیابد.
آینده سومالی چه می‌شود؟
نخستین دولت منتخب سومالی در دو دهه اخیر در سال گذشته میلادی به قدرت رسیده و البته در این راه نیروهای آفریقایی کمک زیادی به سومالی کرده‌اند. با روی کار آمدن این دولت فرصت مناسب برای ایجاد تغییرات بنیادین در سومالی به وجود آمده است.