گریز نا گزیر از هنر

دنیای اقتصاد، ضحی زردکانلو- اگر هر روز هفته را بخواهیم به نام یکی از هنرهای هفت‌گانه ثبت کنیم، بی‌شک شنبه‌ها از آن هنرمندان هنرهای تجسمی است، دورهمی هنرمندانه‌ای که با نقاشی و مجسمه‌سازی همراه است و گاه صدای تار. حسین گودآسیایی که از کودکی خطاطی و نقاشی می‌کند اکنون ۲۰ سال سابقه فعالیت هنری دارد، او که از ۱۴سالگی آموزشگاه هنر داشته و هنرجویان زیادی را پرورش داده حال شنبه‌های پرشوری را برای اهالی هنرهای تجسمی در کارگاه کوچکش ترتیب داده است. نام این کارگاه، «خانه هنر» است که تا کنون بیش از ۶۰ جلسه ورکشاپ برای اساتید خراسان در این محل برگزار شده است.

خانه هنر واقع در خیابان رضاشهر بین پیروزی ۳و۵ خانه امید ده‌ها هنرمند و استاد هنرهای تجسمی است. به پاس ارج نهادن به این جریان هنری در شهرمان، با حسین گودآسیایی گفت‌وگویی ترتیب دادیم و از او درباره انگیزه‌هایش و لزوم برگزاری محفل‌های هنری و نیز مشکلات متعدد هنرمندان پرسیدیم که می‌خوانید: گود آسیایی با بیان اینکه نزدیک به دوسال است برنامه هفتگی دورهمی هنرمندان هنرهای تجسمی را برگزار می‌کنیم، هدف اصلی از برگزاری این دور همی را تعامل نزدیک هنرمندان می‌داند و ادامه می‌دهد: فرصتی است تا اساتید پیشکسوت و هنرجویان گرد هم ‌آیند و علاوه بر کار هنری، درباره مبانی هنرهای تجسمی بحث ‌کنند، خوشبختانه برگزاری این دورهمی تا اکنون نتایج خوبی برای هنرآموزان در بر داشته است.

حضور اساتید برجسته هنرهای تجسمی در دورهمی خانه هنر

این استاد نقاشی با ابراز خرسندی از حضور دائمی استاد پیشکسوت ایرج خواجوی در این مجالس هفتگی می‌گوید: رئیس انجمن هنرهای تجسمی استان، محمود رضایی نیز به نوبه خود در این دورهمی شرکت می‌کند و همچنین اساتید زیادی مثل مهران صدراسادات، حسین طالبی و ... حضورشان تاکنون تاثیرات بسیار مثبتی بر روحیه هنرجویان داشته است چراکه همه هنرجویان دوست دارند اساتید بزرگ رشته هنری‌شان را ببینند بخصوص اگر در چنین جمع دوستانه‌ای باشد. وی دلیل اصلی میزبانی‌اش در «خانه هنر» را تعامل و نزدیکی هنرمندان بیان می‌کند و می‌گوید: انگیزه من از برگزاری این دورهمی اجتماع هنرمندان بود، چون خیلی از هم دور افتاده بودیم، شخصا تعدادی از اساتید را سال‌ها ندیده بودم و وقتی چنین برنامه‌ای گذاشته شد اساتیدی که مدتهای بسیاری از هم بی‌خبر بودند هرهفته با یک‌دیگر دیدار کردند، از یک‌دیگر یاد می‌گیرند و از همه مهم‌تر مکتبی آموزنده برای جوانان است. گود آسیایی درباره اینکه آیا دورهمی مشابه دیگری در مشهد برگزار می‌شود یا خیر، متذکر می‌شود: استاد حسین طالبی نیز هر هفته چنین دورهمی را برگزار می‌کند ماهم ایشان را الگو قرار دادیم. گاهی ما نزد ایشان می‌رویم و گاهی ایشان نزد ما می‌آیند و خوشبختانه همزمانی برگزاری این دو جلسات مشکلی ایجاد نکرده است، چراکه هدف هردو جمع کردن هنرمندان است که تعدادشان نیز کم نیست.

جایگاه خوب هنرمندان استان در رشته هنرهای تجسمی

گود آسیایی در ادامه با ارج نهادن به هنرمندان استان می‌گوید: تعداد زیادی از آنان جزو اساتید مطرح کشور در رشته‌های متعدد هنرهای تجسمی هستند، بخصوص هنرمندان مجسمه‌ساز ما در شهرها و کشورهای مختلف خوش درخشیدند. به اعتقاد من ما در رشته هنرهای تجسمی جایگاه بسیار خوبی در سطح کشور داریم و هنرمندان خراسان چه از نظر کاری و چه از نظر فکری سطح بالایی دارند.

مشهد و محدودیت‌ها

این هنرمند نقاش با بیان اینکه فقدان دانشگاه تخصصی هنر در مشهد تاثیرات منفی داشته است تصریح می‌کند: اگر ما این مشکلات را نداشتیم صد درصد بهتر از اینی که درحال حاضر هستیم بودیم. وی ادامه می‌دهد: مشهد از این بابت مانند شهرهایی مثل شیراز، اصفهان و تهران نیست و امکاناتی که آنان دارند ما نداریم، آزادی که آنان در برپایی نمایشگاه دارند ما نداریم، متاسفانه برخورد مسئولان مشهد مانند برخورد مسئولان شهرهای دیگر نیست ما در مشهد هر اثری را نمی‌توانیم در نمایشگاه به معرض نمایش بگذاریم، اثر هنری که ارائه آن در تهران هیچ مشکلی ندارد در مشهد با مشکل مواجه می‌شود، اما به‌طورکل و با تمام این مشکلات به نظر من هنرمندان خراسانی همواره با همتی که دارند توانستند خودشان را بالا بکشند، تلاش خودشان را می‌کنند و از نظر سطح هنری پایین تر از شهرهای دیگر نیستند.

هنرمندان و اقتصاد

گود آسیایی ضمن بیان این مهم که استقبال از هنرهای تجسمی و یا شاید به‌طور کلی هنر، مانند سال‌های قبل نیست خاطرنشان می‌کند: در همه آموزشگاه‌ها تعداد هنرجویان خانم از آقا خیلی بیشتر است، دلیل آن هم این است که کار هنری در کشور ما درآمد خوبی ندارد، اگر هنرمند آقایی بخواهد کار هنری منبع درآمدش باشد قطعا با مشکل مواجه می‌شود. اخیرا عموم هنرمندان و هنرجویان رشته‌های هنرهای تجسمی خانم‌ها هستند، درحالی‌که در دهه‌های قبل شرایط خیلی بهتر بود، چون درآمد بهتر بود. وی ادامه می‌دهد: ما می‌توانستیم در خارج از کشور نمایشگاه بگذاریم و تابلوهایمان را بفروشیم اما الان به واسطه روابط نامساعد کشورها شرایط تغییر کرده است. گود آسیایی می‌گوید: معمولا در هیچ جای دنیا اینگونه نیست که شغل هنری شغل دوم باشد در همه جای دنیا وقتی هنرمند به یک سطح مشخصی می‌رسد، درآمد بسیار بالایی دارد، اما متاسفانه در ایران از نظر اقتصادی شرایط هنرمندان خوب نیست و از این بابت همیشه مشکل دارند.

مشکل برگزاری نمایشگاه در خارج از کشور

این استاد هنرهای تجسمی در پاسخ به سوال دنیای اقتصاد مبنی بر مشکلات برگزاری نمایشگاه‌های خارجی می‌گوید: در حال حاضر مشکلات و تحریم‌ها باعث شده ما نتوانیم به‌راحتی در کشورهای دیگر نمایشگاه برگزار کنیم. وقتی هنرمندی بخواهد در خارج از کشور نمایشگاه برگزار کند باید از جانب دولت حمایت شود، زمانی برگزاری نمایشگاه‌های هنرمندان ایرانی در کشورهای دیگر رونق داشت که حمایت‌های لازم صورت می‌گرفت و ارتباطات و روابط خوب بود اما اکنون برگزاری نمایشگاه در خارج از ایران مشکل است، حتی خروج یک تابلو از کشور هم سختی‌های بسیاری دارد و هر تابلویی را نمی‌شود از کشور خارج کرد. وی با بیان اینکه موضوع خروج اثر هنری از کشور نیست، می‌گوید: مساله طرح است که اگر مدلی باشد که در کشور ما مساله داشته باشد برای عبور از گمرک با مشکل مواجه می‌شود.

گود آسیایی در پایان درباره یکی از خواسته‌های مهم جامعه هنری کشور می‌گوید: هنرمندان زحمات زیادی می‌کشند اما در حد و اندازه زحمتی که می‌کشند نتیجه‌ای که باید را نمی‌گیرند، ما می‌خواهیم مسئولان از هنرمندان حمایت کنند تا برای برگزاری نمایشگاه مشکلی نداشته باشند و از این طریق بتوانند فرهنگ ایرانی را نیز در کشورهای دیگر ارائه کنند. وی تصریح می‌کند: خواسته من این است که مسئولان همکاری کنند تا هنرمندان از انزوای خود خارج شوند، هنرمندان نیازمند توجه هستند که متاسفانه در این چند سال توجهی به آنان نشده است. به‌طور مثال اگر اداره ارشاد برش داشته باشد و بتواند با استانداری و شهرداری رایزنی کند می‌تواند برای هنرمندان اشتغال‌زایی کند.

گریز نا گزیر از هنر